Omni-Wreck Gerçekleşmeyi Bekliyor

Geçen ay, 2023 Konsolide Ödenek Yasası yada Poşet paket, politikacıların çoğunluğunun tek yönlü zihinlere haiz bulunduğunu gösterdi. Sorunları tespit ederler, yasa çıkarırlar ve neticeleri sıraya koyarlar.

“Yaklaşan Kölelik”te (1884), Herbert Spencer, yasa koyucuların çoğu zaman yıkıcı bir rotada bir treni harekete geçirdiklerini algılayamadıklarını gözlemledi. Siyasal ivme göz önüne alındığında, “Politikacılar için sorulacak sual şu olmalıdır: ‘Ne tür bir toplumsal yapı üretme eğilimindeyim?'”

Bir çok siyasetçimiz bu suali sormadıysa, yurttaş onlara şimdi hatırlatsın. 1,65 trilyon dolarlık oldukça amaçlı paketten kimler yararlanıyor? Özgürlüğü iyi mi geliştirir yada kısıtlar? Ve harcama programları gelecek nesillerin zihniyetini iyi mi etkisinde bırakır? Cevaplar her insanın frene basmasını sağlamalıdır.

Adil Bir Platform

Sorunlardan biri, mevcut ödenek paketinin süratli trenden daha süratli hareket eden bir hedefi ilerletmek için serveti tekrardan dağıtan programlarla dolu olmasıdır: “öz kaynak”. Seçmenlerin ırkı, coğrafi konumu ve istihdamı, faydalarını mühim seviyede şekillendiriyor.

Senatör Sheldon Whitehouse’un tahsisatlarından birinin lehtarını düşünün: Rhode Island’daki Ana para Enstitüsü’ne 477.000 dolar. Bu “eğitim temelli kar amacı gütmeyen kurum”, “tüm öğrenciler için ırkçılık karşıtı, insan merkezli topluluklar geliştirmek” için çalışıyor. Bunu yapmak için enstitü, “eğitim eşitliğinin gelişen bir tanımını” geliştirir, “Eğitimde Eşitliği ilerletirken başarı kriterlerinin, standart kontrol puanlarının aksine bireysel ve cemiyet yaşamının kalitesine dayanması gerektiği” mevzusunda ısrar eder. Bu kriterler saydam değilse, hükümetin kriterleri daha şeffaftır.

Mesela, “Amerikan Yenilikçileri Özgür Bırakma Yasası 2022”, Fikri Iyelik Tecim Müsteşarlığının ve ABD Patent ve Ticari Marka Ofisi Direktörünün belirli gruplar içinde yeniliği ve yeni patentleri teşvik etmesini sağlamak için mevcut mevzuatı değiştirir. Tercih edilen listeyi “Müdürün patent başvurularında yeterince temsil edilmediğini belirleyebileceği herhangi bir coğrafi yenilikçi grup” ile sonlandırır. Müdür, vergi dolarınızı buluşun kalitesinden daha azına dayalı olarak harcayabilir. kim yenilikler ve nerede.

Senatör Bernie Sanders, 50 milyon dolarlık İşçi Sahipliği ve Hazırlık ve Informasyon Yasasında da belirli bir gruba odaklanıyor. Sanders, yasayı 2009’da çıkardı. Meslektaşları sonrasında karşı çıktı, sadece bu yıl neredeyse hepimiz omnitrain’e bindi.

Bu yasa uyarınca, “Yazman, çalışanların sahipliğini teşvik etmek için Emek verme Bakanlığı ile bir Çalışan Sahipliği Girişimi kuracaktır.” Sanders, “işçilerin inşa etmeye çalışmış oldukları masada oturmak için gerekseme duydukları araçlara haiz olmalarını sağlamada uzun bir yol kat edecek” “mütevazı fakat etkili mevzuat” olarak adlandırıyor.

Program, “emekli olan işletme sahipleri, üst düzey yöneticiler, işçi örgütleri, tecim birlikleri, cemiyet kuruluşları ve ekonomik kalkınma kuruluşları şeklinde kilit grupları” tanımlar ve bunların tümü çalışan sahipliğinin vasıta ve yararları mevzusunda eğitir. Sadece, elbet bir seçmen bloğunu sağlamlaştırmanın haricinde, bu değişimi teşvik etmenin uzun vadeli neticeleri nedir?

Mevcut biçimiyle, bu mevzuat zararsız görünüyor şu sebeple gönüllülük esasına dayalı: toplumsal yardım, eğitim ve yardım var. Bununla beraber Spencer’ın vurguladığı şey, mütevazı bir halde süregelen şeyin, artan mevzuat ve artan maliyetlerle büyük bir programlamaya dönüştüğü: frensiz, kontrolden çıkmış bir tren.

Kölelik için izler

İnovasyon bağışlarından gelecekte yararlanacak olanlar kim bilir buluş ettikleri metaforik tabloları sonrasında sahibi olan çalışanlarıyla paylaşmaktan mutluluk duyacaktır. Ya da kim bilir Spencer, hükümet ne kadar oldukça yaparsa, insanların buluş etmesi için o denli azca teşvik olması gerektiği mevzusunda haklıydı:

Her nesil, arzulanan sonuçlara bireysel eylemler yada hususi kombinasyonlarla ulaşılmasına daha azca aşina hale getirilir ve bu hedeflere devlet kurumları tarafınca ulaşılmasına daha aşina hale getirilir; ta ki sonunda devlet kurumlarının mevcut tek ajanslar olduğu düşünülene kadar.

Gelecek nesil, her çaba için devlet yardımının iyice yıpranmış yollarında kolayca ilerleyecek mi? Ve bu fon gelecek yıllarda ne kadar artacak?

Bu şekilde bir eğilimin hem finansal hem de entelektüel açıdan uzun vadeli neticeleri vardır. Hükümetin et suyu treni ivme kazandıkça, hükümetin onu beslemek için vergileri artırma teşviki de artıyor. Bireylerin kendi çıkarları için kullanabilecekleri daha azca paraları var ve sosyalizme ödemek için her gün daha çok çalışmak zorundalar. Bu, Spencer için “yaklaşan kölelik” idi:

efendisinin tek şahıs mi yoksa cemiyet mu olduğu mühim değildir. Seçeneksiz olarak cemiyet için çalışmak zorunda kalırsa ve genel stoktan toplumun kendisine ödüllendirdiği kadarını alırsa, toplumun kölesi olur. Toplumcu düzenlemeler bu tür bir köleleştirmeyi mecburi kılıyor ve bu tür bir köleleştirmeye doğru birçok yeni tedbir ve hatta savunulan önlemler bizi taşıyor.

Bugün “köleleştirme” iddiasında bulunmadan, 2023 Konsolide Ödenek Yasası’nın ulusal borcun yanı sıra toplumsal işlerin hükümetleştirilmesine yönelik siyasal ivmeyi artıracağını kabul edebiliriz.

Bu süreci durdurmak, vergi mükelleflerinin Agatha Christie’nin efsanevi Hercule Poirot’su tarafınca gösterilen anlayışı sergilemesini gerektiriyor. Doğu Ekspresi’nde bir cesetle karşılaşan dedektif, sonunda o trendeki tüm yolcuların cinayette parmağı bulunduğunu anlamış oldu. Aynı şekilde, seçmenler, seçilmiş temsilcilerimizin çoğunluğunun, ister açıkça ister işaretlerle, omnibüsün geçişini desteklediğini kabul etmelidir.

Yarattıkları toplumu kabul etmenin ve onları görevli tutmanın zamanı geldi. Mevcut milletvekillerimiz bu trene fren yapmayacaksa bir sonraki seçimde fren yapmalıyız.