Bir mısır gevreği kasesine kuru penne döküp, suyla örtmesini ve sekiz dakika mikrodalgaya koymasını izliyorum. Penne kullanmanın onun için yeni bir alan olduğunu söylüyor. Genellikle kullanır…pekala… “Biraz, biraz, bir blob gibi, bir çeşit dalgalı blob gibi olan makarnayı biliyor musunuz?”
“Gnocchi?”
“Hayır, hayır, hayır, hayır, öyle görünüyor – buna ne derdin ki? Bir tür dağınık gibi görünüyor… bir kızın saç topuzu gibi.”
“Neden bahsettiğin hakkında hiçbir fikrim yok,” diyorum.
“İşe yarayan bir çeşit makarna vardı. Kesinlikle penne değildi.”
Yine de, mikrodalgada sekiz dakika boyunca penne ve su. Bu sırada folyoyu alır ve üzerine şeker dökmeye başlar. “Çok fazla denemeden sonra, her şeyi muazzam miktarda şeker ve peynirle dondurmanız gerektiğini buldum.” Böylece şekerden sonra ilk peynir paketini açar ve şeker folyosuna dilim dilim dilimler halinde dizmeye başlar. Sonra daha fazla şeker: “Gerçekten bir şeker kabuğuna ihtiyacı var.”
Sonra galeta unu olması gereken ama bugün mısır gevreği parçalanacak olan dış tabakayı unuttuğunu fark eder ve bu yüzden peynir ve şeker yığınını kaldırır ve şekerli peyniri geri koymadan önce alüminyum folyoya biraz mısır gevreği ufalar. üstünde. Sonra kırmızı olan sosu ekler. Mikrodalga sesi kesiliyor ve Pattinson bir anda makarna kasesinin üzerinde kendini yakıyor. Derin bir iç çekiyor, bakıyor. “Pişmiş olup olmadığı hakkında hiçbir fikrim yok.” Yine de makarnayı döküyor. Bu noktada, ruhları gözle görülür bir şekilde işaretlenmeye başladı. “Demek istediğim, bunun kesinlikle işe yarama şansı yok. Kesinlikle hiçbiri.”
Şimdi çoğunlukla yapılmış olan küçük yastık, üstüne daha fazla şeker döküyor ve sonra bir topuzun üst yarısını üretiyor, içini boşaltıyor, bu şey her neyse, geri kalanının üzerine yerleştiriyor ve… yakmaya başlıyor. dev yenilik çakmak ile topuzun tepesi. “Sadece baş harflerini yapacağım.…”
“Meth pişiriyor gibi görünüyorsun,” diyorum çünkü o yapıyor.
“Gerçekten bu şirketi satmaya çalışıyorum. Bunu markam için yapıyorum.”
Bu noktada, lateks eldivenlerinden birini yanlışlıkla tutuşturur ve bu eldiven hemen avucunda erir. Acı içinde bağırır. Ardından, bitmiş ürünü temkinli bir şekilde tutar: Piccolini Cuscino için bir P’nin yaklaşık bir değeri, ardından bir C, bir hamburger topuzunun tepesinde yakılır.
Her şeyi daha fazla alüminyum folyo ile sarmaya başlıyor, sonra sıkıştırıyor, sonra biraz daha sarıyor ve sonra tekrar sıkıyor. Aniden durur: “Fırına gerçekten folyo koyabilir misin?”
Evet diyorum, yapabilirsin ama kesinlikle yapamayacağın şey folyoyu mikrodalgaya koymak. Ve havalı, havalı diyor ve sonra daha önce hiç kullanmadığı fırınını aramaya gidiyor ve bu güzel bir ev, yani birden fazla seçenek var ve bir tanesine yerleşiyor, şey: Başka bir mikrodalga fırına benziyor. ben. Bana öyle olmadığını garanti ediyor.