Kulağa ne kadar tuhaf gelse de, enflasyonun gerçek ekonomik maliyetini belirlemek genellikle zordur. Enflasyon %0’dan %5’e yükselirse, ekonomi genelinde “reel” gelirlerin (enflasyona göre düzeltilmiş nominal gelirler) satın alma gücünün %5 düştüğünün aşikar olduğu düşünülebilir.
Ama bu doğru değil – ya da en azından, sadece hakkında daha fazla spesifikasyon olmadan doğru değil. kimin gelir düştü. “dairesel akışÇoğu makroekonomik ders kitabının birinci bölümünde yer alan diyagram derin bir şeyi vurgular: Bir kişinin maliyeti, diğerinin geliridir. Böylece, yumurta fiyatları %30 arttığında, alışveriş yapanların cebinden çıkan fazladan para uçup gitmez, bunun yerine bir yere düşer. Yumurta söz konusu olduğunda, bu bir yer tavuk çiftçilerinin gelirlerinde veya aracıların kârlarında veya bakkalların kârlarında olabilir.
Enflasyonun gerçekten yönlendirilebileceği zamanlar vardır. en toplumdaki gelirler çoğunlukla aynı hızda artıyor. Bu durumda, enflasyon dağıtım açısından nötrdür, ancak “gerçek” bir maliyet de yoktur. Örneğin, enflasyon %0’dan %4’e çıkarsa, ancak nominal ücret artışı %2’den %6’ya çıkarsa, reel ücretler zarar görmemiştir. 2021’den beri gördüğümüz enflasyonun dağıtımla ilgili çok önemli sonuçları oldu. Düşük ücretli işçiler, orta ücretli işçiler, yüksek ücretli işçiler ve kârlar için fiyatlar ve gelirler aynı doğrultuda hareket etmemiş, aksine çok farklı büyüme oranları görmüştür.
En çarpıcı olanı ise 2021’den bu yana enflasyonun başlamasında ve sürdürülmesinde kârların rolü. Şekil A Aşağıda, ABD ekonomisinin finansal olmayan şirketler (NFC) sektöründeki kar “artışlarını” gösteren bir ölçü gösterilmektedir. Bu sektöre zengin ve güncel veri kapsamına sahip olduğu için bakıyoruz. Kar marjları, temel olarak çıktı birimi başına kazanılan kârın işçilik ve işçilik dışı maliyetlere bölünmesiyle elde edilir.
Kâr marjları, COVID-19 ekonomik toparlanması sırasında arttı: NFC, 2017–2022’de birim işgücü ve birim işçilik dışı maliyetlere bölünen çıktı birimi başına kâr
| IVA ve CCAdj ile vergi sonrası karlar | İşaretleme, vergi sonrası |
|---|---|
| 2017-01-01 | %11,96 |
| 2017-04-01 | %11,97 |
| 2017-07-01 | %11,43 |
| 2017-10-01 | %11.70 |
| 2018-01-01 | %12,33 |
| 2018-04-01 | %12,32 |
| 2018-07-01 | %13.02 |
| 2018-10-01 | %13,32 |
| 2019-01-01 | %12.01 |
| 2019-04-01 | %12,29 |
| 2019-07-01 | %12,69 |
| 2019-10-01 | %12,93 |
| 2020-01-01 | %11,86 |
| 2020-04-01 | %11,79 |
| 2020-07-01 | %15,72 |
| 2020-10-01 | %13.41 |
| 2021-01-01 | %15,12 |
| 2021-04-01 | %16,68 |
| 2021-07-01 | %16.05 |
| 2021-10-01 | %15,26 |
| 2022-01-01 | %14,22 |
| 2022-04-01 | %15,31 |
| 2022-07-01 | %15,39 |
| 2022-10-01 | %15.09 |
Kaynak: Ekonomik Analiz Bürosu (BEA) Milli Gelir ve Ürün Hesapları (NIPA) verileri, Tablo 1.15.
Bu kar marjları yükseldiğinde, sonuç tüketiciler için artan fiyatlardır (enflasyon). COVID-19 iyileşmesinin ilk çeyreğindeki çok büyük artış açık. O zamandan beri, marjlar biraz düştü, ancak tarihi normlara göre son derece yüksek kaldı. Çoğu kişi (ben dahil) bu yüksek kâr marjlarının daha erken pes edeceğini ve şimdiye kadar çok yüksek enflasyondan daha fazla rahatlama sağlayacağını ummuştu, ancak bu henüz ciddi bir şekilde gerçekleşmedi.
Şekil B COVID-19 toparlanmasının başlamasından bu yana (2020’nin ikinci çeyreğinde) kârların, işçilik maliyetlerinin ve işçilik dışı maliyetlerin NFC fiyatlarındaki büyümeye katkısını gösterir. Son iş döngüsü zirvesinden (2019’un dördüncü çeyreği) bu yana yapılan ölçüm, bu hikayeyi kökten değiştirmiyor.
Normal zamanlarda şirket kârları fiyatlara yaklaşık %13 oranında katkı sağlıyor. 2020’nin ikinci çeyreğinden bu yana, fiyat artışının üçte birinden fazlasına veya normalde yaptıklarının iki katından fazlasına katkıda bulundular. Bu katkı önceki çeyreklerde daha fazlaydı, yani Şekil A’da gösterilen marjlardaki hafif düşüş, son çeyreklerde enflasyon üzerinde bir miktar aşağı yönlü baskı oluşturdu. Ancak kârların normale dönmesi için daha gidilecek çok yol var.
Kurumsal karlar, COVID-19 ekonomik toparlanmasındaki fiyat artışına orantısız bir şekilde katkıda bulundu: Birim işçilik maliyetleri, işçilik dışı maliyetler ve karlar tarafından açıklanan NFC fiyat artışının payı, 2020q2–2022q4 ve her birinin 2007–2019 arasındaki payları
| 2020q2–2022q4 | Paylaşımlar, 2007–2019 | |
|---|---|---|
| birim işçilik maliyetleri | %32,8 | %58,4 |
| İşçilik dışı maliyetler | %32,3 | %28,6 |
| karlar | %34,4 | %13,1 |
Kaynak: Ekonomik Analiz Bürosu (BEA) Milli Gelir ve Ürün Hesapları (NIPA) verileri, Tablo 1.15.
Son zamanlardaki enflasyonun aşırı kar önyargısının ekonomi politika yapıcıları için ne anlama geldiği nispeten karmaşıktır. Bu konulara ilişkin bazı genel bilgiler sunuyoruz. Burada. En önemli çıkarım, hedeflenen önlemlerin olmasıdır. herhangi bir varsayılan enflasyonist aşırı ısınmayı ortadan kaldırmak işgücü piyasasında kesinlikle enflasyonun ana itici güçlerini ele almıyor.
EPI’nin haber bültenine kaydolun, böylece ekonomiyi herkes için daha iyi hale getirme yollarına ilişkin araştırmalarımızı ve içgörülerimizi asla kaçırmazsınız.