Siyasi liderler Avrupa Parlamentosu’nda nasıl davranılacağına ilişkin ikinci bir konferans için bir araya gelirken, “büyümenin ötesine” geçmekaşağıda imzası bulunan akademisyenler ve sivil toplum kuruluşları olarak bizler, jeopolitik krizi sosyal ve ekolojik açıdan zararlı büyüme rekabetinden sıyrılmak ve bunun yerine bir refah işbirliğini benimsemek için bir fırsat olarak görüyoruz.
Ekonomik büyümeyi çevresel baskılardan küresel olarak ve yeterince ayırmanın mümkün olduğunu gösteren ampirik bir temel yoktur.
Yüksek gelirli ülkelerin sonsuz ekonomik büyüme arayışı, çevre politikalarının sonuçlarını ya azalttığı ya da iptal ettiği için bir sorundur. Toplumumuzun bağlı olduğu mevcut iklim kaosu ve çözülmekte olan yaşam ağı, barış, su ve gıda güvenliği ve demokrasi için varoluşsal bir tehdittir.
Büyüme sonrası bir ekonomiye doğru ilerlemek sadece hayatta kalmak değil, aynı zamanda gelişmek içindir. Bu, ekolojik kaynaklarını aşan ülkelerde, bazen ‘küçülme’ olarak anılan, üretim ve tüketimin demokratik olarak planlanmış ve adil bir şekilde küçültülmesini gerektirir.
Bu, Avrupa’nın küresel barış projesidir, çünkü mevcut ekonomik büyümesi hem Avrupa içinde hem de ötesinde çatışmalara neden olmaktadır.
Yüksek gelirli ülkeler bağlamında, daha küçük bir ayak izi, daha kötü yaşam koşulları anlamına gelmez. Tutumluluğa, kaynakların azaltılmasına ve çalışma süresinin azaltılmasına odaklanan yeterlilik politikaları, refahı önemli ölçüde artırabilir ve çevresel baskıları azaltabilir, dolayısıyla büyüme olmaksızın sürdürülebilir refah olasılığını yaratabilir.
En düşük ayak iziyle en yüksek yaşam kalitesini sağlamak için ekonomik oyunun hedeflerini ve kurallarını tamamen değiştirmeliyiz. Büyüme sonrası bir ekonomide, niceliksel büyümeye yönelik mevcut odaklanmanın yerini, ayrıntılı olarak açıklandığı gibi, yaşayan gezegen aracılığıyla tüm insanların ihtiyaçlarını karşılayarak niteliksel refah sağlayan, canlandırıcı ve dağıtımcı bir ekonomide gelişme amacı alacaktır. Donut Ekonomisi çerçevesinde.
Piyasaların, toplumumuzdaki en önemli kararları almak için yeterli donanıma sahip olmadığı kanıtlanmıştır. Ekonominin halka hizmet etmesi için, tam tersi değil, insanlara ekonomi üzerindeki kontrol geri verilmelidir. Oyunun kurallarını değiştirmek için mevcut girişimlerden öğrenmemiz gerekiyor. Örneğin, kar amacı gütmeyen kooperatifler için modelin AB çapında yükseltilmesi.
manifestoda
Bu acil zorluklar ve teşvik edici fırsatlar ışığında, Avrupa Birliği’ni, kurumlarını ve üye devletleri aşağıdakileri uygulamaya çağırıyoruz:
1. Büyüme sonrası Avrupa Kurumları: büyüme sonrası stratejileri ve yolları değerlendirmek için komisyon, konsey, parlamento ve üye devletler içinde kalıcı yapılar oluşturur.
2. Büyümenin ötesinde bir Avrupa Yeşil Mutabakatı: büyüme sonrası bir hedefe doğru gerekli bir geçiş aşaması olarak küçülme ile gezegensel sınırlar içinde gelişen bir gelecek yaratmayı amaçlayan sistemik bir değişim yaklaşımı etrafında şekillenen yeni bir amiral gemisi programı tasarlayın.
3. Dört ilkeye dayanan büyüme politikalarının ötesinde:
• Biyokapasite: sağlıklı ve dayanıklı topraklar, ormanlar, deniz ve diğer ekosistemler için fosil yakıt aşamalı olarak kullanımdan kaldırma, ham madde çıkarma limitleri ve doğa koruma ve restorasyon önlemleri. Örneğin, bir Fosil Yakıt Yayılmasını Önleme Anlaşması, bağlayıcı bir malzeme ayak izi azaltma hedefi ve gerçek, alan bazlı doğa restorasyonu içeren bir Kaynak Adaleti ve Direnç Yasası.
• Adalet: gelir ve zenginlik aşırılıklarının yanı sıra süper kârları ortadan kaldırarak daha eşit bir toplumu teşvik etmeye yönelik mali araçlar. Örneğin, hem asgari hem de azami gelirler için bir karbon varlık vergisi.
• Herkes için refah: geliştirilmiş, ekolojik açıdan duyarlı bir refah devleti aracılığıyla temel altyapılara güvenli erişim. Örneğin, Evrensel Temel Hizmetler (sağlık, ulaşım, bakım, barınma, eğitim ve sosyal koruma vb. insan hakları dahil), iş garantileri, temel mal ve hizmetler için fiyat kontrolleri.
• Aktif demokrasi: ekolojik sınırlar, herkes için adalet ve refah ve sendikalar için daha güçlü bir rol temelinde sosyal olarak kabul edilebilir yeterlilik stratejileri formüle etme ve politikaları güçlendirme yetkisine sahip yurttaş meclisleri. Örneğin, yerel ihtiyaçlar forumu, iklim sözleşmeleri, katılımcı bütçeleme.
Büyüme sonrası ilk konferansın üzerinden beş yıl geçti. Sivil toplum ve akademi içinde, büyüme açısından kritik fikirler her zamankinden daha güçlü hale geliyor. Bu fikirlerin detayları şu anda Avrupa Parlamentosu’nda ve Avrupa Komisyonu’nda tartışılıyor.
Küçülme ve büyüme sonrası fikirleri gerçeğe dönüştürmek için bilimsel bilgi ve politika içgörüleri mevcuttur. Karşı karşıya kaldığımız krizler, aynı zamanda, gelişen bir demokratik yaşama ve daha yavaş ama daha tatlı bir yaşam tarzına izin verirken herkesin refahını güvence altına alabilecek yeni bir sistem yaratma fırsatlarıdır.