2019’da Yeni Delhi hükümeti, Kontrol Hattı ticaretini askıya aldı: Keşmir’in Hindistan ve Pakistan bölgeleri arasındaki takas takası. Bu nedenle, Hindistan ve Pakistan resmi olarak tanınan sınırları üzerinden ticaret yapmaya devam ederken, sınırın tartışmalı kısmı olan Kontrol Hattı (LoC) üzerinden ticarete şu anda izin verilmiyor.
Bu konu, Yeni Delhi merkezli politika araştırma enstitüsü, Sanayi ve Ekonomik Temelleri Araştırma Bürosu’nun (BRIEF) direktörü ve kurucu üyesi olan Afaq Hussain’in uzmanlık alanlarından biridir. Hussain, uluslararası ilişkiler ve ticari bağlantı alanında çalışmaktadır; ilgi alanları arasında çatışmalar, sınır ötesi ticaret ve kalkınma çalışmaları yer almaktadır. Hussain, Diplomat’tan Krzysztof Iwanek ile bu LoC arası ticaretin önemi hakkında konuştu. Bu röportaj netlik için hafifçe düzenlendi.
senin içinde Hindu için 2017 yorumuçapraz LoC ticaretini “en başarılı CBMS’lerden biri” olarak adlandırdınız. [Confidence Building Measures] Hindistan ve Pakistan arasında.” Dışarıdan bir gözlemci için bu şaşırtıcı bir değerlendirme olabilir. Bu ticaret Jammu ve Keşmir için ve Yeni Delhi’nin İslamabad ile ilişkileri için ne kadar önemliydi?
Jammu ve Keşmir üzerinden Çapraz Kontrol Hattı (LoC) ticareti, Hindistan ve Pakistan arasında bir barış ortamı oluşturmaya ve bölünmüş Jammu ve Keşmir ailelerini ekonomik katılım yoluyla birbirine bağlamaya yardımcı olan çığır açan bir Güven Artırıcı Önlem (CBM) idi. 2008’de başlatılan bu takas ticareti, Jammu ve Keşmir’deki sınır ekonomilerinin doğası göz önüne alındığında önemli bir miktar olan 1,2 Milyar Doların üzerinde kümülatif bir değere ulaştı. Tüccarlar, işçiler, nakliyeciler vb. gibi birden fazla paydaşın bu ticarete dahil olması, bu bölgelerde yaşayan insanlar için istihdam fırsatları yarattı. Bu ticaret, işçiler ve yaklaşık 88 milyon dolarlık navlun için yaklaşık 170.000 iş günü veya 12 milyon dolar üretti. Sonuç olarak, LoC’ler arası ticaret, aksi takdirde siyasi olarak çalkantılı komşular olan Hindistan ve Pakistan arasında güçlü bir ekonomik bağımlılık kurulmasına yardımcı oldu.
Bu ticaret ekosistemindeki paydaşlar için ekonomik ve finansal kazanımların yanı sıra, CBM, Hindistan ve Pakistan arasında barışın bayraktarlarından biri olarak ortaya çıktı. Bu ticaretin başlatılması, Hindistan ve Pakistan hükümetleri ile Yeni Delhi hükümeti ile Jammu ve Keşmir halkı arasındaki güven açığının kapatılmasına yardımcı oldu. Bu ticaret, özellikle bölünmüş aileler için Cammu ve Keşmir üzerinden insanlar arası temasın ve bağlantının artmasına yardımcı oldu ve güven inşasıyla sonuçlandı.
Dikkate değer olan şey, Indo-Pak ilişkilerinin 2008’de Mumbai’deki 26/11 saldırıları ve 2016’daki Uri saldırısı sırasında en düşük seviyesine ulaştığında, Kontrol Hattı boyunca ticaretin devam etmesidir. Bu, barışçıl bir seçmen kitlesinin yaratılmasıyla sonuçlandı ve kontrol hattının her iki tarafındaki paydaşların yanı sıra Yeni Delhi ve İslamabad’ı bir araya getirdi. Jammu ve Keşmir’deki insanların zihniyetlerini değiştirdi ve “bulanıklaşan sınırlar” anlatısı gözlemlenebildi.
LOC’ler arası ticaretin yeniden canlandırılması gerektiğini ve yeniden canlandırılabileceğini düşünüyor musunuz?
LoC’ler arası ticaretin askıya alınmasının, hem sosyal hem de ekonomik etki açısından sınır ekonomileri üzerinde derin bir etkisi oldu. Ayrıca bu etkinin COVID-19 salgını nedeniyle daha da kötüleştiğini de belirtmeliyiz. LoC’ler arası ticaretin yeniden başlaması, bu paydaşların geçim kaynaklarını yeniden canlandırmasına yardımcı olacaktır. Hindistan ve Pakistan hükümetleri bu ticareti canlandırmalı ve bu ticaretin sağladığı temettülerin sürekliliğini sağlamalıdır.
Son zamanlarda, Pakistan hükümeti, meyve vermesi gereken ticaretin yeniden başlamasına yönelik bir eğilim gösterdi. LoC’ler arası ticaretin yeniden başlatılması da Hindistan ve Pakistan arasındaki görüşmelerin bir parçası olmalıdır. Hükümetlerin ayrıca güvenlik yönlerini geliştirmek ve bu ticaretin gelişmesi için güven ve şeffaflığı teşvik etmek için bu ticaretin çerçevesini yeniden stratejilendirmesi gerekecek.
Çapraz LoC bağlantıları, Hindistan-Pakistan ilişkilerini geliştirmenin bir unsuru olarak kullanılabilir. Barışın uygulanması için ekonomik öncelikler küçümsenemez.
Daha iyi izlenmesini sağlamak için LoC aracılığıyla yeniden canlandırmak yerine ticareti yeniden yönlendirmek mümkün müdür? Hindistan-Pakistan resmi sınırından geçebilir mi? Yoksa lojistik maliyetler ve diğer tüccarlardan kaynaklanan rekabet, böyle bir yeniden yönlendirmeyi imkansız hale getirir mi?
Çapraz LoC ticareti, Hindistan ve Pakistan arasında Jammu ve Keşmir merkezli bir Güven Artırıcı Önlem olarak başlatıldı. Çapraz LoC ticareti, Cammu ve Keşmir’de üzerinde anlaşmaya varılan iki rota aracılığıyla ekonomik bağlantı kurmaya ve insanlar arası teması artırmaya odaklanan bir takas ticaretiydi. Düzenli uluslararası ticaretin yanı sıra iki ülke arasında ek bir ekonomik angajman katmanı olarak kendini geliştirdi.
Hindistan ve Pakistan arasında kara ve deniz yoluyla zaten uluslararası ticaret yolları var. Kara yolu Pencap üzerinden aktiftir ve uluslararası ticaret bu güzergah üzerinden gerçekleşir. Bu girişimin temelini sulandıracağından, LoC’ler arası ticaret yollarını Jammu ve Keşmir’den taşımak mümkün olmayabilir.
Düşünce kuruluşunuzun raporlarında, BRIEF, örneğin 2017 ve 2021, ayrıca bu ticaretle ilgili endişelerinizden de bahsediyorsunuz – bunun yasa dışı ticaretin büyümesine yol açabileceği de dahil. LoC’ler arası ticaretin silah veya narkotik kaçakçılığı için kötüye kullanılabileceği (böylece muhtemelen terörist grupları da güçlendireceği) Hindistan hükümetinin 2021’de bu ticareti askıya almasının resmi nedeni olarak gösterildi. Sizce bu endişeler ne kadar haklı?
Yasadışı ticaret toplumlarımız için ciddi ve büyüyen bir tehdittir. Bu ulusal bir olgu değil, uluslararası bir olgudur. Dünya genelinde, ticaret ekosisteminde, ticaret sistemini ve bunun etrafındaki yasal çerçeveleri kötüye kullanan bazı düzensizlikler var. Bununla birlikte, hükümetin ve düzenleyici kurumların çabası, bu tür kötüye kullanımı engellemek için gözetimi güçlendirmeye odaklanmıştır.
LoC’ler arası ticaretin askıya alınmasından birkaç yıl önce, yasadışı ticareti ve diğer usulsüzlükleri kolaylaştırmasıyla ünlüydü. Bu ticarete ilişkin olumsuz anlatıların da çeşitli güvenlik ve operasyonel kaygılardan kaynaklandığını unutmamalıyız. Bu endişelerin bazıları altyapı ve politika düzeyindeki eksikliklerle bağlantılıydı. Bu ticaretin takas doğası göz önüne alındığında, LoC’ler arası ticaret, düzenli uluslararası ticaret uygulamalarını ve finansal muhasebe protokollerini takip etmedi. Bu, ticaret sisteminde de istismar edilen usulsüzlüklerin kapsamına neden oldu. Diğer ticaret sınırlarında da (örneğin, Hindistan ve Pakistan arasındaki ICP Attari) uyuşturucu ve kaçakçılık vakalarının olduğu da belirtilebilir. Bu sınırlardaki düzenleyici ve güvenlik kurumları, gelecekte bu tür durumları durdurmak için ekosistemi güçlendirecek ve LoC’ler arası ticaret durumunda olduğu gibi ticareti askıya almayacaktır.
LoC’ler arası ticaret, insanlar arası bağlantılar ve Jammu ve Keşmir’deki sınır ekonomilerinde ekonomik temettüler yoluyla kendi “duygusal sermayesini” yaratmamış olsaydı, bu ticaret on yıl boyunca siyasi aksaklıklardan kurtulamayacaktı. Hindistan ve Pakistan’ın genel ekonomik yelpazesinde ticaret hacimleri asgari düzeyde olabilir, ancak çatışmanın merceğinden ve bu sınır bölgelerinde yaşayan insanlara faydaları açısından bakılması gerekiyor. İşte o zaman bu ticaretin sonucu büyütülür ve kişi olumlu etkiyi takdir eder.
Hindistan ve Pakistan hükümetleri bu ticareti yeniden başlatmaya karar verdiklerinde, son on yılda gündeme gelen güvenlik ve politika endişelerini akıllarında tutmaları gerekiyor. Bu ticaret için revize edilmiş protokoller, bu ticaretin kötüye kullanımı için var olan herhangi bir boşlukla ilgilenmelidir. HS kodları, dijital platformların uygulanması, vergi düzenlemelerinin netliği ve “menşe kuralı” aracılığıyla ürün tanımlama alanlarındaki politika boşluklarına da bakarken, şeffaflığı sağlamak için hem fiziksel hem de dijital altyapı yükseltmesinin uygulamaya konulması gerekecektir. vb.