Yasal Mafyalar ve Ahlaki Asimetriler

“[T]devlet bir koruma raketi olarak ortaya çıktı.”

– James C. Scott, Taneye Karşı

Güçlü bir mafya küçük bir ülkeyi ele geçirir. Ülkedeki herkese, fazlaların belli bir yüzdesini mafyanın ahmaklarına ödemeleri gerektiğini söylüyorlar.. Eğer öderlerse serseriler onları diğer çetelerden koruyacak. Eğer yapmazlarsa, serseriler silahlarla geri dönecek.

Bu düzenlemenin bir kısmı, bu kurallardan bazıları onlara keyfi gibi gelse de, insanların mafya kurallarına uyması gerektiği anlamına geliyor.

Bir gün mafya, bu ülkedeki herkese mafya liderlerine oy verme hakkı verir ve hatta insanların patron olmak için seçimlere katılmasına izin verir. Yeni seçilen patronlar kuralları koyar ve mafya adına tehditler savurma yetkisinden yararlanır.

Bir süre sonra halk bu mafyaya devlet demeye başlar.

Bu küçük alegori bir dizi soruyu gündeme getiriyor: mafyalar ve hükümetler sadece koruma haraçları mı? Oylama ve seçimlerin getirilmesi mafyanın otoritesini haklı çıkarır mı? Ve bu gerekçelendirmenin hangi kısmı ahlakı içeriyor?

Ahlaki Çekirdek

Belki de artık çok az insanın ahlak hakkında konuştuğunu fark etmişsinizdir.

Bir zamanlar bu tür tartışmalardan kaçındım, asla kilise gibi görünmek istemedim. Ve bazıları mezhepsel ya da kişisel ahlakçılıklarını, bizim “olağanüstü” diyebileceğimiz şeyle birleştirir. ahlaki çekirdek – yani, bir avuç temel erdem, ne zaman pratiksosyal uyumu ve maddi bolluğu kolaylaştırır.

Uygulamaya yapılan vurguya dikkat edin.

Ahlaki çekirdekteki değerlerin çoğu neredeyse evrensel olsa da – yani hemen hemen her kültürde mevcut olsa da – bazen Doğu’nun yönlerini Batılı kavramlara tercih ederim. Ahlaka yönelik Doğu yaklaşımları, duygusal kontrol dahil olmak üzere bilinçli, günlük uygulamaları içerirken, Batı yaklaşımları giderek artan bir şekilde zaman zaman havadan soyutlamalar yapmayı içerir.

Ahlakın Üç Büyükleri

Ahlak, özellikle Amerika’da kansız hale geldi. Bu yüzden bunun hakkında tekrar konuşmamız gerekiyor.

Ahlaki çekirdeğin Büyük Üçünü düşünün:

1. zarar verme
2. çalma.
3. yalan söyleme

Büyük Üç neredeyse evrenseldir. Örneğin, Vedantik geleneklerde, seviye, Ve satya.

• Ahimsa’da vurgular şiddet içermeyen düşüncelerde, sözlerde ve eylemlerde. Ahimsa uygulamak için, olumsuz düşünceleri olumlu olanlarla değiştirin ve günlük etkileşimlerinize saldırganlıktan kaçınarak nezaketle yaklaşın.
• Seviyeveya çalmayan, özellikle sahip olduklarıyla ilgili tatmin ve mutluluğu teşvik eder. Buradaki fikir, her şeyi dürüstçe elde etmektir ve günlük uygulamalarınızda, başkalarının varlıklarına veya başarılarına göz dikmek yerine o andaki deneyiminize odaklanın.
• Satyaveya doğruluk, ruhsal büyüme ve doyum için gereklidir. Kendinize ve başkalarına karşı dürüst olun, doğrulukla çalışın ve gerçek olmayanları kabul etmekten veya yaymaktan kaçınmak için uygulamanızı mevcut fiziksel ve zihinsel durumunuza uyarlayın.

Önerdiğim gibi, bunlar kavramsal olarak Batı’nın Üç Büyüklerinden farklı değiller. Ancak bu temel normların nasıl öğretildiği ve uygulandığı konusunda ince farklılıklar vardır.

Haksız fiil ve ceza hukukunun çoğu Üç Büyükler üzerine inşa edilmiştir, ancak göreceğimiz gibi, bu yasa sadece plebler içindir. Yine de, eğer Sen birini incit, pleb, muhtemelen hapse gireceksin. Eğer çalarsan? Aynı. Dolandırıcılıkla ilgili olanlar gibi bazı yalanlar da sizi parmaklıklar ardına götürebilir. Ve bu olması gerektiği gibi.

Seçkinler için, özellikle de siyasi seçkinler için siyaset derin bir ahlaki asimetri yaratır. Bu asimetri toplumu yakıcı bir asit gibi kemiriyor.

Siyasetin Üç Büyükleri

Konuyu biraz daha açalım. Politikanın kendi Üç Büyükleri vardır:

1. Zarar.
2. Hırsızlık yapmak.
3. Yalan.

Siyaset ahlaksızlıktır.

Nasıl ki mafya bu taktikleri girişimlerinde kullanıyorsa siyasi aktörler de kullanıyor. Yine de çoğu insan bu gerçeği kabul etmeyecektir. İşlerin başka türlü nasıl olabileceğini görememek gibi hayal gücünün başarısızlıkları arasında, çoğu insan adaletsiz otoriteyi haklı çıkarmanın yollarını arar.

Siyasetle ilgili savunmalar, neredeyse her zaman, siyasi pratiğin temel direkleri olan zor gerçeğin etrafında sessizce dolaşan gerekçelendirmeleri içerir. Himsa, kalmakVe antam, yani şiddet, hırsızlık ve yalan. Politikada bu ahlaksızlıkların aktif, günlük uygulamalar olduğuna inansanız iyi olur. Çok az insan meseleleri bu kadar kesin terimlerle ifade eder, çünkü yetkililer kendilerini her zaman vicdan muhasebesi ile örtmek zorundadır. Dilek babası yalan söyler.

Eskiden kiliseler devlet gücünü meşrulaştırmaya yardımcı oluyordu. Bugün devlet kendi kilisesidir.

Siyaset ve ona eşlik eden mafyalar hakkında böylesine katı bir değerlendirme yapmak, birçok kişiyi sert bir şekilde etkileyecektir. Çoğu, devlet tarafından verilen yurttaşlık bilgileri, boş vatanseverlik ve ilgisizlikten oluşan düzenli bir diyetle büyütüldü. Ancak uygarlık uçurumun eşiğinde sallanırken, kesin değerlendirmeler yapmak gerekiyor.

Sadece daha fazla nüansa ihtiyacın var, muhataplar söyleyecektir. Nüans, kullananların çelişkileri ortadan kaldırabileceğini düşündüğü Obi-Wan sözcüklerinden biridir. Ancak onlara bastığınızda, ayrıntılar her zaman Himsa, kalmakVe anṛtam. Sofistlik, tüm ahlak karşıtı entrikaları örter, ancak bu safsata o kadar başarılı olmuştur ki çoğu insan buna inanır.

Ama benim sözüme güvenme. İşte bazı yeni örnekler:

Bunlar, anti-ahlak üzerine kurulu geniş bir iktidar sisteminin bir parçasını oluşturan bir serpintiden başka bir şey değildir.

Yasal Ahlaki Değildir

Dolayısıyla siyaset meşrulaştırılmış bir şiddet, hırsızlık ve gerçek olmayan bir sistemdir. Ama terime izin verme meşru seni kandırmak, bunun anlamı yasal (senin için olmasa da). Yasal, doğru demek değildir. Bu sadece anlamına gelmez. Ahlaki anlamına gelmez. Güçlüler kötülüklerden paçayı sıyırıyor çünkü çok uzun süredir alanları birleştirdik. Ve bu konflasyon sonuna kadar gider.

Ahlak ve siyasetin ölçülebilir olup olmadığı merak ediliyor. Ne de olsa, kölelik karşıtı Lysander Spooner’ın bir zamanlar yazdığı gibi:

Bir kişinin parası sözde bir hükümet tarafından, kişisel rızası olmadan alınabiliyorsa, diğer tüm hakları onunla birlikte alınır; çünkü hükümet onun parasıyla onun başında durması, onu keyfi iradesine boyun eğmeye zorlaması ve direnmesi durumunda onu öldürmesi için askerler tutabilir ve tutacaktır.

Tehditler, siyasi otorite için şimdiye kadar mantıklı olan tek gerekçedir.

Herhangi birinin varsa ahlaki gerekçe, öne çıkıp versin. Ahlakınızın, ahlakın Üç Büyük’ünden daha temel olduğunu kanıtlamalısınız. O zamana kadar, vicdan sahibi olanlar, kalan ahlak ve özgürlük ceplerini nasıl bulacaklarını bulmalı ve çalışmak için çalışmalıdır. alt etmek güç.