BEYRUT: LübnanSursock Müzesi, Beyrut limanında tonlarca uygunsuz depolanmış kimyasalın yol açtığı ölümcül patlamanın, değerli tablolarının ve koleksiyonlarının çoğunu küle çevirmesinden üç yıl sonra halka yeniden açıldı. Yeniden açılış Cuma gecesi teklif edildi Beyrut Lübnan’ın 6 milyonluk nüfusunun yaklaşık dörtte üçünü yoksulluk içinde bırakan, felç edici bir ekonomik krizle sarsılan bir ülkede sakinler ender bir parlak nokta.
Aslen 1912’de şehrin Achrafieh mahallesine bakan bir tepenin üzerinde özel bir villa olarak inşa edilen bu gösterişli rezidans, Venedik ve Osmanlı tarzlarını bütünleştirmiştir. Lübnanlı ünlü sanat koleksiyoncusu Nicolas Ibrahim Sursock’un sahibi, 1952’de ölümü üzerine çok sevdiği evini bir çağdaş sanat müzesine dönüştürülmek üzere halkına miras bıraktı.
Müze, seçkin ressam Georges Corm’un çalışmaları ve Fouad Debbas’ın en büyük özel fotoğraf koleksiyonlarından biri olan 30.000 fotoğraflık kütüphanesi de dahil olmak üzere 1800’lerin sonlarından kalma Lübnan sanatını barındırıyordu.
Fotoğraflar, 1830’dan 1960’lara kadar Doğu Akdeniz boyunca Türkiye’den Mısır’a uzanan bir bölge olan Doğu Akdeniz’den.
2008’de yedi yıllık bir proje müzeyi yeniledi ve genişletti, 2015’te yeniden hizmete açtı.
Ancak 4 Ağustos 2020’de Beyrut’un limanındaki – sadece yaklaşık 800 metre (875 yarda) uzaktaki – patlama müzeyi tamamen önden vurdu. Vitray camları paramparça oldu, kapılar patladı ve sergilenen sanat eserlerinin neredeyse yarısı hasar gördü.
Beyrut’un büyük bir bölümünü etkisi altına alan patlamada 200’den fazla kişi öldü ve 6.000’den fazla kişi yaralandı.
Müze müdürü Karina El Helou, Lübnan’ın 1975-1990 iç savaşı sırasında bile görülmeyen bir düzeyde yıkımın emsalsiz olduğunu söyledi.
Binanın yüzde yetmişi ve sergilenen 132 sanat eserinin 66’sı ağır hasar gördü. Hollandalı sanatçı Kees Von Dongen’in Nicolas Sursock portresini cam kırıkları yırttı.
Patlamadan iki ay sonra, dönemin müze müdürü zeina arida o sırada zararın yaklaşık 3 milyon ABD Doları olduğunu tahmin eden bir bağış toplama kampanyası başlattı.
Müze sonunda İtalya, Fransa, UNESCO ve çeşitli özel kuruluşların desteğiyle binayı ve sanat eserlerini restore etmek için 2 milyon doların üzerinde para topladı.
Restorasyon uzun ve zahmetli bir işti. Sursock’un portresi, diğer iki sanat eseriyle birlikte Paris’e götürüldü ve orada restore edildi.
Lübnan ve yurt dışından uzmanlar, hasarlı pişmiş toprak heykelleri birleştirmek ve tablolara zarar veren yırtık ve çizikleri onarmak için müzeye akın etti.
Birçok öğenin ihtişamını geri getirmek için patlamadan kaynaklanan toz ve moloz dikkatlice kaldırıldı.
El Helou, “Beyrut’un her yerinde gördüğümüz patlamadan çıkan beyaz toz yerin dört kat altındaki depomuza bile ulaştı” dedi.
Yeniden açılışın, ülkenin ekonomik çöküşünün ortasında birçok Lübnanlının moralini yükselteceğini ve ifade özgürlüğü için “güvenli bir alan” sunacağını umuyor.
Sanat artık her zamankinden daha önemli, diye ekledi. “Karanlığın karşısında, (sanatçılar) sanat ve kültür yoluyla savaştı” dedi.
Cuma akşamı Sursock’un ağaçlarla çevrili büyük avlusunda toplanan düzinelerce kişi, yeniden açılış için giriş merdivenlerinde performans sergileyen bir koro ve bando eşliğinde serenat yaptı.
Patlamadan önceki haliyle neredeyse aynı görünen müze, beğeni topladı.
Diğerleri o zamandan beri Beyrut’un ne kadar kuruduğunu ve çok sayıda sanatçının ülkeyi nasıl terk ettiğini hatırladı.
Müze başkanı, “Son yıllarda Lübnan’ı terk etmiş olabilecek Sursock’un tüm dostlarının en azından bizi ziyarete gelmesini umuyorum.” Tarek MitriAssociated Press’e misafirleri karşılarken söyledi.
Sursock Müzesi, liman patlamasında hasar gören ve o zamandan beri restore edilen tek sanat alanı değildi.
Limanın girişlerinden birine yakın bir galeri olan Marfa Projects, sonunda yeniden inşa edildi ve yeniden açıldı. Yıllar içinde sanat stüdyoları ve bir sergi alanıyla canlı bir kültür merkezi haline gelen aile tarafından işletilen bir pansiyon olan Saifi Urban Gardens gibi diğerleri yıkıldı ve sonsuza dek kapatıldı.
Mali destek olmaksızın, 19. yüzyılda inşa edilen ve patlamada hasar gören Osmanlı dönemi evleri de dahil olmak üzere pek çok tarihi bina, nihayetinde müteahhitlere satılabilir.
Lübnan’ın nakit sıkıntısı çeken hükümeti, büyük restorasyon projelerini finanse edemedi.
Beyrut Amerikan Üniversitesi’nde kentsel çalışmalar ve planlama profesörü olan Mona Fawaz, Sursock Müzesi’nin ağları ve yönetimi aracılığıyla fon toplama becerisinin başkaları için değerli bir ders olduğunu söyledi.
Fawaz, “Bunu potansiyel olarak nadir başarı hikayelerimizden biri olarak düşünmenin iyi olduğunu düşünüyorum.” Dedi.
Cuma günkü yeniden açılışta ziyaretçiler, Lübnan’ın sanatsal ve kültürel tarihinin ve ülkenin sıkıntılı geçmişine rağmen halkının azminin bir kanıtı olan hem klasik hem de modern sanatın beş yeni sergisini görebildi.
“Ejecta” başlıklı sergilerden biri, liman patlamasına yansıyan bir video ve ses kaydının bulunduğu karanlık bir odada kuruluyor. Zad MoultakaEnstalasyonun arkasındaki sanatçı, insanlara o günle ilgili karanlık düşüncelerini gelecek için umuda dönüştürme konusunda ilham vermesini umduğunu söyledi.
“İç savaş günleri boyunca her zaman ayağa kalkmanın bir yolunu bulduk” dedi.
Moultaka, “Ancak patlamadan sonraki ilk duygum şüpheydi. Olanlardan sonra sebat edip edemeyeceğimizi merak ettim.” “Bugün bu şiddeti alıp olumlu bir şeye dönüştürmek önemlidir.”
Aslen 1912’de şehrin Achrafieh mahallesine bakan bir tepenin üzerinde özel bir villa olarak inşa edilen bu gösterişli rezidans, Venedik ve Osmanlı tarzlarını bütünleştirmiştir. Lübnanlı ünlü sanat koleksiyoncusu Nicolas Ibrahim Sursock’un sahibi, 1952’de ölümü üzerine çok sevdiği evini bir çağdaş sanat müzesine dönüştürülmek üzere halkına miras bıraktı.
Müze, seçkin ressam Georges Corm’un çalışmaları ve Fouad Debbas’ın en büyük özel fotoğraf koleksiyonlarından biri olan 30.000 fotoğraflık kütüphanesi de dahil olmak üzere 1800’lerin sonlarından kalma Lübnan sanatını barındırıyordu.
Fotoğraflar, 1830’dan 1960’lara kadar Doğu Akdeniz boyunca Türkiye’den Mısır’a uzanan bir bölge olan Doğu Akdeniz’den.
2008’de yedi yıllık bir proje müzeyi yeniledi ve genişletti, 2015’te yeniden hizmete açtı.
Ancak 4 Ağustos 2020’de Beyrut’un limanındaki – sadece yaklaşık 800 metre (875 yarda) uzaktaki – patlama müzeyi tamamen önden vurdu. Vitray camları paramparça oldu, kapılar patladı ve sergilenen sanat eserlerinin neredeyse yarısı hasar gördü.
Beyrut’un büyük bir bölümünü etkisi altına alan patlamada 200’den fazla kişi öldü ve 6.000’den fazla kişi yaralandı.
Müze müdürü Karina El Helou, Lübnan’ın 1975-1990 iç savaşı sırasında bile görülmeyen bir düzeyde yıkımın emsalsiz olduğunu söyledi.
Binanın yüzde yetmişi ve sergilenen 132 sanat eserinin 66’sı ağır hasar gördü. Hollandalı sanatçı Kees Von Dongen’in Nicolas Sursock portresini cam kırıkları yırttı.
Patlamadan iki ay sonra, dönemin müze müdürü zeina arida o sırada zararın yaklaşık 3 milyon ABD Doları olduğunu tahmin eden bir bağış toplama kampanyası başlattı.
Müze sonunda İtalya, Fransa, UNESCO ve çeşitli özel kuruluşların desteğiyle binayı ve sanat eserlerini restore etmek için 2 milyon doların üzerinde para topladı.
Restorasyon uzun ve zahmetli bir işti. Sursock’un portresi, diğer iki sanat eseriyle birlikte Paris’e götürüldü ve orada restore edildi.
Lübnan ve yurt dışından uzmanlar, hasarlı pişmiş toprak heykelleri birleştirmek ve tablolara zarar veren yırtık ve çizikleri onarmak için müzeye akın etti.
Birçok öğenin ihtişamını geri getirmek için patlamadan kaynaklanan toz ve moloz dikkatlice kaldırıldı.
El Helou, “Beyrut’un her yerinde gördüğümüz patlamadan çıkan beyaz toz yerin dört kat altındaki depomuza bile ulaştı” dedi.
Yeniden açılışın, ülkenin ekonomik çöküşünün ortasında birçok Lübnanlının moralini yükselteceğini ve ifade özgürlüğü için “güvenli bir alan” sunacağını umuyor.
Sanat artık her zamankinden daha önemli, diye ekledi. “Karanlığın karşısında, (sanatçılar) sanat ve kültür yoluyla savaştı” dedi.
Cuma akşamı Sursock’un ağaçlarla çevrili büyük avlusunda toplanan düzinelerce kişi, yeniden açılış için giriş merdivenlerinde performans sergileyen bir koro ve bando eşliğinde serenat yaptı.
Patlamadan önceki haliyle neredeyse aynı görünen müze, beğeni topladı.
Diğerleri o zamandan beri Beyrut’un ne kadar kuruduğunu ve çok sayıda sanatçının ülkeyi nasıl terk ettiğini hatırladı.
Müze başkanı, “Son yıllarda Lübnan’ı terk etmiş olabilecek Sursock’un tüm dostlarının en azından bizi ziyarete gelmesini umuyorum.” Tarek MitriAssociated Press’e misafirleri karşılarken söyledi.
Sursock Müzesi, liman patlamasında hasar gören ve o zamandan beri restore edilen tek sanat alanı değildi.
Limanın girişlerinden birine yakın bir galeri olan Marfa Projects, sonunda yeniden inşa edildi ve yeniden açıldı. Yıllar içinde sanat stüdyoları ve bir sergi alanıyla canlı bir kültür merkezi haline gelen aile tarafından işletilen bir pansiyon olan Saifi Urban Gardens gibi diğerleri yıkıldı ve sonsuza dek kapatıldı.
Mali destek olmaksızın, 19. yüzyılda inşa edilen ve patlamada hasar gören Osmanlı dönemi evleri de dahil olmak üzere pek çok tarihi bina, nihayetinde müteahhitlere satılabilir.
Lübnan’ın nakit sıkıntısı çeken hükümeti, büyük restorasyon projelerini finanse edemedi.
Beyrut Amerikan Üniversitesi’nde kentsel çalışmalar ve planlama profesörü olan Mona Fawaz, Sursock Müzesi’nin ağları ve yönetimi aracılığıyla fon toplama becerisinin başkaları için değerli bir ders olduğunu söyledi.
Fawaz, “Bunu potansiyel olarak nadir başarı hikayelerimizden biri olarak düşünmenin iyi olduğunu düşünüyorum.” Dedi.
Cuma günkü yeniden açılışta ziyaretçiler, Lübnan’ın sanatsal ve kültürel tarihinin ve ülkenin sıkıntılı geçmişine rağmen halkının azminin bir kanıtı olan hem klasik hem de modern sanatın beş yeni sergisini görebildi.
“Ejecta” başlıklı sergilerden biri, liman patlamasına yansıyan bir video ve ses kaydının bulunduğu karanlık bir odada kuruluyor. Zad MoultakaEnstalasyonun arkasındaki sanatçı, insanlara o günle ilgili karanlık düşüncelerini gelecek için umuda dönüştürme konusunda ilham vermesini umduğunu söyledi.
“İç savaş günleri boyunca her zaman ayağa kalkmanın bir yolunu bulduk” dedi.
Moultaka, “Ancak patlamadan sonraki ilk duygum şüpheydi. Olanlardan sonra sebat edip edemeyeceğimizi merak ettim.” “Bugün bu şiddeti alıp olumlu bir şeye dönüştürmek önemlidir.”