Türkiye Yüzyılını inşa etme periyodu bununla birlikte birçok ülke ve güç için de bir meydan okumadır…
Evvela ülkedeki ‘istmiyoruz, yapmıyoruz’ zihniyetini yıkmanız gerekiyor.
Tanrı’a şükür bu mevzuda fazlaca mesafe almayı başardık.
Esasen dünyada meşhur,
“Batı ne meydana getirecek?” bakmıyorum
“Stratejimiz ne olacak?” Ülkede çalışkan bir akıl var.
Batı’nın Ortadoğu söylediği yakın coğrafyamız, komşularımıza oynanan oyunları bile bozabilen, elinden tutanları bırakan, güvenenleri yolda bırakan bir Türkiye’ye haiz.
Elbet hepsi bununla birlikte birtakım güçlerin ve ülkelerin kuyruğuna basmaya da geliyor.
Örnek olarak Libya’da Fransa ve Yunanistan’ın kuyruğuna basıyorsunuz. Ermenistan işgaline karşı savaşım ederken karşınıza Fransa, Amerika benzer biçimde güçler çıkıyor.
Örnek olarak Suriye’de iki buçuk ülke devamlı meşgul.
Amerika, İngiltere ve Fransa…
Örnek olarak aynı Fransa üstünden KKTC üstünden korsan uçuşu gerçekleştiriyoruz… Rumen, Batı cephesine yaslanmış şımarık bir çocuk benzer biçimde, “Kıbrıs bizim” hezeyanı ile Fransa üstünden bizlere bağırmaya çalışıyor. Amerika ile müdafaa anlaşmaları imzalanıyor.
Limanlar yapılıyor. Son olarak Amerika denizaltıları Yunanistan bölgesinde bir evladı gösterirken görüldü. Rumenler bu şekilde de yetinmediler, KKTC topraklarında kalan 5. Parsel’de doğalgaz arayacaklarını duyurdular. Bakalım cesaret edebilecekler mi?
Geçmişte Türkiye, Atina ve Rum tarafının hamlelerine karşı dimdik ayaktaydı. Deyim yerindeyse burunlarını ovuşturdu.
Türkiye’nin Kıbrıs’ta iki devletli çözüm önerisi kimyalarını bozdu
Fakat karar vermemek gerekiyordu, 2025 yeni sınavlarla, fırsatlarla geldi… Suriye’deki geçici yönetimin bakanları ülkenin, altyapı, üstyapı ve ulaşım ağlarının canlandırılması için Türkiye ile iş donanması mesajları vermeye başladı. Irak bizlere güveniyor. Lübnan bizlere sırtını dönmek istiyor. Şu demek oluyor ki Türkiye için yeni fırsat pencereleri sonuna kadar açılıyor.
TAHRAN ATEŞLE OYNUYOR
Şimdi bakarsanız İran en eski komşularımızdan biri, İran siyaseti ve Acem oyunu muamelesi kabul eden bir ülke.
Sadece son dönemdeki davranışlarına bakmış olduğunuzda ‘Zeka geriliği var mı? İnsan düşünmeden edemiyor.
Bu sebeple geçmişte Türkiye’ye karşı saman operasyonları yapıyorlardı fakat sanki Suriye’deki mağlubiyet hırsından gözleri kör olmuş benzer biçimde davranıyorlar.
Örnek olarak 23 Ağustos 1514’teki Çaldıran Savaşı geliyor aklıma. Yavuz Sultan Selim’in yazın Şah İsmail’e karşı kazanılmış olduğu zaferin anma töreni kış ortasında yapılıyor. Ek olarak İran televizyonunda canlı yayınladıkları anma töreninde meddalar çıkıyor. Azerbaycan’ı ve Türkiye’yi hedef alan saçma sapan ifadeler kullanıyorlar. Şu demek oluyor ki Türkler 5 asırdır bizim düşmanımızdır. Tahran’ın liderliği üçünü soğutuyor. Bu biçimde İranlıları rejimin peşinde topladığını düşünebilir. Fakat aslen ciddi anlamda zemin kaybediyorlar.
Hemen sonra İranlı yöneticiler çıkıyor. Bölgede dökülen kan yetmezmiş benzer biçimde Şii Halali hezeyanlarıyla yeni isyanların çağrısını yapıyor. Suriye gençliğini sokağa atmaya çalışıyor. Irak’ta Talabani aşireti üstünden DEM Partisi ve PKK/YPG’ye yönelik atak yapıldığı yönünde haberler gelmeye devam ediyor.
Sadece Türkiye ve Suriye ile uğraşmak yerine yaklaşan tehlikeye dikkat etmeleri gerekiyor. Amerika Başkanı seçilen Trump, hedef tahtasında İran’ın yer alacağını duyurdu. Aynı biçimde İsrail Başbakanı Netanyahu da “İran’daki diyeti devirmek için çalışacağız” mesajlarını verdi. Şu demek oluyor ki İran’ı fazlaca sıkıntılı sınavlar bekliyor. Ve bu süreçte Türkiye, bütün bu vakalara ve Tahran liderliğinin akıllara durgunluk veren stratejisine karşın elini uzatıyor. Dışişleri Bakanı Fidan’ın “İran’ın yaşananlardan ders alması gerekiyor. Komşumuza yardım etmeliyiz” açıklaması fazlaca ilgi çekici. Hatırlarsanız Cumhurbaşkanı Erdoğan yazın da Esad’a benzer uyarılarda bulunmuştu. Elini uzattı. Esed’in kibirli cevapları ve gelinen nokta ortada… Tahran yönetimi bundan dolayı ateşle oynuyor. Ateşe masraf. Sadece bu ateş kendini de yakabilir. Irak, Lübnan, Suriye benzer biçimde ülkeleri kaybeden İran’ın, Türkiye’nin uzattığı eli tutma hikayesinde daha derinlemesine düşünmesi gerekiyor benzer biçimde görünüyor.
CHP’YE ULAŞILAMADI
Şimdi lafı daha çok uzatmadan, ön ayarlarımızdan gelen ifadeleri sıralama halinde buraya yazayım. Bunu takdir ediyorsun.
“Libya’da BM ambargosunu kırdık”
“Libya’da ne işimiz var”
“Irak ve Suriye’den askerlerimizi çekelim”
“PYD bizlere saldıracak mı?”
“Somali telaşına hayır”
“Bu hükümet dünyanın en iyi işini yaparsa alkışlamayacağız”
“Maalesef Azerbaycan’a tabanca sağlıyoruz”
“Esad af çıkardı, Suriyeliler aftan yararlanıp geri dönmeli”
Sizce CHP’nin karşıcılık anlayışını değiştirmemesi gerekiyor mu? Cumhurbaşkanı Erdoğan, “Bir tek dışarıdan gelen saldırılarla değil, umursamazlık, yanılgı ve hatta ihanet odaklarıyla da uğraştık.” Açıklamanın adresinin CHP olması yürek parçalayıcı değil mi?
Bundan dolayı 2025 senesinde CHP’nin Batı başkentlerinde başarı aramayı bırakıp, yerli ve ulusal siyasetle millete sırtını dönmesini umuyoruz… Bu sebeple aradığımız CHP’ye şu anda ulaşılamıyor.. .
KOCAMAN KIRICI KALPLER
Galata Köprüsü’ne akın edenleri görür görmez milletiyle gurur duyuyor insan. Bu sebeple bizler devamlı zalime karşı mazlumun yanında olduk ve olmaya da devam ediyoruz. İsrail’in Gazze’deki soykırım saldırılarına karşı insanlığın kolektif atan kalpleriyle yarattığı ses dalgaları bütün dünyayı dolaşıyor. Çocuklar bile Filistin bayrağını ezbere biliyor. Netanyahu’nun tutuklanması sebebiyle İsrail’den çıkmaktan korkmaya başladı. Yeni yıla İsrail bombaları altında giren Gazzeliler açlık ve soğuktan bebeklerini kaybediyor.
Bu nedenle her insanın karınca benzer biçimde rütbesini bilmesi gerekiyor.
Ve sonuncu fakat en önemlisi: Boykot konusunu hafife almayın, bunu bir hayat biçimi haline getirmeye çalışın lütfen.