EMILY SCHERER TARAFINDAN FOTO ÇİZİM / GETTY IMAGES
COVID-19 salgınının başlamasından üç yıl sonra, uzaktan ve hibrit çalışma her zamanki kadar popüler. Bir araştırmaya göre, işlerini uzaktan yapabilen çalışanların yalnızca yüzde 6’sı ofise tam zamanlı olarak dönmek istiyor. Ağustos ayında yayınlanan Gallup anketi. “Uzaktan çalışabilen” çalışanların büyük çoğunluğu iş günlerinin en azından bir kısmını evde geçirmek istiyor. Gallup’a göre, bir ofise dönmeye zorlandıklarında, daha fazla tükenmiş oluyorlar ve ayrılma niyetini ifade ediyorlar.
Ama hepsi bu kadar değil. İşçilerin istedikleri türden çalışma kültürlerini talep etme konusunda ısrarlı güce sahip olduğu güçlü bir işgücü piyasasıyla birleşen pandemi, daha da fazla değişikliğin gelebileceği anlamına geliyor. Yıllarca süren savunuculuktan sonra, birçok ABD eyaleti zorunluluğa doğru ilerliyor, ücretli aile Ve hastalık izni tüm işçiler için. Bu arada şirketler, ABD de dahil olmak üzere dünya çapındaki pilot programlarda haftada dört günlük bir çalışma ile flört ediyor.
Bunun gibi politikalar geleneksel olarak işçilerin kişisel yaşamları için iyi, ancak iş için kötü olarak görülmüştür. Ancak pandeminin getirdiği büyük, ani değişiklikler sayesinde artık her zamankinden daha fazla veriye sahibiz ve bu, varsayımın çoğunlukla yanlış olduğunu gösteriyor. Genel olarak, çalışanların kişisel yaşamları için iyi olan politikalar, doğru bir şekilde yürürlüğe girdiğinde iş yaşamları için de iyidir. Aslında, herkes için iyi görünüyorlar. Tek soru, daha fazla şirketin bunları benimsediğini görmeye başlayıp başlamayacağımız.
Evden çalışmak
Pandemiden önce, çalışanların yüzde 6’sından biraz azı esas olarak evden çalışıyordu, ancak mevcut en son yıl olan 2021’in sonunda bu oran üç katına çıkarak yaklaşık yüzde 18’e ulaştı. ABD Sayım Bürosu tahminlerine göre. Genel olarak Amerikalılar arasında hala bir azınlık olsa da, evden çalışmaya geçiş, belirli işçi türleri arasında, özellikle de bir zamanlar kıyıdaki şehirlerdeki şehir merkezindeki ofisleri dolduranlar arasında yoğunlaşıyor. Genel olarak, çalışanlar evden çalıştıklarında daha üretken olduklarını düşünürken, yöneticiler olmadıklarından şüpheleniyor.
Ekonomistler, birkaç farklı önlem kullanarak kimin haklı olduğunu deniyorlar. A Harvard Business Review çalışması Ağustos 2020’de evden çalışmanın, bilgi çalışanlarının önemli olduğunu düşündükleri ve yapmak istedikleri görevlere konsantre olmalarına ve alakasız toplantılara veya başka birinin projesi üzerinde çalışmaya daha az zaman ayırmalarına olanak sağladığı bulundu. Ancak çalışan çıktısı ölçülebildiğinde, bu daha da yardımcı olur. Patent başvurularını inceleyen federal kurum, işçi üretkenliğini belirli bir süre içinde tamamlanan eylemleri içeren bir metriğe dayalı olarak zaten ölçmüştür. A Stratejik Yönetim Dergisi’nde çalışma pandemiden önce, işçilerin herhangi bir yerden çalışabilme yeteneğinin üretkenliği yüzde 4,4 artırdığını bulmuştu.
Bunun bir kısmı, işçilerin işe gidip gelirken görevleri tamamlamak için daha fazla zaman harcamaları olabilir: Bir Ulusal Ekonomik Araştırma Bürosu çalışma belgesi, çalışanların çalıştığını ortaya çıkardı. Günde 48,5 dakika daha 2020’deki kilitlenmeler sırasında. Başka bir NBER çalışma raporu şunu buldu: çalışanlar tasarruf ettikleri zamanın yaklaşık yüzde 40’ını ayırıyor değil işlerine gidip gelmek. Anekdot olarak, bazı işçi endişesi hasta bir gün almamalılar küçük hastalıklar için evden çalışırken.
Aslında evden çalışma, şirket için işçilerden daha iyi olabilir veya en azından durum yüzeyde göründüğünden daha karmaşık olabilir. İşçiler genel olarak uzaktan çalışmaktan daha mutlu ve daha yüksek üretkenlik ve daha iyi iş-yaşam dengesi bildiriyorişleri olmadıkça kapalı saatlere giriyor, Cornell Üniversitesi Endüstri ve Çalışma İlişkileri Okulu’na göre. Normal çalışma saatleri dışında evden çalışmanın daha kötü psikolojik sonuçlar ve aile çatışması ile ilişkili olduğu bulundu.
Ofis yerine evden çalışmanın başka dezavantajları da var: bazı insanlar iş arkadaşlarıyla yüz yüze vakit geçirmeyi kaçırıyor ve toplantıların düzenlenmesi ve ayarlanması biraz daha uzun sürebilir, bu da nedenlerinden biri. bazı ofis içi iş günlerine sahip hibrit modeller en popüler modeller olarak ortaya çıkıyor. Ancak tüm bu problemler, yeni yönetim tarzlarına duyulan ihtiyacı haykırıyor. iş günü etrafında sınırlar koymak Ve “yüzleşme zamanı” hakkındaki bazı eski fikirleri bırakın.
Bu sorunları ele almak yerine, birçok yönetici evden çalışmanın olumlu yönlerine inanma konusunda isteksiz davrandı ve büyük şirketler ofise dönüş politikalarında ısrar etti. Güdü, büyük ölçüde yeni çalışma ortamına ayak uydurmak için mücadele eden yöneticiler tarafından yönlendiriliyor gibi görünüyor: Pandeminin başlangıcında, yüzde 40’ı çalışanlarını uzaktan yönetebileceklerine güven duymuyordu. Harvard Business Review’dan başka bir araştırmaya göreYine de bazı yöneticiler ayarladı diğerlerinden daha iyi
Dört günlük çalışma haftaları
A İngiltere’yi 32 saatlik bir çalışma haftasına sokan pilot program tamamlandı geçen ay. Altmış bir katılımcı şirket, dört günlük bir çalışma haftası ile deney yapmak için altı ay harcadı. Beşi hariç hepsi geleceğe devam edecek. The Guardian’ın haberine göre, pilot uygulamadan sonra yapılan anketler, çalışanların daha az stresli olduklarını, daha iyi uyuduklarını ve iş-yaşam dengesini daha iyi koruyabildiklerini ortaya çıkardı. Anketler ayrıca hasta günlerin üçte iki oranında düştüğünü ve cironun yarıdan fazla düştüğünü buldu. Genel olarak, şirketler verimlilikte herhangi bir düşüş ve hatta bazı durumlarda bir artış bildirmedi.
Pandemi öncesinde ve sonrasında bile, bazı firmalar dünyanın her yerinde daha kısa çalışma haftalarıyla denemeler başladı. Bu dört günlük pilot programlarda, çalışanlar ücretlerini alıyorlar ve üretkenliklerini denemeden önceki seviyeye kadar koruma sözü veriyorlar. Genel olarak, işçilerin daha mutlu, daha az stresli olduklarını ve en azından beş gün çalıştıkları kadar iş yaptıklarını buldular.
Şirketler İzlanda, Belçika, ispanya, Japonya Ve Yeni Zelanda ABD ve Kanada’da daha kısa çalışma haftaları ve 38 şirket deniyor benzer bir yargılamadan geçiyor. Bu yıl, Maryland işverenleri dört günlük bir çalışma haftası ile denemeye teşvik edecek mevzuatı göz önünde bulundurarak. Amerikalıların yüzde elli dokuzu fikri desteklemek.
İngiltere’deki son dava dışında, dört günlük çalışma haftasının bildirilen faydalarının çoğu anekdotlardan geliyor. Yöneticiler, yeni ortamda müşteri talebini nasıl karşılayacaklarını bulduklarında bazı zorluklar yaşadıklarını bildirdiler. Ancak şimdiye kadar haftada dört günlük çalışma denemeleri isteğe bağlıydı; bu, bunları yapmayı seçen şirketlerin bu sorunları çözmek için değişikliğin zorlanması durumunda olacaklarından daha fazla motive oldukları anlamına gelebilir. Pilotları zorlayan bir savunuculuk grubu, 4 Gün Hafta Küreselyöneticilerin sadece çalışılan saatler yerine sonuçları ölçtüğünde değişimin mümkün olduğunu savunuyor.
ABD’deki beş günlük çalışma haftası ne de olsa eski bir dönemin kalıntısı. işçi ve işveren ihtiyaçlarını tamamen farklı bir kültürel ve ekonomik bağlamda dengelemeye çalışan onlarca yıllık yasa. Hızlı bir sanayileşme döneminden sonra kuruldu ve bu dönemde fabrikalar çok daha uzun günler ve haftalar talep etti çalışanlarından. Buna yanıt olarak, dünyanın dört bir yanındaki işçi örgütleri işçileri korumak için yeni yasalar talep etti. Belki de bu sınırlar, o zamanın modası geçmiş bir kalıntısıdır.
Ücretli izin
ABD’de bunu zorunlu kılan bir federal yasa yok. işverenler çalışanlarına ücretli hastalık izni veriyor. İşçilerin yaklaşık dörtte biri – özellikle düşük gelirli işçiler, genellikle pandemi sırasında gerekli görülen hizmet işlerinde – üşüttüklerinde veya çocukları okuldan ateşli bir şekilde eve gönderildiğinde hasta olarak aranamazlar. Belirli koşullar altında, işçiler ücretsiz izin dönemlerine hak kazanır, ancak ücretsiz olması, kullanımı bir yük haline getirebilir.
Bu durum, federal yasanın işverenlerin koronavirüsten etkilenen çalışanları için iki haftaya kadar ücretli izin vermesini zorunlu kıldığı pandemi sırasında kısa süreliğine değişti. Süresi dolmuş 2020 sonunda.
ABD ölümcül bir virüsün yayılmasını durdurmaya çalışırken ücretli hastalık izninin faydaları netleşti. Ancak savunucular, çok daha önce zorunlu ücretli hastalık izni için baskı yapıyorlardı. Son on yılda devletler boşluğu doldurmak için harekete geçti ve bugün 17 eyalette zorunlu ücretli hastalık izni varyanı sıra Washington, DC dahil bir avuç ilçe ve şehir Bu yıl, en az beş eyalet bu tür faturaları düşünüyor.
Ücretli hastalık izninin, erişimi olan işçiler için daha iyi olması şaşırtıcı değil. Sağlık İşleri’nde yapılan bir araştırma, devlet tarafından zorunlu kılınan hastalık parasının Acil servis ziyaretlerinde yüzde 5,6 azalma, ücretli hastalık izni alabilen işçilerin sağlık sorunları daha kötüleşmeden başa çıkabildiklerini gösteriyor. Ayrıca Drexel Üniversitesi’nden bir araştırma ücretli hastalık izni yetkilerinin üretkenlikte yüzde 6’lık bir artışa yol açtığını buldu.
On bir eyalet işverenlerin daha uzun süreler için ücretli aile ve sağlık izni vermesini zorunlu kılmak, ancak bu yasaların tümü henüz yasalaşmadı. Bu yıl en az beş eyalet daha benzer yasalar veya pilot programlar uygulamaya koydu. Bu tür yasalar popülerdir: Yüzde seksen beş Amerikalılar, işçilerin ücretli izne erişmesi gerektiğini söylüyor Kendi sağlık sorunları için. New York’un ücretli izin yasasına ilişkin 2021 tarihli bir analiz, işverenlerin yetki belgesinden zarar görmediğini ve aslında çalışanların uzun süreli devamsızlıklarını planlamayı daha kolay buldu.
İşverenler, uzun süredir aşağıdaki gibi şeyler teklif ettikleri için, bu faydaların çoğunun iyi olduğunu anlıyor gibi görünüyor: esnek çalışma Ve fayda olarak ücretli izin üst düzey yetenekleri işe almaya çalışmak için çalışanlara. Ancak bu, çok daha fazla işçiyi dışarıda bırakır. İşverenler ofise dönmeyi zorunlu kılmaya karar verdiklerinde, uzaktan çalışmayı genellikle “telefon ederekya da yüz yüze çalışmanın şuna iyi geldiğini söyledi:şirket kültürü” fazla kanıt sunmadan. Daha kısa çalışma haftası ve ücretli izin söz konusu olduğunda, birçok işletme ön maliyetlere itiraz ediyor, daha sonra çalışanın elde tutulmasından yararlansalar bile. Şimdiye kadar, tüm potansiyel faydaların kanıtı, işverenlerin yeni çalışma kültürlerine geniş çapta yatırım yapması için yeterli olmamıştır.