Bu makale üyelerimize ayrılmıştır.
Rusya’nın Rusya’ya karşı savaşındaki en dramatik tırmanmadan sadece iki hafta önce. Ukrayna Şubat 2022’de Slovak düşünce kuruluşu GLOBSEC’ten meslektaşlar benden ve bu alandaki diğer uzmanlardan Rus saldırganlığının olası senaryoları hakkında kısa bir yorum sunmamı istedi. Okuyucular, o sıralarda Amerikan ve İngiliz liderlerin – kendi teşkilatları tarafından sağlanan istihbarattan haberdar olan – Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik büyük bir saldırı hazırlıkları konusunda müttefikler arasında farkındalığı artırmaya ve aynı zamanda Rusya’yı caydırmaya yönelik girişimlere aktif olarak katıldıklarını hatırlayacaklardır. Rus liderliğinin kötü niyetlerini uygulamaktan.
Gibi Rusya Ukrayna sınırlarına on binlerce asker yığıyordu, diğer birçok Avrupalı gibi ben de Moskova’nın kılıç sallamalarının ciddi olmadığını umuyordum ve Rusya’nın Ukrayna’yı daha fazla işgal etme olasılığını göz ardı edemesek de böyle bir gelişmenin olduğuna inanıyordum. hala en olası senaryoydu.
Bu umutlar ve inançlar, Kremlin’in Batı yaptırımlarını felç etme korkusunun Rus liderliğini, Doğu’nun Rusya işgali altındaki bölgelerinde birkaç yıl süren düşük yoğunluklu bir çatışmanın ardından Ukrayna topraklarına yeni saldırılar düzenlemeden önce iki kez düşünmeye ikna edeceği konusunda ısrar eden bir akılcılıkla destekleniyordu. Ukrayna Aynı akılcılık, Moskova’nın tırmanışın inanılmaz derecede yüksek insani bedelini ödemekte zorlanacağını da savunuyordu.
Moskova’nın “ahlaki kaygıları”
Ancak bu rasyonalizm, Moskova’nın varsayılan ekonomik ölçülülüğü ve ahlaki kaygıları hakkındaki iyi niyetli düşüncelerden vazgeçen ve Moskova hakkında bildiğimiz her şeyin bunda ısrar eden, eşit derecede meşru başka bir rasyonalizmle çelişiyordu. Putin Rejim, Rusya’nın Ukrayna’da askeri tırmanışının kaçınılmazlığına işaret etti.
2014’te Ukrayna’nın Kırım’ını hukuka aykırı ve tüm uluslararası normlara aykırı bir şekilde ilhak ettikten sonra kimse -bu akılcılığın sorguladığı- Moskova’nın en kötü niyetinden şüphe duysun ki? 2014’ten beri Ukrayna’da yaptığı hemen hemen her şey hakkında yalan söyledikten sonra Rusya’nın Ukrayna’yı işgal etmeyeceğine dair güvencelerine kim neden inansın?
Her Perşembe Avrupa gazeteciliğinin en iyilerini doğrudan gelen kutunuza alın
Pratik rasyonalizmin İkinci Dünya Savaşı’ndan bu yana Avrupa’daki en kanlı savaşı öngörememesi ve ampirik rasyonalizmin zaferi – ama belki de en önemlisi, Rus işgalinin trajedisinin katıksız ölçeği – sosyo– 24 Şubat 2022 öncesi Rusya’daki siyasi gelişmeler, sonrasında yaşananlar perspektifinden ele alınıyor.
Rus yetkililer uzak Rus bölgelerini yoksullaştırıp orada yaşayan insanları sefalete sürüklediğinde, Ukrayna’ya karşı savaş için sosyal açıdan umutsuz bir gönüllü havuzu inşa etmiyor muydu?
Ukrayna ulusunu sinsi ve hain bir halk olarak alaya alan ve ulusal kimlikleriyle gurur duyan Ukraynalıları geri faşistler olarak karalayan filmlerin, kitapların ve şovların yapımını teşvik ettiklerinde, insanlıktan çıkarma çabalarıyla Ukrayna’da gelecekteki Rus savaş suçlarını kolaylaştırmaya çalışmıyorlar mıydı?
Bağımsız medyayı, sivil toplumu ve siyasi muhalefeti sindirme, hapsetme ve öldürme yoluyla sistemli bir şekilde ortadan kaldırdıklarında, Rusya’daki herhangi bir büyük savaş karşıtı hareketi önleyici olarak yok etmiyorlar mıydı?
Bu, tırmanış başladığında ülkenin Rus soykırım planlarını mahvetmesini mümkün kılmakla kalmayıp, aynı zamanda Batı’daki uluslara Ukrayna ve halkının yanında durmaları için ilham veren şey, Ukrayna’nın haysiyetinin, dayanışmasının ve metanetinin bir birleşimiydi.
Rus hapishanelerini ve kolonilerini korkunç bir işkence, aşağılama ve insanlık dışı canavara dönüştürdüklerinde, Wagner Grubu paralı askerleri ve diğer Rus devletine bağlı terör örgütleri tarafından kullanılacak top yemi için gelecekteki kadroyu yaratmıyorlar mıydı?
Vatandaşları arasında cinsiyetçilik, nefret ve aile içi şiddeti normalleştirerek güvensizlik yaratırken, Rus halkını Rus savaş makinesinin sivil motorlarına hizmet etmeye devam edecek itaatkar, yabancılaşmış ve umutsuz bir insan kitlesine dönüştürmeye hazırlamamış mıydılar? ?
Pratik ve ampirik rasyonalizm
Ampirik rasyonalizmin kılavuzluğunda, tüm bu gelişmeler geriye dönük bir ön yargı olmadan da açıklanabilirdi. Yine de bu rasyonalizmin en acımasız versiyonu bile bizi Rusların soykırımsal işgalleri sırasında Ukrayna’ya saldıkları dehşete hazırlayamaz. Doğal olarak Rusların Ukraynalı sivilleri ayrım gözetmeden öldürmelerini bekleyebiliriz – etnik kökenleri Ukraynalı, Rus ya da Yahudi ya da her ne olursa olsun – zaten 2014’ten beri yaptıkları buydu.
Ancak Rus ordusunun, Moskova’nın Rus olarak kabul ettiği topraklardaki tüm Ukrayna kasabalarını ve şehirlerini yerle bir etmesini kim bekleyebilir? Ya da ne yazık ki Rus işgalcilerin Ukraynalı kadın ve çocuklara tecavüzü bir savaş silahı olarak kullanmasını bekleyebiliriz – sonuçta, Sovyet ataları Orta ve Doğu Avrupa’yı işgal ettiklerinde bunu yaptılar. Ama Rus eşlerinin kocalarına Ukraynalı kadınlara tecavüz etme talimatı vereceğini kim gerçekten hayal edebilir?
Bu tüyler ürpertici sürprizin çoğu, Rusya ve nüfusu hakkındaki bilgi ve uzmanlığımızın eksikliğinden geliyor. Çok sayıda Batılı bilim adamı, Rus tarihi, kültürü ve toplumu hakkında nesnel araştırmacılardan, Kremlin’in aleni gezginleri olmasa da, önyargılı “Rusya’yı anlayanlar”a dönüştü. Batılı hibeler, burslar ve akademik mübadelelerle dolup taşan çok sayıda Rus akademisyen, Batı’daki bazılarının Rusya’nın sözde kaçınılmaz demokratikleşmesine ilişkin siyasi özlemlerini karşılamak amacıyla haksız yere iyimser “araştırmalar” üretti. Rusya hakkında derin bilgiye sahip çok sayıda Doğu Avrupalı bilim adamı, tarihsel travmalar nedeniyle reddedilmeden Kuzey Amerikalı ve Batı Avrupalı paydaşlara ulaşacak ikna edici araştırmalar üretmekte başarısız oldu.
Ukraynalılar, yerli otokratlara karşı bile özgürlük için hayatlarını feda etmeye hazırdı – Ukrayna’nın yabancı zorbalığa karşı savaşma kararlılığından nasıl şüphe duyulabilir?
Peki Ukrayna hakkındaki bilgi eksikliğimiz ne olacak? Ve gerçekten de, Ruslar Şubat 2022’de Ukrayna’ya karşı savaşı tırmandırmadan önce, Batı’nın Ukrayna’ya çok ihtiyaç duyduğu ağır silahları tedarik etmesini engelleyen şey, tamamen Avrupa’nın içinde yer alan en büyük Avrupa ülkesi hakkında Batılı uzmanlığın olmamasıydı. 2022 yılı boyunca Batı, Ukrayna’yı topçu roket sistemleri, obüsler, füzesavar tesisleri ve zırhlı araçlarla destekledi, ancak Batılı ülkeler, Rusya’nın topyekun bir işgale hazırlandığı istihbaratına rağmen, tırmanıştan önce bunu neden yapmamıştı?
Bu sorunun cevabı – bugün bildiğimiz gibi – büyük Batılı müttefiklerin Ukrayna’nın üç hafta içinde düşeceğini varsaymaları ve Batı’nın ağır silahlarının Rusların, uluslararası suç çetelerinin veya teröristlerin eline geçeceğinden korkmalarıdır. Bu, pratik rasyonalizmdi – Rusya örneğinde gerginliğin azalmasını umut eden ve yine de tırmanışın gerçekleşeceği Ukrayna örneğinde hızlı bir düşüşten korkan akılcılığın aynısı.
Buna karşılık ampirik rasyonalizm, Batı’ya ve dünyaya Ukrayna’nın her şeye rağmen direneceğini ve ısrar edeceğini haykırdı. Ukrayna’nın son yirmi yıldaki tarihi, böyle bir güven için ampirik bir temel oluşturdu. Ukraynalılar, hem barışçıl hem de şiddetli protestolarla, ülkelerini otoriter bir rejime dönüştürmeye yönelik tüm iç girişimlere başarılı bir şekilde karşı koydu. Ukraynalılar, yerli otokratlara karşı bile özgürlük için hayatlarını feda etmeye hazırdı – Ukrayna’nın yabancı zorbalığa karşı savaşma kararlılığından nasıl şüphe duyulabilir?
Rus liderliği, ülkelerindeki son siyasi muhalefet kalıntılarını da silip süpürürken, Ukrayna’daki parti-siyasi yaşam gelişerek, demokrasiye ve insan hayatına değer vermeyi öğrenen yeni bir liderler kuşağının doğmasına yol açtı. Yetkililer dini ve cinsel azınlıkları ezerken Rus halkı görmezden gelirken, Ukrayna sivil toplumu hiçbir meşru sosyal grubun devlet baskısının kurbanı olmamasını sağlamak için dayanışma ağları inşa ediyordu. Tıpkı Rusya’nın giderek daha fazla korkuyla yönetilmesi gibi, Ukrayna da yönetimin kalbi olarak haysiyet için baskı yaptı.
Ukrayna’nın haysiyeti, dayanışması ve metanetinin birleşimi, tırmanış başladığında sadece ülkenin Rus soykırım planlarını mahvetmesini mümkün kılmakla kalmadı, aynı zamanda Batı’daki uluslara Ukrayna ve halkının yanında durmaları için ilham verdi. Ve Ukrayna müttefiklerinin yardımıyla savaşmaya devam ederken ve savaşı kazanırken, Batı sadece kendini dönüştürmekle kalmıyor, aynı zamanda dünyadaki bir daha asla eskisi gibi olmayacak konumunu da güçlendiriyor.