Lukianoff ve Schlott İptalde

1) Kitap harika hikayelerle dolu. Belki herkesin en bilgilendirici iptal hikayelerinden bir veya ikisi ile kitap hakkında bir fikre sahip olmasına yardımcı olabilirsiniz.

2) İşinizde bir ilerleme biliyorum. “Coddling” “iptal” e geçti ve “sansür” e geçiyor. İnsanlar sosyal bir fenomen, Twitter yığınları gibi “sildiklerini” düşünüyorlar. Ancak, kitaptaki canavarlar olarak, şimdi tıp ve tıp, gazetecilik, medya ve teknoloji, yayıncılık, psikoterapi, yasalar ve şirketler ve şirketler ve ideolojik uyumu uygulayan tıp ve tıp, gazetecilik, medya ve teknoloji, yayıncılık, psikoterapi, yasalar ve şirketlerde örgütlü kurumsal sansüre geçti. Bazı hikayeler seçmenizi, bu mekanizmaları, örneğin “, dilin gözetimi”, müfredatı gönderme bürokrasilerini açıklamanızı istiyorum.

3) Konuşma özgürlüğü ile akademik özgürlük arasında önemli bir ayrım vardır. Bir şey, insanları siyasi tweet’ler için sansürlemek ve vurmak, ancak tüm araştırma hatlarını sansürleyen bir diğeri: örneklerdir. Ve sansürün daha önce zor bilimlere yayılması, hümanist disiplinlerin nedeninin kaybolmasından daha zararlı görünüyor.

Ancak, araştırma ve öğretimde akademik özgürlük mutlak değildir. Kozmolojiyi aramak ve öğretmek için işe alınırsanız, üniversite çok fazla yaratılışçılık yapamayacağınızı ve umut verici alanlar olduğunu düşündüğü şeylere yatırım yapma hakkını söylemeye hak kazanır. “Çizgiyi nereye çizdiğiniz” tartışmalarını sevmiyorum, ama akademik özgürlük hakkındaki düşüncelerinizi istiyorum.

Ayrıca, hikayelerinizi bu kadar çekici bulduğumuzu da etkiliyor çünkü insanların sansürlendiği şeyler çok makul görünüyor ve sansürleri çok saçma. Yine de ideologlar saçma olduğumuzu düşünüyorlar. Akademik özgürlüğün, öğretim ve araştırma önceliklerinde üniversitelerin çoğunun ne kadar saçma ve siyasallaştırılmasından ziyade merkezi soru olduğu açık değildir. Belki de ifade özgürlüğü ve akademik özgürlük gereklidir, ancak üniversiteleri onarmak için yeterli değildir.

4) Voleybol: Konuşma özgürlüğü iyi ve iyi, ama elbette “nefretin söylemi ve dezenformasyonu düzenlenmelidir”. —Gen, kim ve nasıl söylediklerini terk eden, konular olmadan bıkkın pasif sesle ilan etti.

5) Sansür şimdi hükümete bulaşıyor. Kitabı yazdığınızdan beri Twitter dosyaları ve vahşi Missouri V. Biden İhtiyati tedbir, hükümetin teknolojik şirketlerin siyasi eleştirmenlerini susturduğu anlamına geldiği ayrıntılı olarak ortaya çıktı. Dikkat çekici bir örnek, Maskeler, Aşı, Bloklar ve Okul Kapanışları hakkındaki haklar olduğunu kanıtlayan Barrington Deklarasyonunun Büyük İmzacılarını içerir. Sosyal medya ve AI düzenlemesinin, şimdi bilimsel bir söylem içeren siyasi söylemin sansürünü gerçekten ilgilendirdiğinden korkuyorum. Altı?

6) İsrail’deki Hamas terörist saldırısından önce kitabı da yazdınız. Kampüs ve Avrupa’nın çoğu Hamas yanlısı protestolarla patladı. Dünyadaki her küçük adaletsizliği kınamaya alışkın olan üniversite liderleri karışıklıklar yayınladılar. Uzun boylu bağışçılar isyan ediyor.

Diyorlar, ifade özgürlüğüne ve akademik özgürlüğe inanmıyor musunuz? “Yahudileri Öldür” belirtileri ile kampüsün bir öfkesine gitmek istiyorsak, bu ifade özgürlüğüdür. Yahudi öğrencileri ayırt ettiğimiz bir sınıf egzersizi yapmak istiyorsak, bu akademik özgürlüktir.

Takip edin -up: Bence, ana ders komik ikiyüzlülük ya da konuşma özgürlüğü üzerine “çizgiyi çizdikleri yerde” işe yaramaz bir “değil” değil. Asıl soru, üniversitelerin, konuşmanın serbest verileri, öldürücü anti -semitizm için kullanmayı seçen birçok insanı kabul etmeyi, varsaymayı ve tanıtmayı seçmişlerdir? Bu olayları nasıl geliştiriyorsunuz?

7) Kitabınız cesurca “Sol” ve “Sağ” ı dengelemeye çalışın. Bizi partizan duygularını etkisiz hale getirmeye yardımcı olabilecek daha nüanslı bir vizyona itmek istiyorum. Her bölümdeki insanların çoğu hala konuşma özgürlüğünü desteklediğinden, gerçekten “bırak” ve “doğru” değildir. [Greg pushed back hard on that, which was very interesting.] Aksine, konuşma özgürlüğünün düşmanı olan her birinin küçük ama etkili bir azınlığı vardır. Ve “hata” olan süit.

A) Solla başlayalım. Konuşma özgürlüğünün düşmanlarını, bazen “uyanmış” olarak adlandırılan totaliter ilerleyenler olarak düşünüyorum, ancak bu yük teriminden kaçınmaya çalışıyorum. Solda nasıl konuşma özgürlüğü düşmanları, ne istediklerini ve hangi tehlikeleri temsil ettiklerini kim görüyor?

b) Şimdi sağda. Sağdan ne kadar iptal geldiğini öğrendiğime şaşırdım. Ben kimim? Kitabınızda, bazı uyanık karşıtı jambon politikacıları, kitapları dolaşan bazı geleneksel sosyal muhafazakarlar, ezici bir “ulusal muhafazakarlar”, “iyi muhafazakarlar” ve günahlarının etrafında toplanan Trump destekçilerinin girdapını sayıyorum. Ama kelimeleri ağzıma koymamalıyım. Onlar kim ve ne istiyorlar?

c) Teslim edilmeye çalışın, ama sizi buna zorlamak istiyorum. Soldaki doz karşıtı kuvvetler kurumlar aracılığıyla uzun yürüyüş kazandı. Solcu ideolojik uyumluluk uygulamak için ilkokulda başlayan bir dizi seçim mekanizmasını tanımlayın. Önceden içim. Açıkladığınız sağda, jambon elleri olan “uyanık karşıtı” yasa koyuculara ve “Opus Dei del’nin muhafazakar hareketi kanadından marjinal teori” dediğiniz şey var. Solda Harvard, Yale, Princeton ve Stanford var. Citi Collin College, Rhode Island Üniversitesi, Montana Eyaleti ve Kentucky Üniversitesi’nde doğru iptaller. Özgürlük için mevcut tehlike gerçekten esas olarak sol kanat aktivistlerinin küçük azınlığından ve onlara eşlik eden Bien-Thin kalabalığından değil mi?

8) İtiraf etmeliyim ki “bakımınız” beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Belki de depresif doğru kelimedir: ikiniz büyülü mermi yoksa, gerçekten başımız belada. Bir kez üniversitelerin radikal bir yenilemesi özetlenir, bu harika, ancak bunu yapmak için üniversitelerin kontrolünü ele geçirenler değil. Daha iyi bir retorik için güzel kuralların altını çizin: konuşma özgürlüğü, mantık ve testler, birisinin başka bir konuda söylediklerini görmezden gelin, reklam yok. Ancak konuşma özgürlüğü muhalifleri, geleneksel aydınlatma söylemini bir nedenden ötürü görmezden geliyor. Aşırı sol, mantık ve testlerin sömürgeci beyaz üstünlük ırkçı düşünceleri olduğunu; Kötü insanları dinlememeliyiz. Ve son ideolojik kelimelerin son salatasının önünde, neyin tartışılacağını görmek zordur. Aşırı hak, iktidarı ele geçirmeyi amaçlayan bir Maoist / Bolşevik Kültür Devrimi ile karşı karşıya olduğumuzu söylüyor. Savaşta konuşma özgürlüğü yok. Gönüllü olarak daha iyi bir retorikle saygılı görünmüyor. Her iki taraf da “konuşma özgürlüğü kültürünüz” gibi.

9) Başka bir voleybolla kapanıyoruz. Fark ettiğiniz gibi, konuşma özgürlüğü nadir ve yeni bir fikirdir. Siyasi veya dini nedenlerle sansür insan toplumlarında normdu. Sizin sözlerinizle, konuşma özgürlüğü ve düşünce neden bu kadar önemlidir?