Antoinette Jadaone Kurucu ve Kreatif Direktör Projesi 8 Proje
“Sürecimiz oldukca süratli. O süper organize yada iyi düşünülmüş biri değil. Bir çok vakit, ne hakkında konuşacağımız hakkında konuşacağımız en uzun süre iki gündür. Kimi zaman kayıt yaparız, Biz bir tek bölümün mevzusu hakkında konuşun. Bu, yaratıcı sürecimizin bir parçası. Oldukça ilişkilendirilebilir bir söyleşi. Onu oldukca fazla düşünmüyoruz. Kim bilir öykü anlatıcı olduğumuz için şanslıyız.”
Düşünce, dünya durma noktasına gelirken vakit geçirmekti.
Yapım şirketi Project 8 Projects’in kurucusu ve kreatif direktörü film yönetmeni Antoinette Jadaone, Covid-19 salgınının ilanının arkasından ülke karantina altına alındığından, halkın geri kalanı benzer biçimde apartman dairesinde mahsur kaldı.
“That Thing Called Tadhana” ve “Never Not Love You” benzer biçimde hugot filmlerinin yazarı, yapımcısı ve ödüllü yönetmeni, eleştirel beğeni eşiğini hemen hemen aşmıştı.
Sonrasında küresel sıhhat krizi patlak verdi ve tomurcuklanan kariyeri tehdit altındaydı.
Direk Tonette, ansızın dünya zorla kapatıldığında hala yanındaydı.
Sonrasında bir podcast üretme fikri ortaya çıktı.
Direk Tonette’in ‘Ang Walang Kwentang Podcast’i, o zamandan beri, Spotify ile ürün ve hususi içerik düzenlemeleri benzer biçimde öteki gelir akışlarını araştırdı (en iyi fotoğraflar). Direk Tonette ile yazar ve yönetmen JP Habac iki kişilik bir ekip. Katkıda Bulunulan Fotoğraflar
“Ang Walang Kwentang Podcast”in ilk bölümünün dinleyicilerine, Direk Tonette ve eski destek sunucu Juan Miguel Severo, karantinanın zorlukları içinde kendine bir yer gören bir dijital ürün yaratmayı başarmış görünüyor.
Deneyimli kreatifler olan Direk Tonette ve bununla birlikte bir yazar ve meşhur sözlü kelime sanatçısı olan Severo, bu tür dijital yaratım, gözeneklerinden nefes alan türden bir şeydi.
Podcast, walang kwenta yada değersiz olacaktı, halkın gereksiz derinlik beklentisini bastıracak ve dijital kürasyonun dürüst olmayan dönüşlerine direnecekti.
“Ang Walang Kwentang Podcast”in ilk kısmı gürültülü, kıkır kıkır gülüyordu ve salgına verilen tepki kadar doğaçlamaydı.
Böylece, “Ang Walang Kwentang Podcast” yada AWKP plansız dünyaya geldi ve izolasyonun can sıkıntısıyla parmaklarını oynatmayı reddeden Y kuşağının ve Z kuşağının bekleyen kollarına düştü.
Adının hiçbir vakit pek bir şey vaat etmediğini boşverin.
Pandemik bir nesil, AWKP’nin iki kreatifin üniversite günleri hakkında histerik bir halde güldürmüş olduğu ilk bölümünü dinledi ve ona kilitlendi.
Yapılandırılmamış iş modeli
İki yıl sonrasında, “I’m Drunk, I Love You” ve “Gaya Sa Pelikula” benzer biçimde filmlerin arkasındaki yazar ve yönetmen JP Habac, Direk Tonette’in destek sunucusu olarak Severo’nun yerini almak için devreye girdi.
O ve Direk Tonette, satış ve pazarlama, prodüksiyon ve post prodüksiyon, toplumsal medya ve hatta muhasebe defterlerini takip etme mevzusunda telaşlı iki kişilik ekip.
Haftada iki bölüm yayınlayarak podcast’lerini öncesinden kaydediyorlar.
Kısa bir süre ilkin, rafa kaldırılmış yüzlerce bölümden sesli alıntılarla süslenmiş bir ürün serisini piyasaya sürdüler.
Ek olarak Globe Studios’un Animus podcast’leriyle bir sözleşme imzaladılar, arkasından akış platformunun ayrıcalıklılarından biri olmak için Spotify yöneticileriyle el sıkıştılar.
Walang kwenta projesi, may kwenta yada kıymetli bir gelir akışı, iş haricinde bir emek harcama haline geldi, sadece ek gidişat, uzun geceler ve mevsimsel tükenmişlik olmadan.
Habac, “Podcast, bir yazar ve yönetmen olarak yaptığımdan değişik,” diye itiraf etti.
“O oldukca mesafeli. Ondan daha oldukca zevk alıyorum şundan dolayı bu Tonette ve ben bir tek konuşuyoruz. Bu, yazmak istemediğimde kaçışım benzer biçimde, ateş et.”
Direk Tonette ve JP, film endüstrisindeki tam zamanlı işlerini AWKP’nin bakımıyla dengelemek zorundadır.
İki yıl ilkin gevşek lansmanından bu yana bir takım gelişme oldu.
Mesai saatleri haricinde, tamamen kendin yap ve yetkilendirilmemiş üretim ayak işlerini yürütürler. Sadece toplumsal medyada takip etme ve AWKP dinleyicileri olarak adlandırılan mga ka-eme dinleyici topluluğuyla etkileşim kurma görevleri bu Y kuşağı için doğaldır.
İşin gidişatı, dinleyici toplulukları geliştikçe büyüdü.
Perde arkasında, normalde spontane olan destek sunucular, bir iş yapısına doğru ilerlemeye başladı. Sadece, podcast’i iş dünyasının gerektirdiği abartılı danışmanlıktan bilgili olarak kurtarıyorlar.
“Sürecimiz oldukca süratli. Süper organize yada iyi düşünülmüş biri değil. Bir çok vakit, ne hakkında konuşacağımız hakkında konuşacağımız en uzun süre iki gündür.
Yönetmen Tonette, “Kimi zaman kayıt yapacağız, bir tek bölümün mevzusu hakkında konuşacağız” dedi.
“Bu, yaratıcı sürecimizin bir parçası. Oldukça ilişkilendirilebilir bir söyleşi. Onu oldukca fazla düşünmüyoruz. Kim bilir öykü anlatıcı olduğumuz için şanslıyız.”
Yöntem, podcast’in başlangıcına sadık kalır.
Direk Tonette ve JP, mevzuyu hafifçe ve senaryosuz tutmaya kararlılar ve podcast’in parlak çizgi roman zamanlamasının bir çok, yalnızca sunucuların kendileri olmasıdır.
Eski dostlar kadar konuşkanlar, dinleyicilerinden gelen mektupları okurken ileri geri hızlılar. Mektuplar, nesiller süresince aynı hissettiren sorunların acısıyla perşembe günleri okunması mümkün.
Toplumsal medya ve dinleyici topluluklarını barındıran öteki platformlar (Discord, Instagram ve Twitter) hakkında geri bildirimler, podcast’in erişimini yansıtıyor.
AWKP dinleyicileri Maldivler, Orta Doğu ve Avrupa’ya kadar takip edilebilir. Pinoy diasporası onu aldı.
JP, “Hedef kitlemiz Y kuşağı ve Z kuşağıdır,” dedi. “Fakat dinleyicilerimizin yüzde 1’i aslına bakarsak yaşlılar.” Erişime haiz oldukları Spotify istatistikleri bunu doğrular.
Dijital çağda eylemsiz gelir
“Podcast başladığında podcast yapmayı bilmiyorduk. Kendi çabamızdı. O zamanlar podcast hemen hemen kurulmamıştı. Araştırma yaptım ve podcast dinleyicilerinin doğasını değişik buldum. Bir kısmı dinlerken, mevzuyu daha detaylı tartışmak için gidecekleri bir yer var,” dedi Direk Tonette, artık deneyimli bir podcast yayıncısının kendine güvenen yürüyüşüyle.
Her bölüm için otopsi çoğu zaman AWKP’nin Feysbuk grubunda bir başlık olarak ortaya çıkıyor ve şu anda tartışmaları sürdüren ve bir halde bir hareket oluşturan 75.000 üyeye haiz.
Instagram ve Twitter benzer biçimde öteki AWKP platformları, bölümlerin kucaklama hissine gülünç yaklaşımın, Y ve Z kuşağının ve bazı boomers’ın bilmiş olduğu çağdaş yaşamın ve ilişkilerin duygusal, küstah kıvrımlarının ve dönüşlerinin tadını çıkarıyor.
AWKP, devamlı olarak yaşamın limonlarına adanmışlık tepkilerinin bir parodisini yapmış oldu.
Bir noktada, gönül yaralarının ve umutsuz aşkların “koruyucu azizi”ne başvurdu: “Bakit Nga Ba Mahal Kita”nın 90’ların bülbülü “Noel Baba” Roselle Nava.
Santa Jolens (90’ların “Ang TV” ününden Jolina Magdangal), Taylor Swift ve Angelica Panganiban’ın benzer müdahaleleri, podcast hayranlarını umutsuz bir romantizme gülüp ağlayarak dizlerinin üzerine çökertiyor benzer biçimde görünüyor.
AWKP dinleyicilerinin beraber büyümüş olduğu 90’ların tanıdık şeritlerine ve pop kültürüne atıfta bulunan bu pop hafifliği, bir albeni yaratıyor.
Direk Tonette ve JP şov hayatına dair neredeyse ansiklopedik bir informasyon birikimiyle meşhur kültürünün ötesine geçiyor ve sanki bir noktayı göstermek için eldeki bir film, şarkı ve şov dünyası ikonlarından uzanıyormuş benzer biçimde.
“JP ve benim bir kuralımız var, bir tek kayıt yapabilmek için kayıt yapmıyoruz. Kimi zaman tembel olduğumuzda ya da hakikaten havamızda olmadığımızda kaydı iptal ediyoruz. Bölümleri bir sonraki hafta ekleyeceğiz.
Yönetmen Tonette, “Gelir elde ediyor olsa bile, iş benzer biçimde olmamalı. Bu sebeple podcast’te fark edilecek,” dedi.
Gülünç olanı bulmak için anekdotları değiş tokuş ederler. Olmayan yerde bırakırlar.
Sadece Tonette ve JP, poker suratlarını bazı iş fırsatlarına teslim etmek zorunda kaldılar.
Gelir akışlarını araştırdılar: abonelikler, ticari ürünler, TikTok – bunlar aslına bakarsan yurtdışındaki uygulamalardı.
Yönetmen Tonette, “Filipinler bu fırsatlar için birazcık geç kaldı” dedi.
“kaynak olmak [internal budget] Ticari mallardan elde edilmiş gelir,” dedi JP, bir an için muhasebeci şapkasını takarak. “Editörlerin beceri ücretini ödeyen de bu.”
Filipinler’de AWKP, salgın esnasında ilk zarı atmış benzer biçimde görünüyordu.
Son üç yılda, trend belirleyicinin açığa çıkarılması için yalvaran bir meşhur podcast dalgası ortaya çıktı.
Hem de şov dünyasının lojistik açıdan sıkıntılı bir çağda yaşamış olduğu sıkıntıların da emaresiydi. Şahsen çekimler, kısıtlayıcı ve maliyetli sıhhi protokollerle geldi. Gosteri dünyasının dijital ve kendi kendini üreten olması gerekiyordu.
Bir oyuncak otomobile, birkaç kameraya ve bir sürü ekip üyesine gerekseme duymayacak bir dijital ürüne geçiş, şov dünyası için bir geçiş anıydı. Takıntılı gecikmeler olmadan birinin bunu yapması gerekiyordu.
“Hakkaten bizde, sanki arkadaşınla konuşuyor benzeri biçimindesin, bir tek o kayıtlı. Müziğimiz yok, ses efektlerimiz yok, oldukca fazla. Kimi zaman bir kaydımız bile oluyor. Apartman dairesine biri girdiğinde kapı çarpıyor. JP’nin köpeği,” dedi Direk Tonette gülerek.
“Dinleyiciler, sunucular olarak bizimle hakikaten belirli bir bağ kurdular. Ikimiz de onlar benzer biçimde konuşuyoruz. Bir hata yaparsak özür diliyoruz.”
JP, “Kimi zaman insanoğlu bir podcast’i yada herhangi bir dijital içinde ne olduğu ne vakit ve iyi mi başlatacaklarını fazla düşünürler. Kimi zaman atlamanız gerekir. Yalnız zevk alıp alamayacaklarını kontrol ederler. Bundan zevk almanız önemlidir,” diye tavsiyede bulunuyor.
Podcast’in uzun süredir devam etmesi, sunucularına eylemsiz gelir elde etmiş olabilir, kesinlikle ekmek ve tereyağından değil, sadece onu her zamanki benzer biçimde walang kwenta olarak tutmaya kararlılar.
Benim hakkımda
Rol model
[I] öteki film yapımcılarının adlarını söylerdi fakat şimdi annem.
İlk maaş çeki
Aynı anda adım atmayan çocuk balerinlerin bale resitalleri için kameraman ve editör olarak! Toplamda 3.500 Pound için düzenlemesi zor!
sabah ritüeli
Hiçbir şey.
En iyi beceri
Çoklu görevimle hakikaten gurur duyuyorum!
Amaç
Her yıl başlangıcında aslına bakarsak minimum 10 gol listeliyorum. Açıklayamam, bir çok vakit, yüzde 40’tan azca lang nagagawa ko kasi kararsız bir kız olarak, her üç ayda bir hedef değiştiririm.
Yaşam gerçeği
Ben içe dönük biriyim.