BANGKOK, Tayland, 09 Şubat (IPS) – Son üç yılda Pasifik, COVID-19 salgını nedeniyle olumsuz etkilendi. Ulusal gelir ve istihdam yaratmanın önemli bir kaynağı olan turizm sektörü, sınırların kapanması ve seyahatin azalması nedeniyle ciddi bir darbe aldı.
Nisan 2020’de büyük bir kasırga Solomon Adaları, Vanuatu, Fiji ve Tonga’da geniş çapta yıkıma neden oldu. 2022’nin başlarında, Tonga’daki bir volkanik patlama, yerel fiziksel altyapıda önemli hasara neden oldu.
Bu mevcut baskılara ek olarak, gıda, yakıt ve finans krizleri Pasifik boyunca ulusal ekonomiler üzerinde felç edici bir etki yarattı. Hem insan kaynaklı hem de doğal afetlere karşı güvenlik açıkları neredeyse açıktır. Dönüştürücü enerji politikası eylemlerinin ve hedeflerinin hızlandırılmasına ihtiyaç vardır.
Akaryakıt ithalatının artan maliyetleri
bir bakış veri çoğu Pasifik ülkesinin – özellikle Gelişmekte Olan Küçük Ada Devletlerinin (SIDS) – ithal petrol yakıtlarına büyük ölçüde bağımlı kaldığını ve bunu uzun yıllar boyunca yapmasının beklendiğini gösteriyor.
Avustralya ve Yeni Zelanda dışında petrol, Pasifik’in toplam enerji arzının yaklaşık yüzde 80’ini oluşturuyor ve bunun yüzde 52’si ulaşım için, yüzde 37’si elektrik üretimi için ve yüzde 12’si proses ısıtması gibi diğer uygulamalar için kullanılıyor. Yenilenebilir enerji, toplam enerji arzının yalnızca yüzde 17’sini oluşturuyor.
Akaryakıt ithalatı bölgeye yıllık 6 milyar ABD dolarına veya her ekonomi için GSYİH’nın yaklaşık yüzde 5 ila 15’ine mal oluyor. Bu çok büyük bir ekonomik yük. Pasifik alt bölgesi, geniş doğal kaynakları, bağımsızlık ve geçim tarihi ve kültürüyle birlikte düşük enerji yoğunluğuyla, enerji geçiş liderliği için büyük avantajlar sunuyor. Yani, bu maliyeti azaltmak için çözümler var.
ESCAP’in yeni raporu – Pasifik Perspektifleri 2022: İklim Eylemini Hızlandırmak – Pasifik’in enerji sektörünün fosil yakıt ithalatından hızlı bir şekilde uzaklaşması ve küresel iklim hedefleriyle uyumlu Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi 7’yi (SDG 7) sağlamak için modern enerji hizmetlerine erişimi artırması için gerekçe oluşturuyor.
Bu, ithal fosil yakıtlara bağımlılığın hafifletilmesi durumunu güçlendiriyor. Yerel olarak üretilen yenilenebilir enerji kaynaklarına geçiş, hem ekonomik kazanımlar hem de enerji güvenliği faydaları ile desteklenmektedir.
SDG 7’nin uygulanmasını ilerletmek
Pasifik’in 2030 yılına kadar temiz pişirme yakıtlarına ve teknolojisine evrensel erişim sağlama yolunda olmadığı yaygın olarak kabul edilmektedir. Aslında bu hedef, SDG 7’ye ulaşmanın önündeki en büyük engellerden birini oluşturabilir.
Ancak uzmanlar, enerjiye erişimin en iyi şekilde güneş enerjisi kullanılarak sağlandığını ve Pasifik’te elektriksiz kalanların çoğu için en iyi erişim çözümünün bağımsız güneş enerjili ev sistemlerinin kurulması olacağını kabul etti.
Uzmanlar artık minimum elektrik erişim seviyelerinin ötesine geçmeyi ve aşağıdaki gibi ölçütler kullanmayı öneriyor: çok katmanlı çerçeveler veya erişimin daha iyi bir göstergesi olarak yılda en az 1.000 kWh’lik “modern enerji minimum” tüketimi.
Öte yandan, aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, temiz pişirme yakıtlarına ve teknolojilerine erişim oranları dünyanın en düşükleri arasındadır. 2020’de, Pasifik genelinde yaklaşık 10 milyon insan temiz yemek pişirmeye erişimden yoksundu ve bunların büyük bir kısmı (8,1 milyon kişi) Papua Yeni Gine’deydi. Ayrıca, birçok ülkede temiz yemek pişirmeye erişim oranı yerinde sayıyor ve hatta bazı durumlarda düşüyor.
Çözüm odaklı enerji geçiş politikalarına odaklanmak
Politika yapıcıların fosil yakıtlara aşırı bağımlılık ve modern enerjiye erişim eksikliği sorunlarını ele almalarını desteklemek için çok çeşitli politika müdahaleleri ve hükümetler arası mekanizmalar mevcuttur.
İlk olarak, yenilenebilir enerji bazı çok düşük asılı meyveler sunar. İthal petrol, elektrik arzının yaklaşık yüzde 72’sini ve ulaşım enerjisinin yaklaşık yüzde 100’ünü oluşturduğundan; yenilenebilir kaynaklar birçok durumda daha düşük maliyetle temiz enerji sağlayabilir. Elektrikli araçlara geçişi desteklemek için altyapının geliştirilmesi, yenilenebilir enerjinin ulaşım sektörüne kanalize edilmesi için bir fırsat sunuyor.
İkinci olarak, enerji verimliliğine yönelik iş gerekçesi güçlüdür ve beraberinde potansiyeli de getirir. Birden fazla sektörde enerji talebini azaltmak için. Ancak, bu fırsatların büyük bir kısmı yerine getirilmemiştir.
Son olarak, politika yapıcılar, enerji geçişi alanında koordineli eğitim ve bilgi transferi yoluyla yerel yetenek ve kapasitenin artırılmasını desteklemek için mevcut Pasifik bölgesel girişimleri aracılığıyla işbirliği yapmalıdır.
Okuyucular daha fazla ayrıntıyı ve politika önerilerini şurada bulabilir: şu anda ESCAP web sitesinde mevcut olan rapor.
İnsanları politika oluşturmanın merkezine koyan ESCAP Komisyonu, enerji geçişini hızlandırmak ve bölgesel dayanışmayı teşvik etmek için en çevik ve canlı çıpa olmaya devam ediyor.
Bazı karmaşık soruları gündeme getirirken, araştırmacılar çeşitli durumlarda enerji verimliliği ile talep tepkisi arasındaki ilişkiyi analiz etmiş ve yüksek derecede tamamlayıcılığın mümkün olduğunu belirlemiştir.
david ferrari ESCAP Danışmanı, Sudip Ranjan Basu Başkan Yardımcısı ve Kıdemli Ekonomik İşler Sorumlusu ve Kimberly Gül Üzümü Ekonomik İşler Sorumlusu
IPS BM Ofisi
@IPSNewsUNBureau’yu takip edin
Instagram’da IPS News BM Bürosunu takip edin
© Inter Press Service (2023) — Tüm Hakları SaklıdırOrijinal kaynak: Inter Press Service