Benzer bir render, bu yılın başında İspanya’da, Başbakan Pedro Sánchez’in Ulusal Sağlayıcı BBVA’nın Katalan ödünç veren Sabadell’e hareket etmesinin, hayati bir siyasi seçim koleji olan Katalonya’daki desteği korumak için kısmi engellemesi ile gerçekleşti. Bu arada Berlin, Ulusal Commerzbank şampiyonunun kontrolünü ele geçirmeye çalışan Unicredit ile bir çatışmaya hazırlanıyor.
Bir yandan, tüm bunlar AB’nin yerel küresel banka ağırlıklarımızın yaratılmasını teşvik etme çabaları ile hükümetlerin hemen ulusal öncelikleri arasındaki gerilimi yansıtmaktadır.
Örneğin İtalya’da olaylar, serbest piyasa liberalizmi ile yeniden dirilişli korumacılık arasında, uluslararası tekredit ve kâr amaçlı açma için aç olan epochal bir mücadele olarak ifade edildi. İflas bankasıveya “Asolid Bank” – öğle yemeği AB rekabet gücünün zorluğu altında gerçekleşecek olan İtalyan bankalarının artan “finansallaşmasının” enkarnasyonu olarak.
Yetkililer, banka devleri yaratmak için yukarıdan aşağıya yapılan çağrıların, yaşlanan politika benzeri sigorta şemalarında ve bankacılıkta AB’nin yavaş ritmiyle çeliştiği gerçeğine yaklaştılar-üye devletleri sınır ötesi tekel risklerinden koruyacaklardı.
Bruxelles merkezli düşünce kuruluşunun kıdemli araştırmacısı Judith Arnal, “AB düzeyinde sık sık dinlenen retorik arasında artan bir kopukluk var … ve somut birleşme operasyonları masada olduğunda bazı üye devletler tarafından yapılan seçimler.” Dedi.
Bir İtalyan hazine yetkilisi, “stratejik özerkliği” korumak için blok düzeyinde kas endüstriyel politikası üzerindeki yenilenen fiksasyon -ulusal düzeyde korumayı kınama ile korumacı bir gündemi zorlayarak komisyonun kendisinin olduğu ironinin altını çizdi.