Çatışmanın ilk günlerinde, 21 yaşındaki tomurcuklanan film yönetmeni, Moskova metrosuna bindiğini ve duygularını yorumlamak için yolculara baktığını hatırlıyor.
Moskova’da bir kafenin penceresinden dışarı bakan AFP’ye “Bir gün genç bir adamın gözlerine baktım ve ikimiz de hiçbir şey söylemeden ağladık” dedi.
Moskova’nın Ukrayna’daki harekâtını eleştiren veya savaşa çağrılmaktan kaçınmaya çalışan on binlerce Rus anavatanlarını terk etti.
Kremlin, ülkeden bu tarihi çıkışı “kendi kendini arındırma” olarak nitelendirdi.
Ancak Yanchevskaya gibi diğerleri kalmaya karar verdi.
Arkadaşlarının çoğunun ayrıldığını ve seçimini onlara açıklamanın zor olduğunu söyledi.
Bunun yerine ailesine daha çok “yapışmaya” başladı.
“Daha nazik, bazı yönlerden daha sabırlı olmaya çalışıyorum… sırf tartışıp ayrı düşmeyelim diye,” dedi.
Ailesinin aynı görüşleri paylaştığı için minnettar olduğunu da sözlerine ekledi.
Kalma kararı göz önüne alındığında Yanchevskaya, çevrimiçi faaliyetleri konusunda da daha dikkatli hale geldiğini söyledi.
Yetkililer, Rus ordusu hakkında sahte veya iftira niteliğinde olduğunu düşündükleri her türlü bilgi için cezalar açıkladı.
Yanchevskaya, büyük şehirlerde yaşayan çok sayıda eğitimli genç Rus’tan biri – nüfusun çoğu zaman Kremlin’le anlaşmazlık içinde olan bir kesimi.
Sosyolog, “Geleceklerin yokluğuna ve siyasi yaşamdan dışlanmaya işaret ediyorlar” dedi. Yelena Omelchenkogenç Rusların davranışlarını inceleyen.
“Her seferinde birkaç ay sonrasını planlıyorlar” dedi ve antidepresan talebinin yıl boyunca yüzde 50 arttığını da sözlerine ekledi.
Ancak bağımsız anket kuruluşu Levada Center tarafından yapılan bir ankete göre, muhalif gençler Rusya’da çoğunluk değil.
Ocak ayında yapılan araştırma, 18-24 yaş arası Rusların yaklaşık yüzde 30’unun “Rus silahlı kuvvetlerinin Ukrayna’daki eylemlerine” karşı olduğunu gösterdi.
Yanchevskaya, toplumu “iyileştirmeye” çalışmak ve Rusya’da kalanları sanat ve eğitim yoluyla desteklemek istediğini söyledi.
Bu trajedinin bir daha yaşanmaması için elimizden gelen her şeyi yapmalıyız” dedi.
Sosyolog Omelchenko, gençlerin mülteciler için bağış toplama, gönüllü çalışma veya kültürel etkinlikler düzenleme gibi küçük ölçekli projeler oluşturmak istediğini söyledi.
Bu tür faaliyetlerle, “gündemleri devletin gündemiyle örtüşmezken” yine de değişiklik yapabileceklerini söyledi.
Ancak diğerleri, kendilerini aynı fikirde olmadıkları bir toplumdan uzaklaştırarak, Sovyet zamanlarını anımsatan bir “iç sürgün” biçimine dalmayı seçtiler.
Ressam ve fotoğrafçı Polina Savina, geçmişe baktığını ve başa çıkmak için anılarını kullandığını söyledi.
“Onları şimdi hayatımı kolaylaştırmak için icat etmiş olabilir miyim diye çözmeye çalışıyorum” dedi.
21 yaşındaki dövmeli barista, “hayatta kalmak için kendi güvenli alanımı yaratmaya karar verdiğini” söyledi.
Artık ülkemden farklı bir boyutta, kendi oluşturduğum bir bağlamda, kitaplarım ve sanata dair düşüncelerim ile yaşıyorum” dedi.
Savina evde ailesiyle, özellikle de Başkan Vladimir Putin’in hevesli bir destekçisi olan büyükannesiyle siyaset tartışmaktan kaçınıyor.
“İnsanları yargılamayı bıraktım. Hepsini bir anda affettim” dedi.
“Bu dünyaya daha fazla nefret getirmemeye çalışıyorum”.