Yeni bir çalışma belgesinde, Roland Benabou, Davide Ticchive Andrea Vindigni “dindarlık ile kişi başına düşen patentler arasında güçlü bir negatif ilişki” bulan daha önceki makalelerini takip ettiler. Yeni makaleleri “Religion and Innovation” (soyut; PDF), dindarlığa bireysel düzeyde bakıyorlar ve “dindarlık ile geniş bir yenilikçilik yanlısı veya karşıtı tutumlar dizisi arasındaki ilişkiyi inceliyorlar”.
Ne buluyorlar?
Tahmini elli iki spesifikasyonda, daha fazla dindarlık, neredeyse tek tip ve çok önemli ölçüde, daha az olumlu yenilik görüşleri ile ilişkilidir.
Dindarlığın sosyal doku üzerindeki geniş faydalarına dikkat çekiyorlar:
Güveç, Sapienza ve Zingaller (2003), Dünya Değerler Anketi’ni (WVS) kullanarak, daha fazla dindar kişinin – diğer insanlara, kamu kurumlarına ve piyasa sonuçlarına – daha fazla güvendiğini ve daha güvenilir olduğunu buldu: yasaları çiğnemeye, rüşvet almaya daha az istekli, vergilerde hile vb. Benzer şekilde, teorik modeller, ilahi ödül ve cezalara (ya da Kalvinist bir kişinin kendi kaderini tayin etme arzusunun) olan inançlarının, bireyleri daha az fırsatçı ve daha işbirliği içinde davranmaya nasıl teşvik edebileceğini vurgulamıştır; sosyal seviye.
Dolayısıyla dindarlık, Guiso ve diğerlerinin yaptıklarıyla ilişkili görünmektedir. daha yüksek üretkenlik ve büyümeye yardımcı olan belirli “toplumsal tutumlar” olarak tanımlayın.
Fakat:
Öte yandan, uzun vadeli büyümenin nihai itici gücü, teknik ilerleme ve daha genel olarak tüm yenilik yelpazesidir: temel bilimdeki ilerlemelerden yeni teknolojilerin yayılmasına (örn. Mokyr (2004), ekonomik uygulamalar ve hatta kadınların üretime ve fikir yaratmaya dahil edilmesi gibi sosyal değişim. Bu nedenle, dini inançların, değerlerin ve kurumların yaratıcılığa ve yeniliğe ne ölçüde elverişli veya zararlı olabileceğini incelemek de aynı derecede önemli görünmektedir. Bunu yapmak, bir anlamda, dinin bilimle, özgür düşünceyle ve yıkıcı bir şekilde yeni fikirlerle sık sık gergin ilişkisine dair asırlık teması modern metodolojilerle yeniden gözden geçirmek anlamına gelir.
Ve böylece bu temayı tekrar gözden geçiriyorlar ve şu sonuca varıyorlar:
Dünya Değerler Anketi’nin beş dalgasını da kullanarak, geniş anlamda tanımlanmış (örneğin, bilim ve teknolojiye karşı tutumlar, yeni ve eski fikirler, genel değişim, kişisel risk alma ve eylemlilik, hayal gücü ve bağımsızlık) yeniliğe açıklığın on bir göstergesi arasındaki ilişkileri inceledik. çocuklarda) ve hem inançları hem de katılımı içeren beş dindarlık ölçüsü. Elli iki regresyon spesifikasyonunda (sosyodemografik, ülke ve yıl için kontrollerle birlikte), daha fazla dindarlık neredeyse tek biçimli ve çok önemli ölçüde yenilikle ilgili daha az olumlu görüşlerle ilişkilendirildi. Takip eden çalışmada, mezhepler arasında bu tutumlardaki farklılıkları incelemeyi planlıyoruz.
Dindarlık: Toplum için İyi, Yenilik İçin Kötü mü? İlk olarak Freakonomics’te göründü.