New Orleans ve Küba’daki müzisyenler, ortak miraslarını ve benzer sesleri keşfediyor. New Orleans’lı liseli müzisyenler, Havana’daki bir konservatuardaki öğrencilerle ortak bir zemin buluyor.
MARY LOUISE KELLY, SUNUCU:
New Orleans ve Küba’dan müzisyenler, New Orleans funk grubu Galactic ve Kübalı şarkıcı Cimafunk’un bu yeni şarkısı gibi benzer sesleri öne çıkaran yeni işbirliklerini keşfediyorlar.
(ŞARKI SESLİ BÖLÜMÜ, “BENİM İÇİN HAZIR”)
CIMAFUNK: (İngilizce olmayan bir dilde şarkı söylemek).
KELLY: Yakın zamanda Havana’da yapılan bir kültür alışverişinde, her iki yerden lise müzisyenleri ortak bir zemin keşfettiler ve NPR’den Debbie Elliott da onu takip etti.
DEBBIE ELLIOTT, BYLINE: Havana’nın eteklerindeki Guillermo Tomas müzik okulunun bando odasında biraz kaotik. Çok sayıda genç oyuncu enstrümanlarını akort eder ve yeni müzikler öğrenmeye hazırlanır.
BİLİNMEYEN KİŞİ: (İspanyolca konuşuyor).
ELLIOTT: Troy Andrews, namı diğer Trombone Shorty, New Orleans müzisyeni, performansı izlemek için ön sırada oturuyor.
TROY ANDREWS: Diyorlar ki – İspanyolca biliyor musun? Diyorum ki, ben Tremeliyim, bu yüzden Tremish (ph) konuşuyorum.
ELLIOTT: Tarihi Treme mahallesinde büyümüş olan Andrews, kısmen memleketinde yetişmekte olan genç sanatçıları besleyen bir program olan Trombone Shorty Vakfı tarafından desteklenen bir kültürel alışveriş için burada. Sekizi bu gezide ve günü bu konservatuarda özel bir şarkı hazırlayan Kübalı öğrencilerle geçiriyorlar.
(ÖĞRENCİLERİN LOUIS ARMSTRONG’UN “ST. JAMES REVİL” ŞARKISINI PERFORMANSININ SESLENDİRİLMESİ)
ELLIOTT: Andrews, kaydettiği bir şeyi çaldıklarını duyunca duygulandı – ünlü Louis Armstrong şarkısı, “St. James Infirmary.”
(ÖĞRENCİLERİN LOUIS ARMSTRONG’UN “ST. JAMES REVİL” ŞARKISINI PERFORMANSININ SESLENDİRİLMESİ)
ELLIOTT: Troy Andrews, Küba’ya ilk olarak benzer bir kültürel değişim gezisinde genç bir gençken geldi.
ANDREWS: Bunu hiç unutmadım ve bu müzik tarzı her zaman bende kaldı çünkü New Orleans ve Havana’nın kardeş gibi olduğunu hissediyorum, anlıyor musun? Buradaki insanların ruhu, dirençliliği, New Orleans’ta deneyimlediklerimizle neredeyse aynı. Bu yüzden buraya geldiğimde yabancı bir yerdeymişim gibi hissetmiyorum.
ELLIOTT: O, yemeklerde, mimaride ve sokaklarda çalan coşkulu müziği duyma biçiminizde bu bağlantıları hissediyor. Şimdi bu genç müzisyenlerin bunu anlamasını istiyor. Herkes için ücretsiz, iki uluslu bir doğaçlama seansına başlarlar. New Orleans tarzı bir bando ikinci sınıf şarkısı olarak başlayan şarkı, Latin esintili bir şeye dönüştü.
ANDREWS: Ve böylece (seslendirme) ba bum, boo ba dun dun dun da duh (ph) elde ettik.
Ve orası New Orleans. Ve sonra ba-nuh, ba-nuh, bumbuk, ba-nuh ba-duh (ph) gibi (seslendirerek) gideceksiniz.
Yani (seslendirme) aldınız.
Söz alışverişi olmadı. Tamamen müzikti, bu yüzden onu çok farklı hissettiren tek bir nota vardı, ikinci satır yerine çok salsa benzeri. Ve şimdi onların oynayış şekline göre bir düzenleme yapıp New Orleans’a geri getireceğimiz kafamıza yerleşmiş olacak ve o zaman bu bambaşka bir şey yaratacak.
(MÜZİK SESİ)
ELLIOTT: Öğrenciler, trompetleri ve klarnetleriyle eğilerek, her biri diğerine yeni ama tanıdık bir şey göstererek, buna ilgi duyuyor.
YORDI SANTIAGO-CORTEZ: Burada olduğum sadece bir gün – Hiç duymadığım çok şey gördüm.
ELLIOTT: Kenner, La.’dan bir klarnetçi ve lise son sınıf öğrencisi olan Yordi Santiago-Cortez, duygusal bir çekim hissettiğini söylüyor. New Orleans’tan 16 yaşındaki davulcu John Rhodes da öyle. Seslerinin gerçekten iç içe geçtiğini söylüyor.
JOHN RHODES: Latin ritmi ve bando ikinci dizesinden büyük dörtlü – birlikte çalmaya gelince hepsi çakışıyor – sadece müzik kültürü, çünkü onlar, – nereden geldiğimiz önemli değil, hangi dilde olursa olsun hangi ırktan olursa olsun konuşursunuz – müzik sadece evrensel bir dildir.
ELLIOTT: Bu kültürel alışverişe dahil olan gruplardan biri olan Horns to Havana’nın kültür yapımcısı Lilian Lombera Herrera, bu öğrencilerin müzik sevgisinden daha fazlasını paylaştığını söylüyor. Kübalı ama şimdi New Orleans’ta yaşıyor.
LILIAN LOMBERA HERRERA: Bunların hepsi aynı atalarımızın bir parçası.
ELLIOTT: Atlantik köle ticareti sırasında buraya getirilen Batı Afrika kökenli insanlar.
LOMBERA HERRERA: İkinci dizelerin ve müziğin tadı hakkında söyledikleri Latince tınıların bir kısmı Karayipler’den geliyor ve Haiti’den Küba üzerinden gelen ve New Orleans’a devam eden büyük bir göç olduğu bir gerçek.
ELLIOTT: Bu Afro-Kübalı kökler, Erik Alejandro Iglesias Rodriguez’in konusu.
CIMAFUNK: Ben Cimafunk. Ben Kübalı bir sanatçıyım ve Afro-Küba müziği yapıyorum.
ELLIOTT: Cimafunk adı, onun mirasına bir göndermedir. Cimarronlar, kölelikten kaçan Afrikalı tutsaklardı. Birkaç yıldır New Orleans’ta Tank and the Bangas, the Soul Rebels ve şimdi de Trombone Shorty gibi sanatçılarla işbirliği yaparak vakit geçiriyor.
CIMAFUNK: Etrafta böyle çılgın bir hava hissediyorsunuz ve New Orleans’ta da aynısı var. Aynı zamanda, tüm sorunlar ve tüm durumlar – ekonomik, sosyal, her şey – ama insanların ruhunu koruduğunu hissediyorsunuz.
ELLIOTT: Küba’daki ekonomik durum, yiyecek ve yakıt kıtlığı ve elektrik kesintileri nedeniyle çok kötü. Rekor sayıda göçmen komünist kontrolündeki adadan kaçıyor. Kriz, salgın, ABD yaptırımları ve vaat edilen ekonomik reformları yerine getirmeyen tek parti hükümetinin ekonomi üzerindeki sıkı kontrolü dahil olmak üzere birçok şeyin doruk noktası. Geçen yıl hükümetin şiddetli baskısıyla karşılaşan sokak gösterilerinde hayal kırıklıkları arttı. İfade özgürlüğü üzerinde yeni ve daha sert denetimler uygulamaya kondu. Bazı sanatçılar hapse atıldı, bazıları da sürgüne gönderildi. Cimafunk, baskının yanlış olduğunu söylüyor, ancak Küba’dan kaçmanın çözüm olduğunu düşünmüyor. Bunun gibi değiş tokuşların olasılık açabileceğini umuyor.
CIMAFUNK: Tüm siyasi sahneler ve tüm hükümet sahneleri – incitmeden veya bir ya da diğer tarafta olmadan bundan bahsetmek her zaman zordur. Bu değiş tokuş – insanların buraya gelmesi, halk için çalması, genç müzisyenlerle işbirliği yapması, çocukları görmek için okula gitmesi – bu iyi.
(MÜZİK SESİ)
ELLIOTT: Guillermo Tomas okulunda öğrenciler, Havana’daki Trombone Shorty konserinin açılış perdesi olarak birlikte seslendirecekleri şarkılar üzerinde çalışıyorlar. On dört yaşındaki Juan Licor Doreste, diğer müzisyenlerin arasında dolaşırken, ritimle parmaklarını şaklatırken geniş bir sırıtışa sahip, görünüşe göre bir grup lideri oluyor.
JUAN LICOR İSTİYOR: Trompet çalıyorum.
(TROMPET ÇALANAN ÖĞRENCİNİN SESİ)
ELLIOTT: Juan, tur rehberi Frank Gonzales’in yardımıyla bu deneyimi anlatıyor.
LICOR DORESTE: (Tercüman aracılığıyla) New Orleans’lı müzisyenlerle değiş tokuş yapma şansına sahip olmak…
FRANK GONZALES: O bir caz aşığı, hayal edin.
LICOR DORESTE: (Tercüman aracılığıyla) …Ve onlarla bu doğaçlama seansı yapabilmek inanılmazdı.
ELLIOTT: Juan, hem Küba hem de New Orleans gruplarının konserlerini izlemek için para ödeyen turistlerin de dahil olduğu Amerika Birleşik Devletleri’nden gelen bu gruptan yeni enstrümanlar alan birkaç Kübalı öğrenciden biri. Juan bir gün kendi caz grubuna sahip olmanın hayalini kurar.
İÇKİ ARANIYOR: (İspanyolca konuşuyor).
GONZALES: Ah, işte böyle. Gelecekte bir Wynton Marsalis olmak istiyor.
ELLIOTT: Ve belki bir gün New Orleans’ta başrol oyuncusu olabilirsin.
Debbie Elliott, NPR Haberleri, Havana.
Telif hakkı © 2023 NPR. Her hakkı saklıdır. İnternet sitemizi ziyaret edin kullanım Şartları Ve izinler sayfalar www.npr.org daha fazla bilgi için.
NPR transkriptleri, bir NPR yüklenicisi tarafından acele bir son teslim tarihinde oluşturulur. Bu metin son halinde olmayabilir ve gelecekte güncellenebilir veya revize edilebilir. Doğruluk ve kullanılabilirlik değişebilir. NPR programlamasının yetkili kaydı, ses kaydıdır.