Ormanda ücra bir kulübe ve gelişi belirli sayıda kişinin vereceği karara bağlı olan kıyamet tehdidi tanıdık geliyor değil mi? Ama merak etmeyin, ünlü film yapımcısı M. Night Shyamalan’ın parlak zekasından çıkan son film, hepimizin düşündüğü 2011 korku filmi gibi değil; ikisi için
Paul Tremblay tarafından yazılan ‘The Cabin at the End of the World’ kitabından uyarlanan ‘Knock at the Cabin’in yıldızları Dave Bautista, Jonathan Groff, Ben Aldridge, Nikki Amuka-Bird, Kristen Cui, Abby Quinn ve Rupert Grint’tir. bir tatil kaçamağında dünyanın kaderi bir denge senaryosuna bağlıydı. Filmin yönetmeni M. Night Shyamalan ve yapımcılığını Marc Bienstock ve Ashwin Rajan ile birlikte yapıyor.
‘Knock at the Cabin’ eşcinsel bir çift olan Eric (Jonathan Groff) ve Andrew’u (Ben Aldridge) konu alıyor. ve uzak bir kulübede tatil yapan evlatlık kızları Wen (Kristen Cui). ormanda, evleri dört silahlı yabancıyla çevriliyken: Leonard (Dave Bautista), Sabrina (Nikki Amuka-Bird), Adrianne (Abby Quinn) ve Redmond (Rupert Grint.) Rehin alınan aileye, birbirlerini tanımayan bu dört yabancının olduğu bilgisi verilir. diğerleri – hepsi ortak bir kehanet tarafından rahatsız edildi ve işkence gördü: O dünyanın sonu gelecek Bu kabindeki aile, ailenin bir üyesinin ölmesini seçmedikçe.
Film hiç vakit kaybetmiyor, hızla yere çakılıyor ve ikilemin başlangıcından itibaren dakikalar içinde çözüleceğini ortaya koyuyor -hiçbir bükülme, ince bir önsezi ve birikme yok- bir karar vermeniz gerekiyor, yoksa dünya sona erer. Bir bakıma, bu, gerçek bir kıyamet sırasında ortaya çıkacak olası senaryoya benziyor – büyük bir açıklama olmayacak ve size düşünmeniz, hayatta kalmanız veya kalmamanız için zaman verilmeyecek, hepsi bu.
Bu dört kişinin deli ya da doğru olup olmadığı sorunu tam olarak çözmez; kimse kazanmaz ve her iki senaryo da eşit derecede korkunç. Film, bu durumu mükemmel bir şekilde oynuyor ve dekorunu iyi kullanıyor; ormanda tenha bir kulübe, dört yabancı ve o kadar saçma bir tehdit ki, muhtemelen onaylayamazlar ya da yanlışlayamazlar. Test etmeyi göze alamayacağınız bir tehdide dayanarak elinizi hayal edilemeyeni yapmaya zorlamak imkansız bir durumdur. Sınırlı alan ve insan kavrayışının ötesindeki güçlerle ilgilenen bir film, bu bana yine M. Night Shyamalan tarafından yazılan ‘Devil’i hatırlattı – onu henüz izlemediyseniz, bu da izlenmeye değer.
Ancak burada karamsarlık sadece saçmalığa verilen tepkiden kaynaklanmıyor. Bırakın inanılmaz bir istek üzerine, birinden sevdiği kişinin canını almasını istemek elbette neredeyse imkansız olacaktır. Ancak insanlığın sonu olasılığıyla karşı karşıya kalındığında ve böyle bir iddiayı destekleyecek kanıtlar sağlandığında ve yine de reddedildiğinde, böyle bir tepkinin arkasında bir şeyler olmalı. Hayatları boyunca nefret, önyargı ve travma ile karşı karşıya kalmış eşcinsel bir çift, ortaya çıktığı üzere, belki de insanlığı kaderine terk etmek için bir sebepleri vardır.
Yaklaşan bir kader karşısında inkâra sarılmak, filmin sadece senaryosunda değil, aynı zamanda çekimlerinde de gösteriliyor. Kıyamet ve ölüm temalarıyla çevrili bir gerilim filmi için, kan dökülmesi idareli bir şekilde kullanılır ve hatta bir sahne gerektirdiğinde görsel olarak kaçınılır – ölümler, gözlerinizin önünde olmasına rağmen sanki ondan uzağa bakıyormuş gibi çerçevenin dışında gösterilir.
Oyunculuk olağanüstü. Dave Bautista, Nikki Amuka-Bird, Abby Quinn ve Rupert Grint, isteksiz kötü adamlar olarak rollerini mükemmel bir şekilde tasvir ederek, her adımda tereddüt, kırılganlık ve pişmanlık gösteriyorlar. Öne çıkan, ortaya koyduğu her performans için “Asla bir sonraki Rock olmak istemedim. Ben sadece iyi bir aktör olmak istiyorum. Saygın bir aktör” ifadesi. Öte yandan, Jonathan Groff ve Ben Aldridge, çok farklı kişiliklere sahip sevgi dolu bir çift olarak mükemmel bir şekilde uyum sağlayarak, onu basketbol sahasının dışına çıkarıyor; İsterseniz aynı madalyonun iki zıt yüzü. Kristen Cui’yi ve harika bir ilk uzun metrajlı film olan yıldız performansını unutmayalım.
M. Night Shyamalan filmi anlatırken, “dünyada olup biten her şeyin iyi görünmediği ve iyi hissettirmediğine dair şu anki hislerimi yansıtıyor, ancak doğru yolda birlikte mücadele ettiğimizi hissediyorum. yön. Kesinlikle her zaman doğru yapmıyoruz, ama genel olarak, insanlık olarak ilerlediğimiz yön doğru yönde ve devam etme şansını hak ediyoruz. Bu benim hissim. Bir aşk hikayesi, insanlığın devam etmesi gerektiğine dair yeterli kanıttır.. ‘Knock at the Cabin’, İncil’deki bu devasa küresel hikayeyi bir aile deneyimi aracılığıyla deneyimlememiz için bu inanılmaz fırsat.”
1 Şubat 2023’ten itibaren yakınınızdaki sinemalarda ‘Knock at the Cabin’i izleyin!
Görüntüler Universal Pictures’ın izniyle