Uzaktan çalışanların ofise geri dönmeye zorlanıp zorlanmayacağına dair tartışma, yanlış bir inanca dayanıyor: Evden çalışan insanlar, ofis içi çalışanlardan daha fazla gevşek kalıyor.
Bu doğru değil.
En son viral TikTok trendini düşünün: “zaman hırsızlığı” ile övünmek. Fikir belki de TikTokker tarafından en iyi şekilde ifade edilen Daniel Ezra, şunları söyledi: “Gerçek çalışma esnekliği, haftada 80 saat çalışmak değildir. Gerçek iş esnekliği, zaman hırsızlığıdır.”
Video hakkında, ofise geç gelmek, uzun aralar vermek, çalışıyormuş gibi yapmak ve diğer taktikler dahil olmak üzere neredeyse tüm iş gününü nasıl “çaldıklarına” dair ipuçlarıyla birlikte yüzlerce yorum birikti.
Tam bir kaytarma için amigoların bunu bir ofiste yaptığını fark edeceksiniz. “Zaman hırsızlığı” fikrinin tamamı, “sessizce bırakmanın” daha yüzünüze görünen versiyonudur. Ancak aynı zamanda, motive olmayan çalışanlar için bir ofis ortamında gevşemenin ne kadar önemsiz olduğunu da gösteriyor.
Bu arada evden çalışanların ofis çalışanlarından daha fazla ürettiklerini gösteren daha fazla veri ortaya çıktı.
Neden? Çünkü daha çok zamanları var.
Stanford Üniversitesi ekonomisti Nicholas Bloom ile çalışan araştırmacılar yakın zamanda Ulusal Ekonomik Araştırma Bürosu için bir çalışma yürüttü. Ortalama bir ofis çalışanının 27 ülkede günde 72 dakika işe ve eve giderken ve Amerika Birleşik Devletleri’nde günde 55 dakika harcadığını buldular.
Uzak çalışanlar işe gidip gelmeyerek kazanılan fazladan zamanla ne yaptı?
Zamanın yaklaşık %40’ının işe ayrıldığı, %34’ünün boş zamanlara gittiği ve %11’inin evde başkalarıyla (çocuklar dahil) ilgilenmek için kullanıldığı ortaya çıktı.
Bunun en doğru okuması, uzaktan çalışanların her ikisinin de daha fazla gevşemesidir. Ve daha fazla çalıştılar, ayrıca kendi iş-yaşam dengelerini geliştirmeye biraz zaman ayırdılar.
Daha da önemlisi, uzaktan çalışanların ofiste çalışan insanlarla tam olarak aynı saatlerde çalışabileceklerini, bunun yerine gönüllü olarak fazladan zamanlarının %40’ını çalışmak için ayırabileceklerini varsaymak güvenlidir.
Bazı ofis çalışanları “zaman hırsızlığı” yaparken, ortalama bir uzaktan çalışan bunun tersini yapar.
İşverenlerine daha fazla zaman ayırıyorlar.
Aslında, evden çalışmayı tercih eden ancak bir ofiste çalışmaya zorlanan birçok işçinin, hoşnutsuz oldukları için “sessizce işi bırakma” ve “zaman hırsızlığı” türü davranışlarda bulunma olasılığı daha yüksektir.
Teksas’taki bir grup YouTube yüklenicisi, ofise zorla girmekten çok mutsuz greve gideceklerini.
Uzaktan çalışanları izlemek için gözetleme yazılımı kullanan şirketlerde çalışan çalışanlar, “fazla çalışıp tükenmiş” olmanın yanı sıra benzer şekilde hoşnutsuz hissetme eğilimindedir. yakın tarihli bir BBC raporuna göre.
İşverenlerin yaptığı bir başka hata da, evden çalışan çalışanların seyahat etmekten kaçınmasını talep etmesidir. Ne yazık ki, bu tür yetkilendirmeler “sessiz yolculukçalışanların seyahat ettiği ancak iş arkadaşlarını ve patronlarını ev ofislerinde olduklarına inandırdıkları yer.
Çalışanları işverenlerine karşı dürüst olmaya teşvik ederken, işverenleri de uzaktan çalışanlara başka bir yerden veya başka bir ülkeden çalışamayacaklarını söylemekten kaçınmaya teşvik ediyorum.
Çünkü gerçekte olan şey, çalışanların kendi tükenmişlik önlemelerini yönetmeleridir.
Evden çalışanların ofis çalışanlarından daha fazla tembellik yaptığı fikrinden kurtulmanın zamanı geldi.
Ve mutlu uzaktan çalışanların daha çok çalışmak, kendi iş-yaşam dengesini yönetmek ve tükenmişliği önlemek için kendi kendini motive etme olasılığının daha yüksek olduğu fikrini benimsemenin zamanı geldi.
Üretkenliği artırmak için tasarlanan politikalar (ofislerde çalışmak, uzaktan çalışanları denetlemek ve uzaktan iş seyahatlerini yasaklamak) muhtemelen tam tersi bir etkiye sahiptir: Çalışanların hoşnutsuz olmasına ve pasif-agresif bir şekilde üretkenlikten kaçınmasına neden olur.
Aslında, tükenmişliği yönetmek için dört günlük çalışma haftası hakkında gevezelik duymuşsunuzdur.
Ancak yeterli çalışma zamanı ve yeri esnekliği ve eşzamansız iletişim kültürünü en üst düzeye çıkarmayla, haftada herhangi bir sayıda günü zorunlu kılmaya gerek yoktur.
Bunun yerine, çıktıya dayalı sağlam performans ölçümleri uygulayın ve çalışanların ne kadar ve ne zaman çalıştıklarını anlamalarına izin verin.
Çalışanları güven, çalışma esnekliği ve amaç duygusuyla motive etmeyi hedefleyin ve kendi kararlarını vermelerine izin verin.
Bunun fermanlardan, gözetimden ve kontrolden çok daha iyi bir sonucu olması muhtemeldir.
Telif hakkı © 2023 IDG Communications, Inc.