Genellikle teknolojik ve kültürel bir güç olarak karşılanan Güney Kore, zorlayıcı ve hafife alınmış bir krizle karşı karşıya. Her gün, neredeyse 10 Güney Koreli intihar ölümü, ulusun yaşlı nüfusunu etkileyen daha derin bir sorudan bahseden çarpıcı bir figür. Çoğu bu trajedilerin sadece sağlık sorunlarından kaynaklandığını varsayarken, gerçek nedenler çok daha derindir: duygusal izolasyon, finansal istikrarsızlık ve sosyal terk etme. Yakın zamanda yapılan bir çalışma, binlerce yaşlıların maruz kaldığı sessiz acıya ışık tuttu ve ulusal düzeyde müdahale ve reform için acil talepleri zorladı.
Güney Kore’nin yaşlı intiharları büyüyen bir ulusal kriz ortaya çıkarır
2019 ve 2023 yılları arasında 65 yaşından itibaren 18.000’den fazla Güney Koreli intihardan öldü, her yıl yaklaşık 3.000 hayat kayboldu. Kore Tıp Derneği Dergisi’nde yayınlanan bir araştırmaya göre, Güney Kore’deki yaşlı intiharların oranı, 2023’te 100.000 kişi başına 40,6’ya ulaştı ve bu da genç yetişkinlerden % 45 daha yüksek.Bu endişe verici rakam, geleneksel söylem tarafından büyük ölçüde göz ardı edilen bir krizi göstermektedir.Güney Kore’nin eğitim, sağlık ve dijital altyapıdaki ilerlemesine rağmen, özellikle emeklilikten sonra birçok yaşlı geride kalıyor. Genç nesiller kent merkezlerine geçerken ve modern yaşam tarzlarını benimserken, yaşlı vatandaşlar genellikle kırsal şehirlerde, sosyal destek ve aile temasından çok izole edilir. Sağlam bir yaşlı bakım altyapısının olmaması, bu bölümü kötüleştirir ve yaşlıların çatlaklardan kaymasını kolaylaştırır.
Yaşlanmanın görünmez ağırlığı
Peki bu kadar çok Güney Koreli yaşlı insan hayatlarına son verecek? Uzmanlar yalnızlık, kronik hastalık, boşanma, finansal stres ve derin bir yük duygusunun bir kombinasyonunu göstermektedir. Birçok yaşlı insan aileleri veya şirketleri tarafından terk edilmiş hissediyor. Ruh sağlığı konusundaki kültürel damgalanmalar, yardım almalarını daha da engelliyor. Daha da kötüsü, yaşlı bireyler daha ölümcül yöntemler kullanma eğilimindedir, bu da hayatta kalma olasılıklarını ve ikinci olasılıkları azaltır.Geleneksel olarak şubeyi takdir eden bir toplumda, modern gerçeklik çok çılgın. Güney Kore’nin hızlı sanayileşmesi ve kentsel göçü aile dinamiklerini değiştirdi. Birçok yaşlı insan artık tek başına veya minimum insan etkileşimi ile bakım evlerinde yaşıyor. Buna ek olarak, ulusal emeklilik sistemi yoksulluk ve bağımlılığa yol açarak yetersiz gelir sağlar. Yaşlı boşanmış veya dul kadın sadece finansal olarak savaşmakla kalmaz, aynı zamanda şirket veya amaç olmadan duygusal olarak engellenir. Bu duygular genellikle çok geç olana kadar fark edilmez.
Çünkü erken müdahale önemlidir
Kangbuk Samsung Hastanesi’nde çalışmanın yazarı ve akıl sağlığı uzmanı Dr. Oh Dae-Jong’a göre, yaşlılar genellikle yardıma ulaşmazlar veya sessizce taşımaları gereken utanç veya inanç nedeniyle. Acı zamanlar fark edildiğinde, genellikle çok geçtir. Dr. Oh, ince duygusal sinyaller veya geri dönüşü olmayan sonuçları önlemek için davranış değişiklikleri gibi erken uyarı sinyallerini tanımlamak için tıbbi alanda “bekçi” eğitimi ihtiyacının altını çiziyor.En yaşlı yetişkinlerin intihar düşüncelerini seslendirme olasılığı daha düşüktür ve sadece bir veya iki denemeden sonra onlara hareket etme olasılığı daha yüksektir. Sosyal medya veya akran ağları aracılığıyla acıları iletebilen genç insanların aksine, birçok yaşlı insan tamamen sessizlikte acı çekiyor. Dr. OH tarafından müdahale talebi sadece sağlık uzmanlarını değil, aynı zamanda sosyal hizmet uzmanları, eczacılar ve hatta teslimat personeli – yaşlılarla düzenli olarak etkileşime giren ve ruh hali veya davranıştaki değişiklikleri tanımlayabilen kişileri de içermektedir. Topluma dayalı akıl sağlığının farkındalığı, yaşam ve ölüm arasındaki fark olabilir.
Güney Kore’nin yaşlı nüfusu patlıyor
Bu küçük bir sorun değil. Büyüyen bir demografik değişim. 2025’ten başlayarak, 10 milyondan fazla Güney Koreli 65 yaşında ve nüfusun neredeyse yüzde 20’sini temsil ediyor. Bu rakam sadece artmalıdır. Hedeflenen müdahaleler ve destek sistemleri olmadan, yaşlılar arasındaki intihar oranı önümüzdeki yıllarda daha da yükselebilir.Güney Kore, dünyanın en hızlı şirketlerinden biridir. 2050 yılına kadar tahminler, üç Güney Koreliden birinin 65 yaşından büyük olacağını gösteriyor. Bu değişim sağlık sistemleri, emeklilik fonları ve evler üzerinde muazzam bir baskı uygulamaktadır. Yine de bu demografik değişimin duygusal ve psikolojik yükü nadiren tartışılmaktadır. Ülke, sadece fon tayin ederek değil, aynı zamanda yaşlı nüfusuna nasıl davrandığını yeniden düşünerek bu dönüşüm için proaktif bir şekilde hazırlanmalıdır. Kapsayıcı yaş toplulukları oluşturmak, sosyal katılım programlarının genişletilmesi ve kuşaklararası bağlantının teşvik edilmesi çok önemli pasajlardır.
Neyi değiştirmeli ve hızlı
Uzmanlar acil akıl sağlığı programları, toplumun farkındalığı ve yaşlılar için daha güçlü sosyal güvenlik ağları istemektedir. Güney Kore’nin sağlık ve refah sistemleri, yaşlı vatandaşlarının duygusal ve psikolojik ihtiyaçlarını karşılamak için hızlı bir şekilde uyum sağlamalıdır. Destek grupları, ev ziyaretleri ve destigmatizasyon terapisi bir fark yaratabilir.Buna ek olarak, hükümetin emekli insanları destekleme biçiminde yapısal reformlara ihtiyaç vardır. Aylık emekli maaşlarını artır, sübvansiyonlu sağlık hizmeti sunuyor ve yalnız yaşayan yaşlılar için konut seçenekleri sunuyor. Yerel yönetimler, yaşlı vatandaşları karşılayan check-in ve mahalle eğlence merkezleri düzenleyerek de rol oynayabilir. Farkındalık kampanyaları zihinsel sağlık konusunda tabu ile karşı karşıya olmalı ve aileleri yaşlılarıyla düzenli temas kurmaya teşvik etmelidir.
Bir ulus için bir alarm zili
Güney Kore teknolojik inovasyonda teknolojik ve kült kültürüne yol açarken, yaşlılara muamelesi endişe verici bir sosyal boşluk ortaya koymaktadır. Bu trajik intiharlar sadece istatistikler değildir. Bunlar unutulmuş hissedenlerin sesleri. Şu anda bir eylem yapılmadıkça, binlerce binlerce kişi sessizce acı çekebilir. Bir süredir dinleme, destek ve bakım zamanı bekleniyor.Bu sorun Güney Kore için benzersiz değil, ancak ülke şimdi diğer hızlı yaşlanan şirketler için hissedilen bir tarihi temsil ediyor. Yapılan şey, derin kültürel, ekonomik ve demografik köklere sahip akıl sağlığı için acil bir durumdur. Bir ulus sadece inovasyonu ile değil, aynı zamanda en savunmasız davranmasına göre yargılanır. Güney Kore bunu çevirecek araçlara sahiptir, ancak sadece acilen hareket ederse, şefkat ve çözünürlük.