Ⓒ Lillie Eiger
Yaklaşık iki yıl önce, Working Men’s Club, bağımsız sahnelere güpegündüz gök gürültüsü gibi girdi. Patlayan synth’lerin ve yüksek punk içeriğinin bir kombinasyonuna sahip ilk albümleri, emekli yeni dalgacılar ve post-punk fanatikleri için ideal bir eğlenceydi. Bu eşsiz ilk çıkışın son halefi, korku Korku, kulağa daha da güçlü geliyordu ve sentezlere ve elektroniklere çok daha fazla önem veriyordu. Başka bir deyişle, dün Orangerie’deki geçişleri için beklentiler tam olarak düşük değildi.
Saat tam dokuzda, dört grup üyesi arka planda büyük “Goldfinger” ile sahneye çıktı, olacaklara güzel bir baş selamı verdi. Öncü Sydney Minsky-Sargeant liderliğindeki müzisyenler, “Valleys”in (biraz fazla gürültülü) bas çizgisi hemen odayı doldurduğu için fazla zaman kaybetmediler. Uzun birikimiyle seyirciye alışması için zaman veren güzel bir açılış. Gösterinin geri kalanı zaten yeterince yoğun olurdu.
Bu muhteşem girişin ardından hemen “19” ile tempoyu yükselttiler. Synth’lerden, ağır baslardan ve uzun soluklu vokallerden oluşan bir salvo, Orangerie’yi birdenbire tam teşekküllü bir kulübe dönüştürdü. Botanique gürledi ve inledi. Agresif “Korku Korkusu” sırasında Sydney’in benzersiz ‘Blablabla’sı’ salonda yankılandığında bunu daha da fazla yaptı. Bu nedenle, o sırada ağır gürültü duvarının altından henüz vazgeçmemiş olan herkes bir gösteri yaşadı.
Neyse ki ilk albümün hayranları için, grubun klavyenin arkasında kalmak yerine gitarı eline aldığı anlar da oldu. “Angels”ın kısaltılmış versiyonu, gitar çalması nedeniyle daha çok post-punk şarkısına benziyordu. Ayrıca bu ilk albümdeki en iyi çalışmalardan biri olan “Be My Guest” subwoofer’ları muhteşem bir şekilde patlatmadı. Grubun nefes alma molaları için ve kesinlikle seyircilerle sohbet etmek için kesinlikle zamanı yoktu.
Bir eleştiri noktası verebilirsek veya vermemiz gerekirse, sesin tam olarak mükemmel olmadığını söylemek mantıksız değildir. “Money Is Mine” ve “John Cooper Clarke” gibi şarkılar çok dolu ve synth açısından zengin, ancak tüm öğeler eşit derecede duyulamadığı için parlaklığını biraz kaybetti. Bir yandan üzücü, ancak diğer yandan baslara daha fazla vurgu yapılması çok daha fazla yoğunluğa neden oldu.
Çalışan Erkekler Kulübü dün Brüksel’i yönetti. Grup kayıtlarda kulağa çok güçlü geliyor, ancak dünkü setlist, şarkıların çoğunun yalnızca terli bir konser salonunda kendilerine geldiğini kanıtladı. Stüdyodan alınan saf teknik veriler, çoğu şarkıda ekstra yoğunluğa yer açmak zorunda, ancak bundan şikayet ettiğimizi duymayacaksınız. Grup, Orangerie’yi bir saat boyunca bunaltıcı bir çılgınlığa dönüştürdü. Bu nedenle Botanique’in hala ayakta olması da bizim için bir sürpriz.
Facebook / Instagram / Web Sitesi
Set listesi:
Vadiler
19
Korku Korku
Dişler
Dul
AAA
çevre
John Cooper Clark
Para Benim
oyunlar
Misafirim ol
Melek
Sonuncu