İşte yine başlıyoruz – banka iflasları ve ardından hükümet kurtarma paketleri. Birçoğumuz bunun olacağını söyledi ve oldu. Kongre’ye Silikon Vadisi ve Wall Street’in siren çağrılarına karşı koymalarını söyledik ama onlar direnmedi. Ve şimdi buradayız.
Bu hafta sonu SVB’de neler oldu? dır-dir bir kurtarma. Menfaat sahipleri tarafından dayatılan Orwellci gazete söylemini ben benimsemeyeceğim, sen de yapmamalısın. Sofistike işletmeler, kötü yönetilen bir bankada FDIC sigortalı limitin çok üzerinde para yatırmayı seçti. Ve yine de, artık herhangi bir zarara uğramak yerine vergi mükellefi destekli mevduat sigortası fonunun güvenlik ağını alıyorlar.
Zamanın iyi olduğu zamanlarda, SVB’de bankacılık yapan yöneticiler yüksek maaşlar alıyordu. Şimdi hükümete yardım etmesi için yalvarıyorlar ve sempati kazanmak için başka türlü ödeme alamayacak sadık çalışanları işaret ediyorlar. Söylendiği gibi, zenginler karlarını özelleştirir ve kayıplarını kamulaştırır. Tıpkı siperlerde ateist olmadığı gibi, banka iflaslarında da kapitalistler olmaz.
Federaller bu süreci yönetiyor ve faturayı ödüyor. Evet, yasa gereği, FDIC’nin maruz kaldığı kayıpların gelecekte “bankalara ilişkin özel bir değerlendirme” ile geri ödenmesi gerekiyor. Bunun ne zaman olacağını veya olup olmayacağını kim bilebilir? 2010 yılında Dodd-Frank tartışması sırasında çoğumuz bir 150 milyar dolarlık özel değerlendirme tam da böyle bir durum için bir fona peşin ödendi, ama vurulduk.
Sigortasız mevduat sahiplerinin mevduat sigortası fonundan faydalanmak yerine kısmi kayıplara uğramasını tercih etsem de, bankacılık sistemi hala hileli olduğu için bu pek olası değil. Batamayacak kadar büyük olduğu düşünülen bankalar, özel denetimden çıkmak için lobi faaliyetleri yürüttüler. 2018’de Donald Trump, Dodd-Frank’teki kritik korumaları geri alan bir yasa imzaladı. Yasa, 50 milyar doların üzerinde varlığa sahip banka holding şirketlerini otomatik olarak gelişmiş Federal Rezerv denetimine tabi tutarken, bugün 250 milyar doların altında varlığa sahip bankalar bu durumdan kurtuldu. Bu kuralsızlaştırma, onları stres testlerinden ve borca daha az bağımlı olma ve daha fazla likit varlığa sahip olma yükümlülüklerinden kurtardı. Trump’ın kaleminin darbesiyle, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en büyük 38 bankanın 25’i serbest bırakıldı.
Doğal olarak, SVB bu değişiklik için lobi yapmıştı. 110 dolarlık varlığa sahip, hükümetin hafta sonu kapattığı ikinci banka olan Signature Bank da 2018 yasasından yararlandı. 2016 yılında ben Senato Bankacılık Komitesi önünde ifade verdi orta ölçekli bankalar için bile sermaye ve likidite gereksinimlerinin hafifletilmesine karşı çıkıyor.
SVB arızasına ne sebep oldu ve tüm bunların sonu nereye varacak? 2022’nin sonunda SVB’nin müşteri mevduatlarında yaklaşık 175 milyar dolar borcu vardı. Burada “borçlu” kelimesini kullanıyorum çünkü mevduat esasen bankaya verilen bir borçtur. Bilançonun diğer tarafında, SVB’nin 209 milyar dolarlık varlığı bulunuyor. Kağıt üzerinde, mevduat sahipleri paralarını talep ederse, bu iyi bir yastık gibi görünebilir. Ancak kağıt üzerinde iyi olmak, yeterince iyi değil.
İşte nedeni. İlk olarak, SVB, 2018-2021 yılları arasında bir deregülasyon dalgası ve kripto ve risk sermayesi şirketlerinin patlamasıyla balonlaştı. SVB büyürken, faiz oranları çok düşükken bir ton uzun vadeli Hazine bonosu ve ipoteğe dayalı menkul kıymet satın aldı ve banka bunları alış fiyatından defterlerine kaydetti. Bu tahviller teoride güvenliydi, ancak Fed’in faiz oranlarını artırmasıyla bir mayın haline geldiler. Faiz oranları yükseldiğinde, tahvil fiyatları düşer. Ve bunlar değer olarak krater yaptı. Bir yıldan kısa bir süre içinde bu kayıplar milyarlarca dolara ulaştı, ancak mevcut Fed kuralları, bankaların kağıt üzerinde bu tahvillerin hala ilk değerlerini koruyormuş gibi davranmasına izin veriyor. Ancak bir satışla, rol yapma işi sona erecekti.
Zararların satışta kaydedilmesi gerekir ve önemli bir kayıp, bankanın sermaye aramasını gerektirecek şekilde tamponu aşındırır. Ve sonra, dünya bilecekti. Yükselen faiz oranları arasında başarısız olmamanın tek yolu, bu tahvilleri vadeye kadar elde tutmaktır. Ancak bu strateji riskli çünkü bankanın kontrolünde değil. Bir kerede çok sayıda mevduat sahibi parasını çekerse varlıkların satışı gerekli olacaktır. 6 Mart’ta, SVB’deki koşudan günler önce, FDIC Başkanı Martin Gruenberg, bankacılık sektöründeki bu “gerçekleşmemiş kayıpların” toplam 620 milyar doları aştığı konusunda uyardı.
Düzenleyiciler neredeydi diye merak edebilirsiniz. Şu anda Sağlıklı Piyasalar Derneği’ni yöneten eski bir Senato yardımcısı olan Tyler Gellasch bana telefonla “Bu, San Francisco Fed’in mutlak bir başarısızlığıydı” dedi. “San Francisco Fed, SVB’nin riskleri korumasını ve kayıplar artarken pozisyonları satmasını talep etmeliydi. Bu yeteneğe sahipler.” Etrafta dolaşacak çok fazla suç var. Senatör Elizabeth Warren olarak Twitter’da yazdı, “Kongre ve Fed işlerini yapsaydı ve 2018’den beri güçlü bankacılık düzenlemelerini yürürlükte tutsaydı, bu banka başarısızlıkları tamamen önlenebilirdi.” Spesifik olarak, Fed Başkanı Jerome’un “Powell’ın eylemleri bu banka başarısızlıklarına doğrudan katkıda bulundu.
Çoğu SVB mevduatı, mevduatları her zaman daha yapışkan olan perakende müşterilerden değil, işletmelerden geliyordu. Mevduatların şok edici bir yüzde 90’ı sigortasızdı. Sigortasız mevduatlar “sıcak para” olarak bilinir. Ve Gellasch’ın açıkladığı gibi, “Sigortasız kurumsal mevduatlarının çoğunun kripto şirketleri de dahil olmak üzere ultra çevrimiçi şirketlerden olduğu göz önüne alındığında, SVB en sıcak olanlardan bazılarına sahipti. Banka ve düzenleyiciler, bankanın kararsız finansmana aşırı güvenmesi hakkında sorular soruyor olmalıydı.”
8 Mart’ta, SVB CEO’su Gregory Becker’in 3,6 milyon dolarlık kendi hissesini satmasından sadece bir hafta sonra, SVB, 1,8 milyar dolar zararla 20 milyar dolarlık menkul kıymet satışı yaptığını duyurdu. Minderi çok inceydi, bu yüzden ana şirket, yeni adi ve imtiyazlı hisse senetleri sunarak 1,75 milyar dolar toplamayı planladı. Anlaşılır bir şekilde, mevduat sahipleri çıldırdı. Trump’ı destekleyen milyarder Peter Thiel de paniğe kapılanlar arasındaydı. Kurucular Fonunun sahip olduğu her şeyi geri çekti ve herkese bankadan kaçmasını tavsiye ederek Bat-Signal’ı söndürdü.
9 Mart boyunca SVB’nin hisseleri sert bir şekilde düştü ve korkular bankacılık sektörünün büyük bir kısmına yayıldı. 10 Mart’ta California düzenleyicileri bankaya el koydu ve Federal Deposit Insurance Corporation’ı görevlendirdi. Ancak, banka kapanmadan sadece birkaç saat önce, insan kaynakları ikramiyeleri ödemeyi başardı, muhtemelen, NBC’ye göre, ortaklar için her biri 14.000 ABD Doları ile genel müdürler için 140.000 ABD Doları arasında. FDIC, müşterilerin paralarını Pazartesi günü alabilmeleri için sigortalı mevduatları yeni bir kuruluşa taşıdığını duyurdu. Sigortasızlar, daha önce çok sayıda banka iflasında olduğu gibi, muhtemelen toplam mevduatlarından daha azını alarak FDIC’ye hak talebinde bulunmaya bırakılacaktı.
Pazar günü, New York düzenleyicileri kripto odaklı Signature Bank’ı kapattı ve FDIC’yi sorumlu tuttu. Ardından, 18:15’te Hazine Bakanlığı, Merkez Bankası ve FDIC ortak ilan SVB’nin sigortalı ve sigortasız tüm mudileri Pazartesi gününe kadar korunacak ve paralarına erişebilecek. Bu, aşırı riski ödüllendiren bankacılık politikasında temel bir değişikliktir. Bankalar, FDIC’ye 250.000$’a kadar olan hesaplar için sigorta primi ödediler ve bankacılık sistemimizdeki 8 trilyon $’dan fazla sigortasız mevduatın sigorta kapsamına alınması için FDIC’ye ödeme yapmadılar.
Ancak aynı zamanda düzenleyiciler, “Silikon Vadisi Bankası’nın çözümüyle ilgili hiçbir zararın vergi mükellefi tarafından karşılanmayacağını” açıkladı. Kim ödeyecek? Açıklamada, “Sigortasız mudileri desteklemek için Mevduat Sigorta Fonu’nun uğrayacağı kayıplar, kanun gereği bankalara özel takdirle tazmin edilecektir” denildi. Düzenleyiciler, Signature Bank’taki mevduat sahipleri için de benzer planlar duyurdu.
Daha da çarpıcı olanı, Fed’in daha fazla bankayı kurtarmak için Hazine destekli yeni bir kredi yarattığına dair duyurusuydu. Esasen, yeni Banka Vadeli Finansman Tesisi, Fed’in bankalara artık “nominal değerlerine” yakın bir değeri olmayan menkul kıymetlerin “nominal değerleri” tutarında kredi vermesine izin verecek. Hükümet şimdi bankaların uydurmasına katılıyor.
Kurtarma işe yarayacak mı? Bazıları şüpheci. Gellasch şunları önerdi: “Sıcak paraya çok bağımlı olan ve aynı zamanda faiz oranı riskini yöneten temel bankacılık işini yapmayan bir avuç bankamız var. Ama bu sadece bir problemdi. Diğerleri, bankaların defterlerindeki varlıklar için değerleme değişikliklerini göz ardı etmelerine izin vermeyi içerir. Ve Fed, fon çeşitlendirme talep etmiyor.” Kaç tane bankanın çeşitlendirilmemiş sıcak parayla fon sağlamasına, faiz oranı riskini yönetmemesine ve değeri düşen varlıkları işaretlemesine izin verildiği göz önüne alındığında, daha fazla başarısızlık beklemeliyiz.
