Savaşın üzerinden bir yılı aşkın bir süre geçtikten sonra, Macaristan ile Polonya arasındaki uçurum daha da derinleşiyor. Kendilerine suç ortağı derlerdi “hırsızlık yapmak [European money] atlar bir arada” (2016’da Jaroslaw Kaczyński).
İşgalden sadece üç ay önce Varşova, Budapeşte’ye o kadar sırılsıklam aşıktı ki, Rus yanlısı siyasi partilerin crème de la crème’i için uluslararası bir etkinliğe ev sahipliği yaptı ve boşuna Macarları ve Macarları memnun etmeye çalıştı. Ortak bir siyasi platform oluşturmak.
Rus işgalinin başlangıcı, liberal olmayan safların temelindeki çatlakları açığa çıkardı. Kısacası, aşırı sağın önde gelen siyasetçileri arasında temel sorunlarda bir birlik yok.
En son gelişmelerle birlikte, stratejik kültürde, genellikle Kafka tarzı gerçeküstü durumlarda daha fazla farklılık gösterir. Şimdi, gergin ilişki, Budapeşte’deki popüler bir Polonya film festivalinde elektriğin kesilmesi, bir Macar genelkurmay başkanının Hitler’in Polonya’yı işgalini yerel bir çatışma olarak anması ve AB’nin stratejik özerkliği konusunda tam bir fikir ayrılığı olarak kendini gösteriyor.
2022’de ilişki, Rusya yanlısı bir yatıştırma mesajı ve Ukrayna’nın özgürlüğünü hiçe saymasıyla üst üste dördüncü dönemini kazanan Viktor Orbán’ın siyasi kampanyasıyla destekleniyordu.
Aynı zamanda, Polonya toplumu zaten dört ila altı milyon mülteciyi işleme alıyordu ve hükümet yetkilileri, Ukraynalı meslektaşlarına desteklerini göstermek için Çek ve Sloven liderlerle birlikte trenle Kiev’e seyahat ediyorlardı. Gezi damgasını vurdu Budapeşte-Varşova ekseninin sonu.
Varşova’daki liderlerin, ilk başta, herhangi bir Rus yanlısı liderle dostane ilişkiler sürdürdükleri için onları cezalandıracak olan, ülke içindeki popüler havayı yakaladıklarından emin olabilirsiniz. Budapeşte’nin aşırı sağ cazibesinin büyüsüne kapılmış olarak, Orbán’ın sonunda geri dönüp Kremlin’in Ukrayna’ya yönelik saldırgan eylemlerini olduğu gibi göreceğini ummuş olabilirler.
Ancak Varşova kısa süre sonra ortak, liberal olmayan çadırlarına işediğinde suç ortaklarının iş anlamına geldiğini keşfetti.
Film festivalinde karartma
Bu yıl 4 Mayıs’ta Budapeşte’deki köklü Polonya Film Baharı’nda üçüncü gün bir elektrik kesintisi nedeniyle kesintiye uğradı. Enerji sağlayıcısı E.ON, Varşova’daki Dışişleri Bakanlığı’nın bir kültürel diplomasi kolu olan Polonya Enstitüsü’nün elektriğini sözleşmeden kaynaklanan bir karışıklık gerekçe göstererek kesti; bu fiilen, Macar başkentinin merkezinde düzenlenen popüler bir festivalin üçüncü gününü kapattı.
Enstitü müdürü Ocak ayında elektrik sözleşmesini imzalatmış ama şirket bir şekilde sözleşme sözleşmesini kaybetmişti. Ardından, herhangi bir Polonyalı diplomatın sözünü kesmeden önce onlara bir tebligat veya telefon gönderme zahmetine bile girmedi.
Macaristan’daki yerel işletmeler ve medyadan büyük şirketlere kadar uzanan tüm zorlayıcı ve yolsuzluk uygulamaları olmasaydı, ilgisiz bir olay olarak kabul edilebilirdi. Macar rejiminin gölgesi, siyasi kültüre kanser gibi yayılıyor. 12 yıllık mutlak kontrolden sonra, politika tartışmasının kenarlarında değil, merkezinde yer alan en uğursuz sesleri mümkün kılıyor.
9 Mayıs’ta (yalnızca Moskova ve Minsk’in Hitler’e karşı zafer kazandığını düşündüğü bir gün), Macar savunma kuvvetleri genelkurmay başkanı Gábor Böröndi, çarpıcı açıklama sabah televizyonunda: “İkinci Dünya Savaşı’nı düşünelim, 1939’da Alman-Polonya savaşı yerel bir savaş olarak başladı ve sonu ne oldu? Bu tırmanış, İkinci Dünya Savaşı’na yol açan bir barış süreci tarafından zamanında kontrol altına alınmadı. .”
Varşova öfkeliydi ve PiS hükümeti ihanete uğramış hissetmiş olmalı.
‘Arkadan bıçakla’
Ne de olsa, seçim yılı boyunca Alman karşıtı tiradları, Polonya’yı doğudan ve batıdan gelen barbar ordularına karşı savunulan Avrupa mirasının gerçek varisi olarak konumlandırmayı amaçlıyor. Orbán’ın adamı, 1939 işgalini – Polonya’nın nüfusunu kasıtlı olarak ortadan kaldırmayı amaçlayan – kontrol altına alınabilecek yerel bir çatışma olarak nitelendirerek Kaczyński’yi sırtından bıçakladı. Polonya büyükelçisinin kamuoyunda pek de diplomatik olmayan yorumlarla karşılık vermesine şaşmamalı, Budapeşte boyun eğdi ve özür diledi.
Ancak, Orbán’ın kültürel kan dolaşımında Hitler saplantısının derinlere indiği ortaya çıktı. Pek çok kez Nazi benzeri propaganda yapmakla suçlandı, kendini aştı 12 Mayıs’ta Macaristan’ın batısındaki Veszprém’de yaptığı konuşmada Adolf Hitler’in Avrupa “birliği” planlarını AB’nin “her zamankinden daha yakın bir birlik” vizyonuyla karşılaştırdığında.
Macar liderin nasıl tartışma çıkaracağını bildiğinden emin olabilirsiniz, ancak muhtemelen yine de yalanlarla gerçeği birbirinden ayırıyor. Sorun şu ki, takipçileri, gücü korumak için tekrarladığı saçmalıklarla daha yakından uyum sağlamak için zaman geçtikçe gerçekleri unutmaya veya reddetmeye eğilimlidir. Ve bu, şu anda Macaristan’da beslenen stratejik kültür türü için daha da büyük riskler oluşturuyor.
Polonya için Macaristan, ideolojik ittifaklara rağmen stratejik bir ortaktan stratejik bir rakibe dönüştü.
genel olarak, Polonya Ukrayna’yı tamamen destekliyor Almanya ile işbirliği kurmak için çok az çaba gösterirken cephaneliğini vererek ve tüm yuvarlanma, uçuş ve yelken ekipmanlarını satın almak için borçlanarak.
Aynı zamanda Macaristan, NATO’nun düşmanlarına sözde bağlılık gösteriyor. sessizce Alman tank ve cephane fabrikaları inşa etmekstratejik özerklik dürtüsünden yararlanmaya hazırlanıyor.
Orbán, Putin veya Xi Jinping’e benzer şekilde, sık sık AB’nin stratejik özerkliğine hayranlıkla atıfta bulunuyor. Üçü de, Emmanuel Macron’un bazen onayladığı eski De Gaulle hayaletlerini sömürerek, açık ve üstü kapalı olarak ABD’den daha fazla Avrupa özerkliği çağrısında bulunuyor.
İlke olarak açık bir stratejik özerkliği ancak Avrupa’nın NATO içinde ve ABD’nin desteğiyle gerçekleştirme kapasitesini artırması halinde kabul eden Polonya, Macaristan’ın küresel komplosundan giderek daha fazla bıktı. Yine de, illiberal olmayan oyunda, Polonya çoktan alt edildi ve her hareketi açıkça Budapeşte’nin kumarıyla lekelendi.
2015’te Orbán ve Kaczyński arasında Polonya ve Macaristan için menfaat sağlayan dostluk ilişkisi olarak başlayan ilişki, her iki lider de ayrılana kadar üstesinden gelinemeyecek olan tiksinti ve düşmanlıkla sona eriyor.