Otuz yıl önce, Çin’in yıllık ekonomik üretimi mevcut dolar cinsinden yaklaşık 433 milyar dolardı ve bu da ekonomisini bugün kabaca bir Avusturya veya Güney Afrika büyüklüğünde yapıyor.
Şu anda 17.7 trilyon dolarlık gayri safi yurtiçi hasılası ile dünyanın en büyük ekonomisi ve mali kriz sonrası dönemde kolayca küresel GSYİH büyümesine en büyük katkıyı yapan ülke oldu.
2010’un başı ile 2020’nin sonu arasında Çin ekonomisi cari dolar bazında yaklaşık 11,6 trilyon dolar büyüdü. Bu, yaklaşık altı buçuk Rusya, neredeyse dört İngiltere veya Hindistan, yaklaşık üç Almanya, ikiden fazla Japonya veya 50’den fazla Yunanistan’ın eklenmesine eşdeğerdir. On yıl boyunca her yıl bir Endonezya eklemek gibi.
Çin ekonomik verilerinin cari dolar vb. kullanılarak doğruluğu hakkındaki tartışmaları bir kenara bırakalım.
Neden bunun üzerinden tekrar geçiyoruz? Pekala, birkaç hafta önce hakkında yazdık IMF’nin Çin hakkındaki IV. Madde raporu. FT Alphaville daha sonra IMF’nin Çin misyon şefi Sonali Jain-Chandra ile bazı konuları (sürmekte olan emlak piyasası saçmalıkları gibi) biraz daha derinlemesine incelemek ve bu konuda ne düşünmemiz gerektiğini öğrenmek için bir sohbet yaptı. mutlaka manşetlere çıksın.
En büyük çıkarımımız, IMF’nin Çin’in uzun vadeli büyüme potansiyeli konusunda çok daha karamsar hale gelmesi ve 2024-28 tahminlerini 2024-28 yılına kadar düşürmesiydi. yüzde puandan fazla2028’e kadar sadece yüzde 3,4’e yavaşlıyor. tahminler IMF’nin son yaptığına karşı Madde IV raporu sadece bir yıl önce ve 2021’den.
Jain-Chandra’nın işaret ettiği gibi, bunların bir kısmı kaçınılmazdı. Ancak bu aynı zamanda politika seçimlerinin bir sonucudur ve doğru politikalarla yavaşlama iyileştirilebilir. İşte onun görüşü:
“Çin ekonomisi sınıra yaklaştıkça, büyümenin son birkaç on yılda görülen yüzde 8-10’luk büyümeden yavaşlaması doğaldır. Bu nedenle bir yavaşlama kaçınılmazdı, ancak bu, beklenenden daha yüksek bir büyümenin ulaşılamayacağı anlamına gelmiyor. Aslında analizimiz, üretkenliği artırmayı ve azalan işgücünü dengelemeyi amaçlayan kapsamlı bir dizi reformu benimsemesi durumunda Çin’in mevcut orta vadeli projeksiyonumuzdan daha hızlı büyüme potansiyeline sahip olduğunu gösteriyor.”
Ayrı bir “seçilmiş sorunlarMadde IV’ten sonra yayınlanan rapor kemiğe daha çok et koyuyor. Ana sorunlar iyi bilinmektedir. Hızla yaşlanan bir nüfus, önümüzdeki yıllarda çok daha yavaş işgücü büyümesi anlamına gelir ve teknoloji ve becerilere yapılan yatırımlardan elde edilen kolay kazançlar çoğunlukla elde edildiğinden, üretkenlik artışı şimdiden keskin bir şekilde düşmüştür.
Ancak IMF’ye göre, Çin’in ekonomik potansiyelini giderek daha fazla baskı altına alan bazı kendine has sorunlar var:
Çin örneğinde benzersiz olan şey, rekor düzeydeki yurt içi tasarrufların yönlendirdiği aşırı yatırımın nispeten daha az verimli KİT’lere, örneğin gayrimenkul gibi faaliyetlere yönlendirilmesi nedeniyle, yatırıma dayalı büyümenin azalan getirilerinden kaynaklanan ek baskıdır. uzun vadede daha az büyüme artırıcı ve Çin’in zaten nispeten çok büyük olan kamu sermaye stokunu daha da artırmak. Çin’deki bu yatırım modeli, toplam üretkenlikteki düşüşü ve dolayısıyla potansiyel büyümeyi hızlandırdı.
Temel olarak, Çin artık kendisini bir klasikte bulmuş gibi görünüyor orta gelir tuzağıDünya Bankası’nın 2006’da aslında asla ortaya çıkmayan gelişmekte olan ekonomiler olgusunu tanımlamak için icat ettiği bir terim.
Bir yandan orta gelir tuzağından kurtulmayı başaran ülkelerin neredeyse tamamı Asya’da: örneğin Güney Kore, Tayvan, Hong Kong ve Singapur. Öte yandan, mevcut küresel ekonomik ortam bugün kökten farklıdır. Örneğin, küreselleşme sıçramaktadır.
Çin ekonomisi vites küçültmeye devam ederse, o zaman sonuçlar… . . harika değil.
Dünya Bankası verilerine göre – St Louis Fed’in FRED veri tabanı aracılığıyla – Çin, 2010-2020 döneminde üç dolarlık ekonomik büyümenin birden fazlasını sağladı. Brezilya ve Avustralya gibi ülkelerdeki zincirleme etki sayesinde muhtemelen çok daha fazlası için dolaylı kredi talep edebilir. Onun yerini ne alabilir? Diyelim ki hala şüpheciyiz Hindistan cevabı kanıtlayacak.
IMF, Çin’in büyüme hızındaki laik düşüşün küresel sonuçlarından endişe duyan tek kurum değil. Geçen Ekim ayında FTAV, BlackRock Investment Institute’un aynı zamanda Çin için uzun vadeli görünüm hakkında düşük anahtar çıldırıyor ve dünyanın geri kalanı için ne anlama gelebileceği.
Covid’in neden olduğu tecritlerin gevşetilmesi Çin’in kısa vadeli ekonomik görünümünü iyileştirirken, BlackRock’tan Alex Brazier ve Serena Jiang, Çin’in potansiyel büyüme oranının sadece yüzde 3 on yılın sonunda.
Geçmişte, ülkeler bir yavaşlamayla karşı karşıya kaldıklarında, evdeki tüketiciler kemerlerini sıkmış olsalar bile, Çinli tüketicilere ve şirketlere arabalarını, kimyasallarını, makinelerini ve yakıtlarını satın almaları konusunda hala güvenebiliyorlardı. Ve Çin’in hızla artan çalışan nüfusu üretim maliyetlerini düşük tutmasını sağladığından, bol miktarda ucuz ürün tedarik etmeye devam etmesi için Çin’e güvenebilirlerdi. Artık öyle değil. ABD, İngiltere ve Avrupa için artık resesyon yaklaşıyor. Ancak bu kez Çin ne kendisinin ne de başkasının imdadına koşacak.
Şimdi ABD ve Avrupa durgunluktan kurtulabilecek gibi görünüyor (parmak x’d). Ancak Çin büyümesinin durmasından kaynaklanan uzun vadeli serpinti hala muazzam olabilir.