İklim değişikliği çevreye zarar veriyor – ama aynı zamanda cüzdanınıza da zarar verecek

Bir grup bilim adamı ve ekonomist tarafından yakın zamanda yapılan bir araştırma, iklim değişikliğinin bir çevre sorunundan daha fazlası olduğunu ortaya koyuyor. O da bir ekonomik kriz.

Illinois profesörleri, kirliliği %90 oranında azaltmanın ve küresel ısınmayı 2100’e kadar 1.5C’ye indirmenin yavaş ekonomik büyümeyi önleyeceğini iddia ediyor.

Güneş panellerinin, lityum-iyon pillerin ve türbinlerin düşen maliyetleri, bu cesur geçişin benimsenmesinin federal ve özel bütçelere de aşırı yük getirmeyeceği fikrini destekliyor.

Maliye ve çevre bakanlıkları iklim değişikliğini sona erdirmek için birleşirse, gezegenin sağlığı ve zenginliği yüzyıllardır korunan garantiyle büyük ölçüde artacaktır.

Etkili iklim değişikliği politikalarına yönelik başarısız taahhütler insanlığa büyük zarar verecek ve çok büyük değişiklikler ile sosyo-ekonomik sistemler gerektirecektir.

Bu sürpriz değil. Toplum, iklim değişikliğiyle ilgili “daha fazlasını yapmalıyız” anlatısına alışkın ve bunu yapmanın Dünya’ya önemli ölçüde yardımcı olacağına inansam da, bazılarının neden bu fikirle bağlantı kurmadığını anlayabiliyorum.

Perspektif önemlidir

Çoğu insan şehirlerde yaşıyor ve dünyanın en büyük yağmur ormanını kaybetmenin onları nasıl etkileyeceğini hayal bile edemiyor.

İklim değişikliğinin yaşamlarımızı nasıl ciddi şekilde etkileyebileceğinin bir örneği de yiyeceklerdir. Yükselen CO2 seviyeleri, buğdayda mantar hastalıklarının artmasına neden olarak gıda kaynaklarımızı ve bundan kazanç sağlayan üretim sektörlerini tehlikeye atabilir.

Bu kriz, iç pazarın daha da tahrip olmasına neden olabilir çünkü kimsenin temiz gıdaya erişimi yoksa kim para kazanacak?

Suriye gibi yerlerde onlarca yıldır devam eden şiddetli çatışmalardan iklim değişikliği tamamen sorumlu olmasa da, gıda güvensizliği bu krizleri kesinlikle etkileyebilir.

Dış Politika Araştırma Enstitüsü, Afrika’nın ekonomik olarak değerli kalma mücadelesinden bahsederken bu argümanı yansıtıyor.

Kıtanın dalgalanan yağışları, tarımsal verimi bozuyor ve popülasyonları sürekli olarak yetersiz besleniyor.

Bu sorunlar, her zaman çevreyi ve insanların acı çekmesini önemseyen “ağaç kucaklayanları” ilgilendiriyor, ancak Avrupalılar, Amerikalılar veya gelişmiş bir ülkede yaşayan herhangi bir kişi neden gerçekten umursasın? Ve iktidardakiler yapsaydı nasıl görünürdü?

Doğru teşvikleri bulmalıyız

İklim politikası, şirketlere uyum sağlamaları için mali teşvikler vererek daha düşük bir karbon ekonomisini teşvik edecek şekilde tasarlanabilir.

Bu senaryoda, yeşil uygulamaları kullanmak hissedarlar için önemli hale gelecek ve işletmeler bu ödülleri arayacak. Avantajlar sık ​​sık ekleniyor — PwC’nin halihazırda 88 ülkede yeşil vergi teşvikleri için bir takipçisi var.

Bir zamanlar yaygın olan uygulama, iklim değişikliği nedeniyle her yıl harcanan milyarlarca dolar ve avro dibe vuracaktı.

Artık federal harcamaları azaltmayacak tüm felaketleri bir düşünün: 2017’de Maria Kasırgası’ndan sonra Porto Riko’nun elektrik şebekesinin yeniden inşası, yaklaşık 17 milyar dolara (15,7 milyar avro) mal olan bir örnekti.

Çevre ve federal harcamalar üzerindeki net zarara rağmen, iktidardaki insanlar dünyamızın başına gelenlerde belki de en önemli role sahiptir.

Bu nedenle bu konudaki diyaloğun değişmesi gerekiyor. COP toplantılarında ve hükümet duvarlarında sunulan bilgiler, geçişin neden herkesin kâr hanesine net bir kâr getireceğini vurgulamalıdır.

İklim değişikliğinin sorumlusu kim?

Devlet organlarında da ilerleme kaydediliyor, ancak meyve vermesi uzun zaman alacak.

Geçen ay, Uluslararası Adalet Divanı, Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun iklim değişikliği yükümlülüğüne ilişkin istişari görüş talebine yanıt verdi.

Basit bir ifadeyle, bu, UNGA’nın UAD’den mevcut yasaların yeterli olup olmadığını ve zararları kimin ödemesi gerektiğini belirlemesini istediği anlamına gelir.

UAD yalnızca bunların nasıl geliştirilebileceği konusunda tavsiyelerde bulunabileceğinden, bu aşamada yeni politikalar oluşturulmayacaktır.

Etkili iklim politikaları getirmek için uzun adli süreçlere güvenmek yerine, işletmeler ve bireyler için finansal istikrarı korumak adına mevcut hükümet protokollerini iklim risklerini içerecek şekilde genişletmeliyiz.

Finans ve çevre büroları, aslında ikisi de aynı taraftayken, genellikle rakip spor takımlarının taraftarları gibi çalışırlar.

Piyasayı düşünenler büyüme ve sağlıklı marjlar isterken, doğa tutkunları çocuklarının hayatta kalabileceği bir dünya ister. Her iki öncelik de, ister maddi ister manevi, refaha bağlıdır.

Üzerinde yaşamayı sevdiğimiz gezegen için savaşmalıyız.

Gerçek şu ki, iklim kaynaklı çatışma bir Afrika sorunu değil. Dünyanın dört bir yanında sıcak noktalar patlak verdi ve barışı tehdit eden riskler, yalnızca çevre kötüleştikçe yoğunluk ve sıklıkta artacak.

İklim değişikliği finansal güvenliğimizi, kişisel sağlığımızı ve üzerinde yaşamayı sevdiğimiz gezegeni tehlikeye atacak.

Gerçek çözümler, yalnızca herkes arasında eşit katılım ve işbirliği gerektiren hükümetlerden gelebilir.

Bu birleşik çaba, refah ve güvenlik getirecek ve dünya üzerinde kalıcı bir etkiye sahip olacaktır.

Sınır ötesi çatışmalar ve bunlardan kaynaklanan insani krizler gerektiği gibi ele alınacak ve barış, fiilen karşılanan uluslararası bir standart haline gelecektir.

Gücümüz sayılardadır ve aynı anda finansal girişimlerimizin başarısını yükseltirken, bizi on yıllar boyunca barındıracak bir gezegen için savaşmalıyız.

Uzun vadede ya hepimiz kazanırız ya da hepimiz kaybederiz. Uzlaşma yok.

Gary Yohe, Huffington Vakfı Ekonomi ve Çevre Çalışmaları Profesörü, Wesleyan Üniversitesi’nde Emeritus ve 1990’dan 2014’e kadar birçok bölüm ve IPCC Sentez Raporu’nun baş yazarıdır. Aynı zamanda Üçüncü ABD Ulusal İklimi’nin başkan yardımcısı olarak görev yapmıştır. Değerlendirme.

Euronews olarak, tüm görüşlerin önemli olduğuna inanıyoruz. bize şu adresten ulaşın: görünü[email protected] satış konuşması veya sunum göndermek ve konuşmanın bir parçası olmak için.