Birleşmiş Milletler üyeleri ilk kez, açık denizlerdeki biyoçeşitliliği korumak için birleşik bir anlaşma üzerinde anlaştılar – bu, korumanın daha önce kafa karıştırıcı bir yamalı yasalarla engellendiği gezegenin geniş alanları için bir dönüm noktasını temsil ediyor.
BM Deniz Hukuku Sözleşmesi, deniz biyoçeşitliliği köklü bir kavram olmadan önce 1994 yılında yürürlüğe girdi. Anlaşma anlaşması, New York’ta iki haftalık müzakereleri sonuçlandırdı.
Okyanusların korunmasına ilişkin son uluslararası anlaşma, 40 yıl önce 1982’de imzalandı – BM Deniz Hukuku Sözleşmesi, göre BBC haberleri.
Açık denizler olarak bilinen ulusal sınır suları dışındaki bölgelerde deniz yaşamını korumaya yönelik güncellenmiş bir çerçeve, 20 yılı aşkın bir süredir tartışılıyordu, ancak önceki anlaşmaya varma çabaları defalarca durmuştu. Gezegenin yüzeyinin neredeyse yarısı için geçerli olan birleşik anlaşma anlaşmasına Cumartesi günü geç saatlerde varıldı.
Georgetown deniz biyoloğu Rebecca Helm, “Gerçekten yalnızca iki büyük küresel ortak noktamız var – atmosfer ve okyanuslar” dedi. Okyanuslar daha az dikkat çekse de, “dünya yüzeyinin bu yarısını korumak gezegenimizin sağlığı için kesinlikle kritiktir.”
Brian Inganga / AP
New York’taki görüşmeleri gözlemleyen Pew Charitable Trusts’ta okyanuslar uzmanı olan Nichola Clark, uzun zamandır beklenen anlaşma metnini “okyanusları korumak için nesilde bir kez olan bir fırsat – biyolojik çeşitlilik için büyük bir kazanç” olarak nitelendirdi.
Anlaşma, okyanus yaşamının korunmasını yönetmek ve açık denizlerde deniz koruma alanları oluşturmak için yeni bir yapı oluşturacak. Ve Clark bunun BM Biyoçeşitlilik Konferansı’nın gezegenin sularının ve topraklarının %30’unu korumak için koruma taahhüdünü gerçekleştirmesi için kritik olduğunu söyledi.
Antlaşma müzakerelerinin başlangıçta Cuma günü sonuçlanması bekleniyordu, ancak gece boyunca ve Cumartesi gününe kadar uzadı. High Seas Alliance’ın direktörü Rebecca Hubbard, bunu “son 48 saat içinde iki haftalık müzakereler ve süper kahraman çabalarının inişli çıkışlı bir yolculuğu” olarak nitelendirdi.
Almanya Çevre Bakanı Steffi Lemke, zaman zaman tehlikede görünen anlaşmanın hazırlanmasının “uluslararası deniz koruması için tarihi ve ezici bir başarıyı” temsil ettiğini söyledi.
Lemke, “Şimdiye kadar pek korunmayan açık denizler için ilk kez bağlayıcı bir anlaşma yapıyoruz.” dedi. “Nesli tükenmekte olan türlerin ve habitatların kapsamlı bir şekilde korunması artık Dünya yüzeyinin %40’ından fazlasında mümkün.”
Anlaşma ayrıca okyanuslardaki ticari faaliyetler için çevresel etki değerlendirmeleri yapmak için temel kurallar da belirliyor.
Worldwide Fund for Nature’da okyanuslar yönetişim uzmanı Jessica Battle, “Bu, açık denizler için planlanan tüm faaliyetlerin gözden geçirilmesi gerektiği anlamına geliyor, ancak hepsi tam bir değerlendirmeden geçmeyecek” dedi.
Yunuslar, balinalar, deniz kaplumbağaları ve birçok balık dahil olmak üzere çeşitli deniz türleri, ulusal sınırları ve açık denizleri geçerek uzun yıllık göçler yapar. Balıkçılık veya deniz yaşamıyla ilgili turizme güvenen insan toplulukları ile birlikte onları koruma çabalarının uluslararası yönetim organları için uzun süredir zor olduğu kanıtlanmıştır.
Battle, “Bu anlaşma, türlerin yayılış alanlarındaki tehditleri ve endişeleri ele alabilmek için farklı bölgesel anlaşmaları bir araya getirmeye yardımcı olacak.” Dedi.
Latin Amerika’daki çevre sorunlarına odaklanan kar amacı gütmeyen Interamerican Çevresel Savunma Derneği’nin yönetici direktörü Gladys Martínez de Lemos, bu korumanın kıyı biyoçeşitliliğine ve ekonomilere de yardımcı olduğunu söyledi.
“Hükümetler, okyanusun üçte ikisinin ve bununla birlikte deniz biyoçeşitliliğinin ve kıyı topluluklarının geçim kaynaklarının yasal korumasını güçlendiren önemli bir adım attı” dedi.
Şimdi soru, iddialı anlaşmanın ne kadar iyi uygulanacağı.
Çok sayıda korumacı ve çevreci grubun yakından izleme sözü vermesiyle birlikte, resmi evlat edinme de olağanüstü durumda.
Açık denizler, ticari balıkçılık ve madenciliğin yanı sıra kimyasallar ve plastiklerden kaynaklanan kirlilik nedeniyle uzun süredir sömürüye maruz kalıyor. Rutgers Üniversitesi biyoloğu Malin Pinsky, yeni anlaşmanın “okyanusun sınırsız bir kaynak olmadığını ve okyanusu sürdürülebilir bir şekilde kullanmak için küresel işbirliği gerektirdiğini kabul etmekle” ilgili olduğunu söyledi.