Onlarca yıldır, dünyanın her yerindeki büyükşehir bölgeleri ve ilgili hükümetleri, kendilerini “bir sonraki Silikon Vadisi” haline getirmek için çok sayıda girişim başlattı. ABD içinde Silicon Alley, Silicon Beach, Silicon Bayou, Silicon Desert, Silicon Hills, Silicon Holler, Silicon Peach, Silicon Prairie, Silicon Shire, Silicon Slopes ve benzeri etiketler geldi ve gitti. Yurtdışında Silicon Wadi (İsrail) ve Silicon Roundabout (Doğu Londra) ile Singapur, Tayvan veya Hindistan’ın Asya’nın gerçek Silikon Vadisi olup olmadığı hakkında sık sorulan sorular var. Çin’de Pekin’deki Zhongguancun ve güneydeki Shenzhen şehri Silikon Vadisi’nin eşdeğeri olmak için yarışıyor.
Uzun yıllardır Silikon Vadisi’nin San Francisco Körfez Bölgesi’nde nasıl oluştuğunu araştıranlar, çok çeşitli başarı faktörlerine işaret edeceklerdir: bölgedeki üniversitelerin, öncü girişimcilerin ve risk sermayesi yatırımcılarının rolü ve uygun zamanlama. 1930’larda savunma sanayiinden 1950’lerde yarı iletken sanayinin ortaya çıkışına, ardından bilgisayar sanayine ve ardından internete geçiş. Bölgedeki hava durumu ve kültür bile, ülkenin ve dünyanın dört bir yanından gelen yetenekleri kendine çeken olumlu faktörler olarak tanımlanıyor.
Başka bir deyişle, Silikon Vadisi tepeden inme bir hükümet politikası tasarımı nedeniyle değil, insanların, sermayenin, araştırmanın ve evet kamu politikasının doğal ve hatta tesadüfi yakınsamaları nedeniyle gerçekleşti.
Bu nedenle, bazı ülkeler veya bölgeler yarı iletkenler gibi belirli alanlarda önemli liderlik ve başarı elde etmiş olsa da, dünyanın her yerinden diğer özentilerin hiçbirinin Silikon Vadisi’ne gerçekten rakip olamamış olması büyük bir sürpriz olmayabilir. Tayvan.
Özellikle dünyanın en büyük ikinci teknoloji üreticisi ve pazarı olan Çin için, Pekin, Shenzhen ve Şanghay’daki ana teknoloji merkezleri ve Hangzhou ve Chengdu gibi diğer merkezler, büyük ölçüde hükümet politikalarının, direktiflerinin ve mali desteğin yaratımıdır. . Bu, hükümetinin planlı ekonomi doğasına sahip Çin gibi bir ülkede norm olarak beklenebilir. Bu Çinli teknoloji merkezleri, son birkaç on yılda Çin’in muazzam iç pazarından yararlanmayı başarmış olsalar da, Silikon Vadisi’nin uluslararası erişimine ve küresel etkisine yaklaşamıyorlar. Kaderleri, Çin hükümetinin son iki yılda teknoloji sektörüne yönelik baskıları gibi, doğrudan Çin’deki tüm teknoloji sektörü için ciddi gerilemeye yol açan hükümet politikalarından kaynaklanan manipülasyonlara karşı oldukça hassas olmaya devam ediyor.
Son yıllarda, Kaliforniya’da yükselen maliyetlerle birlikte, Austin, Teksas ve Seattle, Washington bölgeleri gibi diğer teknoloji merkezleri gerçekten de Amerika Birleşik Devletleri’nde zemin kazandı. Ancak şu ana kadar, ne ABD’de ne de yurt dışında başka hiçbir yer, ölçek, derinlik, genişlik veya kapsam açısından Silikon Vadisi’nin itibarıyla boy ölçüşemedi.
O tarihe rağmen geçen hafta Biden yönetimi 500 milyon dolarlık bir bütçe açıklamıştı. teknoloji merkezi finansman planı (resmi olarak Bölgesel Teknoloji ve İnovasyon Merkezi Programı olarak bilinir). 10 milyar dolarlık CHIPS ve Bilim Yasası’nın bir parçası olarak program, yaklaşık 20 ABD şehrini veya bölgesini olası teknoloji merkezleri olarak belirleme ve sonunda finansman için 10 tanesini seçme hedefini belirliyor. Açık soru şudur: ABD, pek çoğunun büyük ölçüde başarısız olduğu bir yerde başarılı olabilir mi? Gerçekten de, CHIPS ve Bilim Yasası’nın kabulünden bu yana pek çok kişi tarafından sorulan ve tartışılan daha geniş kapsamlı soru, devletin sanayi politikasına dönüşün ABD’nin jeopolitik açıdan karşı karşıya olduğu küresel zorluklara doğru yanıtları sağladığından nasıl emin olunacağıdır. ve özellikle Çin ile rekabet.
Biden yönetiminin planı, yeni teknoloji merkezlerini desteklemek için “endüstriyi, yüksek öğretim kurumlarını, eyalet ve yerel yönetimleri, ekonomik kalkınma kuruluşlarını ve iş gücü ve iş gücü ortaklarını, ekonomimiz için gerekli olan teknolojiler için inovasyon ekosistemlerini güçlendirmek üzere bir araya getirmeyi amaçlıyor. Ulusal Güvenlik.” Her başvuran bölge aşağıdakilerden birine odaklanmalıdır: 10 önemli teknoloji alanı teknoloji merkezi tüzüğünde tanımlanmıştır: yapay zeka, yüksek performanslı bilgi işlem ve yarı iletkenler, kuantum teknolojisi, robotik, doğal ve antropojenik afet yönetimi, gelişmiş iletişim, biyoteknoloji, veri yönetimi ve siber güvenlik, enerji teknolojisi ve ileri malzeme bilimi.
Yönetim önümüzdeki iki yıl içinde Kongre’den daha fazla ödenek almayı taahhüt etse de, bu fonun 500 milyon dolarlık yetkilendirmesi aslında nispeten küçük. Ancak mütevazı mali teşvik, kılık değiştirmiş bir lütuf olabilir. Öte yandan, sürdürülebilir ve uzun vadeli politika tutarlılığı çok önemli olsa da, hiçbir yerel hükümet veya eyalet hükümeti, özel şirket ve hatta üniversiteler, sırf büyük bir çek dağıtıldığını gördükleri için bu plana çekilmemelidir. Ortaklıktaki her katılımcı – özel veya kamu – kendi kaynaklarıyla yatırım yapma taahhüdünde bulunmalıdır.
Diğer ülkelerle karşılaştırıldığında, Amerika Birleşik Devletleri’nin özellikle önemli bir avantajı var – birçok ülkeye sahip olmak. seçkin öğretim ve araştırma üniversiteleri araştırma yürütme, yetenekleri eğitme ve teknoloji transferi ve yeni girişimlerin kuluçkalanması için üsler olarak hareket etme konusunda teknoloji merkezleri için çapa görevi görebilecek ülke genelinde. Halihazırda, birkaç yeni örnek, mevcut bölgesel özel-kamu-akademik işbirliğinin uygulanabilirliğini ve canlılığını göstermektedir. Arizona’da, TSMC’nin yeni tesisinin Arizona Eyalet Üniversitesi ile bir ortaklığı var. Ohio’da, Intel’in “Silicon Heartland” projesi Ohio Eyalet Üniversitesi’nin oynadığı bir rolü içeriyor. Indiana’da ABD dökümhanesi SkyWater Technology, Purdue Üniversitesi’ne bağlı bir endüstri parkına taşındı.
Buna ek olarak, teknoloji şirketlerinin desteğiyle daha geniş bir vasıflı işçi tabanını eğitmek ve yaratılan yeni işleri doldurmak için vasıflı insan gücü sağlamak amacıyla toplum kolejleri giderek daha fazla askere alınıyor ve bu da tabii ki devlet tarafından memnuniyetle karşılanacak. ve yerel yönetimler.
Bu nedenle, Amerika Birleşik Devletleri’nin Silikon Vadisi’ni bir veya daha fazla yeni yerde taklit edip edemeyeceği, sorulması yanlış bir soru olabilir. Piyasa ve doğal güçlerin tamamen şansla yaratabileceği bazı başarı öyküleri vardır ve diğerleri politika, yenilikçilik, yatırım ve kaynakların doğru karışımıyla ülke çapında özel, hedeflenmiş çabalarla teşvik edilir. Her teknoloji merkezinin her şeyi yapması gerekmeyecek, ancak odak alanında ABD’nin küresel teknoloji rekabet gücünü korumak ve genişletmek, bu arada daha fazla bölgesel ekonomik eşitliği teşvik etmek için yeterince yapması gerekiyor.
ABD Ticaret Bakanı Gina Raimondo’nun dediği gibi, “Harika bir fikri olan bir bilim adamıysanız, Silikon Vadisi’ne taşınmanız gerekmez.”