Bu makalede ifade edilen görüşler yazara aittir ve hiçbir şekilde Euronews’in editoryal pozisyonunu temsil etmez.
Temmuz ayında, eski Almanya başbakanı Gerhard Schröder, yakın zamanda Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile görüşmek için Moskova’ya gittiğini açıkladı.
Basına verdiği demeçte, çiftin her Almanın düşündüğü sorun hakkında konuştuğunu itiraf etti: Rus gazı ve soğuk bir kış olasılığı.
Eski şansölye Kremlin ile yakın ilişkilere devam ederken, Almanya’nın geri kalanı diğer yönde ilerliyor.
Rusya’dan Almanya’ya doğalgaz getiren boru hattı olan Nord Stream 1’den Rus arzı %20’ye düştü ve Almanya’nın şu anki başbakanı Olaf Scholz, hemen hemen her alternatifi araştırmak için kamu taahhütlerinde bulundu.
Altı ayda çok şey değişti.
Rusya’dan Almanya’ya ikinci bir boru hattıyla doğalgaz getiren Nord Stream 2 projesi durduruldu.
Nükleer enerji geri dönüş yapıyor olabilir. Temmuz ayının sonunda Scholz, hükümetin Almanya’nın kalan enerji santrallerinin ömrünü uzatmayı araştırabileceğini ve on yıllık politika yapımını tersine çevirebileceğini öne sürdü.
Kömür de geri döndü. Önceki hükümetin 2038 yılına kadar kömürden üretilen elektriği aşamalı olarak kullanımdan kaldırmaya yönelik iddialı planlarını ortaya koymasından sadece iki yıl sonra, Almanya’nın ışıkları açık tutabilmesini sağlamak amacıyla ülke genelindeki taşkömürüyle çalışan elektrik santralleri yeniden faaliyete geçiyor.
Hükümetin koalisyon ortakları FDP, 2017 yasağına son verilmesi çağrısında bulunurken, fracking bile bir göz atıyor olabilir.
Hükümet sevilmeyen bir konumdadır. Net sıfır emisyonlu bir geleceği taahhüt etti, ancak mevcut enerji krizi, Hannover’in belediye binalarındaki sıcak suyu kapattığı ve Berlin’in Brandenburg Kapısı’ndaki spot ışıklarını kestiği bir şimdiki zamanı başlattı.
Elektrikli ısıtıcıların “gazsız Noel” satışları ile ilgili kamuoyunun endişelerinin bir sonucu olarak, şimdi (% 35 artış) ve daha da endişe verici olan Commerzbank, Almanya’nın gaz arzını tamamen kaybetmesi durumunda “ciddi bir durgunluk” konusunda uyardı ve bazı uzmanlar korku tayınlaması yapılması gerekecek.
Bilindiği gibi “Enerji Üçlemi”, tüm dünyada maliyet, sürdürülebilirlik ve güvenliği dengelemeye çalışan hükümetler için önemli bir zorluk teşkil ediyor.
Yılın başlarında ekonomi ve iklim bakanı Robert Habeck bir dünya turuna çıkarak Almanya’yı bir dizi yeşil ve mavi hidrojen anlaşmasına imza attı. Hükümet, hidrojen talebini 2030’a kadar yılda 3 milyon tona çıkarmayı hedefliyor, ancak 2030 çok uzak ve BAE’den Almanya’ya sevkiyatların bu yıl başlaması beklense bile, bu pek bir işe yaramayacak krizden kurtulmak için. Anlaşmalar bir gecede gerçekleşebilir, ancak yenilenebilir projelerin tamamlanması çok daha uzun sürer. Roma bir günde inşa edilmedi ve net sıfır Almanya’nın gerçeğe dönüşmesi uzun yıllar alacak.
Kömüre dönüş biraz soluklanma sağlayabilir, ancak uzun süreli herhangi bir kullanım, Almanya’nın uzun vadeli hedeflerine temelde aykırı olacaktır. Bunun yerine, hükümet bir sineği iki sineği vurmayı ve evi yakmadan ışıkları açık tutmayı öğrenmelidir.
Bu bağlamda, hükümetin Avrupa’nın çoğuyla uyumlu olarak LNG’ye yönelmesi mantıklıdır. Petrol ve kömürden daha temiz olan bu yöntem, yalnızca Almanya’nın kısa vadeli sorunlarına değil, aynı zamanda bazı uzun vadeli sorunlarına da maliyetli, ancak nihayetinde pratik bir çözümdür. LNG kapasitesinin artırılmasına yatırım yapılması ve ülkenin Wilhelmshaven’daki ilk terminalinin bir an önce inşa edilip hazır hale getirilmesi hayati önem taşıyacak. Sorun şu ki, gaz popülerliğini koruyor ve fiyat artıyor – bu nedenle LNG yalnızca çözümün bir parçası olabilir. Almanya’nın şu anda gerçekten ihtiyacı olan şey çeşitlendirme.
Geçen ay, kabine ülkenin enerji verimliliğini artırmak için 47 milyar sterlinlik bir yatırım planını onayladı. Bu, 148 milyar sterlinlik daha geniş bir iklim ve dönüşüm fonunun parçası ve Almanya’nın çeşitlendirilmiş bir enerji sistemi geliştirmesi durumunda bu fonun önemli ölçüde büyümesi gerekebilir. Şansölye’nin tüm potansiyel enerji yollarını keşfetme planı, yönsüz olarak algılanabilir, ancak bu yalnızca Almanya’nın büyük bir tedarikçiyi birçok küçük alternatifle değiştirmesi gerektiği gerçeğini yansıtıyor.
Almanya nihayet endüstri ve hükümet ortaklarıyla yıllar önce olması gerektiğini görebildiğimiz görüşmeleri yapıyor.
Neyse ki, konuşmaların mevsimi ve endüstri konferansları artıyor. Ekim ayında gerçekleşecek olan ADIPEC 2022, uzun süredir fosil yakıtlara bağımlı olan ve şimdi hızlı geçiş yapmak isteyen Almanya’ya benzer bir çıkmazda olan bir dizi ulustan büyük ilgi görecek. Abu Dabi’de başlayan görüşmeler, iklim değişikliğine karşı mücadelede bir başka belirleyici an olarak hizmet etmesi beklenen COP27’de Mısır’da devam edecek.
Almanya için çalkantılı bir dönem oldu ve işler düzelmeden önce muhtemelen çok daha kötüye gidecek, ancak hükümetin attığı adımlar doğru türden. İklim hedeflerimizden ödün vermeden şu anda enerji ihtiyaçlarımızı karşılayabilen çeşitlendirilmiş bir arz – bu, elde edilmesi zor bir ihtimal, ancak başarısızlık bir seçenek değil.
Thomas Matussek, Almanya’nın İngiltere, BM ve Hindistan büyükelçisi ve iki Alman dışişleri bakanının genelkurmay başkanı olarak görev yapan eski bir diplomat.