Birçok Amerikalı, eski başkanı içeren yasal drama karşısında anlaşılır bir şekilde kendinden geçmiş olsa da, Donald Trump’ın 2024’te göreve geri dönmesi durumunda neler yapabileceğine daha az dikkat ettik.
Geçen ay, aksiyolar Trump’ın “bekleyen yönetimi” tarafından kamu hizmetini siyasallaştırma planlarını bildirdi. Mevcut sistem altında, birkaç bin federal hükümet görevi, her bir başkanlık yönetimi ile gelip gitme eğiliminde olan “siyasi” atanmış kişilerdir. Ancak 2,1 milyon üyeli federal işgücünün büyük çoğunluğu, siyasi nedenlerle kovulmalarını engelleyen yasal korumalara sahip “kariyerli” memurlardan oluşuyor. Hükümetimizin kadrosunun profesyonellerden olmasını sağlayarak, patronaj veya “ganimetler sistemine” özgü yetersizlik ve yolsuzluktan kaçınıyoruz.
“Trump, bu memurlara nişan almak için bir silah istedi – çizgiyi aşarlarsa onları işleriyle tehdit etmek için” aksiyolar ayrıntılı makalesinde rapor edilmiştir. Trump’ın iç politika danışmanı James Sherk, “birçok muhafazakarın, ‘partizan olmayan’ sistemin Demokrat başkanlara yardım eden ve Cumhuriyetçileri engelleyen bir maskaralık olduğu görüşünü paylaştı.” 2020 seçimlerinden hemen önce Trump, binlerce üst düzey federal işçiyi “F Programı” çalışanı olarak yeniden sınıflandıran ve onları kariyer memurlarına sağlanan korumalardan mahrum bırakan bir yürütme emri yayınladı.
Bu küçük bir olay değil. Hedeflenen çalışanlar, siyasi atamalara politika konusunda tavsiyelerde bulunur. Örneğin, bir fikrin nasıl yasalara aykırı olduğunu veya pratikte uygulanamaz olduğunu açıklayabilirler. Politika üzerinde son söze sahip değiller, ancak kariyer statüleri, dürüstçe ve işten çıkarılma korkusu olmadan tavsiyelerde bulunmalarına izin veriyor. İşyeri koruması olmadan, karar verme sürecindeki uzmanlık siyasi baskıya boyun eğecektir. 21. yüzyıl ganimet sisteminin tohumları ekilecekti.
Trump’ın Çizelge F yeniden sınıflandırma sürecini yürütmek için zamanı yoktu ve sipariş, Joe Biden’ın göreve başlamasından sonra hızla rafa kaldırıldı. Ama göre aksiyolarTrump, Oval Ofis’e yeniden girerse, emri “hemen” silecek ve yeniden sınıflandırılmış üst düzey yetkilileri çabucak kovmasına ve baltadan kurtulanların gözünü korkutmasına izin verecekti. Bu senaryo, ikinci bir Trump döneminden korkmanızın 5.693 nedeni olabilir.
Ancak F Programının iadesini yalnızca Trump’ın düşüneceği bir şey olarak görmemeliyiz. Emlakçı siyasi arenaya girmeden önce muhafazakarlar kamu hizmetini diz çöktürmek istediler.
Ocak 2001’de, sağcı Miras Vakfı, yeni gelen George W. Bush yönetimini “federal işçi ağının ve müttefiklerinin siyasi gelişmişliği ve bunun yoğunluğu konusunda uyaran “Federal Personelin Sorumluluğunu Almak” adlı bir politika belgesi yayınladı. ciddi değişime karşı direnç.” Bush’a “atama yetkisini özgürce kullanmasını” tavsiye etti. [and] gündemini yerine getirmek için sadık bir ekip kurun.”
Üç yazardan biri olan George Nesterczuk, Bush yönetiminde personel politikası danışmanı oldu. Trump, 2017’de Personel Yönetimi Ofisi direktörü olarak tüm kamu hizmetine başkanlık etmesi için onu görevlendirdi, ancak muhalefet adaylığını erteledi ve Nesterczuk çekildi. 2020’de Trump, F Programının yayınlanmasından altı ay önce Nesterczuk’u OPM danışmanı olarak işe aldı. Miras belgesi yazarlarından bir diğeri, Donald Devine, Ronald Reagan’ın OPM direktörüydü ve Trump altında OPM danışmanı olarak görev yaptı. Kitabın ikinci bölümünde hiçbir adamdan bahsedilmedi. aksiyolar Çizelge F’nin kökenlerini izleyen ve büyük ölçüde Sherk’e güvenen rapor. Ancak Sherk aynı zamanda bir Miras Vakfı mezunudur.
Miras raporu, kamu hizmetinin “kamu idaresi veya bilimsel yönetim modelinin” “ilerici ideali” ile alay etti; bu model, devlet idaresinin “değerden bağımsız ‘bilimsel’ bir programı olarak tanımlandı, nesnel yönetim ve politika ilkelerine dayalıydı. teknik olarak tarafsız kariyerli kamu görevlileri tarafından yönetilir.” Bunun yerine, “üst düzey siyasi yetkililerin” “Cumhurbaşkanının seçimle onaylanmış ve değer tanımlı programının başarılmasından” sorumlu olduğu “kabine hükümeti veya siyasi yönetim modeli”nin kullanılmasını teşvik etti. genellikle değişime dirençlidir.”
Bu şekilde tanımlandığında, Miras bakış açısı mantıklı geliyor. Neden seçilmemiş bürokratlar politikayı şekillendirmek için seçilmiş bir başkandan daha fazla güce sahip olsun ki?
Ancak, Heritage’ın tanımları tartışmayı bulandırıyor. “İlerici ideal”, kendi politikalarını belirleme yetkisine sahip bir kamu hizmeti değildir. Miras, bu felsefeyi büyük ölçüde, 19. yüzyılın sonlarında, başkan olmadan on yıllar önce kamu hizmeti politikası hakkında bir akademisyen olarak yazan Woodrow Wilson’a atfediyor. 1883 Pendleton Yasası’nın kamu hizmetini kurmasından dört yıl sonra yazılan bir makale olan “Yönetim Çalışması”nda Wilson, “teknik olarak eğitilmiş bir kamu hizmetinin günümüzde vazgeçilmez hale geleceğini” belirtti. bu sanayi ve ticaret çağı çok hızlı birikiyor.” Ancak Wilson ayrıca, kamu hizmetinin “saldırgan bir resmi sınıf – ilerici, özgür ruhlu insanlardan farklı sempatileri olan ayrı, yarı kurumsal bir yapı” haline gelmemesi gerektiğini vurguladı. Aksine, “politika bu konuda hiçbir resmiyet kusuru olmayacak. Bu, daimi görevlilerin değil, kamuoyuna karşı sorumluluğu doğrudan ve kaçınılmaz olan devlet adamlarının yaratılması olacaktır.”
Miras raporunun yazarları, belirtilen temel ilkeleri aynıyken neden Wilson’ın pozisyonunu kendilerinin aksine tasvir etsinler? Çünkü radikal değişimlerin koşullarını yaratmak için muhafazakar yazarlar, kamu hizmetinin köklerini çürümüş, şişirilmiş, pahalı, hesap verilemez, sendikalı bir bürokrasi olarak resmetmek zorundaydılar.
Heritage, hükümet uzmanlarının etkisini azaltmak için gelen Bush yönetimine “önce sadakate ve ikinci olarak uzmanlığa dayalı atama kararları almalarını ve tüm hükümet aygıtının bu perspektiften yönetilmesi gerektiğini” tavsiye etti. “Sağlam kabine hükümetinin basit bir ganimet sistemi olmadığını, bu nedenle uzmanlık göz ardı edilemez” olmasına izin verirken, “en niteliklilerin zaten kariyer pozisyonlarında ve statükonun bir parçası olan kalıcı hükümette” olduğu konusunda uyardılar.
İşçi sendikalarının etkisini azaltmak için, Bush’a Bill Clinton yönetiminin bir yeniliğini iptal etmesi çağrısında bulundular: İşçi ve yönetimin işyeri politikaları üzerinde işbirliği yapabileceği bir Ulusal Ortaklık Konseyi. Clintoncılar düşmanca bir işyeri kültürünü sona erdirmeye çalışıyorlardı, ancak Heritage’a göre sistem, sendikalara yönetim kararları üzerinde çok fazla güç verdi.
Ve hükümetin boyutunu küçültmek için, “değişen iş yüklerini ve politika girişimlerini karşılamak için işgücünü büyütmek veya küçültmek” için geçici çalışanlara ve özel yüklenicilere güvenmeyi şiddetle tavsiye ettiler, bu da sözde kalıcı hükümeti azaltma avantajına sahip olacaktı. .
Bush yönetimi dinledi.
Örneğin, Bush başkanlığına bir ay kala, işçi-yönetim ortaklıkları ortadan kalktı. 2007’de, bir kural koyma sürecinin başlangıcını bile onaylamak zorunda olan her kuruma siyasi olarak atanmış bir Düzenleyici Politika Ofisi kuran bir yürütme emri çıkarıldı ve bu da memurların Kongre tarafından belirlenen direktifleri uygulama gücünü azalttı. Başkan Yardımcısı Dick Cheney, Irak’ı işgal etmek için gerekçeler sağlamak için kariyer istihbarat analistlerine yaslanırken, kamu hizmetinin siyasallaşması ulusal güvenliğe uzandı.
Ama belki de hiçbir şey Bush’un Miras felsefesini nasıl yürüttüğünü Federal Acil Durum Yönetim Ajansı’nı ele alışından daha iyi özetleyemez. Sadakati uzmanlığın önüne koyan ilk iki FEMA şefi (Joe Allbaugh ve Michael Brown) hiçbir afet yönetimi deneyimine sahip değildi; bu, 2005’te Katrina Kasırgası New Orleans’ı ve Körfez kıyılarını vurduğunda küçük bir gözden kaçırmadan fazlasını kanıtladı. FEMA, yanıtı olağanüstü bir şekilde mahvetti. bu Washington Post En üst düzey üç yetkilinin “Başkan Bush’un 2000 kampanyasına ya da Beyaz Saray’ın ilerletme operasyonuna” bağlı olduğu, “Federal Acil Durum Yönetim Teşkilatı’nın üst düzey sekiz yetkilisinden beşi, afetlerle mücadele konusunda neredeyse hiçbir deneyimi olmadan görevlerine geldiler”.
Kurumsal bilgiye sahip olmayan Bush’un FEMA liderliği, harcamaları azaltmak için bir özelleştirme stratejisi uyguladı. Katrina’dan sonra, Washington post “FEMA çalışanları ve ajansla çalışan bazıları, son yıllarda sadece afetlere müdahalede değil, aynı zamanda planlama ve politika oluşturmada da müteahhitlere giderek daha fazla bağımlı hale geldiğini söylüyor. FEMA’nın üst düzey memurlarının ayrılması ve afet yönetimi deneyimi az olan siyasi atamaların gelmesiyle bu eğilimin arttığını söylüyorlar.” Kevin Drum’ın özetlediği gibi Washington Aylık“Yavaş federal tepki [to Katrina] tesadüf değildi. Operasyonel yeterlilik pahasına ideolojiyi ve partizan sadakatini destekleyen dört yıllık bilinçli Cumhuriyet politikası ve bütçe seçimlerinin sonucuydu.”
Heritage belgesi, Bush yönetimini “federal personelin sorumluluğunu” üstlenmeye çağırırken, siyasi atamaları memurları sindirmeye yönlendirmedi. Yine de olan buydu.
2004 yılında, bir memur olan Medicare aktüeri Richard Foster, Bush yönetiminin önerdiği reçeteli ilaç reformlarının maliyeti hakkında Kongre’ye doğru tahminler vermeye çalıştığında, Medicare şefi, siyasi bir atama olan Thomas Scully, onu kovmakla tehdit etti. 2006 yılında, NASA bilim adamı James Hansen, sera gazı emisyonlarını azaltmak için acil ihtiyaç hakkında konuştuktan sonra, tarafından bildirildiği üzere NASA liderlerini suçladı. New York Times“halkla ilişkiler personeline gelecek derslerini, makalelerini gözden geçirmelerini emretmek, [website] gönderiler … ve gazetecilerden röportaj talepleri” bir baskı biçimi olarak. Bu kamuoyu tartışmalarından sonra, Foster ve Hansen görevlerinde kaldılar.
Trump’ın F Programı planı, kamu hizmetini kırmaya yönelik özellikle küstah bir yaklaşım olacaktır. Ancak Miras özeti ve Bush yönetiminin kaydının gösterdiği gibi, Trump’ı ikinci bir dönem reddetmek, kamu hizmetine yönelik muhafazakar düşmanlığı sona erdirmeyecek. Bu ayın başlarında, Sherk Wall Street Dergisi F Programının eski haline getirilmesi ve bir sonraki başkan olan kişi tarafından yürütülmesi gerektiğini iddia etmek için görüş sayfası.
Neyse ki, Kongre, kamu hizmetinin bütünlüğünü, müstakbel herhangi bir başkandan korumak için şimdi harekete geçebilir.
Geçen ay, Meclis 2023 Savunma Yetkilendirme Yasasını (NDAA olarak bilinir) geçirdiğinde, Temsilciler Gerald Connolly ve bir Demokrat ve Cumhuriyetçi olan Brian Fitzpatrick tarafından yazılan iki taraflı bir yasa tasarısından alınan bir değişikliği içeriyordu. Değişiklik, devlet memurlarının, F Programının ilk oluşturulmasından bir ay önce, Eylül 2020’den sonra oluşturulan bir kategoriye yeniden sınıflandırılmasını engellemektedir. Ancak, NDAA’nın Senato versiyonu, başkan ve kıdemli üye Senatörler Jack Reed ve Jim Inhofe tarafından geçen ay önerildi. Senato Silahlı Kuvvetler Komisyonu, değişikliği kapsamadı. Senato henüz tasarıyı geçirmedi, bu yüzden değişikliği dahil etmek için zaman var.
Uzman kamu hizmeti uzmanlarına siyasi düşmanlar gibi davranıldığında neler olduğunu gördük. Gerçekler göz ardı edilir. Özensiz politikalar hazırlanır. Devletin yetkinliği zarar görür. Elbette, seçilmemiş bir kamu hizmetinin demokratik kurumlara bağlı kalmasına izin vermemeliyiz. Ancak, Beyaz Saray ve Kongre’deki demokratik olarak seçilmiş yetkililerimiz, önyargılarına ve önyargılarına meydan okusalar bile, deneyimli uzmanların politikalarını şekillendirmelerine izin verecek kadar güçlü ve akıllı olmalıdır. Kamu hizmetini koruyun ve Connolly-Fitzpatrick değişikliğini yasalaştırın.
