Fransa’da hükümetin emeklilik yaşını 62’den 64’e yükseltmeyi planladığını açıklamasından bu yana büyük grevler gerçekleşti.
Başkan Emmanuel Macron, insanlar daha uzun yaşarken, emeklilik sistemini finansal olarak uygulanabilir kılmak için değişikliklerin gerekli olduğunu iddia ediyor.
Vatandaşların 64 yaşından sonra çalışmasının beklendiği çoğu AB ülkesinde, pek çok kişi protestoları anlamakta zorlanıyor.
Muhabirimiz Monica Pinna, size daha net bir tablo sunmak için kampanyacılar ve uzmanlarla konuşuyor.
Artan eşitsizlikler
Reforma yönelik önemli bir eleştiri, fiziksel olarak zorlu işlere sahip olanları, daha uzun süre çalışmayı daha zor bulacakları için cezalandırmasıdır.
Manuel işleri olanlar da daha düşük bir yaşam beklentisiyle bağlantılı olarak daha düşük gelire sahip olma eğilimindedir. Bu, mavi yakalı bir işçinin 64 yaşında emekli olması durumunda, emekliliklerini sağlıklı bir şekilde yaşamak için potansiyel olarak daha az yılları olacağı anlamına gelir.
Monica, Lyon’daki bir mitingde 60 yaşındaki teslimat şoförü Salim Ouagued ile tanışır.
“Hız artıyor” diyor, “…ama vücutlarımız ayak uyduramıyor. Bu yüzden 60 yaş ve üstüne kadar çalışmak zor”.
“Ailelerimizden zevk almamamız isteniyor. […] Hesaplarında insani hiçbir şey yok”.
Kadınlar kaybeder mi?
Kadınlar ayrıca, birçoğunun çocuklar nedeniyle kariyerine ara vermesi nedeniyle orantısız bir şekilde etkileneceklerini iddia ediyor. Bunu genellikle yarı zamanlı çalışma takip eder, bu da kadınların gerekli sayıda emeklilik katkı payına ulaşmasının daha uzun sürebileceği anlamına gelir.
Macron hükümeti, reformlarının asgari emeklilik oranını artırarak mevcut eşitsizlikleri azaltacağını iddia ediyor. Eleştirmenler, kimin uygun olacağının belirsiz olduğunu söylüyor.
Mevcut kurallara göre, ücret eşitsizliğinin emeklilikte zincirleme etkisi olduğundan, Fransız kadınların emekli maaşları şimdiden erkeklerinkinden %40 daha düşük.
Reform yapmanın diğer yolları?
Monica, Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde emeklilik sistemleri uzmanı olan Bruno Palier ile konuşmak için Paris’e gider.
Bruno, Avrupa’daki bazılarının neden Fransa’daki öfkeyi anlayamayabileceğini açıklıyor.
“Bir İsveçli ya da bir Alman ‘Asla çalışmıyorlar, haftada 35 saat çalışıyorlar’ diyebilir. […] Ama aslında iş yükünün bu yoğunluğu var. Bu, kesinlikle daha az çalışılan yıl, istihdam edilen daha az insan olduğu ve sonuç olarak çalışanların daha çok çalışması gerektiği anlamına gelir.”
Macron’un emeklilik yaşını yükseltmek yerine sosyal katkı paylarını artırarak defterleri dengeleyebileceğini öne sürüyor.
“Ancak hükümetin bunu yapmak istemediği açık” diye ekliyor. “Bu bir tabu.”
Sendikalar Mart ayı boyunca grev yapmayı planlarken, şimdilik mücadele devam ediyor.