Yves burada. Sohbet, olaydan altı yıldan fazla bir süre sonra Çıplak Kapitalizm’i yakalar. Jerri-Lynn Scofield’ın Ocak 2017’sinin zirvesinden İsraf Etme, İsteme: Bazı Eyaletlerde Gündemdeki Yasaları Düzeltme Hakkı:
Anakart raporlar beş eyaletin tüketici elektroniklerini tamir etme hakkını zorunlu kılacak mevzuatı yeniden canlandırdığını. Bu devletler Kansas, Massachusetts, Minnesota, nebraska, Ve New York. Tasarılar, şirketlerin yedek parçaları bağımsız tamirhanelere sunmasını ve ayrıca halka açık teşhis ve servis kılavuzları hazırlamasını gerektirecek ve onarımları orijinal üreticilerle sınırlayan münhasır satış sonrası onarım pazarını ortadan kaldırmayı amaçlıyor.
Bu tür tekel düzenlemelerinin tartışmasız devam etmesine izin vermek, orijinal üreticilerin satış sonrası onarımlara hakim olmalarını sağlar. Ve bu statüko, tüketicilere sadece ekonomik maliyetlerden daha fazlasını dayatıyor. Ayrıca çevreye yük olan gereksiz elektronik atıklar da yaratır: öncelikle gereksiz ürünler üretmek için daha fazla kaynak tüketerek ve en iyi ihtimalle kusurlu bir şekilde geri dönüştürülen ve birçok tehlikeli madde içeren cihazların atılmasını gerektirir. Orijinal yedek parçalar üzerindeki üretici kontrolü, bağımsız tamir atölyelerini ya kırık cihazları parça için temizlemeye ya da gri piyasa tedarik kaynaklarına yönelmeye zorlar. Başka bir Anakart parçası olarak, Her Şey Nasıl Onarılır, Açıkladığı gibi, İç Güvenlik Bakanlığı ve federal gümrük görevlileri, onarımlarında “sahte” olduğu iddia edilen parçalar kullandıkları için bu tür dükkanlara baskınlar düzenlediler.
Bu, eyalet yasama organlarının mevzuatı onarma hakkını ilk kez değerlendirmiyor. 2012 yılında, doğrudan oylama girişiminin ardından, Oy verenlerin %86’sı Önlemi destekleyen Massachusetts, ilk otomotiv onarım hakkı yasa tasarısını kabul etti ve sonunda bu, ülke çapında bir politikanın temeli. Otomobil üreticileri, aksi takdirde aynı konuda 50 rakip eyalet yasal varyantıyla uğraşmak zorunda kalabilecekleri endişesiyle federal bir politikayı desteklediler.
Ardından gönderi, en az 2012’den beri ele aldığımız tohum patentlerine dönüyor (Mülkiyet Hakları ve Büyüme: Kölelikten Dersler). Bu 2012 gönderisine bakın: Telif Hakkı İhlali Terörizm Olarak Değerlendiriliyor George Washington tarafından.
Leland Glenna, Kırsal Sosyoloji ve Bilim, Teknoloji ve Toplum Profesörü, Penn State. İlk olarak şu adreste yayınlandı: Konuşma
Son yirmi yılda traktörler daha sofistike hale geldikçe, büyük üreticiler çiftçilere onarım için daha az seçenek sundu. Çiftçiler, bağımsız tamir atölyeleri kiralamak yerine şirket yetkili satıcılarının gelmesini giderek daha fazla beklemek zorunda kalıyor. Onarımların yapılması günler alabilir, bu da genellikle zaman kaybına ve yüksek maliyetlere yol açar.
yeni mutabakat zaptı Ülkenin en büyük çiftlik ekipmanı üreticisi John Deere Corp. ve Amerikan Çiftlik Bürosu Federasyonu arasındaki anlaşma, ABD’li çiftçilerin sonunda kendi ekipmanlarını daha fazla tamir etme hakkını yeniden kazanacaklarına dair umutları artırıyor.
Bununla birlikte, onarım hakkı yasalarını destekleyenler, daha uğursuz bir amaçtan şüpheleniyorlar: momentumu yavaşlatmak ülke genelinde onarım hakkı yasalarını güvence altına alma çabalarının sayısı.
Anlaşma kapsamında John Deere, çiftçilere ve bağımsız tamir atölyelerine kılavuzlara, teşhislere ve parçalara erişim sağlama sözü veriyor. Ancak bir sorun var – anlaşma yasal olarak bağlayıcı değil ve anlaşmanın bir parçası olarak, etkili Çiftlik Bürosu herhangi bir federal veya eyalet onarım hakkı yasasını desteklemeyeceğine söz verdi.
Onarım hakkı hareketi, büyüyen kurumsal güce karşı bir geri itmenin öncüsü haline geldi. İster çiftlik ekipmanları, ekinler, bilgisayarlar veya cep telefonları üzerindeki patentler olsun, fikri mülkiyet korumaları son yıllarda daha yoğun hale geldi ve daha fazla alanı kapsayarak şirketlere, çiftçilerin ve diğer tüketicilerin satın aldıkları ürünlerle neler yapabilecekleri konusunda daha fazla kontrol sağladı.
Çiftçiler için, bu kurumsal kısıtlamaların birkaç örneği, gelecekte ekim için kendi mahsullerinden tohum saklamalarını engelleyen onarım kısıtlamaları ve patent haklarından daha sinir bozucudur.
Birkaç Şirket Nasıl Bu Kadar Güçlü Oldu?
Amerika Birleşik Devletleri’nin piyasa ekonomisi, düzgün işlemek için rekabete ihtiyaç duyar, bu yüzden ABD antitröst politikaları sıkı bir şekilde uygulandı İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemde.
Ancak 1970’ler ve 1980’ler boyunca, siyasi liderler bir liderin tavsiyelerine uymaya başladılar. ekonomist grubu Chicago Üniversitesi’nde ve rahat federal antitröst politikalarının uygulanması. Bu, birçok sektörde ekonomik gücün yoğunlaşmasına yol açtı.
Bu yoğunlaşma, birkaç şirket ile özellikle tarımda belirgin hale geldi. Pazar payını konsolide etmek tohumlar, böcek ilaçları ve makinelerin yanı sıra emtia işleme ve et paketleme dahil olmak üzere çok sayıda alanda. 2014 yılında yapılan bir araştırma, şu anda Bayer’e ait olan Monsanto’nun yaklaşık olarak sorumlu olduğunu tahmin ediyor. Mısırın %80’i ve soya fasulyesinin %90’ı ABD’de yetiştirilen Tarım makinelerinde, John Deere ve Kubota pazarın yaklaşık üçte birini oluşturuyor.
Pazar gücü genellikle siyasi güce dönüşür; bu, bu büyük şirketlerin, daha kapsamlı ve daha katı fikri mülkiyet politikaları sağlamak da dahil olmak üzere, ekonomik çıkarlarını ilerleten düzenleyici gözetimi, yasal kararları ve mevzuatı etkileyebileceği anlamına gelir.
Onarım Hakkı Hareketi
En temel düzeyde, onarım hakkı mevzuatı, bir ürünün son kullanıcılarını büyük şirketlerin rekabete aykırı faaliyetlerinden korumayı amaçlar. New York ilk kapsamlı onarım hakkı yasasını çıkardı2022’de ve yaklaşık iki düzine eyalet aktif mevzuata sahip – bunların yaklaşık yarısı çiftlik ekipmanlarını hedefleme.
Ürün ister otomobil, ister akıllı telefon veya tohum olsun, şirketler, tüketicileri şirketin yedek parçalarını satın almaya veya ürünü onarmak için şirketin münhasır bayiliğini kullanmaya zorlayabilirlerse daha fazla kar elde edebilirler.
Biri ilk vakalar 1939 yılında, yenilenmiş bujileri yeniden satan bir şirket, Champion Spark Plug Co. tarafından patent haklarını ihlal ettiği için dava edildiğinde, ekipmanı tamir etme hakkına meydan okundu. bu Yargıtay kabul ettiChampion’un ticari markasının ihlal edildiğini, ancak ürün üzerinde “kullanılmış” veya “onarılmış” damgası varsa yenilenmiş bujilerin yeniden satışına izin verdiğini.
Mahkemeler, onarım hakkı davalarında genellikle son kullanıcıların yanında yer alsa da, büyük şirketler daha katı patent korumaları için tartışmak üzere geniş yasal kaynaklara ve lobi faaliyetlerine sahiptir. Tüketici savunucular iddia ediyor bu korumaların insanların haklı olarak satın aldıkları ürünleri tamir etmelerini ve üzerinde değişiklik yapmalarını engellediğini.
İster ekipman ister tohum olsun, patentlerin görünürdeki gerekçesi, şirketleri ürün geliştirmeye zaman ve para yatırmaya teşvik etmesidir çünkü patent alındıktan sonra buluşlarını satmak için münhasır haklara sahip olacaklarını bilirler.
Fakat, bazı akademisyenler iddia ediyor patentlerde yapılan son yasal ve yasal değişikliklerin bunun yerine inovasyonu ve sosyal faydaları sınırladığını.
Tohum Patentleriyle İlgili Sorun
Kullanım patentlerinin tarımsal tohumlara genişletilmesi, fikri mülkiyet politikalarının nasıl genişlediğini ve daha kısıtlayıcı hale geldiğini göstermektedir.
Patentler ABD’nin kuruluşundan beri var, ancak tarımsal ürünler başlangıçta patentlenemeyecek doğal süreçler olarak görülüyordu. Bu, 1980’de ABD Yüksek Mahkemesi kararıyla değişti. Elmas – Chakrabarty. Vaka, ham petrolü parçalayabilen genetiği değiştirilmiş bakterileri içeriyordu. Mahkemenin kararı, mucitlerin canlı organizmalar üzerinde patent almalarına izin verdi.
Yarım on yıl sonra, ABD Patent Ofisi patentleri genişletti üretilen tarımsal ürünlere bir türden bir geni diğerinin genomuna sokan transgenik ıslah teknikleri yoluyla. Öne çıkan bir örnek, bitkinin kendi ilacını üretmesini sağlayan bir genin mısır ve pamuğa eklenmesidir. 2001 yılında Yargıtay geleneksel olarak yetiştirilen ürünler dahil patent almaya uygun kategoride.
Tarihsel olarak çiftçiler, mahsullerinin ürettiği tohumları saklar ve bir sonraki sezon onları yeniden ekerdi. Bu tohumları diğer çiftçilere de satabilirlerdi. 1970 yılında Kongre yasayı kabul ettiğinde tohumlarını satma haklarını kaybettiler. Bitki Çeşitlerini Koruma Yasası. Bir mucide yeni veya geliştirilmiş bir ürün üretme konusunda münhasır hak veren faydalı patentler daha da kısıtlayıcıdır.
Faydalı bir patent kapsamında, çiftçiler artık kendi çiftliklerinde yeniden dikmek için tohum saklayamazlar. Üniversite bilim adamları bile karşı karşıya araştırma türüne ilişkin kısıtlamalar patentli mahsullerde performans gösterebilirler.
Yıllar içinde tarımsal ürünler üzerindeki fikri mülkiyet korumalarındaki açık değişiklikler nedeniyle, araştırmacılar bu değişikliklerin patentler için kullanılan birincil gerekçe olan mahsul yenilikleriyle ilişkili olup olmadığını değerlendirebilirler. Kısa cevap, yapmadıklarıdır.
Bir çalışma, şirketlerin fikri mülkiyeti yenilikleri geliştirmekten çok pazar güçlerini artırmak için kullandıklarını ortaya koydu. Aslında, bazı sebze bitkileri ile birkaç patent koruması daha çeşitli yeniliklere sahipti daha fazla patent korumasına sahip mahsullerden daha fazla.
Bunun Çiftçilere Maliyeti Ne Kadar?
Olabilir tahmin etmesi zor patentli mahsullerin çiftçilere maliyeti. Örneğin, çiftçiler tohumlar için daha fazla para ödeyebilir, ancak böcek ilacı veya işçilikten tasarruf edebilir ve daha yüksek verim elde edebilirler. Ürünün piyasa fiyatları bir yıl yüksekse, çiftçi öne geçebilir, ancak fiyatlar düşükse çiftçi para kaybedebilir. Bu arada ekin yetiştiricileri, önemli karlar tasavvur etmek.
Benzer şekilde, çiftçilerin makinelerini tamir etme hakkına sahip olmamalarından kaynaklanan maliyetleri hesaplamak da zordur. Hasat zamanında tamir edilmesi haftalar süren bir makine arızası felaketle sonuçlanabilir.
Kâr amacı gütmeyen ABD Kamu Yararı Araştırma Grubu şunu hesapladı: ABD’li tüketiciler tasarruf edebilir Elektronik ve ev aletlerini tamir edebilirlerse yılda 40 milyar dolar – aile başına yaklaşık 330 dolar.
John Deere ve Çiftlik Bürosu arasındaki mutabakat zaptı, doğru yönde atılmış bir adım olabilir, ancak onarım hakkı mevzuatının veya antitröst politikalarının uygulanmasının yerine geçemez.