15 Dolarlık Mücadele’nin başlamasından on yıl sonra, ülke çapındaki fast-food işçileri hala düşük ve çalıntı ücretler, güvenli olmayan işyerleri ve yaygın cinsel tacizle boğuşuyor. Kaliforniya milletvekilleri şimdi, eyaletteki 550.000’den fazla fast-food çalışanının koşullarını iyileştirmeyi amaçlayan bu sorunları ele alan bir yasa tasarısı üzerinde çalışıyorlar.
AB 257 veya HIZLI Kurtarma Yasası olarak bilinen tasarı, Ocak ayında Kaliforniya Meclisi’nden geçti ve bu ay eyalet Senatosu’nda tam bir oylama için geliyor. LA Times köşe yazarı Michael Hiltzik, “Bu oturumda Sacramento’da işçi hakları için bundan daha önemli bir önlem olmayabilir” dedi. Etkisi yine de Kaliforniya ile sınırlı olmayabilir.
Mevzuat belirleyecek Kaliforniya’daki fast food restoranları için asgari çalışma standartlarını belirleme gücüne sahip yeni bir eyalet konseyi. Aynı zamanda tutmak için bir araç yaratacaktır. McDonald’s ve Pizza Hut gibi şirketler, bireysel mağazalardaki herhangi bir iş ihlalinden yasal olarak sorumludur, bu bireysel mağazalar franchise sahiplerine ait olsa bile. Şu anda, büyük şirketler genellikle franchise sahiplerinin iş kanunlarını çiğnemelerinden sorumlu değildir.
Birçok Avrupa ülkesinde sendikalar, yalnızca bir şirkette değil, tüm sektördeki işçiler için geçerli olan çalışma standartlarını müzakere eder. “Sektörel pazarlık” olarak bilinen bu yaklaşım, büyük ölçüde yarı zamanlı personele, yüklenicilere ve taşeronlara dayanan sektörlerde çalışan işçileri korumak için özellikle yararlıdır. Sektörel pazarlık ABD’de federal iş kanunu tarafından yasaklanmıştır, ancak Kaliforniya’daki yasa tasarısı benzer bir fikirdir ve emek dostu bir devlet kendi başına alabilir.
Gıda endüstrisi ve franchise ticaret grupları, HIZLI Kurtarma Yasası’nın iş modellerine sunduğu tehdidin ve yasalaşması durumunda ulusal sonuçların kesinlikle farkındadır.
Ulusal Restoran Birliği’nden lobicilik materyalleri, “Geçerliyse, New York, Oregon, Washington, Illinois ve daha fazlası gibi eyaletlerde de benzer yasalar görmeyi bekleyin” diye uyarıyor. “Bu yasayı yenmek için en büyük şans Kaliforniya Senatosu’nda, bu da endüstrinin çabalarını oraya odaklamasını zorunlu kılıyor.”
Sendikalar ve işçi müttefikleri, sırayla işçi grevleri, dilekçeler ve Sacramento’ya lobi gezileri düzenleyerek tasarıyı şiddetle savunuyorlar. ve Washington, DC.
Haziran ayında Amerika’nın en büyük ulusal sendikalarından başkanlar Demokratik Hükümet Gavin Newsom’a bir mektup gönderdi ve onu HIZLI İyileştirme Yasasını “desteklemeye ve savunmaya” çağırdı. “Bu tasarı, politikayı ilerici değerlerinizle ilişkilendirmek ve Kaliforniya’nın artan eşitsizliğin üstesinden gelen yenilikçi çözümlerle ulusa nasıl liderlik edeceğini bildiğini göstermek için bir fırsattır” diye yazdılar.
2024 başkanlık hedefi olduğu söylenen Newsom, geçen yıl California’daki çiftlik işçilerinin sendikalaşmasını kolaylaştıracak büyük bir çalışma yasasını veto etti. Ömer Rodriguez, Newsom sözcüsü Vox’a, genellikle bekleyen mevzuat hakkında yorum yapmadıklarını söyledi: “Vali, masasına ulaşırsa tasarıyı kendi esasına göre değerlendirecektir” dedi.
Columbia Üniversitesi’nde sektörel pazarlık hakkında yazan bir iş hukuku profesörü olan Kate Andrias, Vox’a FAST Recovery Act’ı “ileriye doğru atılmış önemli bir adım” olarak gördüğünü söyledi. “İşçilerin ücretleri ve düzenlemeleri zaten etkileyebilecekleri yollar var, ancak bu yasanın yaptığı şey, işçilerin idari sistemin daha yetkilendirilmiş bir parçası olmaları için bir odak noktası oluşturmak” dedi.
HIZLI Kurtarma Yasası nasıl işleyecek?
Yasa, devlet sağlık ve çalışma kurumlarından siyasi olarak atananların yanı sıra gıda endüstrisi yetkilileri, fast food çalışanları ve sendika temsilcilerinden oluşan 13 üyeli bir konsey oluşturacak. Konsey, işçilerin sendikalı olmadığı restoranlar için ücretler ve çalışma koşulları gibi konularda “asgari standartları ilan edecek”. Tasarı ayrıca franchisor ve franchising alan için ortak sorumluluğu açıklığa kavuşturacak ve haklarını kullanan işçiler için koruma sağlayacak.
Standartlar, Kaliforniya’da ülke çapında ortak bir markayı paylaşan en az 30 mağazası olan herhangi bir zincir için geçerli olacaktır.
Konseyden sadece altı oy çıkması gerekiyor bir kural, yani iş dünyasından dört doğrudan temsilcinin tümü bunu reddetse bile, önlem yine de geçebilir. Kaliforniya yasama organı, eyaletin İş Sağlığı ve Güvenliği İdaresi gibi konseyin önerdiği standartları reddetme veya değiştirme fırsatına sahip olacaktır.
Avukatlar, tasarının ücret hırsızlığı, cinsel taciz ve mevcut çalışma standartlarına genel olarak uyulmamasının önlenmesine yardımcı olacağını söylüyorlar.
California’da 15 $ için Mücadele kampanyasına katılan bir aktivist olan Angelica Hernandez, son 18 yıldır McDonald’s’ta çalışıyor. O zaman, Vox’a, çalıştığı süre için ödenmeyen saatler şeklinde ücretlerini çaldırdığını ve işte cinsel tacize uğradığını söyledi. Menajerine tacizini anlatmaya çalıştığında, kendisine gülüldüğünü ve işten atıldığını söyledi.
Bir McDonald’s sözcüsü, şirketin “cinsel tacize müsamaha gösterilmeyeceği konusunda net olduğunu” söyledi ve Ocak 2022’den itibaren tüm restoranlar için yürürlüğe giren güvenli, saygılı ve kapsayıcı çalışma ortamları için McDonald’s Küresel Marka Standartlarına işaret etti.
Hernandez’in iddialarına özel olarak yanıt olarak McDonald’s, taciz endişelerini araştırdığını ve “önemli” olduğunu söyledi. [were] şirket politikalarımızla ittifak içinde kapatıldı.” Sözcü, maaş hırsızlığıyla ilgili olarak, son birkaç yılda Hernandez’in çalıştığı restoranın “çalışanlara çalışmaları için uygun şekilde ödeme yapılmasını sağlayan güvenlik önlemleri uyguladığını” kaydetti. Sözcü, bu restoranda ayrıca “rutin ücret ve saat denetimleri” yaptıklarını söyledi.
Hernandez, “AB 257 ile daha onurlu bir işimiz olacaktı” dedi. “Sonunda bir sesimiz olacak ve daha iyi standartlar belirlediğimizden emin olabileceğimiz bir yerimiz olacaktı. Üzücü çünkü özgür bir ülkede çalışıyoruz ama işimizde sesimizi çıkarmakta özgür değiliz.”
California’daki fast food çalışanlarının büyük çoğunluğu kadın ve beyaz olmayan insanlardan oluşuyor ve birçoğu Hernandez ile benzer deneyimler bildiriyor. Mayıs ayında Fight tarafından 15 $ karşılığında serbest bırakılan California fast food işçilerinin bir anketinde, yüzde 85’i işte ücret hırsızlığı yaşadıklarını söyledi. Los Angeles County Halk Sağlığı Departmanı tarafından yaptırılan ve UCLA Çalışma Merkezi tarafından yürütülen yakın tarihli bir başka anket, çalışanların yüzde 43’ünün işyerinde yaralanma veya hastalık yaşadığını, neredeyse yarısının sözlü tacize uğradığını ve dörtte birinin yöneticileri tarafından kendilerine misilleme yapıldığını söyledi. işyeri sorunlarını bildirmek için.
Bu ay, California San Francisco Üniversitesi ile Harvard’ın Vardiya Projesi arasında ortak bir çalışmada, araştırmacılar, California fast food çalışanlarına eyalet çapında benzer hizmet sektörü işlerinde çalışan işçilere göre saatte yaklaşık 3 dolar – yılda yaklaşık 6.000 dolar daha az – ödendiğini ve öngörülemeyen programlara sahip olma ve istemeden yarı zamanlı çalışma olasılıkları daha yüksektir.
Kaliforniya zaten kitaplardaki en sağlam iş yasalarından bazılarına sahip olsa da, savunucular şunları söylüyor: Kurallar genellikle kısmen çiğnenir, çünkü franchise sahiplerinin, işçi ücretlerinde köşeleri kesmek dışında işletmelerinde değişiklik yapmak için çok az yasal yetkileri vardır. (Tasarı, Pasadena’daki eski bir Metro franchise sahibi olan Meclis üyesi Chris Holden tarafından tanıtıldı.)
Tekel karşıtı bir düşünce kuruluşu olan Açık Piyasalar Enstitüsü’nün baş ekonomisti Brian Callaci, “Franchis’ler fiyatlandırmayı, çalışma saatlerini veya tedarikçilerini kontrol edemez” dedi. “Yapabilecekleri tek şey işgücü maliyetlerini düşürmek, bu nedenle franchising modeli gerçekten yerel işverenlerin ve onların çalışanlarının çıkarlarını tehlikeye atacak şekilde tasarlandı.”
Uluslararası Franchise Derneği başkanı Matthew Haller, Vox’a, franchise markalarının “franchise anlaşmaları sayesinde franchise sahiplerinin yasalara uymasını sağladıklarını ve markayı korumak için uyumluluğu sağlamak için bir teşvike sahip olduklarını” söyledi.
Restoran endüstrisi, faturanın işletmelere ve tüketicilere zarar vereceği konusunda uyardı
FAST Recovery Act karşıtları tarafından öne sürülen ana argümanlardan biri, tasarının mağazaların çalışmasını daha zor ve daha maliyetli hale getireceği ve yasa koyucuların mevcut kuralları uygulamak için Kaliforniya’nın çalışma departmanına daha fazla kaynak ayırmanın daha iyi olacağı yönünde.
ABD Ticaret Odası’nın işgücü politikası başkan yardımcısı Sean Redmond, AB 257’yi “fast food endüstrisini mikro yönetmek için radikal bir öneri” olarak nitelendirdi ve tüketicilerin sonuçlarına daha yüksek fiyatlar yoluyla katlanacaklarını söyledi. Diğer iş dünyası liderleri, işlerde ve çalışma saatlerinde azalma konusunda uyarıda bulunuyor.
Uluslararası Franchise Derneği’nin eyalet ve yerel yönetim işlerinden sorumlu başkan yardımcısı Jeff Hanscom, tasarıyı “franchise iş modelini etkileyen en zararlı mevzuat parçalarından biri” olarak nitelendirdi. İş dünyası destekli AB 257’yi Durdurma Kampanyası, “Kaliforniya’nın tüm karşı hizmet restoran endüstrisini Sacramento’dan yönetmek için seçilmemiş 11 siyasi atanmış” olarak fikri patlattı.
Yine de, tasarının destekçileri bu çerçeveyi geri çekiyor. Callaci, “Çalışanlarınızı sömürmek, sosyal olarak izin verilen bir rekabet stratejisi değildir” dedi. “Bence bu çok açık.”
Milletvekillerinin nasıl hareket edeceği belli değil. Perşembe günü, tasarı Senato ödenek komitesinden geçti, ancak Kaliforniya Maliye Bakanlığı, “işverenler için parçalanmış bir düzenleyici ve yasal ortama yol açabileceğini ve endüstriler arasında uzun vadeli maliyetleri artırabileceğini” söyleyerek mevzuata karşı çıktı.
Sektörel pazarlığa doğru bir adım
İşçi savunucuları, şu anda devletlerin özel sektör çalışanları için kendi toplu pazarlık yasalarını çıkarması yasak olduğundan, HIZLI Kurtarma Yasası’nın sektörel pazarlığa yönelik anlamlı bir adım teşkil edeceğine inanıyor. Bunu yapmak, özel çalışanlar için sendikaları yöneten Ulusal Çalışma İlişkileri Yasası’nın yasadışı bir şekilde önceden alınması olarak bilinir.
Sendikaların Kongre’de savunduğu Örgütlenme Hakkını Koruma Yasası (PRO) olarak bilinen büyük emek reformu tasarısı sektörel pazarlığı yasallaştırmaz, ancak işleri bu noktaya yaklaştıracak önlemleri de içerir. Columbia Üniversitesi’nden Andrias, PRO Yasasının franchise sahipleri ve franchise alanlar arasındaki ortak istihdam standardını netleştireceğini ve GAO’nun sektörel pazarlığı incelemesini gerektireceğini söyledi. Tasarı ayrıca işçilerin sendikalaşmasını ve grev yapmasını da kolaylaştıracak.
Ulusal emek savunucuları, HIZLI Kurtarma Yasası’nın yenilikçi bir çözüm olacağını, aynı zamanda geçmiş modellerden radikal bir ayrılmayı temsil etmediğini söylüyor. Berkeley hukuk profesörleri Catherine Fisk ve Amy Reavis, “İyi yerleşmiş hukuk ilkelerine dayanmaktadır” diye yazdı. “Bu, Kaliforniya Enerji Komisyonu ve Kaliforniya Kıyı Komisyonu gibi, zor konuların üstesinden gelmek ve paydaşlardan girdi sağlamak için tasarlanmış mevcut atanmış organlara benzer.”
Ve ülkenin başka yerlerinde de benzer deneyler yapılıyor. 2015 yılında, o zamanki New York Valisi Andrew Cuomo, eyaletin fast food endüstrisindeki tazminatları değerlendirmek için bir ücret kurulu topladı. Bu, New York fast food çalışanları için asgari ücrette altı yıl içinde aşamalı olarak bir artışa yol açtı. 2018’de Seattle, ev işçileri için tavsiyelerde bulunmak üzere bir çalışma standartları kurulu kurdu ve Detroit, 2021’de çok sektörlü bir kurulla aynı şeyi yaptı.
Savunucuları, geniş endüstriler arasında emek örgütlenmesini düşünmenin, perspektifte faydalı bir değişim olduğunu ve bu modellerden farklı biçimler alabileceğini söylüyorlar. Örneğin 2018’de devlet okulu eğitimcileri yeni #RedforEd hareketiyle harekete geçti ve şu anda Starbucks ve Amazon işçileriyle örgütlenen bir ulusal taban dalgası var.
Andrias, “Bazen ‘sektörel pazarlık’ terimi dikkat dağıtıcı olabilir” dedi. “Gerçekten bahsettiğimiz şey, daha geniş tabanlı pazarlıktır ve bu, farklı bağlamlarda farklı görünebilir.”