Dün gece Ghent’in çeşitli yerlerinde sağlam gitarların bizi alıp götürmesine izin verebildik. Hem Birleşik Krallık’tan hem de kendi ülkemizden en az on yedi grup, diğerlerinin yanı sıra Charlatan, Kinky Star ve BarBroos’ta kendilerini en iyi şekilde gösterdi. Yani herkes için bir şeyler vardı ve tüm seyirciler için söylenemese de bu konuda çok hevesliydik.
Kümes hayvanı @ Trefpunt
2023’te Badlands’i başlatan ilk grup Fowl adı altında. Belçikalılar bir açıcı olarak biraz gevşek olduklarını biliyorlardı ve bu nedenle on beş dakika geç başladılar. Bu, enerjinin kaybolduğu anlamına gelmiyordu. Grup, çaldıkları tempo nedeniyle ses duvarından hızlı tren gibi geçti. Agresif oynadıkları için keskin garaj kayasını çok kolay sattılar. Ancak solistin setten önce çok fazla patates kızartması yediğini öğrenebildik. Dahası, grup keskin riffler, öfkeli vokaller ve orada burada garip bir intermezzo ile patlamaya devam etti. Kısacası, festivalin ideal açılışı.
Magic Max @ BarBroos
BarBroos’ta da zamanlamalar pek ciddiye alınmıyordu. Magic Max, beklenenden yaklaşık on dakika sonra yola çıktı, böylece seyirci dışarıdaki terasta hoş bir şekilde bekledi. Brüksel’den gelen grup, Mac DeMarco tarafından pekala yapılmış olabilecek neşeli bir gevşeklik çalarak biraz daha sakin karşıladı. Hatta odadaki birinin Jim Morrison olduğunu ama gerçekten sarhoş olduğunu söylediğini duyduk ve buna da katılabiliriz. Başka bir karşılaştırma yapmak için: The Velvet Underground gitaristini gönderdi ama zavallı Lou Reed’i evde bıraktı. Bu şekilde pek çok güzel etki elde ettik ve ayrıca belki hala üzerinde çalışılabilecek, ancak çekiciliğini dağınıklığında bulan çok hoş bir set elde ettik.
Ada Oda @ Buluşma Noktası
Tinder’ın sadece sevgi dolu ilişkiler için olduğu klişesi, Ada Oda tarafından defalarca çürütüldü. Gitarist César Laloux ve şarkıcı Victoria Barracato, uygulamada birbirlerini tanıdı, ancak bundan kaynaklanan romantik bir şey olmamasına rağmen, yaratıcı bir ilişki ortaya çıktı. Böylece grup, dolu bir salon ve coşkulu bir dinleyici kitlesiyle Trefpunt’ta ikinci oldu. İtalyanca sözler, sıkı gitar dizeleri ve tekrarlayan sesleri sizi nasıl heyecanlandırmaz? İkinci bir şarkının ardından şarkıcı ve basçı seyircilerin arasına girerek herkesi heyecanlandırdı. Barracato, ele geçirilmiş bir adamla aynı agresif seviyede şarkı söylemeye devam etti ve bu nedenle Ada Oda hiçbir zaman çok yumuşak görünmedi. Biraz daha sessiz anlarda bile boruda bir alev olduğunu hissettik ve bir grup olarak ancak yarım saatten fazla ikna edebilirsiniz. Kısa ve tatlı, bazen post-punk ile bundan daha fazlası olmamalı.
Ciggy Sunday @ Charlatan
Beş kişi var, Charlatan’ı açmalarına izin verildi ve dün ana üsleri Bruges’den geçiş yaptılar. Ciggy Sunday’in beyleri için hareketli bir Cumartesi. Sert ve keskin gitarlar için dün yanlış yere geldik. Badlands elbette bundan daha fazlasıdır ve bu nedenle Bruges halkı bir parça caz sağladı. Seyirci sayısı oldukça sınırlıydı, ancak orada kim varsa kolayca onların dünyasına çekildi. “California” yağmurlu bir günde hoş bir güneş ışığıydı ve “denizci” de son bulutları temizledi. Klavyeci mutlu bir şekilde kendi kendine çalarken, saksafoncu zarif ama oradaydı. Yayınlanmayan şarkıların da sette hayranı olduğumuz bir şeyler vardı. Bu yüzden keyifli ve bir o kadar da büyüleyiciydi, Ciggy Sunday’in bize sunduğu şey de buydu ve bir vitrindeki en önemli şey de buydu.
Kay9 @ Sapıkça Yıldız
Yaklaşan Belçikalı grupların zenginliğinden bir başka tipik Badlands seçimi de Kay9’du. Başka bir hayatta Tin Fingers’ın basçısı Simen Wouters tarafından kuruldu. XINK için destek eylemi olarak, yakın zamanda Ancienne Belgique’nin ana salonunu ısıttılar. Her durumda, Kinky Star bu çıngırak sallayan dörtlü için tamamen dolu değildi. Başlangıç kötü olmaktan çok uzaktı ama aynı zamanda şaşırtıcı değildi. Birkaç sağlam şarkıyı kaçırdık ve sonra vokaller biraz fazla zayıf çıktı. Gitarist bir keşifti ve kayışı yarı yolda gevşemesine rağmen enstrümanından en iyi şekilde yararlandı. Sonlara doğru, sözde ‘eski altınlar’ın yanında birkaç yeni şarkı çıktı ve hepsinden önemlisi çok kısaydı. Kesinlikle kötü değillerdi ama kalıcı bir izlenim bırakacak kadar akılda kalıcı da değillerdi.
İtalya 90 @ Şarlatan
Ada Oda’nın İtalyanca şarkı sözleriyle bizi şaşırtırken, Italia 90’ın fakir ülkeyle hiçbir ilgisi yoktu. Bu kimseyi rahatsız etmedi, çünkü Şarlatan Güney Londra’dan gelen dörtlü için fazlasıyla doluydu. Grup, karanlığın kucaklandığı keyifli bir şarkıyla çok sessiz başladı. Gecenin sahneye indiğini hissettik ve o karanlık atmosferin tüm gösteriye hakim olup olmayacağını merak ettik. Cevap evetti, ancak ona bağlı bazı dikenler vardı. Set boyunca bu böyle kalmadı çünkü bir süre sonra Italia 90 ve seyircinin saldırganlığa ve enerjiye ihtiyacı vardı ve bunu herkese verdiler. Özellikle de odadaki herkesin sesinin çok öfkeli çıktığı “New Factory” sırasında. Bir süredir moshpit devam ediyordu, ama şimdi aşırı derecede büyüyordu. Tüm odayı hareket ettirdikleri büyük bir sonun başlangıcıydı.
DEADLETTER @ Şarlatan
Badlands, manşetleri olmayan bir festival, ancak birini seçmek zorunda kalsaydık dün DEADLETTER olurdu. İngiliz grup geçen yılın destek grubuydu. Megaloman Sportpaleis’de plasebo ve bu haftalarda Avrupa’da salonlardan geçiyor. İngilizlerin en iyi sonucunu elde etmek için birkaç koşuya ihtiyacı vardı. Bunun için örneğin şarkıcının gömleğinin çıkarılması ve “Binge” gibi bilinen materyallerin gündeme getirilmesi gerekiyordu. Bir maraton koşmak, güçleri bölmek anlamına gelse de, DEADLETTER bundan başka bir şey yapmadı. Sonuç üzerindeki ana etki, grubun nihai hedefe başlangıçta planlanandan daha erken ulaşmasıydı, bu da sonunda onu biraz daha kararlı hale getirdi. Son single “İhbarcı Hout”, yeni şarkıların kusursuz bir şekilde eşleştiği başka bir ritim getirdi. Yorkshire’dan gelen çete, umut vaat eden çıkartmayı kaldırıyor ve son atılım için çok çalışıyor. Ve buna oldukça yaklaştıklarını düşünüyoruz.
Bit @ BarBroos
Bristol’den Lice, BarBroos’ta önünde en büyük insan sürüsüne sahip değildi ama bu onun enerjisini kaybettiği anlamına gelmiyordu. Gösteri başlamadan önce şarkıcı, burada gerçek bir rock gösterisi yapılacağını haykırdı ve orada duran yirmi kişinin tamamen havasında olması için seyirciyi sonuna kadar öne itti. Ve bu atmosfer tamamen grubun kendisi tarafından, özellikle de etkileyici bir solist tarafından yaratıldı. Yüzlerce insanın önündeymiş gibi davrandı ve her şarkıdan sonra sanki hayatları buna bağlıymış gibi salonu kırbaçlayarak çığlık attı. Seslendirme görevlisi de sürekli ‘Lice benim favori grubum’ sloganları atarak katkıda bulundu, ardından seyirciler uysalca onu takip etti. Kafeye girip hareketlerini gösterdiğinde bile herkes onu takip etti. Ya da öndeki herkese mikrofonunu verdiğinde. Kısacası seyirci her şeye dahildi ve grup olarak bunu böyle yapmalısınız. Müzikal olarak Lice, gitar odaklı post-punk ve daha deneysel sesler arasında iyi bir karışım getirdi, ancak her zaman yoğunluğa vurgu yaptı. Ve bu yardımcı oldu, çünkü bir süre sonra herkes tamamen çılgına döndü ve Lice Badlands kazandı. Özellikle iki adam solistin kalabalıkta sörf yapmasına izin verdiğinde, grubun tam anlamıyla sevildiğini söyleyebiliriz.
Lambrini Kızları @ Kinky Star
Badlands, Kinky Star’da kapanış perdesi olarak Lambrini Girls’ü ayarlamıştı. Bazı fiziksel sorunlara rağmen grup sonunda sahneye çıktı ve şarkıcının ayak bileğinde ağrı olduğu tüm set boyunca fark edilmedi. Grup bir matkap gibi devam etti ve olması gerektiği gibi öfkeli grrlpunk isyanını getirdi. Düzene, boomers’a ve tabii ki kendini kadınlardan daha iyi hisseden erkeklere karşı tepkilerle. Kafeye girenler de Lambrini Kızları’nın kurallarına gereğinden fazla uymak zorundaydı. Bu şekilde, ilk görüşmeleri beş dakikadan fazla sürdü çünkü her zaman sesini duyurması gereken öfkeli bir boomer vardı. Ama bir kez başarılı olduğunda, kulübede bir atmosfer oluştu. Daha sonra grubun kendisi, bunun şimdiye kadarki en zor dinleyicileri olduğunu ilan etti, ancak ön bölgeler kendilerini tamamen attı. Daha yaşlı, eleştirel bir kitleyi kazanmak her zaman zordur ve seyirciler arasında sörf yapmaya veya gitar çalmaya çalışsanız bile, her zaman onların isteklerine aykırı olacaklardır. Neyse ki Lambrini Kızları kendilerini atmaya devam ettiler ve hiç utanmadan, teslimiyet dolu sağlam bir punk seti verdiler.
Bu değerlendirmeleri yazan Niels Bruwer içinde Simon Meyer-Horn.