Yılın en sevdiğim kitaplarından biri Randall Munroe’nun kitabıydı. Farzedelim? 2selefi gibi saçma varsayımsal sorulara ciddi bilimsel cevaplar sunar. Örneğin, “Güneş sistemi Jüpiter’e kadar çorba ile dolsaydı ne olurdu?” Kısa cevap iyi bir şey değil. Munroe’nun kapsamlı bir şekilde araştırılmış yanıtı, “Lütfen çorbayı doldurmadan önce herkesin Güneş Sisteminden güvenli bir şekilde çıktığından emin olun” ile başlar.
Veya oturma odanıza mutlak sıfıra kadar soğutulmuş büyük bir demir küp yerleştirseniz ne olur? (Sıvı oksijenin küpün yüzeyinde çiy gibi birikerek evinizi ateşe verme riskinden kaçınabilirseniz, sorun olmaz. Sadece küpü yalamayın.)
İlham alarak, insanlara ekonomi hakkında ciddi cevaplar almaya çalışabileceğim saçma varsayımsal sorularını sormak için Twitter’a gittim. Bu sütun, Munroe’nun kitaplarının hakkını vermek için çok kısa – ve bu köşe yazarı yeterince yetenekli değil. Yine de denemeliyim; bu saçma varsayımsal sorular kendi kendilerine cevap vermeyecek.
Tüm parasal işlemler artık sadece kuruşluk madeni paralarla yapılsa dünya nasıl görünür? — Stuart Langridge
Bariz sorun, çantanızın oldukça ağır hale gelmesidir. İngiliz kuruşunun ağırlığı 3,56 gramdır; başka bir deyişle, 2,81 sterlin bir kilogramdır. Çoğu ürün, onları satın almak için gereken madeni paralardan önemli ölçüde daha az ağırlığa sahip olacaktır. 100 sterline mal olan bir süpermarket mağazası 35,6 kg peni gerektirecektir, bu nedenle alışveriş arabalarının yanına park ettiğinizden emin olun. Bütün bunlar uygunsuz olurdu. İnsanlar geçici çözümler bulmaya başlayabilir. Ne yapabilirler? Tarih bir ipucu sunuyor.
Yaklaşık bin yıl önce, Çin’in Sichuan vatandaşlarına demirden yapılmış madeni paralar kullanmaları emredildi. (Siçuan bir sınır eyaletiydi ve Çin yöneticileri altın ve gümüşün Siçuan çevresinde dolaşıp muhtemelen yabancı topraklara sızmasını istemiyorlardı.) Siçuan’ın vatandaşları anında kuruş sorunuyla karşı karşıya kaldılar, yani ihtiyacınız olan demir paralardan daha ağır neredeyse hiçbir şey yoktu. satın almak için dolaşın. Tüccarlar, vagonlar dolusu demir madeni parayı itip kakmak yerine senetler yazıp faturalarını daha sonra herkes için daha uygun olduğunda kapatacaklarına söz verirlerdi.
Sonra – bu adım geriye dönüp bakıldığında açıktır – insanlar, IOU’ları dolaştırarak bir şeyler için ödeme yapmaya başladı. Çok saygı duyulan Bay Zhou, dükkanımdan bir şey satın alıp bana bir senet yazarsa, daha sonra dükkanınıza gittiğimde ben de size bir senet yazabilirim. Ama onun yerine size Bay Zhou’nun borç senedini vermemi tercih edebilirsiniz. Ne de olsa Bay Zhou’nun her zaman borçlarını ödediğini ikimiz de biliyoruz. Şimdi sen, ben ve Bay Zhou birlikte bir tür kağıt para yarattık. Kendi başına pazarlanabilir bir değeri olan ve o can sıkıcı demir paralarla itfa edilmeden kişiden kişiye aktarılabilen bir geri ödeme vaadi. Stuart’ın “kuruşla öde” sistemini benimsemeye zorlansaydık, tıpkı Sichuanlıların yaptığı gibi kağıt veya dijital alternatifler icat edip başladığımız yere geri döneceğimizden şüpheleniyorum.
Asgari ücret değil de azami ücret olsaydı ne olurdu? — Rachel Wrangham
Asgari ücretle ilgili daimi endişe, işleri yok edebileceğidir. İşin garibi, azami ücret aynı etkiye sahip olabilir. Her iki durumda da, işçiler ve işverenlerin ücret müzakerelerinde tatlı bir nokta bulması gerekir: işçiyi cezbedecek kadar yüksek, ancak işveren için karlı olacak kadar düşük bir ücret. Hem asgari hem de azami ücretlerle ilgili bir sorun, tatlı noktanın yasa dışı olabilmesidir – bu durumda iş mevcut olmayacaktır. Ya işverenler için karlı değildir ya da işçiler için çekici değildir. Hata.
Ücret kuralları işyerindeki güç dinamiğini de değiştirir. Asgari ücret, işçilerin eline daha fazla pazarlık gücü veriyor. Yasal bir ücret maksimumu, işverenlerin eline daha fazla pazarlık gücü verecektir. Süperstar maaşlarını düşürürken şirket kârlarını pekâlâ artırabilir. Yüksek maaşlı işçilerin, örneğin serbest meslek şeklinde boşluklar bulmaya çalışacaklarından şüpheleniyorum. Ama sonra serbest meslek asgari ücretten kaçınmak için de bir boşluk oldu.
Vergi bir şey olmasaydı ne olurdu? — John Cronin
Acil sonuç, ordu, polis, yollar, NHS, okullar, devlet emekli maaşları ve kamu borcunu ödemek gibi şeyleri ödemenin veya ödememenin başka bir yolunu bulmamız gerektiği olacaktır. Bunun nasıl görünebileceğine dair bir ipucu için bu ay bir İngiliz gazetesi alın. Tabii ki bundan daha yoğun olurdu. Birleşik Krallık hükümetinin borcu reddedilecek, emekliler işe geri dönecek veya sadaka dilenecek ve sağlık ve okul masrafları, yiyecek ve konutla aynı şekilde insanların kendi ceplerinden ödenecekti.
Pek çok insan, böylesine radikal bir değişikliğin hayatlarında ne kadar az fark yarattığına şaşırabilir. Vergi olarak biriktirdiklerini, bunun yerine doktor ziyaretlerine veya okul ücretlerine ödüyorlardı. Ancak kamu harcamaları yoluyla büyük miktarda yeniden dağıtım sessizce yürütülüyor, bu nedenle ülke sağlık hizmetlerine, okula, yol ücretlendirmesine, emekli maaşlarına veya başka pek çok şeye gücü yetmeyen insanlarla dolu olacak.
Ve bazı şeyler kullanıcı ücretlerine uygun değildir. Meteoroloji Ofisi muhtemelen gönüllü katkılarla kamuya açık hava durumu tahminlerini ödeyebilir, ancak ordu, donanma ve hava kuvvetleri için sadece bir kırbaçla ödeme yapabileceğiniz açık değil.
Radikal bir alternatif, para basarak kamu harcamalarını ödemektir. Bu, enflasyona neden olur ve herkesin harcama gücünü tüketir. İlk yaklaşımda, vatandaşlara vergilerinin ödeyeceği kadar mal olması gerekir. Yine de yük farklı şekilde düşecekti. Büyük nakit varlıkları veya sözde sabit gelirleri olan kişiler en çok kaybeder. Maddi varlıklara sahip olanlar veya servetlerini döviz cinsinden kolayca tutabilenler en az kaybedeceklerdi.
Mevcut tüm kamu harcamalarını para basarak ödemeye çalışmak oldukça hızlı bir şekilde felaket olur. Birleşik Krallık’ta, ekonomideki tüm harcamaların yaklaşık yarısından hükümet sorumludur, bu nedenle matbaaların çalıştırılması kısa sürede kaotik bir hiperenflasyona neden olur. Ancak kamu harcamaları önemli ölçüde azaltılırsa ve sağlık, eğitim ve diğer hizmetler hizmet başına ücret esasına göre sağlanırsa, o zaman matbaalar belki de ordunun parasının nasıl ödeneceği gibi rahatsız edici soruyu çözebilir. Özetle: tüm vergilendirmeyi kaldırmadan önce herkesin güvenli bir şekilde ülke dışında olduğundan emin olun.
Coventry’deki herkese Coventry’den ayrılmamaları şartıyla 1 milyon sterlin verilseydi ne olurdu? — Neil Pattinson
Coventry, West Midlands’ın Katar’ı olacaktı. Coventry’deki herkesin bir anda milyoner olmasıyla birlikte, tatsız işler yapmaya kimseyi ikna etmek zor olacaktır. Ancak tatsız işlerin yapılması gerekecekti. Bu, yerleşik olmayan yeni bir işçi sınıfını bunu yapmak için şehre gitmeye ikna etmek anlamına gelir – verimsiz ve pahalı olması muhtemel bir düzenleme. Şehrin sınırları içinde, Coventry’nin asıl sakinleri için Michelin yıldızlı restoran yemekleri veya lüks spa terapileri dışında bir şey üretmeye çalışmak saçma olurdu. Ve para biterse her şey gözyaşları içinde biterdi. Öte yandan, Coventry harika bir Dünya Kupası’na ev sahipliği yapacaktı.
Randall Munroe’dan özür dileyerek. için yazılmış ve ilk kez yayınlanmıştır. Finans Zamanları 23 Aralık 2022’de.
ciltsiz Veri Dedektifi 1 Şubat’ta ABD ve Kanada’da yayınlandı. Başlık başka yerde: Dünya Ekleme Nasıl Yapılır?.
Bookshop’ta bir vitrin kurdum Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık. Bookshop ve Amazon’a verilen bağlantılar yönlendirme ücretine neden olabilir.