Geçen hafta (9 Şubat Perşembe), Avrupalı liderler ‘daha basit’ devlet yardımı kuralları üzerinde anlaştılar. Bu, ülkelere temiz endüstrilerini sübvanse etmeleri için daha fazla alan sağlayacak ve Enflasyon Azaltma Yasası (IRA) kapsamındaki 343 milyar avroluk ABD sübvansiyonu ile eşleşecek.
“Bugün sütunlara ivme kazandırıyoruz [of the green industrial strategy],” dedi AB Konseyi başkanı Charles Michel.
Hollanda başbakanı Mark Rutte Cuma günü saat 3’te meclis binasından çıkarken sesi neşeli geliyordu. Görünüşe göre diğerleri, hükümet desteğinin “geçici, hedefli ve inovasyona odaklı” olması gerektiği mesajının arkasında toplandı.
Ancak finansman konusunda üyeler arasındaki önemli anlaşmazlıkların hiçbiri çözülmedi ve bu da AB Komisyonu’nu çeşitli ve tutarlı bir politika oluşturma gibi zor bir görevle baş başa bıraktı. çelişkili görüşler
beceriler beceriler beceriler
Liderlerin endüstriye, yeniliğe odaklanması ve Fransız, özellikle de Alman endüstriyel hakimiyetiyle meşgul olması, AB Komisyonu’nun kendisinin defalarca yeşil dönüşüm için merkezi olduğunu söylediği bir konu hakkında daha derin bir konuşmayı engelledi: insanlar.
İşçilerin yeniden vasıflandırılması, dört merkezi ‘direğin’ üçüncüsüdür, ancak liderler tarafından yalnızca sondaki kısa bir paragrafta kısaca bahsedilmiştir. Volvo’nun halkla ilişkiler müdürü Céline Domecq, “Doğru yeteneğe erişim gerçekten bir mücadeledir” dedi. “Yeniden beceri kazanma dili çok çalışma gerektiriyor.”
göre bir Boston Consulting Group çalışmasıyalnızca otomotiv endüstrisindeki yüzbinlerce işçi, gres ve gevşek parçalardan pil üretimi ve yazılım bakımına geçmek zorunda kalacak.
Genel Sekreter Yardımcısı Jude Kirton Darling, “Kasıtlı işçi eksikliği muhtemelen geçiş için finans ve izin kurallarından daha da fazla bir numaralı zorluktur” dedi. EndüstriTüm Avrupayedi milyondan fazla imalat işçisini temsil eden bir pan-Avrupa işçi sendikası.
Yeşil Mutabakat’tan sorumlu komiser Frans Timmermans bunu biliyor ve işçi sendikalarını 2020’de Yeşil Mutabakat’ın arkasına almak için 2030’dan önce altı milyon işçiyi yeniden vasıflandırma sözü verdi. Ancak taahhüdün net bir stratejisi yoktu.
Cips Yasası ve Pil İttifakı ile AB, uzmanlaşmış bir iş gücü geliştirmek için bir model oluşturdu, ancak AB’nin Yeşil Sanayi Planı görünüşte geri adım atıyor. Kirton Darling, “Aynı eski, aynı eski,” dedi.
‘pazar perisi’
Almanya’daki Mannheim Üniversitesi’nde ekonomi profesörü olan Tom Krebs, AB politika yapıcılarının ABD gibi endüstrileri desteklemeye alışkın olmadığını söyledi.
“Avrupalılar ‘pazar perisine’ inanıyor ve fiyatlar sihirli bir şekilde yeşil bir ekonomiye sorunsuz ve maliyetsiz bir geçiş sağlıyor” dedi. “Ancak vergilere ve karbon fiyatlandırmasına güvenmek, dönüşümün karmaşıklığını göz ardı ediyor. İnsanların değişen ekonomik koşullara sorunsuz bir şekilde uyum sağlayabileceğini varsayıyor.”
Niteliklerin ve işçilerin son paragrafa indirgenmemesi için “şartlılık kavramına” yeni bir ivme kazandırılması gerektiğini söyledi. İçinde son çalışma kağıdı“tüm insanlara refah sunan” işçi dostu bir yeşil sanayi politikasının ana hatlarını çizdi.
Burada IRA rehberlik ediyor: ABD’li üreticilerin sübvansiyonlara ve vergi indirimlerine hak kazanabilmesi için işin en az yüzde 15’inin çıraklar tarafından yapılması gerekiyor.
Kirton Darling, “Planın bu bölümü doğrudan komisyon tarafından kopyalanabilir,” dedi.
Krebs, “Çıraklık ile bağlantı doğru ve AB planlarına dahil edilmelidir.” “Avrupa ülkeleri, ABD’nin iklim politikasına yönelik genel yaklaşımını benimsemeli ve bireysel ve kurumsal güçlerine dayalı olarak kendi geliştirilmiş versiyonlarını geliştirmelidir.”
ABD’den farklı olarak, çoğu Avrupa ülkesi, uzun süredir devam eden toplu pazarlık geleneklerine sahip nispeten güçlü işçi sendikalarına sahiptir. Temiz sübvansiyonları asgari ücret, toplu pazarlık ve çıraklık için koşulluluk konusundaki mevcut AB direktiflerine bağlayarak AB, ABD örneğini geliştirebilir.
Krebs, yaşlı işçiler üzerindeki etkinin azaltılmasında ve yenilerinin işe alınmasında rol oynadığını öne sürüyor. “Bunun büyük bir fark yaratacağını düşünüyorum.”
Yeşil kemer sıkma
Yeşil sübvansiyonlara koşulluluk eklemek için başka bir neden daha var: “Sanayiye boş çekler vermemeliyiz,” dedi Kirton Darling. “Sübvansiyonların genellikle hisse senedi geri alım planları olarak hissedarlara geri aktığını gördük.”
bu küresel temettü endeksi gösterir Avrupalı işletmeler, hissedarlara yapılan ödemeleri 2022’de bir önceki yıla göre yüzde 28,7 artırdı. Petrol devleri ve Norse Equinox gibi gaz şirketleri rekor kıran kazançlar bildirdiler ve Avrupa Merkez Bankası (ECB) rakamları, işletme kârlarının enflasyonun baskın itici gücü haline geldiğini ve işçilerin yaşam standartlarını düşürdüğünü gösteriyor.
Onu geri pençelemek oldu bir açıklama çağrısı solun bazı kısımlarında. Ve Krebs, yeşil dönüşümün “insanlara yapılan kamu yatırımının kalıcı olarak genişletilmesini” gerektirdiğini savunuyor. Ancak iş dünyasının liderleri, 2022’de ortalama bir CEO rekor kazandı 278 kez ortalama işçi ücreti — başladı ücret ılımlılığı için bastırın.
Ve sözde ‘tutumlu’ AB liderleri, hükümetleri harcamaları yönetmeye çağırmaya başladı. Komisyon başkanı Ursula von der Leyen ile Ocak ayında yaptığı görüşmenin ardından Rutte, “Şu anda sistemde çok fazla para var,” dedi. “Bütün bu para inovasyona ve yeşil teknolojiye harcanamaz.”
Kirton Darling’in endişelerinin, temiz teknoloji yatırımlarının kamu sektörünü “sıkıştırmak” için bir argüman haline geldiği bir kemer sıkma önlemleri için yeni bir baskıya dönüşebileceği bir anlatı.
“Yenilenebilir enerjiye daha hızlı izin verilmesi için çok fazla ilgi var, ancak bunu yapmak için iyi kaynaklara sahip bir kamu sektörüne ihtiyacınız var” dedi. “İşçilerimize yatırım yapmadan endüstriyi koruyamayız.”
AB’nin rekabetten sorumlu komiseri Margrethe Vestager, sübvansiyonları “vergi mükelleflerinden hissedarlara yapılan bir transfer” olarak tanımladı. Ancak Krebs, işçi ile firma arasındaki başarılı bir eşleşmenin, eğer kazançlar sermaye ile işçi arasında “uygun şekilde” dağıtılırsa artı değer yarattığını yazıyor.
Burada, insanların uyum sağlamasına yardımcı olan bir politika tasarlamanın ekonomik mantığına ulaşıyoruz: sözde “uyum maliyetleri”ni azaltıyor. İnsanların dağıtımlara bel bağlama olasılığı daha düşüktür, işçi kıtlığının geçişi yavaşlatma olasılığı daha düşüktür ve iyi ücretli yeşil işlerin mevcudiyeti, geçiş için destek sağlamaya yardımcı olur.
ABD fonları
Geçen haftaki zirve öncesinde von der Leyen, İtalya gibi nakit sıkıntısı çeken ülkelerin Fransa ve Almanya’nın sübvansiyon harcamalarını yakalamasına yardımcı olmak için AB çapında yeni fonlar için bastırmıştı. Ancak Rutte, emeklilik reformunu hükümet harcamalarını dengelemenin bir yolu olarak vurgulamıştı.
Geleneksel olarak kuzeyin kemer sıkma politikalarına kızmasına rağmen, İtalya ve İspanya geçen hafta Rutte’nin Alman ve Fransız sanayi sübvansiyonlarına karşı tutumlu mesajının arkasında durdu.
Alman Dış İlişkiler Konseyi’nde (DGAP) kıdemli bir araştırma görevlisi olan Shahin Vallée, “Bu Avrupa Egemenlik Fonu’nun çok küçük olacağı ve çok geç geleceği gün geçtikçe netleşiyor.” geçen haftave devlet yardımı kurallarının gevşetilmesine karşı çıktı.
“Devlet yardımı her üye devlet için sınırlı değildir. Yoğun kurumsal lobicilik tarafından teşvik edilen bu kısasa kısas tehlikelidir” diye yazdı.
Krebs, “Devlet yardımı kurallarını gevşetmenin bir sorun olduğunu düşünmüyorum. Bunu esasen iyi bir şey olarak görüyorum” dedi. “Ama fonlarla ilgilenmezlerse sendika parçalanacak.”
Krebs, Mart ayında bir seçimle karşı karşıya olan ve ulusal medyada AB’yi aşırı harcama yapmakla suçlayarak tabanını oynayan Rutte gibi piyasa liberal liderlerinin bir AB fonuna duyulan ihtiyacı görmeye başlayabileceğini öne sürüyor.
“Bunu tahmin edemiyorum. Sadece umabilirim. AB egemenlik fonu – ya da ona her ne diyorlarsa – anlaşmazlık noktası olacak” dedi. “Yerel endüstrileri desteklemek istiyorsanız, bunu tüm üye devletlerin katılabileceği şekilde tasarlamanız gerekir.”
Avrupalı liderler 23 ve 24 Mart’ta yapılacak bir sonraki zirvede tartışmaya devam edecekler. Komisyon o zamana kadar daha ayrıntılı bir plan hazırlayacak.