Meclis Konuşmacılarının Yarışında Ufak Bir İsyan İyi Bir Şey

Demokrasi dağınıktır. Kim biliyordu?

Bu yazının yazıldığı tarihte Meclis Başkanı olma yarışı, oylamanın altıncı turunda, bu da onu on yılların en çekişmeli konuşmacı yarışlarından biri yapıyor.

Cumhuriyetçiler, Temsilciler Meclisi’nde dar bir çoğunluğa sahipler ve birçoğu, R-Calif.’den Temsilci Kevin McCarthy’nin ciddi bir karşıcılık olmaksızın kazanacağını varsayıyordu. McCarthy, bazı eşyalarını konuşmacının odasına bile taşımıştı.

Fakat seçim o denli kolay gitmiyor. Temsilciler Jim Jordan, R-Ohio ve Byron Donalds, R-Fla.

Hem Sol hem de Sağdaki birkaç yorumcu yarışı kaotik ve genel olarak Cumhuriyetçiler için fena olarak nitelendiriyor.

Fox News sunucusu Sean Hannity Salı gecesi programında, “Bu kavga günden güne, haftadan haftaya devam ederse ve Cumhuriyetçilerin gündemi tamamen durursa, Biden’ı neredeyse her şey için görevli tutmayı unutabilirsiniz.” “Ve ülke öfkeli ve hüsrana uğramış hissedecek ve ihanete uğramış hissedecekler.”

saygılarımla katılmıyorum.

Pek oldukça tutucu, anlaşılır bir halde, Demokratlara ve Sola karşı birleşmenin koşul bulunduğunu korumak için çaba sarfediyor. Elbet, bu mühim. Fakat Sola iyi mi karşı çıktığımız da mühim.

Şu anda Meclis, bir sonraki seçime kadar Demokratların girişimleri üstündeki tek ciddi freni temsil ediyor. Bu süre zarfında iyi mi işlediği, Cumhuriyetçilerin 2024’te Senato ve Beyaz Saray’ı alması durumunda oldukça şey ifade edecek.

Saf çete yönetimi ile bürokratik, uyanmış bir rahiplik yönetimi içinde gidip gelen Sol’un şu anda “demokrasi”yi tanımlamasının aksine, Kurucular demokrasinin federal cumhuriyetimizde sınırı olan fakat mühim bir yeri bulunduğunu anladılar.

Anayasa üstündeki tartışmalarda, Virginia’dan George Mason, Meclis’i “demokratik hükümet ilkesinin büyük emanetçisi” olarak adlandırdı. Çerçeveciler, bunu, kesinlikle Senato ile karşılaştırıldığında, insanların çıkarlarını, mizacını ve acil endişelerini daha direkt temsil etmek için yarattı.

Eski Yunan demokrasilerinde olduğu şeklinde, hükümetimizin tek unsuru demokrasi olsaydı, kendimizi hızla yok ederdik. Bununla beraber, demokrasi tamamen bir kenara itilirse, oligarşi şeklinde öteki habis hükümet biçimleriyle karşı karşıya kalırız.

Demokrasi acımasız ve düşüncesiz olabilir, sadece hem de geleneksel bilgelik yanlış olduğunda ve “seçkinler” yozlaştığında süratli ve lüzumlu bir yol düzeltmesi sağlayabilir.

Toplumumuzdaki büyük kararların çoğunun seçilmemiş bürokratlar ve mahkemeler tarafınca verildiği ve seçilmiş temsilcilerin Amerikan halkından oldukça lobicileri ve bağışçıları dinleme eğiliminde olduğu bir zamanda, temsilcilerimiz tarafınca cesaretlendirilmemiz gerekir. birazcık bağımsızlık

Evin heybetli olması gerekiyordu. Geçmişte, bilhassa çağdaş iki partili sistem kireçlenmeden ilkin pek oldukça konuşmacı yarışı böyleydi. 1856 seçimleri iki ay sürdü ve 133 tur oylama yapılmış oldu. Doğrusu, kıyaslandığında birkaç günlük oylama ikinci lig meselesi.

Kurultay geçtiğimiz yüzyılda daha çok mesuliyet almış ve bürokrasiye daha azca yetki vermiş olsaydı, kim bilir eskiden olduğu şeklinde çek yazmakla yükümlü, nefret edilen bir kıç organı olmayacaktı.

Evet, Meclis sözcüsünün yarışı karışık. Demokrasi de öyleki. Ve sıkıntılı zamanlarda yaşıyoruz. Dürüst olalım: Amerikan toplumu, bilhassa de pandemi sonrası, daha işlevsiz, boyun eğmiş ve sıradanlığı kabul etmeye istekli hale geldi. Bu yeterince iyi olmamalı.

Sık sık istismar edilen Ronald Reagan’ın %80’i almakla ilgili sözü Bugünün Cumhuriyetçi liderlerinin görüşme becerilerinde Gipper’ın liderliğini neredeyse asla takip etmedikleri gerçeği olmasa, ne istediğinizi bilmek bilgelik şeklinde görünebilir. Bazı durumlarda, kendi seçmenlerine karşı çalışıyor şeklinde görünüyorlar.

Bir çok vakit elde ettiğimiz şey, %50’den azca, hatta asla değildir ve bu bir “zafer” olarak etiketlenir.

Unutmayalım ki, bir tek iki hafta ilkin, 117. Kurultay’nin topal ördek oturumu sona ererken, Senato’daki 18 Cumhuriyetçi, giden Demokrat çoğunluğun yerini aldı. Aslına bakarsak, “yuvarlandı” onu tam olarak yakalamıyor. Bu hafta toplanan yeni oturumda daha iyi bir antak kalma elde etmek için güç ve baskıya haiz olmalarına karşın, 1.85 trilyon dolarlık korkulu bir oldukça amaçlı yasa tasarısının geçirilmesine açıkça yataklık ettiler.

McCarthy, Meclis’in bir çok Cumhuriyetçi üyesi şeklinde, bu tartışmada Senato’yu kesinlikle eleştiriyordu. Senato, yeni gelen GOP Meclisinin bu yıl bütçeyi değişiklik yapma kabiliyetini etkili bir halde engellediği için haklıydı. Gene de, McCarthy’nin tam olarak iyi yağlanmış bir makine şeklinde performans göstermeyen liderlikle uzun vadeli ilişkisi göz önüne alındığında, onu bir tek konuşmacı olarak atamamak için iyi bir niçin var şeklinde görünüyor.

R-Texas’tan Temsilci Chip Roy şeklinde öteki üyeler de oldukça amaçlı harcama faturasını kesmek için oldukça çalıştı. Bir çok yasa koyucu dinlence için dışarı çıkıp eve dönme mevzusunda endişeliyken, Roy ve birkaç şahıs omnibus’u durdurmak için yorulmadan savaştı.

Bu yüzden Roy, bazı hususi düzeltim talepleriyle konuşmacı seçim sürecini geciktirdiğinde, sesini duyurmayı hak ediyor.

Roy, GOP liderliğine yazdığı ortak bir mektupta, “Senelerdir … her iki partinin Meclis liderliği, karar alma enerjisini giderek daha azca sayıda kişi çevresinde merkezileştirdi – organın müzakeresi ve katkısı pahasına,” dedi. “Bu, tamamı sözde ‘geçmesi ihtiyaç duyulan’ müdafa ve ödenek önlemleri tarafınca yönlendirilen, değiştirilemeyen yada tam olarak okunamayan devasa, oldukça temalı yasa tasarılarıyla sonuçlanıyor.”

Elbet, Cumhuriyetçi seçmenler göstermelik, etkisiz “muhalefetten” daha fazlasını hak ediyor. Şimdi birazcık çekişme gelecekte daha büyük bir problemi önleyebilir.

Cumhuriyetçilerin Meclis’te haiz olduğu dar çoğunluk göz önüne alındığında, rolleri çoğunlukla Senato ve Beyaz Saray’ı denetim eden Demokratlara “hayır” demek olacak.

Bunu gayretle ve etkili bir halde yapma olasılığı en yüksek olan hanım yada erkeği aramaya kıymet. Gelecekteki seçimlerde Cumhuriyetçiler çoğunluğu kazanırsa gerçek liderliği üstlenebilecek birini bulmak da yararlı olacaktır.

Bu pekala McCarthy olabilir. Başka biri de olabilir ve incelenmek için daha iyi olacaktır. Kim bilir bunu demokrasinin halletmesine izin vermek iyi bir şeydir. Cumhuriyet yaşayacak.

Thomas Jefferson’ın bir zamanlar söylediği şeklinde, bazen birazcık isyan iyi bir şeydir.

Bu yazı hakkında bir fikriniz var mı? Sesi kapatmak için lütfen e-posta gönderin [email protected] ve düzenlediğimiz yorumlarınızı düzgüsel “Sizi Duyuyoruz” özelliğimizde yayınlamayı değerlendireceğiz. Yazının URL’sini yada başlığını ve ek olarak adınızı, şehrinizi ve/yada eyaletinizi eklemeyi ihmal etmeyin.