Theodore Place Nükleer silahlar ve füze savunması konusunda Pentagon danışmanı olan emekli bir MIT fizik profesörüdür. Kısa süre önce bir YouTube röportajında özetlediği İran nükleer silahlarının yeteneği hakkında bir sunum yayınladı. Profesör Place, önemli ölçüde, silinebilir bir fisyon bombasının inşasının İran’ın becerilerinin bir parçası olduğunu açıklıyor. Tam sunumu .pdf mevcuttur BuradaVe bazı anahtar slaytları göstereceğim. İlginçtir ki, bu bilgiler kitle iletişim araçlarında bildirilmemiştir. Bunun neden harika bir hikaye olduğunu ve neden bastırıldığını açıklayacağım.
https://www.youtube.com/watch?v=pkcs3fqfjki
İran’ın bomba yapabileceği gibi
Operasyonel bir nükleer silah yaratmak için İran’ın üç şeye ihtiyacı var:
1. Fissil malzeme
İran’ın nükleer faaliyetlerini izleyen Uluslararası Atom Enerjisi Derneği (IAEA) tarafından toplanan bilgileri kullanarak Profesör Postaol, akıl yürütme zincirimizi mevcut% 60 zenginleştirilmiş U235 eskortundan başlar ve birden fazla fisyon bombası yapmak için yeterli U235 bomba seviyesinin yaratılmasıyla sona erer. İsrail ve ABD’nin son saldırıları sırasında% 60 zenginleştirilmiş materyalin yok edildiğine dair bir kanıt yok ve İran bu nispeten az miktarda malzemeyi güvenli bir şekilde saklamak için güçlü bir şekilde motive olacaktı.
Posta 24 Temmuz 2025 Sunum Sayfa 2
Bu sunumun kilit noktası, İran’ın% 60 zenginleştirilmiş U235 eskortunun, U238’den orijinal zenginleştirmeyi gerçekleştirmek için gerekli kaynakların bir kısmı ile% 83.7’lik bir silahla daha da zenginleştirilebilmesi ve gerekli üretim yapılarının küçük bir ticari binaya kolayca adapte olacağıdır.
2. kompakt bir bomba tasarımı
Bir nükleer bomba için en basit tasarım U235 kullanır ve fissil malzemenin subkritik kısımlarıyla patlayıcı araçlarla çok hızlı bir şekilde birleştirerek kritik bir kütle oluşturur. Bu, ABD’nin Hiroşima’ya düştüğü atom bombasında kullanılan yöntemdi. Sonuçları belirleyen fizik o kadar basittir ki teste gerek kalmaz. Bu tür bir temel gazetenin patlayıcı oluşturulması, plütonyum veya termonükleer silahların fisyonuna kıyasla nispeten düşüktür (10-20 kiloton), ancak bir şehri yok etmek için yeterlidir.
Posta 24 Temmuz 2025 Sunum Sayfa 27
Posta 24 Temmuz 2025 Sunum Sayfa 28
Posta 24 Temmuz 2025 Sunum Sayfa 30
Profesör Postalı tarafından 7 ila 20 kiloton arasında tarif edilen bombanın tasarımının tahmini patlayıcı oluşturulması, 1945’te (15 kiloton) Hiroşima’ya düşen yıkıcı güce eşdeğer olacaktır. O zamanlar Hiroşima nüfusu (350.00), mevcut Hayfa’nın (290.00) ile aynı boyuttaydı.
3. Etkili bir dağıtım sistemi
İran, Sejjil-2, Khaybar Shekan, Fattoh ve Dezful dahil olmak üzere İran’dan İsrail’e 100 kg nükleer ücret sağlayabilen birden fazla füze sistemine sahiptir. Bunların hepsi nükleer kafanın teslimine izin verir ve yemlerin önleyici füzeler için ek bir yük kapasitesine sahiptir. Hipersonik manevralar ve projeler (örneğin Khaybar Shekan ve Made) İsrail savunmalarını daha da karmaşıklaştırıyor.
İran bombasının stratejik etkileri
İran’ın nükleer silah yeteneğine sahip olması için temel değer caydırıcılıktır. İsrail artık İran’ı nükleer saldırı veya zeminin tamamen istilası yoluyla tam bir yıkımla tehdit edemez. Bazı nükleer füzeler bile İsrail’i tamamen harap edebilir ve bölgedeki ABD güçlerine kabul edilemez kurbanlar verebilir.
İsrail, geleneksel ve kimyasal füzici tehditlere yönelik sofistike bir sivil savunma sistemine sahip olsa da, genel nüfusu nükleer bir saldırı sonrasında radyasyona maruz kalmadan korumak için altyapı eksik. Radyasyonla sertleştirilmiş sınırlı sığınaklar, kentsel popülasyonlar için toplu serpinti koruması yok ve ulusal ölçekte halka açık bir şekilde radyasyona yanıt sistemi yok. İsrail’in nükleer savunma stratejisi, kendisini nükleer sonuçlara karşı koruyan nüfusu değil, caydırıcılığı ve müdahaleyi destekliyor.
Tel Aviv’de 10 kilotonlu nükleer patlama 100.000’e kadar acil ve yarım milyon ölüme neden olabilirken, haifa’daki grev, özellikle endüstriyel alanlar etkilenirse 40.000-70.000 ölüme ve 300.000’den fazla yaralanmaya neden olabilir. Bunlar muhafazakar tahminlerdir; Gerçek sayılar patlama spesifikasyonlarına ve acil müdahale kapasitesine göre daha yüksek olabilir. Ekonomik, çevresel ve jeopolitik sonuçlar felaket olacaktır. İsrail tarafından İran’a karşı nükleer grevler eşit derecede korkunç olurdu.
İranlı bir nükleer grev olasılığı, İsrail’in geleneksel füzici savunma doktrinini, nüfuslu alanlara veya kritik altyapılara çarpmak için sağlanan füzeleri ele geçirme konusunda iptal ediyor. Bu seçici taahhüt, geleneksel saldırılar sırasında kasıtlı kaynakları korurken, potansiyel bir nükleer tehdit karşısında sürdürülemez hale gelir. Düşük verimli bir nükleer patlama bile, bu bağlamda patlama, termal radyasyon, EMP ve yansıtmalardan kaynaklanan yaygın bir yıkıma neden olur, bu bağlamda, gelen tüm balistik füzeler beklenen yörüngelerinden bağımsız olarak potansiyel olarak nükleer silahlı olarak ele alınmalıdır. Bu, belirli yapıları tehdit edip etmediklerine bakılmaksızın tüm hedeflerin tam olarak dahil edilmesini gerektirir. Sonuç olarak, nükleer gazetelerin varlığı ve hatta şüphesi füze savunma sistemleri yükünü önemli ölçüde artırır ve algılanan riski temel alan herhangi bir savunma stratejisini baltalar.
İran’ın İsrail örneğini takip etmesi ve nükleer silahlara sahip olduğunu ilan etmeyi reddedecek. Bu, programı bir şekilde eleştiriden koruyacaktır, ancak nükleer kapasiteyi güvenilir hale getirmek için yeterli bilgi sızdırılacak veya keşifler olacaktır. Bir nükleer silahın İran’ın gelişimini önlemek için agresif askeri eylemin nihayet İran’ı böyle bir gelişmenin gerekli olduğuna ikna etmesi üzücü bir ironi.
Koyunların sessizliği
Ana akım medyada İran nükleer kapasitesinin Profesör Yeri Bildirgesi’ndeki yorumların olmaması, esas olarak bugünün kitle iletişim araçlarının utangaçlığı ile açıklanabilir. Bu hikayeyi imzalamak, Trump’ın beyanının İran nükleer programının sonunu gösterecek. Bu, Trump yönetiminin medya sahiplerinin ticari çıkarlarına karşı cezalandırıcı bir eylemi tetikleyebilir. Yayıncılar ve gazeteciler, Amerika Birleşik Devletleri istihbarat topluluğu tarafından Placeol’un ifadelerinin onaylanmadığını ilan ederek siyasi korkularını gizleyebilirler, ancak bu, siyasi rüzgarlarda bir meteorolojik grup olarak çekilen, dönüşümlü olarak doğrulayan ve yıllarca İran’ın nükleer silahları programını reddeden aynı topluluktur.
Çözüm
Profesör Postal’ın konularına dayanarak, İran’ın kalıcı bir nükleer silahı olması veya yakın gelecekte bir tane üretebilmesi muhtemeldir. Bu gelişme, İsrail’in İran’ı bölgesel bir rakip olarak ortadan kaldırma stratejisi için çıkmazlık anlamına geliyor. İsrail, Amerika Birleşik Devletleri’ni İran silahlı bir nükleer istila etmeye ikna edemeyecek ve İsrail artık nükleer misilleme korkusu olmadan İran’ı nükleer grevle tehdit edemeyecek. İsrail ve Amerika Birleşik Devletleri’nin yanıltıcı dış politikaları, nükleer silahların çoğalmasının başka bir örneğine yol açtı ve daha fazlası, bu uluslar birincil jeopolitik araçlar olarak askeri güç kullanımında devam ettikleri sürece daha fazla takip edecekler. İsrail ve Amerika Birleşik Devletleri kılıcın yakınında yaşamaya devam ederse, diğer ulusların elinde görünen nükleer kılıçlar bulacaklar.
