Stuart Kirk’ün, diğer şeylerin yanı sıra Hollanda Merkez Bankası’nı “iklim finansal riskini” olduğundan daha büyük göstermek için teraziye parmak bastığı için eleştiren iklim finansmanı konuşması hakkında bir inceleme yazdım.
Nerede olduğumuzu hatırla. Burada, önümüzdeki 5 yıl içinde, fiili banka yatırımları ve düzenleyici ufuk ölçeğinde, bazı fiziksel “iklim” olaylarının finansal sistemi yok edeceği fantezisinden bahsetmiyoruz. “Geçiş riskinden” bahsediyoruz, yasa koyucularımızın karbon politikalarının sistemik oranlarda finansal bir erimeye neden olacak kadar aşırı harekete geçme şansı. Ve burada, bir karbon vergisinin bunu yapıp yapamayacağı.
Hollanda Merkez Bankası’ndan Robert Vermeulen (kişisel kapasitesiyle ve koşullar göz önüne alındığında olağanüstü bir nezaketle) hesaplarını savunmak için şunları yazdı:
Hollanda Merkez Bankası senaryosunda Kirk, karbon fiyatındaki 100 ABD$’lık bir artışın etkisini modellediğimizi ifade ediyor. Bunun düşük, yüksek veya aşırı olup olmadığı konusunda tartışabiliriz, ancak tamamen tüketicilere aktarılırsa, Amsterdam – New York gidiş-dönüşünü 200 ABD doları daha pahalı hale getirecektir.
Tablodaki GSYİH rakamlarının temele göre yorumlanması gerekir. Öyleyse, yıllık %2’lik bir temel GSYİH büyümesi varsayalım. Ekonominin 0 yılında 100 büyüklüğe sahip olduğunu varsayalım, o zaman ekonominin büyüklüğü 5. yılda 110 olsun. Dolayısıyla, bu temel ekonominin GSYİH düzeyi 1. yılda 102, 2. yılda 104, vb. Senaryonun temele göre okunması gerektiğinden, senaryodaki GSYİH seviyesi 1. yılda 100,7, 2. yılda 100,8, 3. yılda 103.2, 4. yılda 106,7 ve 5 yılda 109.5’tir. Dolayısıyla, karbon fiyatı Modellememiz hiçbir şekilde ekonomiyi yok etmez.
Faiz oranı şoku ile ilgili olarak, bu değişken varsayılmaz, ancak modelden içsel olarak takip edilir. Uzun vadeli faiz oranının yüzde 1 puan arttığına dikkat edin. Ekonomi taban çizgisine göre daha yavaş büyürken, faiz oranı tekrar temel faiz oranına yakınsar ve 5. yılda yaklaşık olarak buna eşittir. 1 Mart’ta bu yıl 6 Mayıs’ta %3.12’ye yükseldi. Bir karbon fiyatının fosil yakıt enerji fiyatları üzerinde çok benzer bir etkisi olduğundan, uzun vadeli faiz oranlarındaki artış garip bir şey değil ve bu yıl gözlemlediklerimizle tam olarak uyumlu.
Ana nokta “faiz oranı şoku… varsayılmıyor, ancak modelden içsel olarak takip ediliyor” Kirk, yüksek faiz oranlarının GSYİH’yı düşürmek için modele eklenen ayrı bir varsayım olduğunu iddia ederken doğru değil.
Ek’i okumadım, modeli de incelemedim. Ancak bunun bir blog olması beni birkaç spekülasyondan alıkoymayacak.
Hala biraz şaşkınım. GSYİH vergisinin %2’lik bir artışının GSYİH’yi düşürmesi, ekonomiye bozulmalar eklediğinden (dışsallıkları hesaba katmadan) çok mantıklı geliyor. Ancak reel faiz oranları genellikle durgunluk dönemlerinde düşer. Belki de bu nominal bir faiz artışıdır?
Bir karbon vergisinin bu kadar zararlı olması da şaşırtıcı. Yanıt olarak Robert’a biraz iğne yaptım: Neden Avrupa’nın zaten muazzam olan yakıt vergilerinde bir düşüşü simüle etmiyorsunuz? Karbon vergisindeki bir artış GSYİH’yı bu kadar düşürürse, yakıt vergilerindeki bir düşüş GSYİH’yi artırmalı ve faiz oranlarını benzer miktarlarda düşürmeli!
Robert, benden birkaç soruya yanıt olarak şunları ekliyor:
Kuyruk riski senaryolarını ve karbon fiyatlarında keskin bir artış olması durumunda bankaların nasıl etkileneceğini incelediğimizi lütfen unutmayın. Politika yapıcının Paris Anlaşması karbon emisyonu hedeflerini karşılamak istemesi durumunda, ideal olarak şirketlere 2050’ye kadar öngörülebilir bir politika yolu sunmanızı öneriyoruz. Bu, ekonomide kademeli bir düzenlemeye izin verir, ancak yakında harekete geçmeyi gerektirir. Bununla birlikte, hükümetler çok uzun süre beklediklerinde ve yine de emisyon hedeflerini tutturmak istediklerinde, ekonomi daha büyük bir şok alacaktır.
Bu ilginç. Bunun ekonomik modelin çok büyük “ayarlama maliyetleri” olduğu anlamına geldiğini tahmin ediyorum. Genellikle vergilerin “düzey etkisi” vardır, bu nedenle uygulama hızı o kadar önemli değildir. Kirk, karbon vergisini birdenbire koymanın, birkaç yıla yaymaktan çok daha büyük bir etkiye sahip olduğu bir model hakkında söyleyecek bir şeye sahip olabilir.
Belki de ilginç olan bu çalışmada, güneş enerjisini çok daha ucuz ve depolamayı kolaylaştıran teknolojik şokların etkilerini de analiz ediyoruz. Temelde bu bir deflasyonist fiyat şokudur ve ekonomideki ayarlamalar nedeniyle hala temel büyümeye göre geçici olarak daha düşük GSYİH büyümesine yol açmaktadır. Bu durumda gerçekten de faiz oranlarının düştüğünü görüyorsunuz çünkü kaynağın şoku deflasyonist, yani enerji ucuzluyor.
Ne yaparsanız yapın GSYİH düşüyor mu? Genellikle maliyeti düşüren arz şokları GSYİH için iyidir. Görünüşe göre bu modelin çok güçlü bir Phillips eğrisi var, bu yüzden düşük enflasyon (ki şimdi hepimizin iyi bir şey olduğunu düşünebiliriz) GSYİH’yı mı düşürüyor? İyi ki enerji santralleri, otoyollar ve bentler inşa eden atalarımız, arz iyileştirmelerinin GSYİH’yi düşüreceğini düşünmediler! Son yorum, reel faiz oranlarına karşı nominal faiz oranlarına mı baktığımız sorusuna yol açıyor.
En iyisini sona saklıyorum:
Lütfen, en azından modellediğimiz büyüklükteki karbon fiyat artışlarının finansal krizlere yol açmaması gerektiğini unutmayın. Hollanda ekonomisi için 100 ABD$’lık bir karbon fiyatı artışı, nominal değerde Hollanda GSYİH’sının %2’sinden biraz daha azına tekabül etmektedir. Bunu bir kota olarak modelledik (örn. OPEC üretim limitlerine benzer), böylece daha yüksek fiyatların faydaları fosil yakıt üreticilerine düşüyor. Bunu hükümetler tarafından alınan bir vergi olarak modellemeniz ve verginin yeniden dağıtıldığını varsaymanız durumunda, örneğin KDV’de bir azalma olarak, (çok) daha küçük GSYİH etkileri bulacaksınız. Bu nedenle, uygun politikalarla ideal olarak aynı anda daha düşük karbon emisyonları elde edebilir ve ekonomi üzerindeki olumsuz kısa vadeli etkileri en aza indirebilirsiniz.
“Karbon fiyatı artar, en azından [big] modellediğimiz büyüklük, finansal krizlere yol açmamalıdır.“Eh, oyun tam orada. Kirk’ün tüm konuşmasının konusuna gelince, finansal sistem riski iklimden mi, yoksa tüm bunlar, yasa koyucuların gitmeyeceği yerlerde merkez bankalarının fosil yakıtları finanse etmelerini sağlamak için bir sis perdesi mi, oyun bitti. (Ayrıca, yasa koyucular büyük karbon vergisini asla uygulamayacakları için, yasa koyucular büyük karbon vergisini uygulamadan önce, düzenleyicilerin fosil yakıtları finanse etmek için adım atmaları gerektiğini söylemeleri daha da çelişkilidir.)
Asıl mesele hakkında düşündüğümüz için son kısım önemlidir: Karbon vergisi geliri ile yaptığınız şey, ekonomik etkisi üzerindeki etkisi açısından çok önemlidir.. Karbon vergisi geliri diğer çarpık vergileri dengelemek için kullanılıyorsa, GSYİH’nın arttığını, bir kazan-kazan olduğunu kolayca hayal edebiliyorum. Çok daha yüksek marjinal oranlara ve çok daha kötü bozulmalara sahip başka vergiler de var.
Elbette Vladimir Putin’in izniyle hesaplamanın deneysel bir versiyonuna tanık oluyoruz. Ben Moll gibi diğerleri, bu büyük ve ani fiyat artışının ve miktar azalmasının etkisinin çok daha küçük olacağı konusunda daha mikro ekonomik hesaplamalar yapıyor. göreceğiz. Ayrıca herhangi bir stres olup olmadığını da göreceğiz. bankacılık sistemi üzerinde yüksek petrol fiyatlarının bir sonucu olarak. Şimdilik, yüksek fiyatlar dramatik artışlar İklim finansal risk savunucularının öngördüğü çöküş değil, eski petrolün kârında. Econ 101 çalışıyor. Ancak, karbon vergisi ile “Putin’in zammı”nın ekonomik olarak aynı olduğunu belirtmekte fayda var, bu nedenle birinin deneyimi diğerini bilgilendirebilir ve biri diğerini coşkuyla destekliyorsa birinden şikayet etmek biraz aptalca olur.