Salı günü, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin açıkladı Moskova, Rusya ile ABD arasında konuşlandırılmış nükleer silahları sınırlayan son anlaşma olan New START’ın uygulanmasını askıya alacak.
Yeni başlangıç “stratejik” nükleer savaş başlıklarının sayısını sınırlar Rusya ve ABD’nin konuşlandırabileceği 1.550’ye ve konuşlandırılan stratejik nükleer kapasiteli füze ve bombardıman uçaklarının sayısı 700’e ulaşabilir. Anlaşma, selefleri gibi, silahlanma yarışı baskılarını sınırlamak, stratejik istikrarı güçlendirmek ve iletişimi, şeffaflığı ve öngörülebilirliği kolaylaştırmak açısından önemliydi. dünyanın en büyük iki nükleer gücü arasında
Putin’in tamamen geri çekilme değil, “askıya alma” kararı kısmi bir önlemdir. Rusya hala anlaşmaya taraf. Moskova, New START’ta belirlenen sayısal tavanlara bağlı kalmaya devam edeceğini ve bir 1988 anlaşması ABD ile kıtalararası balistik füzelerin ve denizaltından fırlatılan balistik füzelerin fırlatma bildirimlerini değiş tokuş etmek.
Askıya almanın ani etkileri muhtemelen sınırlıdır. ABD, uydu görüntüleri de dahil olmak üzere “ulusal teknik araçlar” olarak adlandırılan yöntemlerle Rusya’nın uyumluluğunu hâlâ izleyebilir. Rusya’nın devam eden nükleer modernizasyonu zaten maliyetli ve programın gerisinde ve Rusya’ya karşı yaptırımlar bunları daha da tehlikeye atmak çabalar. Bununla birlikte, Rusya’nın anlaşmayı askıya alması, şimdilik, muhtemelen anlaşma tarafından zorunlu kılınan veri alışverişlerinin, yerinde incelemelerin ve anlaşma tarafından uygulama ve uyumluluğu kolaylaştırmak için kurulan bir organ olan İkili Danışma Komisyonu’nun (BCC) toplantılarının sona ermesi anlamına gelecektir.
Anlaşma zaten baskı altındaydı. Bu yılın başlarında, Dışişleri Bakanlığı, Kongreye sunduğu bir raporda, Rusya’nın uymadığını belirtti. Anlaşmaya göre, her iki taraf da her yıl diğerinin nükleer üslerini sınırlı sayıda yerinde teftiş etme iznine sahip ve uygunluk endişelerini tartışmak için İkili Danışma Komisyonu toplantıları düzenleyebilir. Dışişleri Bakanlığı raporuna göre Moskova, Amerikalı müfettişlerin Rus nükleer tesislerine erişimini engelledi ve İkili Danışma Komisyonu’nu zamanında bir toplantıya çağırmadı.
Putin’in kararı, Rusya’nın ABD’li müfettişlerin girişine izin vermeme yönündeki önceki kararlarına yasal kılıf sağlayabilir ve halihazırda silah kontrolü anlaşmalarına şüpheyle yaklaşan yerel sertlik yanlıları için bir engel olabilir. Ancak kararının başka nedenleri de olabilir. Aynı zamanda, ABD’ye verdiği destek karşılığında bedel ödemeye istekli olduğunun da sinyalini veriyor. Ukrayna Rusya diğer güvenilir askeri veya ekonomik araçlardan yoksun olduğunda.
Karar, Rusya için de maliyetli olabilir. ABD, Rusya’nın askıya alınmasına denk gelebilir ve veri sağlamayı veya teftişlere izin vermeyi durdurabilir. Gerçekten de, bir ABD’li yetkili açıkladı “Karşılıklılık, karşılıklı öngörülebilirlik ve karşılıklı istikrar ilkeleri, ABD’nin Yeni START Antlaşması’nın uygulanmasına yönelik yaklaşımına rehberlik etmeye devam edecek.” Askıya alma, Rusya’nın dünya çapındaki diplomatik maliyetlerini daha da artıracak. Putin’in açıklamasını değerlendiren Çin Dışişleri Bakanlığı sözcüsüRusya’yı eleştirmekten kaçınırken, Pekin’in “iki tarafın anlaşmanın sağlam bir şekilde uygulanmasını sağlamak için yapıcı diyalog ve istişare yoluyla farklılıkları uygun şekilde çözmesini umduğunu” kaydetti.
New START’ın Rusya tarafından askıya alınması yalnızca en son silah kontrolü zayiatıdır. 2019’da Başkan Trump, Rusya’nın uyumsuzluğuna dair kanıtlara atıfta bulunmak, askıya alındı ve nihayetinde Rusya ile 500 ila 5.500 kilometre (yaklaşık 310 ila 3.400 mil) menzilli kara konuşlu füzelerin konuşlandırılmasını yasaklayan Orta Menzilli Nükleer Kuvvetler Anlaşmasından çekildi. 2020 yılında ABD ilan edildi dan çekilecek Açık Semalar AntlaşmasıKarşılıklı silahsız hava gözetleme uçuşlarına izin vererek şeffaflığı kolaylaştıran bir anlaşma. ABD çekilmesi, NATO müttefiklerinin (ve ayrıca Ukrayna’nın) karşı çıktığı), Rus ihlalleri iddialarına dayanıyordu – ve kısa bir süre sonra Rusya’nın geri çekilmesi izledi.
Peki Putin’in son hamlesi ne anlama geliyor?
İlk olarak, Rusya’nın ABD ile ilişkilerinin unsurlarını bölümlere ayırma konusunda giderek daha isteksiz olduğunu gösteriyor. Geçmişte, Rusya (ve onun selefi olan Sovyet) ve ABD, başka konularda çatışırken nükleer silah anlaşmalarını müzakere etmeyi, genişletmeyi ve uygulamayı başardılar.
İkincisi, yaşam desteği konusunda – 2026’da sona erecek olan – benzersiz bir anlaşma yaparak nükleer silah kontrol çabalarını daha da baltalıyor. Antlaşma, türünün son örneğidir; başka hiçbir nükleer devlet, nükleer kuvvetlerinin sınırlarını müzakere etmedi. Kötü sağlığı, diğer nükleer silahlı devletlere silah kontrolünün değerli olmayabileceğinin sinyalini verebilir.
Amerika Birleşik Devletleri’nin düşüncesizce tepki vermemesi veya bir silahlanma yarışına girmemesi önemli olacaktır. ABD stratejik nükleer kuvvetleri hala güçlü ve denge dır-dir kısa vadede değişmesi pek mümkün değil. Ancak uluslararası bir proje olarak nükleer silah kontrolü kesinlikle daha da azaldı.
David C. Logan, ABD Deniz Harp Okulu’nda yardımcı doçenttir. Burada ifade edilen görüşler yalnızca yazara aittir.