Yargıtay’ın sağcı çoğunluğunun üreme haklarından, ırk temelli çarelerden, yönetimsel devletten ve Joe Biden yönetiminin siyaset gündeminden hoşlanmadığı bir sır değil. (Hukuk profesörleri ve tecrübe etme yazarları Garrett Epps ve Lisa Heinzerling kısa sürede bu anın ve buraya iyi mi geldiğimizin destekleyici açıklamalarını yayınladılar.) Teksas’taki bir federal bölge mahkemesi yargıcının Biden yönetiminin talebe kredisi affetme programını geçersiz kılan abartılı bir 10 Kasım görüşü, Mahkeme’nin hukukun üstünlüğüne açmış olduğu ek yara. Mahkemenin içtihadı hiçe sayması, baştan savma “orijinalist” zamanı benimsemesi ve gerçeği yanlış tanımlaması, alt mahkemelere kadar damladı. Bu kombinasyon, sağcı gündemle eşleşen sadece yerleşik yasalarla uyuşmayan görüşler üretiyor. Bu şekilde bir kanunsuzluk, Mark Joseph Stern’in sözleriyle, federal yargının bazı köşelerinde “giderek daha komik bir tarafsızlık bahanesi” yarattı.
İçinde Brown – ABD Eğitim Bakanlığı, Donald Trump tarafınca atanan bir federal bölge yargıcı olan Mark T. Pittman, iki borçlunun, programın şartları hakkında yorum yapma fırsatı verilmediği için yönetimin talebe kredisi affetme programına karşı ülke çapında bir ihtiyati önlem talebinde bulunma “durumunda” bulunduğunu tespit etti. kesinleşmeden ilkin. Yerleşik bir içtihada bakılırsa, bir federal mahkemenin bir davayı yasal esasları hakkında karara bağlama mevzusunda anayasal yetkisi bulunmadan ilkin, federal davacılar “durumda” olduklarını göstermelidir. En temel gereklilik, davacıların hükümetin hukuka aykırı hareket etmesi sebebiyle somut bir zarara uğradıklarını yada uğrayacaklarını göstermeleridir.
İçinde Kahverengi, iki borçlu sözde usuli bir yaralanmanın kendilerine zarar verdiğini savundu. Programın yürürlüğe girmesinden ilkin, İdari Usul Yasası (APA) tarafınca sağlanan bir fırsat olan, programın koşulları hakkında yorum yapmak için yasal olarak güvence edilen bir fırsatın reddedildiğini iddia ettiler. Bununla beraber, bu yaralanma iddiasıyla ilgili görünüşte olanaksız olan problem, eğitim sekreterinin programını talebe kredisi muafiyetlerini APA’dan muaf tutan HEROES Yasası kapsamında oluşturmuş olmasıdır. Başka bir deyişle, kamu haiz olmak yazman, HEROES Yasası yetkilerini talebe kredileri ile ilgili herhangi bir yasal gereklilikten feragat etmek yada değiştirebilmek için kullanmadan ilkin yorum yapmak için hiçbir yasal hak yoktur. Borç alanlar, affetme programı HEROES Yasası kapsamında yasal değilse, o süre APA’nın istemek uygulamak. Fakat bu tutarsız. Program, HEROES Yasası uyarınca yasal olarak oluşturulmamışsa, yorum yapılacak yasal bir program olmayacaktır. APA alakasız olurdu ve borç alanlar hiçbir şey kaybetmezdi.
Sadece Pittman, üç kartlı bir monteye yakışır bir el çabukluğuyla davacıları içinde bulundukları açmazdan kurtardığını iddia etti. Dava açan bir tarafın haklı olup olmadığını belirlemek için avukatlar tarafınca iyi malum bir usul kuralına güvenmiştir. Sadece gene de, bu kaide bir şikayetçiye sadece yasal iddiası yaralandığını kanıtlarsa destek olacaktır. Burada olmazdı. Mahkeme, münakaşa amacıyla eğitim sekreterinin HEROES Yasasına güvenemeyeceğini kabul etse bile, davacıları hiçbir şey incitmezdi.
Bu tür sağcı dogma, Fifth Circuit ve onun Teksas, Louisiana ve Mississippi’deki alt mahkemelerinde bolca oranda bulunur. Ekim ayında, Trump tarafınca atanan üç kişiden oluşan Beşinci Dönem paneli bir görüş yayınladı, Community Financial Services Association of America, Limited – Tüketici Mali Koruma Bürosu, CFPB’yi anayasaya aykırı duyuru ederek. Kurultay’nin sözde hatası, CFPB’nin alışılagelmiş ödenek süreci haricinde finanse edilmesine izin vermesiydi. CFPB, Dodd-Frank tüzüğü tarafınca büroya, Federal Biriki’in işletme giderlerinin yüzde 12’sine kadar makul olarak talep etmiş olduğu her türlü finansmanı sağlamakla yükümlü olan Federal Biriki tarafınca finanse edilmektedir. Doğal ki, Kurultay Dodd-Frank’e yazdı ve istediği süre iptal edebilir. Sadece açık oturum, CFPB’yi oluşturan herhangi bir yasanın bir “tahsis” olarak etiketlenmesi icap ettiğini savundu şundan dolayı Anayasa “Hazineden Para çekilemez, Kanunla Meydana getirilen Tahsisler Sonucunda Çıkarılabilir” diyor. Panelin – yasal alıntılarla desteklenmeyen – sözleriyle “Kurultay’nin yalnızca bir yasayı çıkarması, maddenin gerekliliklerini karşılamaz.” Hiçbir Yüksek Mahkeme emsalinin bu sonuca işaret etmemesi, mantığıyla ilgili göze çarpan birkaç sorundan yalnızca biridir.
İkinci bir problem olarak, Beşinci Dönem tüm ortaklık, yalnızca CFPB’nin yapmış olduğu her şeyin yasallığını değil, bununla beraber Federal Rezervin, Federal Mevduat Sigorta Kurumunun, Para Birimi Denetleme Ofisinin, Ulusal Kredi Birliğinin anayasallığını da üstü kapalı olarak sorgulamaktadır. İdare ve Federal Konut Finansmanı Ajansı, hepsi uzun süredir “ödenek” olarak adlandırılan senelik kanunlardan bağımsız olarak finanse edilmektedir.
Üçüncü problem, kurum döneminden hiçbir kanıtın, mesela Kurultay tarafınca çıkarılan ve kamu parasının iyi mi harcanacağını belirleyen herhangi bir yasaya karşıt olarak, bir “tahsis”in yalnızca belirli bir yasal formata atıfta bulunmuş olduğu önermesini desteklememesidir. Kurultay’nin yürürlüğe koyduğu herhangi bir yetki biçimi vasıtasıyla harcamalara izin verme gücü, “Cenk İlanı” olarak etiketlenmemiş olsa bile, yurt haricinde askeri güce bir yasa yöntemiyle yetki verme mevzusundaki sorgusuz sualsiz gücüne benzer.
Çerçeveleyiciler, bir bağlamda, kalıcı finansmanın bir problem olabileceğini anladılar – George III’ün kullandığı türden bir askeri kurum. Bundan dolayı Anayasa, Kurultay’nin “Orduları kurma ve destekleme yetkisine haiz olacağını, sadece bu Kullanım için hiçbir Para Ödeneğinin iki Yıldan daha uzun bir Süre için olamayacağını” belirtmektedir. Bundan dolayı, kamu fonları anayasal olarak izin verilen bir amacı desteklediği ve bir ordunun desteği için olmadığı sürece, Kurultay’nin bir devlet kuruluşunu finanse etmek için “lüzumlu ve uygun” sayabileceği yasal araçla ilgili olarak Anayasa’da başka bir sınırlama yoktur.
Geçen Mayıs ayında gösterilen bir görüş de aynı derecede cüretkar. Jarkesy – Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu, Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu’nun menkul kıymet dolandırıcılığı yapmış olduğu iddia edilen bir tarafa karşı – mahkemede dava açmanın aksine – yönetimsel bir yaptırım davası açamayacağına kabul eden Beşinci Daire’nin bölünmüş bir paneli tarafınca. Federal menkul kıymetler yasası kapsamında dolandırıcılıkla suçlanan taraflar, anayasal bir jüri duruşması hakkına haiz olduklarından, yönetimsel bir kovuşturmanın kullanılması sözde anayasaya aykırıdır. Heyete bakılırsa, tüzükle ilgili iki problem var: birincisi, Kurultay SEC’e yönetimsel olarak mı yoksa mahkemede mi işlem yapmak istediğine karar vermesi için oldukca fazla takdir yetkisi verdi ve ikincisi, teşkilat içindeki kovuşturmalara başkanlık eden yönetim hukuku yargıçları korumadan yararlanıyor. kuvvetler ayrılığını ihlal etmiş olduğu varsayılan işten çıkarmalara karşı.
Yargıç Jennifer W. Elrod’un çoğunluk görüşü, retorik olarak, jürili yargılamanın olabileceği yerlerde yönetimsel işlemin kullanılamayacağı önermesinden meydana gelmektedir. Jürinin, “seçilmiş bir yasama organı yada bağımsız yargı olarak yönetilenlerin rızasına ilişkin Amerikan anlayışında merkezi” bulunduğunu yazıyor ve bu önerme için otorite olarak alıntı yapıyor… Jennifer W. Elrod’un yazdığı bir hukuk araştırma makalesi. Gene de karşıcılık, çoğunluğun, yönetimsel olarak yada mahkemede uygulanabilen haklar ile bir sivil sanığa hükümetin iddiaları üstüne jüri önünde yargılanma hakkı veren haklar içinde fark meydana getiren dava çizgisini iyi mi yanlış yorumladığını titizlikle gösteriyor. Çoğunluğun görüşü benzer biçimde Topluluk Mali Hizmetleriçoğunluk görüşü Jarkesy federal düzenleyici tüzüklerle oluşturulan yükümlülükleri ihlal eden bir tarafa karşı yönetimsel yaptırım uygulanması benzer biçimde geniş bir geleneksel yönetimsel etkinlik alanı hakkında zımnen kuşku uyandırır.
Bununla beraber, sapkın kararlar için onu yenmek zor olacaktır. ABD v. Perez-Gallan, Teksas’ın Batı Bölgesi’nden, İkinci Değişikliğin, mahkeme koruma sonucuna doğal olarak olarak ev içi tacizcilerin alev ateş silahlara haiz olma hakkını reddetmeyi anayasaya aykırı kıldığına dair bir görüş. Federal mahkeme yargıcı, bu şekilde bir yasağın kafi tarihsel doğrulamadan yoksun olduğu sonucuna vardı. Yargıç David Counts’un sözleriyle: “Aile içi tacizciler yeni değil. Sadece 1970’lerin ortalarına kadar, aile içi sertlik sebebiyle hükümet müdahalesi -bireyin alev ateş silahlarını kaldırması şöyleki dursun- pratikte yoktu.” Aslına bakarsak, Counts, kurucu kuşağın erkekleri için aile içi şiddetin oldukca mühim olmadığını belirtiyor: “1633’ten 1802’ye kadar olan Plymouth Kolonisi mahkeme kayıtları, aile içi şiddetin kovuşturulmasının uzun bir süre diliminde incelenmiş olduğu tek yargı yetkisini temsil ediyor. Ve bu neredeyse 200 senelik süre süresince, eşi dövmeyle ilgili yalnızca on iki dava kovuşturulmuştur.” Iyi mi olduğu hakkında ince bir şey yok Perez-Gallan anayasallaştırılmış geleneksel hanım düşmanlığı. Her şey açıklanmış.
Bu davalar, Yüksek Mahkeme çoğunluğunun bir çok süre ideolojik bir gündem ardında koşmaya niyetli görünmüş olduğu kibir ve özensizliği yansıtıyor. İster kürtaj haklarını geri alsın ister Mahkeme’nin kurumsal siyasal harcamaları düzenleme mevzusundaki önceki tutumunu tersine çevirsin, Mahkeme ne yapacaksa onu yapar. Irk entegrasyonu önlemlerini engellemeye yada sözde üniter başkanlığı desteklemeye kesin olan çoğunluk, oybirliğiyle kabul edilen Yüksek Mahkeme içtihatlarını daraltmakta özgür hissediyor. Brown – Eğitim Kurulu yada Humphrey’in İnfazcısı / ABD Birleşik Devletleri, sırasıyla. Mahkeme, mahkemenin yorumunu yalanlayan hukuk tarihçileri tarafınca meydana getirilen bir takım bilimsel araştırmaya karşın, kurucu neslin kuvvetler ayrılığını iyi mi anladığına dair efsanevi bir izahat pazarlıyor.
Mahkeme’nin muhafazakarları, yalnızca zamanı yanlış okumaya değil, önlerindeki bir davanın gerçeklerini, din özgürlüğüne ilişkin görüşlerini genişletmelerinin önünde engel teşkil ediyorsa, yanlış tanımlamaya bile istekli olduklarını gösterdiler. Yeni kurallar koymadan ilkin tereddüt etmekte oldukca azca erdem görüyorlar. Mesela, geçen devrin sonunda Mahkeme, yeni bir düzenleme karşıtı “mühim sorular doktrini” ifade etme aracı olarak kullandı; Biden yönetimi tekrardan yayınlamakla ilgilenmedi. Bu dönem, Mahkeme, Federal Tecim Komisyonu ve Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu benzer biçimde bağımsız kurumların yapısının yada prosedürlerinin anayasaya uygunluğuna itiraz edenlerin, kurumlar kendilerine karşı fiili bir icra davası açana kadar itirazlarını ertelemeleri gerekip gerekmediğine karar verecektir. Cevabın negatif olması muhtemeldir.
Her neyse ki, performansları federal mahkemelerin siyasal açıdan kırılgan davalarda bile çıplak partizanlığın kalesi haline gelmesi gerekmediğini hatırlatan, Trump’ın atadığı kişiler de dahil olmak suretiyle tutucu yargıçlar var. Mar-a-Lago’dan yasal olarak ele geçirilen belgelerin hususi bir kaptan tarafınca incelenmesini durdurmak için yerleşik kurallar tatbik eden, tamamı Cumhuriyetten oluşan bir Onbirinci Dönem panelinin açık sözlü görüşünü düşünün. Yargı öz disiplin kapasitesinin parti tarafınca sınırlandırılmadığını göstermektedir. Daha çok mahkeme, Alexander Hamilton’ın federal yargının bizim “minimum tehlikeli” şubemiz olacağına dair meşhur öngörüsüne ihanet etmesinler diye, itidallerini yansılamak etmelidir. Hamilton, federal yargıçların emrinde “ne KUVVET ne de İRADE olacağını, yalnızca yargıya haiz olacağını” tahmin etti. Bazı itimat verici performanslara karşın, yargılama değil, güç ve irade bir çok süre günün düzeni benzer biçimde görünüyor.
