İki kişiyle İsveç’e gidiyoruz. Mackmira viskiler İlki hard rock grubunun adını almıştır. Motörhead, 40. yıl dönümlerini kutlamak için şişelendi. Yaklaşık 5 yıl eskidi yeni Amerikan meşe fıçıları kısa bir Oloroso bitişi ile.
Diğeri ise bağımsız bir şişeleme Swell de Spiritsyaklaşık 9 yaşında.
Mackmyra Motörhead (%40, OB +/- 2019)
Burun: bir sürü vanilya baklası, şekerleme aroması ve tarçınlı çörek. Karamelize badem ve tereyağlı kruvasanlar. Sonra kömürleşmiş notalar, küçük hindistan cevizi ve akçaağaç şurubu. Gerçekten çok Amerikalı, ama elbette bütün mesele bu.
Ağız: ahşap, buruna çok fazla karamel yuvarlaklığı katarken, burada biraz daha tahtamsı. Kızarmış arpa, zencefilli notalar ve keskin karanfil. Ekşi meyve kenarlı hafif anason. Sonra biraz acı portakal da.
Sona ermek: çok uzun değil, yanmış odun ve yeşil tütün üzerinde.
Önceden gerçekten “çok iyi” viski olduğu şeklindeki esprili yorumu kullanmayı umuyordum. Gerçekte, derinlik ve incelikten yoksundur, neredeyse odunsu olan her şeyden daha güçlüdür. Amerika, İsveç için çok büyük, bu yüzden onu “çok odunsu” viski olarak tutalım.
Mackmyra 2013 (%53,5, Swell de Spirits 2022, el değmemiş meşe fıçı #17280, 390 btl.)
Burun: ayrıca odunsu, ama daha çiçeksi, zarif bir şekilde. Pek çok şeker dükkanı aroması: tatlı muz, şekerlenmiş zencefil ve çilek şekeri. Ardından vanilyalı dondurma ve karamelize badem. Meyankökü ve tarçın da.
Ağız: acı portakalla karıştırılmış benzer bir ekşi meyve notası, aslında motörhead’e çok benzer. Yenibahar, bol zencefil, biraz acı biber. Sonra anason ve karanfil. Ceviz ve yeşil odunsu notalar.
Sona ermek: orta uzunlukta, gerçekten kuru. Baharatlı çay
Farklı türde bir ağaçlık, ama yine de ruh güdümlü bir Mackmyra değil, öhö. Bir an önce daha doğal ifadeler aramalıyız. Hala mevcut Malt Ustası. Gol: 82/100