Temmuz ayında Brüksel Temyiz Mahkemesi, İslam Cumhuriyeti ile iki ay daha mahkum takas anlaşmasının odak noktası olması beklenen hüküm giymiş bir İranlı teröristin transferini engelleyen bir emir yayınladı. Olayı daha dramatik hale getiren ise teröristin sıradan bir insan olmaması. Tersine, komplo sırasında, akredite bir İranlı “diplomat”tı.
Karar, parlamentonun Esadullah Esedi’nin serbest bırakılması için zemin hazırlamak için açıkça tasarlanmış bir anlaşmayı onayladığı bildirildikten hemen sonra Belçika hükümetine karşı dava açan çok sayıda davacının sonucuydu.
Davacılar arasında İran Direniş lideri Maryam Rajavi, İran Ulusal Direniş Konseyi’nden birkaç yetkili ve İran’ın ana muhalefet hareketi Ulusal Konseyi’ni desteklemek için düzenlenen büyük toplantıya katılan bazı Batılı ülkelerden önde gelen politikacılar vardı. Assadi’nin Haziran 2018’de hedeflediği İran Direnişi. Planı engellenmeseydi, Paris yakınlarındaki bir kongre merkezinde bir bombanın patlatılmasıyla sonuçlanacak ve potansiyel olarak Avrupa topraklarındaki herhangi bir modern terör olayında en kötü can kaybına yol açacaktı. .
Uzmanlar, geçen yılın başlarında 20 yıl hapis cezası verilmesiyle sonuçlanan Assadi’nin davasında bu gerçeği ifade ettiler. Üç işbirlikçiye neredeyse aynı uzunlukta hapis cezası verildi ve kovuşturmalar, 2018’in başında ciddi bir iç huzursuzluk tırmanışının ardından NCRI’ye saldırı emri veren İran rejiminin kendisinin suçlu olduğunun tespit edilmesine yardımcı oldu. Daha yüksek yetkililerin katılımı, Assadi’nin planlama aşamalarında Tahran’a dönmesi ve patlayıcıları Avusturya’ya ticari bir uçuşla Avrupa’ya kaçırmadan önce oradan alması gerçeğinden belliydi.
Esad, rejimin Viyana’daki büyükelçiliğinde üçüncü danışman olarak görev yapıyordu ve tutuklanmasından elde edilen kanıtlar, bu pozisyonu Avrupa’nın çoğunu kapsayan geniş bir ajan ağı ve istihbarat varlıkları geliştirmek için kullandığını ortaya koydu. 2018 planının ayrıntıları ve çevreleyen bağlamı, ciddiyeti veya İran terörizminin altında yatan tehdit hakkında hiçbir şüpheye yer bırakmıyor.
İran ile Belçika arasında imzalanan anlaşmanın metni, görünüşe göre, Assadi ve Belçika’da bir suçtan hüküm giyen diğer İranlıların cezalarını kendi ülkelerinde çekmelerine izin veriyor. İran’da hapsedilen Belçikalılara da aynı seçeneği sunarken, her ülkeye açık bir şekilde işe gidip gelme özgürlüğü ya da vatandaşlarından biri için yurtdışında verilen bir cezayı iptal etme özgürlüğü veriyor.
Assadi’nin davası, Assadi’nin mahkûmiyetinin birinci yıldönümü civarında İran’da tutuklandığı bildirilen Belçikalı bir yardım görevlisi Olivier Vandecasteele’nin davasıyla bağlantılıdır;
Vandecasteele kesinlikle bir tür pazarlık kozu olarak kullanılmak üzere hedef alınan tek Batılı ülke değil. İslam Cumhuriyeti şu anda bu tür en az 20 kişiyi ve belki de daha fazlasını elinde tutuyor. Yıllar boyunca bu rejim, yaklaşık 150 yabancı ve çifte uyrukluya karşı sahte suçlamalarda bulundu ve Şii militan vekili Hizbullah aracılığıyla çok büyük bir nüfuza sahip olduğu Lübnan’da 100’den fazla Batılıyı rehin aldı.
Bu fenomen, rejimin büyük Batılı güçlere karşı rehin alma ve diğer şiddetli provokasyonların olası sonuçlarıyla ilgili endişeleri olmasaydı, büyük olasılıkla daha da yaygın olacaktı. Bu nedenle, Assadi davası, İslam Cumhuriyeti ajanlarının Batılı milletvekillerinin, akademisyenlerin ve diğer masum insanların hayatlarını doğrudan tehdit ettiği durumlarda bile, ciddi sonuçların kolayca önlenebileceğini göstererek Tahran’ın kötü niyetli faaliyetlerini hızlandırma tehdidinde bulunuyor.
Esedi’nin mahkumiyeti ve mahkumiyeti, İran’ın demokrasi yanlısı muhalefet hareketinin destekçileri tarafından haklı olarak övülse de, aynı seslerin çoğu Avrupa Birliği ve ABD’yi, İran rejimindeki en üst düzey yetkililer tarafından alınan bir karar için hesap sorulmasını talep etmedikleri için eleştirdi. .
Assadi, Vandecasteele karşılığında veya başka herhangi bir haksız ticaretin parçası olarak serbest bırakılırsa, Tahran’ın gelecekte İranlı muhaliflerin ve onların siyasi destekçilerinin hayatlarına yönelik girişimlerden geri durmaya daha az teşviki olacaktır. Ayrıca, diğer haydut devletler ve terör örgütleri, hiç şüphesiz, Assadi’nin özgürlüğünü, diğer Batılı uyrukluları rehin almaya ve onları terörist ajanlar için bir tür hapisten çıkış kartı olarak alıkoymaya davet olarak göreceklerdir.
İran Direnişinin önde gelen dokuz Amerikalı destekçisinin yakın zamanda altını çizdiği gibi, yeni onaylanan anlaşma “İran rejiminin Belçika’da Avrupa terörist komuta merkezini kurmasına izin veriyor”.
Belçika parlamentosunun İran’ın en önde gelen suçlu teröristinin, önde gelen İran muhalefeti demokrasi yanlısı koalisyonun, İran Ulusal Direniş Konseyi’nin serbest bırakılmasını yönetmeyi amaçlayan anlaşmayı neredeyse aynı anda onaylaması kesinlikle tesadüf değil. İran muhalefetinin birkaç bin üyesinin İran Halkın Mücahitleri Örgütü’nün (PMOI/MEK) Eşref 3 olarak bilinen bir topluluk kurduğu Arnavutluk’taki yetkililerin, ülkeyi etkileyen terör tehditleri konusunda uyardığı için yıllık “Özgür İran Dünya Zirvesi”ni erteledi. mekanın güvenliği.
Avrupa Birliği’nin İran rejimini olduğu gibi görmenin zamanı geldi: Terörizmi ve rehine almayı şantaj için devlet yönetimi olarak kullanan küstah bir devlet. Ayetullahlarla yatıştırma hiçbir zaman işe yaramadı. Asla çalışmayacak. Avrupa’dan sağlam bir yanıt vermenin ve Tahran’a rehin almanın sonuçlarının olası yararlarından çok daha ağır basacağını netleştirmenin zamanı geldi.