2007’deki başlangıcında, Gwadar Limanı’nın başarılı olması bekleniyordu. Okyanusa açılan ve küresel petrol üretiminin altıda birinden fazlasının ve dünyanın sıvılaştırılmış doğal gazının (LPG) üçte birinin geçtiği önemli bir su yolu olan Hürmüz Boğazı’nın ağzındaki stratejik konumunun Türkiye’yi kendine çekmesi bekleniyordu. limana uluslararası nakliye ve ticaret ve sanayi.
Ancak bu beklentiler gerçekleşmedi. Gwadar kıyılarının hemen dışındaki sulardan her gün 15-17 milyon varil petrol geçerken, limanın kendisi çok az faaliyetle sessiz kaldı.
Gwadar Limanı’ndaki aktivite eksikliğinin birkaç nedeni var. Bunların başında, son yirmi yılda Belucistan Eyaletindeki siyasi istikrarsızlık ve silahlı isyan geliyor. Ancak limandaki vinç, rıhtım, rıhtım, depolama ve diğer altyapı ve tesislerin mevcut düşük kapasitesi, limanı Çin Pakistan Ekonomik Koridoru’na (CPEC) başarılı bir “geçit” haline getirmede büyük bir engeldir.
Ancak liman tesislerinin genişletilmesi, serbest bölgenin inşası ve Doğu Otoyolu Gwadar’da hem Pakistan hem de Çin, yabancı şirketlerle ticaret ve anlaşmaları çekmek. Görünürde olan böyle bir anlaşma, Kanada ile Barrick Altın Şirketidünyanın en büyük altın madenciliği şirketlerinden biri.
Barrick, Karaçi Limanı’na yaklaşık 1.000 kilometre ve Gwadar Limanı’na 650 kilometre uzaklıktaki bir bölgeden Belucistan’da altın çıkarmayı planlıyor. Şu anda kuzeybatı Belucistan’dan maden çıkaran Çinli şirketler, onları zaten yoğun olan Karaçi Limanı’na kadar kamyonlarla taşıyor.
Barrick ekibi ve Gwadar Liman Otoritesi (GPA) son toplantılarında tartıştıkları gibi, Gwadar Limanı’nı kullanmak, ulaşım mesafesini, süresini ve maliyetini azaltacaktır. Altın rezervleri ile Gwadar limanı arasındaki mesafenin yarısına karayolundan ulaşılabilir. M8 otoyolu. Rotanın geri kalanı için yeni bir otoyol inşa edilmesi gerekecek.
Barrick’in altın madenciliği projesine ve Gwadar Limanı’na milyarlarca dolar yatırım yapma ve ikincisini madenleri sevk etmek için kullanma ilgisi, Gwadar’ın uzun zamandır beklenen ekonomik potansiyelinden faydalanması için bir fırsat gibi görünüyor.
Ancak Belucistan’daki uluslararası yatırımcılar ve maden madenciliği ile ilgili geçmiş deneyimler çok fazla şüphe uyandırıyor. Bu şüphecilik temelsiz değildir.
Barrick üzerinde çalışmayı planlıyor Reko Diq Altın madenleri Belucistan’ın İran ve Afganistan sınırındaki Chaghi bölgesinde (Pakistan’ın 1998’deki nükleer testleri Chaghi’de gerçekleştirildi).
Pakistan hükümeti, Belucistan eyalet hükümeti ve Barrick Gold Corporation, şirketin yatırım yapacağı bir ön anlaşmaya vardı. Madencilik projesinde 7 milyar dolar ve hisselerin yüzde 50’sine sahip olacak, yüzde 50’si ise federal ve Belucistan hükümetleri arasında eşit olarak paylaşılacak.
Reqo Dik bölgesinin bildirildiğine göre dünyanın en büyük beşinci altın rezervi, diğer bazı minerallere ek olarak. Maden zenginliği ve vaat ettiği yüksek kar, uluslararası şirketleri kırılgan siyasi duruma ve burada karşılaştıkları çoklu güvenlik tehditlerine rağmen burada yatırım yapma riskini almaya yöneltti.
İlgileri, Pakistan Jeolojik Araştırması ve ABD Jeolojik Araştırması’nın bölgeyi mineraller açısından zengin olarak tanımlamasından sonra 1961 gibi erken bir tarihte başladı. 1971 ve 1974’teki daha kapsamlı çalışmalar, önceki anketlerin bulgularını doğruladı.
Bu araştırmaların Çağı ilçesinde tespit ettiği iki ana alan Saindak ve Reko Dik idi. Çinli bir şirket Pakistan ile bir anlaşma imzaladı ve 2002 yılında Saindak’ta madenciliğe başladı. Reqo Dik’e gelince, Belucistan Kalkınma Otoritesi ve bir Avustralya madencilik şirketi BHP Mineralleri 1993 yılında, Reqo Dik bölgesini mineraller için araştırmak üzere Chaghi Hills Arama Ortak Girişimi’nin kurulduğu bir anlaşma imzaladı.
BHP’nin fizibilite çalışması, Reqo Dik’in dünyanın en büyük gelişmemiş bakır ve altın yataklarından biri olduğunu doğruladığında, iddia etti. hissenin yüzde 75’i önümüzdeki 56 yıl için genel keşiflerde. Ancak şirket birkaç yıldır madenciliğe başlamadı.
Daha sonra 2000 yılında BHP Reqo Dik’i teslim etti Antofagasta of Chile ve Barrick Gold Corporation’ın ortak girişimi olan Tethyan Copper Company (TCC) ile anlaşma. Hem bunlar Şirketler 200-400 milyon dolar harcadı Bu arada, 2010 yılında, medya soruşturmaları, Beluc milliyetçi aktivistleri ve politikacıları kızdıran anlaşmanın şartlarını kamuoyuna duyurdu. il halkı aşırı yoksullukla mücadele ederken.
Milliyetçilerin baskısı altında, Belucistan hükümeti arama iznini maden ruhsatına dönüştürmeyi reddetti ve böylece TCC ile anlaşmayı sonlandırdı. 2011 yılında, TTK davayı Pakistan Yüksek Mahkemesine taşıdı. Belucistan hükümetinin lehine. TTK pes etmedi ve aynı yıl davayı Uluslararası Yatırım Uyuşmazlıklarının Çözümü Merkezi bünyesinde Dünya Bankası’na götürdü. 2016 yılında, TCC davayı kazandı ve Pakistan, anlaşmanın ihlali ve TCC’ye verilen maden ruhsatının reddedilmesi nedeniyle milyarlarca dolar tazminat ödemekle yükümlüydü.
Cezaları ödememek için Pakistan, birkaç yıl boyunca TCC ile mahkeme dışı müzakereler yürüttü. Son olarak, 2022’nin başlarında, davada anlaşmaya vardığını duyurdu ancak Antofagasta’nın Reqo Dik ile ilgili herhangi bir projeye yeniden yatırım yapmaktan veya yeniden başlatmaktan geri adım attığı yeni bir anlaşma yoluyla. Ancak, Barrick Gold Corporation bir kez daha oyunda.
Şu andan itibaren Barrick, yalnızca maden çıkarımına değil aynı zamanda Gwadar Limanı’na nakliye amaçlı ve Gwadar bölgesinin ve daha büyük Belucistan’ın sosyal sektör gelişimi için yatırım yapmayı planlıyor. Madencilik çalışmalarının 2027-28’de başlaması bekleniyor. Erken yatırımların bölgede, özellikle Chaghi ve Gwadar’da binlerce iş yaratması bekleniyor. Ancak yerel halkın fayda sağlayıp sağlayamayacağı görülmeye devam ediyor.
dahil olmak üzere birçok çalışma sonuncusu ABD Deniz Harp Okulu’ndaki Çin Denizcilik Araştırmaları Enstitüsü’ndeki (CMSI) akademisyenler, Belucistan’ın maden kaynaklarını çıkarmanın ve ihraç etmenin bölge için büyük bir ticari fırsat olduğunu vurguluyor. Bu çalışmalar, çok sayıda sevkiyatın ve özellikle yüksek değerli kaynakların ihracatının Pakistan’a eşi görülmemiş karlar getirebileceğine ve Gwadar Limanı’nı bölgedeki kilit limanlardan biri haline getirebileceğine işaret ediyor.
Ancak Barrick’in Pakistan’ı on yıldan fazla süren ve İslamabad’a milyarlarca dolara mal olabilecek davalarda daha önce mahkemeye vermiş olması iyiye işaret değil. Pakistan’ın Barrick’in geri dönmesine ancak büyük cezalar ödemekten kurtulması için izin verdiği bir gerçektir.
Gwadar gerçekten de önemli bir liman olarak ortaya çıkabilir. Ama önce Pakistanlı ve Çinli yetkililerin ve şimdi de Barrick Corporation’ın limanın su, elektrik ve diğer temel tesislere erişimini iyileştirmesi gerekiyor. Daha da önemlisi, Barrick, federal ve eyalet hükümeti ve Gwadar Liman Otoritesi, insanların kaynaklarına ve limana ne olduğunu ve nerede olduğunu bilmeleri için anlaşmanın ayrıntılarını kamuoyuna açıklamalıdır. onlar büyük resme sığdırın.