17 Temmuz’da Gazze’nin merkezindeki Nuseirat alanında bir pazardaydım, bazı dükkanların önünde bir kalabalık topladığını görünce uygun fiyatlarla bir yiyecek aramak için. İnsanlar, dükkan sahiplerinin yardım konvoyları tarafından açıkça yağmalanan malları suçladığı fahiş fiyatlara kızdılar.
İki hafta sonra aynı pazardaydım ve başka bir öfkeli protestoya katıldım. İnsanlar “Hırsızlar!” Ve tüccarları küfretmek.
Tanrı’dan korkmayan dükkan sahipleri, kıtlıktan merhamet etmeden yararlanıyor, gerçekte ücretsiz olarak dağıtıldığı varsayılırken nadir lüks nesnelermiş gibi yardım satıyorlar. Açgözlülük ve sömürü çok ileri gitti ve insanlar el ele alıyor. Gazze sayesinde fiyat spekülasyonuna karşı protestolar var. Bazı yerlerde dükkanlar zorla kapalıdır.
Aslında, temel malların fiyatları, teklifin güçleri ve teklifin dikte ettiği her şeyin ötesinde hayal edilemez seviyelere yükselmiştir. İnsanlar asgari satın alma güçlerine rağmen malların neden bu kadar pahalıya mal olduğunu anlayamıyorlar. The prices I saw while walking on the market were crazy: a kilo (2.2 pounds) of flour – 40 shekel ($ 12), a kilo of rice – 60 shekel ($ 18), a kilo of lentils – 40 shekel ($ 12), a kilo of sugar – 250 shekel ($ 73), a letter (1 fourth) – 200 cooking oil – 200 shekel ($ 200 shekel ($ 200 shekel ($ 200 Shekel ($ Shekel (58 $).
İsrail Mart ayında Gazze’ye tam bir blok uyguladığından beri, Birleşmiş Milletler aracılığıyla normal yardım dağılımı – herhangi bir savaş alanında acımasızca gerçekleşmesi gereken bir şey – sona erdi.
Küresel eleştiriden kaçınmak için İsrail, muhtemelen yardım dağıtmak için insani merkezler yarattı. Ama onlar ölüm için tuzaklardan başka bir şey değildi. Yardım almaya gelenlerin çoğu vuruldu ve binlerce kişi öldürüldü veya yaralandı.
Paralel olarak, İsrail hükümeti çok az miktarda yardım kamyonuna izin vermeye başladı, ancak bunların çoğu Gazze’ye girdikten sonra görevden alındı. Mallar daha sonra çirkin fiyatlarla yeniden satılır.
Bu görevden alınan gıda arzını kontrol edenler, genellikle yerel etkili aktörler tarafından korunan veya İsrail ile dolaylı koordinasyondan yararlanan güçlü tüccarlar ve brokerlerdir. Bu eylemler kendiliğinden değil. Kasıtlı olarak kaos yaratılmış bir atmosfer içinde gerçekleşirler. Devlet kurumlarının çöküşü ve yasal sorumluluğun olmaması ile istisna değil, sömürü kural haline gelmiştir.
Filistinliler için istihdamın sadece Gazze’nin zayıf olduğunu göstermeyi amaçlamadığı açıktır. Aktif olarak bunun yönetilemez olduğunu göstermeye çalışır. Bunu başarmak için sınırların kapatılması yeterli değildir. Gazze halkı bir kaos ve sürekli sürtünme durumuna itilmelidir.
Açlık burada anahtar bir araçtır. Açlık yalnız öldürmez. İnsan doğası da değişir. Hayatta kalmak ve günlük aşağılamaya maruz kalmak için gereken çıplak asgariden sıyrılan aç bir kişi, yavaşça net düşünme, haklı veya hatalı olarak – acılarına katkıda bulundukları için algılayanlara karşı dönmelerini önleme ya da tutma yeteneğini kaybeder.
Her çatışmada siyahlar ve savaş karlayıcıları var. Ancak bu konuda, yolcu gücü bu suç faaliyetlerini teşvik ediyor, çünkü onlardan para kazandığı için değil, genel hedefine ihtiyaç duyulduğu için. Bu gasp biçimine katılmayı seçen Filistinliler açgözlülük, şantaj veya hayatta kalma ile motive ediliyor.
Bu yavaş ortaya çıkan, mesleğin tam olarak ne hedeflediğidir. Gazze sokaklarında kaos istiyor, bu nedenle İsrail ve uluslararası medya Filistinlilere bir parmağını işaret etmek ve “Bakın, Filistin halkı ima ediyor. Kendilerini yönetemezler. Bir devleti hak etmiyorlar”. Ama gerçek şu ki, bu başarısız bir ulusun işareti değil. İstihdamın onu kenara sürüklemedeki başarısının kanıtıdır.
Kontrolü kaybeden insanlar değiller. Kontrol onlardan zorla çıkarıldı: açlık, sağlık ve sağlık altyapılarının sistematik olarak yok edilmesi, devlet kurumlarının sökülmesi ve suçluların güçlendirilmesi.
Yine de Gazze kırılmayacak. İnsanlar sinirlenebilir ve çaresiz kalabilir, bağırabilir ve protesto edebilirler, ancak yine de ahlaki bir pusula sürdürebilirler. Bu kolektif protesto savaşmıyor. Toplumun artık ihanete tahammül etmeyeceği açık bir uyarıdır. Kuşatma zamanlarında merhametsiz fiyatları artıranlar haindir ve Gazze yeniden yapılandırdığında adalet kurumlarından önce sorumlu tutulacaklar.
Meslek şu anda gerçekleşen çöküşe atlanmış olabilir, ancak Filistinlileri yendiğini düşünmek yanlış olurdu. Her kriz yeni farkındalık yaratır. Her ihanet ışığına yeni bir direniş verir. Filistinlilerin büyük çoğunluğu işkencecilerinin elinde araç olmayı reddediyor. Göndermeyi ve iptal etmeyi reddediyorlar. Vatandaşlarını sömürmeyi ve zarar vermeyi reddediyorlar.
Filistin ulusal dayanışması hala hayatta.
Bu makalede ifade edilen görüşler yazarla aynıdır ve Al Jazeera’nın editoryal konumunu yansıtmak zorunda değildir.