2018’den beri Uncle Acid & the Deadbeats kampından yeni müzikler çıkıyor. Yeni bir turne, yeni müzikler için umutları artırdı ama ne yazık ki şimdilik yeni müzikleri beklemek kalıyor. Neyse ki arka katalog, grubun olağanüstü bir set sergilemesi için yeterliydi ve dörtlünün Cactus’teki şovu tamamen tükendi. Bu yüzden, tek bir yeni şarkı olmadan gerçek bir en iyi set dinlemeliyiz, ancak bir Uncle Acid şovundan beklediğimiz tüm yoğunlukla.
Pazartesi günü erken saatlerde bir konsere hazırlanmak her zaman kolay değildir, ancak saat 19:30’dadır. Cactus Club zaten Gaupa için oldukça doluydu. İkinci albümleri geçen yılın sonunda yayınlandı ve bununla birlikte sonraki iki performansla turneye çıkmalarına izin verildi. Gaupa’yı farklı kılan nedir? Pekala, altmışların ses aralığına sahip şiddetli bir ön kadın var, Jefferson Airplane’i düşünün ve bu da müziği güçlendiriyor. Pek çok gitar solosu ve beklendiği gibi müzikalin merkezi olduğu gerekli rifflerden oluşur. Şarkı söylediği enerji ve klas nedeniyle tüm dikkatleri çeken öndeki kadındı ve bu da Gaupa’yı umut verici kılıyordu.
Çok geçmeden, Blood Ceremony’nin flütlerin hala metalde moda olduğunu kanıtlamasına izin verildi. Son kayıt Eski Yollar Kaldı çok yakın bir zamanda (geçen Cuma) piyasaya sürüldü ve ondan bazı müzikler çıkarıldı. Yarım saat içinde bir org ve tabii ki o çarpıcı flüt ile yetmişlerin net etkilerini de yakaladık. Hız her zaman aynı değildi ama hemen olması da gerekmiyordu. Şarkılar bu şekilde inşa edildiğinden, her zaman çok hızlı bir şekilde doruğa ulaşmaya çalıştılar. Yine de, eski çalışmanın yenisinden çok daha sıkı olduğu dikkat çekiciydi, açıkça hala ustalaşması gerekiyor. Ön kadın Alia O’Brien da herkesi büyüleyen büyüleyici bir kıyafetle görünüşüyle öne çıktı. Flütünü çıkardığında, bazen bir peri masalı ormanındaymışız gibi geldi ama riffler ve gitarlar devreye girince hikayenin kötü adamlarıyla iç içeydik. Sonu da öfkeliydi ve mütevazı bir moshpit bile gördük, Blood Ceremony kimseye mutlu kan vermiyordu ama kulağa bizi tamamen sarmalayacak kadar törensel geliyordu.
Seyirci, her iki yardımcı perdede de oldukça büyüktü, ancak ana perdede tamamen kontrolden çıktı. On dakika erken başladılar, bu yüzden coşku eksikliği yok. Amerikalıların seti de bir buçuk saat sürdü ve herkesin son trenini yakalamasını ve yine de düzgün bir set almasını istiyorsanız, o zaman biraz daha erken başlayın. “Dağ ile. Abraxas” hemen gecenin havasını belirledi. Katılım sırasında bir bilgisayar sesi bizi karşıladı ve hepsinin aynı ses çıkaracağına dair güvence verdi. Gerçekten haksız değildi ama bu, grubun harika bir takıma hizmet etmediği anlamına gelmiyordu.
Kısacası her şarkı riffler, gitar soloları ve tehditkar vokaller içeriyordu. Ayrıntılara gerçekten dikkat edersek, burada burada fazladan bir şeyler sürünür. Örneğin, “Death’s Door” veya “13 Candles” gibi bazı şarkılar ve hatta kulağa biraz akılda kalıcı gelen diğer kısa, keskin şarkılar gibi bazı şarkılar tamamen sıkışmalarla sonuçlanıyor. Mütevazı bir hit olan “Shockwave City”yi düşünün. Ayrıca orada Uncle Acid & The Deadbeats’i benzersiz kılan unsurları elbette duyabilirsiniz, ancak her zaman bulunacak ekstra bir şeyler vardır.
Müzikalin yanı sıra görsel de en ince ayrıntısına kadar çalışıldı. Bazen arkaik görüntülerle, ancak esas olarak filme alınmış davranışlarının psychedelic yeniden çalışmalarıyla. Kendimizi gerçekten tamamen çekime bırakırsak, aniden saçma bir rüyaya kapılırdık, ama Asit Amca müzikal olarak bizi her zaman ayaklarımız yerde tutardı. Özellikle bazı şarkılar için birbirlerine karşı bir tür gitar kılıç yarışması düzenlediklerinde. Birbirlerini alt etmediler ama destansı müzik parçalarına ulaşmak için herkesin yeteneklerini güçlendirdiler.
Setteki bir diğer önemli nokta da hiç şüphesiz grubun ilk beş dakika dinlenmeye çekilmiş gibi göründüğü “Slow Death” idi. İlk bölümde sessiz, psychedelic bir gitar duyuldu, ardından her şey daha hızlı, daha sert ve daha yoğun hale geldi. Seyirci ayrıca, solistin nazikçe rica ettiği en ünlü şarkı “I’ll Cut You Down” ile tamamen çılgına dönmeye hazırdı. Bazı kalabalık sörfçüler ve küçük bir yosun çukuru, ama özellikle bir sürü ileri geri giden vahşi saç, teşekkür olarak elde ettiği şeydi. Sonunda “No Return”, her şeyin yeniden çekildiği ve gitarların çılgınca uçuştuğu destansı bir son oldu.
Böylelikle Uncle Acid & The Deadbeats, her şeyin en ince ayrıntısına kadar çalışıldığı ve arzulanacak hiçbir şeyin olmadığı, iyi geliştirilmiş bir gösteri daha sundu. Şimdi geriye sadece yeni müziğin ülkemizde kollarını açarak kabul etmesini sabırla beklemek kalıyor. Ya da eski müzikle geri dönün, çünkü her zaman çok sıkı geliyorsa, bizi orada görmeye devam edeceksiniz.
Set listesi:
Abraxas Dağı
Zihin Paletli
Şok dalgası şehri
Ölümün kapısı
itici adam
13 Mum
Ritüel Bıçak
Yavaş ölüm
Kristal Örümcekler
Melodi Yolu
Seni Keseceğim
İade yok