PARİS, 14 Eylül (IPS) – Pakistan’ın üçte biri sular altında. Yıkımın kapsamını anlamak zor, sadece halkının bugün karşı karşıya olduğu yıkımın büyüklüğünü değil, aynı zamanda altyapısına, binalarına ve ekonomisine aylar ve hatta yıllar boyunca ağır bir yük getirecek olan ekonomisine verilen zararı da anlamak zor. gelmek.
Uzmanlar, Pakistan’ın hava durumunu etkileyen sera gazı emisyonlarının ne ölçüde suçlanabileceğini tartışabilirken, bu yıkımın ölçeği, iklim değişikliğinin yıkıcı gücüne yanıt vermek için anlamlı bir strateji olarak “adaptasyon” kavramlarını kullanmanın eksikliklerini gösteriyor.
Pakistan, savaşlarda görülen büyük ölçekli yıkım türüyle karşı karşıya – ve sadece herhangi bir savaşta değil, tüm bölgeleri ve ülkeleri tüketen topyekûn bir savaş. Birçok ülkenin II. Dünya Savaşı’nda ve diğerlerinin daha yakın tarihli çatışmalarda yaşadığı durum budur. Pakistan’da sebep bir ordu değil, en azından kısmen atmosferimizi tıkayan sera gazı (GHG) emisyonlarının körüklediği değişen bir iklim.
İklim değişikliğini ele almaya yönelik uluslararası çabanın temel stratejik unsuru, “uyum”, yani “iklim değişikliğinin halihazırda meydana gelen etkilerine yanıt verme ve gelecekteki etkilere hazırlanma” eylemidir. Bu, sera gazı emisyonlarını azaltmaya odaklanan “azaltma” ile birlikte çalışır.
Tarihsel ve gelecekteki GHG emisyonlarımız bir dereceye kadar iklim değişikliği üreteceğinden, hava düzenlerindeki ve iklimdeki kaçınılmaz değişikliklere daha geniş bir şekilde yanıt vermek için önlemleri finanse etmemiz gerekiyor – hatta, hafifletme eylemi yoluyla GHG emisyonlarımızı düşürmeye çalışsak bile iklimimizin ne kadar değişeceğini sınırlamak için.
Yine de, Pakistan’daki son olaylar, yaygın yıkım karşısında bir uyum stratejisinin eksikliklerini göstermektedir. Bu olaylara “uyarlama” kavramı trajik bir şekilde yanlış yerleştirilmiş. Ülkelerin savaşın yıkımına uyum sağlayamaması gibi biz de yapamayız. Direnebilir, savaşabilir, iyileşmeye çalışabilirler ama yaşadıkları trajedi geri alınamaz.
İklim değişikliği nedeniyle kaybedilen hayatların sayısı şu anda savaşın yol açtığından daha az olsa da, her ikisinin de mülkiyeti, geçim kaynaklarını ve ekonomileri yok etme kapasitesi benzer.
Uzmanların “uyarlama” çabası içerisinde öne sürdükleri hedef ve unsurlar doğru olanlardır. İklimimizdeki değişikliklerin yarattığı kayıpları sınırlamaya, aşırı iklim olaylarından toparlanmayı hızlandırmaya ve hatta potansiyel fırsatlar aramaya çalışmalıyız.
İklime dayanıklı altyapıya, kuraklığa dayanıklı ekinlere ve diğer güçlendirilmiş tarım uygulamalarına, daha iyi hava tahmini kapasitesine, güç kaynağını daha hızlı yeniden bağlayacak araçlara ve çok sayıda başka önleme yatırım yapmalıyız. Ve bu çabaların iklimimizdeki değişikliklere uyarlanması gerekiyor. Ayrıca, iklim uzmanlarının ve diğerlerinin savunduğu gibi, bu alana çok daha fazla kaynak ayrılması gerekiyor.
Ancak geçmişin teknokratları ve politikacıları bu “adaptasyon” terminolojisine indiyse de, Pakistan’daki bugünün olayları, iklim değişikliğine ve onun yaygın yıkım potansiyeline, özellikle de finansal kaynaklara sahip olmayan gelişmekte olan ülkelere gerçekten uyum sağlayamayacağınızı gösteriyor. aşırı hava olaylarına karşı koymak için.
Hem gelişmekte olan hem de daha zengin gelişmiş ekonomilerde daha küçük ölçekte bile, yerel orman yangınlarının, sıcak hava dalgalarının ve sellerin artan sayısı ve şiddeti onarılamaz hasarlara neden oluyor. İnsanlar kayıp yaşıyor. Evlerini veya işlerini toparlayıp yeniden inşa etmelerine rağmen, yine de zarar ve sıklıkla trajedi yaşandı. İklim değişikliği nedeniyle insanlar ölüyor. Çok şey sonsuza kadar kaybolur.
Uluslararası iklim arenasında, iklim değişikliğinin neden olduğu “kayıp ve zarar” ödemeleri konusunda giderek artan bir tartışma var. Ek uyum önlemleri de dahil olmak üzere bu tür bir finansman yardımcı olabilir – ancak özellikle yıkımın potansiyel olarak büyük boyutu göz önüne alındığında sorunu çözmeyecektir.
Pakistan’ın ülkesinin üçte birinin sular altında kalmasına uyum sağlaması beklenemez. Ailelerin iklim değişikliğinin yol açabileceği trajediye uyum sağlamaları beklenmemelidir.
Karşılaştığımız iklim tehditlerini daha net bir şekilde değerlendirebilmemiz için, iklim değişikliğine yanıt vermede gerçekten ulaşabileceğimiz şeyleri daha iyi ifade eden başka bir terim bulalım. Küresel topluluk gerçekten de insanların maruz kalacağı kayıpları azaltmak için çalışabilir ve onların toparlanmalarına ve yeniden inşa edilmelerine yardımcı olmak için daha iyi bir iş çıkarabilir. Ancak iklim değişikliğinin neden olabileceği yıkıma gerçekten “uyum sağlamak”, tehlikeli bir şekilde yanıltıcı bir kavramdır.
Evet, uyum sağlamak ve daha yoksul ülkelerin iklim felaketlerine müdahale etmesine yardımcı olmak için ek finansman sağlanmalıdır. Ancak Pakistan’daki olayların gösterdiği şey, sera gazı emisyonlarını azaltmak ve böylece iklim değişikliğinin derecesini ve buna eşlik eden insanların yüzleşmesi gereken yıkıcı güçlerin derecesini sınırlamak için yapılması gereken çok daha fazla şey olduğudur.
Philip Benoit 20 yılı aşkın süredir, Dünya Bankası ve Uluslararası Enerji Ajansı’ndaki yönetim pozisyonları da dahil olmak üzere uluslararası enerji, iklim ve kalkınma konularında çalışmaktadır. Şu anda araştırma direktörü Küresel Altyapı Analitiği ve Sürdürülebilirlik 2050.
© Inter Press Service (2022) — Tüm Hakları SaklıdırOrijinal kaynak: Inter Press Service