Yaklaşık bir yıldır eski vatanım vahşi bir saldırı altında. Ancak Rusya, Ukrayna’ya yumruk atmaya devam ederken bile umut da yeşerdi. Yüz binlerce UkraynalıVe on binlerce yabancı, milleti savunmak için öne çıktı. 50’den fazla ülke, Ukrayna’nın geniş toprak parçalarını geri almasına olanak tanıyan silahlarla bu çabayı destekliyor. Ve şimdi, Başkan Biden’ın sürpriz 10 saatlik koşusu Pazartesi günü trenle Polonya’dan Kiev’e ve Salı günü Varşova’da yaptığı sert konuşma ilan edildi “Ukrayna, Rusya için asla bir zafer olmayacak – asla.”
Biden’ın Kiev ziyareti bana üç nedenden dolayı umut veriyor. İlk olarak, savaş karşısında Ukrayna halkının şevkli direncini kabul ediyor. Ve bu esnekliğe bir destek verir.
Beyaz Saray, Biden’in Polonya’yı ziyaret edeceğini duyurduğundan beri, Kiev, ABD başkanının Ukrayna cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky’yi Varşova’da kendisine katılmaya davet edebileceği veya kendisinin Kiev’i ziyaret edeceği beklentisiyle çalkalanıyordu. Biden onları yüzüstü bırakmadı. Pazartesi günü Kiev’e geldi – modern zamanlarda bir Amerikan başkanı için ABD ordusu tarafından kontrol edilmeyen bir savaş bölgesine giren bir ilk.
Bu jest, Ukrayna halkının Rusya’yı askeri olarak yenme ve gelişen bir demokrasi inşa etme kararlılığını artıracaktır. Ukrayna Bilimler Akademisi Sosyoloji Enstitüsü tarafından geçen Temmuz ayında yapılan anketler, Rusya’nın işgalinin, katılımcıların Kasım 2021’deki duruşlarıyla karşılaştırıldığında, demokratik değerlere ve kurumlara desteği zaten artırdığını ortaya koydu.
Kiev’deyken, Ukrayna’nın düşmüş savunucularına adanan “anma duvarı” sayesinde, eminim ki Biden bu dirence dair daha güçlü bir fikre sahip oldu ve Rusya’nın yükselişinden önceki günlerde Zelensky’nin Ukrayna’dan güvenli çıkış teklifini neden reddettiğini daha iyi anladı. istila. Biden’ın gezisi, Moskova’ya, Zelensky’nin o zamanlar yaptığı “Bana cephane verin, arabaya bindirmeyin” talebini daha güçlü bir şekilde destekleyeceğine dair yüksek ve net bir mesaj gönderiyor.
İkinci olarak, güvenli olmayan bir savaş bölgesine yapılan bu cesur yolculuk, ABD’nin büyüyen stratejik cüretinin, askeri desteği artırma ve hızlandırma kararlılığının sinyallerini veriyor. Bu, Ukraynalıların gelmesinin çok uzun sürdüğünü düşündüğü bir şey – yalnızca ABD’nin Ukrayna’ya Abrams tankları ve Patriot füzesavar sistemleri göndermeyi onaylaması aylar aldığı için değil. Ukraynalılar için bu savaş, Rusya’nın işgal ettiği 24 Şubat 2022’de değil, 20 Şubat 2014’te yüz barışçıl Ukraynalının Kiev’in merkezindeki Meydan Meydanı’nda Putin destekli bir hükümet tarafından Ukrayna’yı bastırmak amacıyla vurulmasıyla başladı. demokratik özgürlükler ve Avrupa Birliği’ne katılım için protestolar.
Bu savaş, Rusya’nın 2014 yılında Kırım’ı ve Doğu Ukrayna’nın bazı kısımlarını militarize ettiği işgalinin devamı niteliğindedir. O dönemde ve 2021 sonbaharına kadar uluslararası toplum, Rusya’nın Ukrayna’yı yaygın bir şekilde işgal etmesi tehdidini önemsemedi. Ukrayna’ya ağır toplar, tanklar, hava savunma sistemleri, uçaklar ve diğer ciddi yetenekler sağlama fikri çok riskli görüldü ve potansiyel olarak Rusya’yı kitlesel bir işgale kışkırttı. Bunun tersi doğruydu ve Ukrayna’nın müttefiklerinin çekingenliği Rus işgalini davet etti. Biden’ın ziyareti, artık daha iyi bildiğimizi Moskova’ya göstermeli.
Son olarak Biden’ın gezisi, ABD’nin savaşa ilişkin gelişen anlayışına da işaret ediyor. Rusya’nın Ukrayna’dan çekilmesi konusunda Rusya lideri Vladimir Putin ile müzakere etmenin mümkün olmayacağını artık kabul ediyoruz. Bu ziyaretin, Başkan Yardımcısı Kamala Harris’in Rusya’nın Ukrayna’da insanlığa karşı suçlar işlediğini hükümetimizin kabul ettiğini açıklamasından birkaç gün sonra gelmesi manidardır. Bu suçların kanıtları bariz, ezici ve aylardır mevcuttu, bu da bu beyanın tamamen yasal bir değerlendirmeden ziyade stratejideki bir değişikliği yansıtma olasılığının daha yüksek olduğunu gösteriyor.
Savaşın sona erdirilmesi için artan umut, Ukrayna’da hala devam eden acı gerçekle yumuşatılmalıdır. Canlar kaybedilmeye devam ediyor. Şehirler yok edildi. Rusya takviye dalgaları göndererek ikiye katlandı. ABD’li liderler, birkaç Rus bankasına veya oligarkına daha yaptırım uygularsak, ekonomik etkilerin askeri yardıma olan ihtiyacı azaltacağı yanılsamasını hâlâ yaşıyor gibi görünüyor. Bu arada Çin ve Hindistan, Putin’in savaşını finanse ederek daha fazla Rus petrolü satın almaya devam ediyor. İran ve Kuzey Kore, Orta Doğu ve Doğu Asya’yı daha da istikrarsızlaştırabilecek Rusya’nın iltimasları karşılığında silah gönderiyor. Ve Kremlin’in, ABD ve diğer Ukrayna müttefiklerinin Ukrayna’ya savaş uçağı ve daha uzun menzilli füzeler gönderme konusunda nasıl ıstırap çektiklerini izleyerek kararlılığımızı sorgulamak için hâlâ nedenleri var.
Yine de, korku ve umudun çatışmasında geçen yıla dönüp baktığımızda, Biden’ın ziyareti umut için kesin bir ağırlık taşıyor.
San Diego Eyalet Üniversitesi’nde uluslararası ilişkiler profesörü olan Mikhail Alexseev, “Uyarısız: Tehdit Değerlendirmesi, İstihbarat ve Küresel Mücadele” kitabının yazarıdır.