© CPU – Mathias Verschueren
Post Malone, Utah’taki evinden Avrupa anakarasına geçiş yapalı uzun zaman olmuştu. Baba olduğundan beri pop müziğin kargaşası yatıştı ve ailesiyle çok zaman geçirmek istiyor gibi görünüyor. Yeni müzik üzerinde çalışmak da onu uzun süre anavatanıyla sınırlı tuttu, ancak başka bir arena turu yapma dürtüsü ve en küçük çocuğu Oniki Ayar Diş hayal etmek hala çok büyüktü. Her halükarda, duyurunun zamanlaması oldukça çarpıcı ve oldukça kısaydı, bu da Sportpaleis’in ikinci halkasının kapalı kalmasının nedenlerinden biri. Hayranları ve müdavimleri için, Antwerp spor salonuna yaptığı önceki ziyarete kıyasla çok az sürpriz oldu, ama yine de bir partiye dönüştü.
Bu turun özel konuğu olarak Post Malone, Rae Sremmurd’daki iyi arkadaşlarını seslendirdi. İkili, yaklaşık bir hafta önce Coachella’da oynadı ve bir araya geldi. Sremm 4 Hayat beş yıl sonra hala taze işler teslim ettiler. O son çalışma, hayranların beklentilerinin oldukça altında kaldı, ancak yine de dün hit sıkıntısı yaşanmadı. İkili, tüm bu yıllarda hala hevesle dinlenen birkaç hit aldı. Sportpaleis’i hiçbir şekilde ateşe vermese de, büyük çığır açan numaraları “No Type” ile başladılar. Çok büyük olan altın çember, ikilinin enerjisine pek hazır olmadığı ortaya çıktı ve bu yüzden üzücü bir şekilde öldü. “No Flex Zone” ve “Swang” ile iyileştirme arayışına girdiler, ancak gerçekten daha iyi olmadı. Sesleri de oldukça kötü bir şekilde karışıyordu ve asla gerçekten anlaşılmıyordu. Swae Lee, “Unutulmaz” ile solo çıktığında, bizi rahatsız eden büyük bir kusur olduğu ortaya çıktı. Arzu değildi çünkü ikisi en dinamik ve coşkulu halleriydi. “Powerglide” sırasında Lee, kısa bir süre sonra Slim Jxmi ile “Black Beatles” ile manken meydan okumasını tozdan kurtarmak için tribünlere bile girdi. Değeri için harikaydı.
© CPU – Mathias Verschueren
Post Malone tıpkı tarihindeki gibi başladı Oniki Karat Diş Ağrısı “İtibar” duygusal girişi ile. Yazlık şortu ve gömleğiyle (Margritte’e atıfta bulunarak) bir duman bulutunun arasından şarkı söyledi ve tüm ruhunu açığa çıkardı. Cesur ve pek bariz olmayan bir açıcı. Bu kadar teslimiyetten sonra havai fişeklerin zamanı gelmişti ve ardından “Vay canına” geldi. Arkasında işaret fişekleri havaya fırlatılırken şarkı, hayranlarıyla etkileşime geçmek için mükemmel bir fırsat oldu. Daha fazla hit materyalin gelmesi uzun sürmedi! “Seni Seviyorum (A Happier Song)” onun içindeki en az zarif dansçıyı ortaya çıkardı ve biz ve bütün bir Sportpaleis bunu çok iyi karşıladı. Salon zaten yanındaydı ve bağlayıcı metinde Avrupa’ya ve özellikle Antwerp şehrine olan sevgisini de ilan etti. Vatan sevgisini de göz kırparak gömleğine giydi. Bu bir boru değil.
Bir kediye kedi demek zorundasın ve bu yüzden yeni şarkıların onun eski çalışmalarının hitleriyle aynı etkiye sahip olmadığı gerçeğini görmezden gelemezsin. “Wrapped Around Your Finger” bu açıdan çok kötü değildi ama “Şimdi Daha İyi” den biraz daha düşüktü. Turun henüz erken olması, otomatizmler araması gerektiği anlamına geliyordu, ancak biz gerçekten bunun çok azını fark ettik. Vokal olarak da oldukça güçlüydü, ses tellerini teste tabi tuttuğu “Psycho”yu bir düşünün. İçinde sıkışıp kaldı bira bongları ve bentleyler-dönem ve kimse bunun için üzgün değildi. “Candy Paint” yarımkürede coşku uyandırdı ve herkesin can attığı acı tatlı bir atıştırmalıktı. Bu kadar tatlılık Malone için de biraz fazlaydı. O zaman kırık kalplere geri dönelim ve bu, tüylerimin diken diken olduğu anlarla sonuçlandı: “Ayrılma” ve “Ötanazi”. İkincisi için, izleyen on beş bin küçük adamın önünde bağdaş kurarak en derin duygularını paylaşıyordu. Ardından gelen sözler seyircide yankı uyandırdı ve birbirini kollamaya ve sevgiyi yaymaya çağırdı. Ve en azından akşamın sonuna kadar yaptık.
© CPU – Mathias Verschueren
Post Malone’un formülü bu tur için de aynı kaldı. Bu yine grup olmaması ve özellikle kutudan çok şey anlamına geliyordu. Kendi başına bir kayıp gibi hissettirmese de bazı şarkılara (“Take What You Want” veya “When I’m Alone”un çok ateşli bir versiyonu) bazılarının yardımıyla canlı olarak ekstra bir boyut kazandırılabilirdi. müzisyenler Bununla birlikte, otantik anların hiçbir sıkıntısı yoktu. “Stay” için ona gitarda Quinten adında gözle görülür derecede gergin bir hayran eşlik etti. Neyse ki, Post Malone’un en iyi halini ortaya çıkarabilmesi için toparlandı ve ipleri uygun şekilde okşadı. Gitar kaldırılmadı ve hizmetini “Limon Ağacı” üzerinde çok kısa bir süre kanıtlamasına izin verildi. Teller biraz daha uzun olabilirdi, ancak hassas taraf kısa süre sonra birkaç vuruşla tekrar desteklendi. “Çemberler” bizi daireler çizdirmedi ve çok genelleşmeden önce güzel bir şarkı söyleme anı sağladı. En son gerçekten kişisel ve hatta derinleştiğinde “Alkole Aşk/Nefret Mektubu”ndaydı. Bağımlılık yapan sıvı mal için yaptığı aşk-nefret ilişkisi, gecenin müzikal olayları arasında sayılmayabilir, ancak yine de bunun insanlara bir şeyler yaptığını hissettiniz.
Performansta bir artış eğilimi vardı ve bu nedenle son üçte biri gösteride kesin bir değişikliğe neden oldu. Hayranlık uyandıran Malone, hayranların onun için yarattığı ortamda kendisini daha da fazla desteklenmiş, sevilmiş ve güvende hissediyordu. Biraz farklı olan “Over Now” ceketi, başka bir hassas akora dokundu ve aynı zamanda gözle görülür bir gerginlikle performans sergileyen sanatçı için bir kurtuluş gibi geldi. O sinirler “rockstar” sırasında gitmişti. Gösterilerinde artık yaygın bir an olan gitarın parçalanmasıyla şeytanlar dağıldı. Gitarın arta kalan parçaları altın çemberdeki hayranlara dağıtıldı. Bu hayranlar, normalde ayakta duran kişilere göre genellikle daha ürkekti. “Sunflower” sırasında Swae Lee’nin kısa bir varlığı bile bunu değiştirmek için çok az şey yapabilirdi. Yine de, seyircilerin Sportpaleis’e ceplerinde oldukça fazla atmosferle seyahat ettikleri sonucuna vardık.
© CPU – Mathias Verschueren
Yapım, Post Malone’un müziğiyle bağdaştırılabilecek endüstriyel ve rustik bir şeye sahipti. Örneğin, titizlikle zamanlanmış bir ışık gösterisine çok dikkat edildi ve über boyutlu ekran, sayıları gösterişli bir büyütme aracıydı. Posty, vokal olarak stüdyo versiyonundan biraz daha iyi canlı çıkan yeni single’ı “Chemical” ile güçlü bir dönüş yaptı. “Chemical” önümüzdeki haftalarda bir hit olursa şaşırmayacağız, çünkü zaten potansiyeli var. Hemen ardından, hayranların büyük neşesi arasında gerçek bir hit geldi. Onu şimdiden tebrik etmeliyiz, çünkü “Tebrikler” canlı bir şovda hala iyi gidiyor. Atmosfer fırladı ve ardından izleyicilere birkaç samimi söz geldi. Amerikalı sanatçılara karşı onları bu kadar dürüst ve açık sözlü bulamazsınız. Hit şarkılarla dolu büyük bir duşun sonucu, her şeyi borçlu olduğu şarkıyı uygun bir şekilde oluşturdu: “Beyaz Iverson”. Piyasaya sürülmesinden sekiz yıl sonra hala orada ve hayal edebileceğiniz en büyük gülümsemeyle. Ve bununla birlikte gece keyifli bir an ile sona erdi.
Post Malone, Belçika medyasında genellikle kötü bir performans sergilediği için reddedilir, ancak dün hiç de öyle değildi. Teslimiyeti, bağlayıcı metinleri ve sağlam sesi, dün bir kez daha büyük medyanın reçeteli incelemelerinde iddia ettiğinin tersini kanıtladı. Kuşağının en başarılı sanatçılarından biri, yeni şarkıların eksik olmadığı ve alkışların atmosferi yeni stratosferlere çektiği güçlü bir tek kişilik şovla kaydedildi. Teslimiyeti ve coşkusu onu daha da unutulmaz kıldı. Antwerp Sportpaleis beklediğinden fazlasını aldı ve bu nedenle uzun haftasonuna mutlu bir anla girmeyi başardı.
Fotoğrafların hayranı mısınız? bizim için instagram daha çok var!
Set listesi:
İtibar
Vay.
Seni Seviyorum (Daha Mutlu Bir Şarkı)
Parmağına sarılı
Şimdi daha iyi
psikopat
Şeker Boyası
Parçalanıyorum
Ötenazi
Kalmak
Limon Ağacı
Daireler
Alkole Aşk/Nefret Mektubu
İstediğini al
Yalnız olduğumda
Artık bitti
Rock yıldızı
hoşçakal
kümelenmiş
Ayçiçeği (feat. Swae Lee)
Kimyasal
Tebrikler
Beyaz İverson