Birçoğumuz İngilizce olarak yayınlanan ikinci el literatürü okuyarak Çin hakkında yorum yapıyoruz. Yasheng Huang, 1980’lerde Çin’den Amerika Birleşik Devletleri’ne gelen ve bu nedenle o zamandan beri Çin’in evrimini incelemek için özgürlüğe ve ön sırada bir koltuğa sahip olan MIT Sloan Business School’da Küresel Ekonomi ve Yönetim Profesörüdür. Tyler Cowen, Huang ile “Çin devletinin gelişimi üzerine” “Tyler ile Sohbetlerinden” birini yapıyor. (8 Mart 2023, ses kaydı ve transkript mevcut). Tartışmanın çoğu, Çin kamu hizmeti sınavları geleneğinin yüzyıllar boyunca nasıl geliştiği ve okuryazarlık, yaratıcılık ve ticaret üzerindeki etkileri hakkındadır. Burada, Huang’ın daha çok güncel olaylarla ilgili bazı yorumlarına odaklanacağım:
Çin ekonomisi hakkında büyük bir yanılgı nedir?
[O]Bunlardan biri, Çin’in Ar-Ge harcamalarına bakmaları ve örneğin, ülkenin kaydettiği bazı etkileyici teknolojik ilerlemelere bakmaları ve ardından Çin ekonomisinin üretkenlik ve yenilikler tarafından yönlendirildiği sonucuna varmaları. Aslında, araştırmalar gösteriyor ki, GSYİH’ya toplam üretkenlik katkıları düşüyor son on yılda ve hatta daha fazlası. Çin, Ar-Ge’ye daha fazla yatırım yapmaya başladıkça, teknolojiden, üretkenlikten gelen ekonomik katkılar fiilen azalmaktadır. Ekonomik anlamda, verimlilik odaklı bir ekonomi değil. Bu ezici bir çoğunlukla yatırım odaklı ekonomi.
Bence bu, Çin ekonomisinin en büyük yanlış anlamalarından biri. Bu düzeyde bir ekonomik büyümeyi yalnızca büyük yatırımlar temelinde sürdürebilseniz de sürdüremeseniz de, ülkenin gelecekteki beklentileri hakkında çıkarımlar içerir.
Huang ayrıca Çin’deki siyasi protestoların doğası ve Komünist Partinin partinin iktidarı elinde tutmasına yardımcı olacak şekilde protesto biçimlerini nasıl şekillendirdiği hakkında bazı düşünceler sunuyor.
İzole bireysel eylemlerden oluşan bir sivil toplum ile bir programı, mali desteği olan, bağımsız olarak çalışabilme kabiliyetine sahip organize faaliyetlerden oluşan bir sivil toplum arasında fark vardır. İkinci kritere göre, Çin’de bunların hiçbiri yok.
Sıfır-COVID kontrollerine karşı son protestolara bakarsanız, bir sayıyı perspektifte tutalım. Çeşitli tahminlere göre, 2022’de muhtemelen 400 milyon insan bir tür uzun süreli karantina altındaydı. Ve bu kelimeyi somutlaştırmama izin ver karantina. Bu, esasen, bazen haftalarca ve bazı durumlarda iki ay boyunca evinizde kilitli kaldığınız anlamına gelir. Istırabın seviyesi budur ve bazen yiyecek bulamazsın. Bazen acil servise hasta alamıyorsunuz çünkü hastaneler de kapanıyor, testi pozitif çıkan veya COVID testi negatif çıkamayan hastaları almayı reddediyor. Bazı insanlar öldü. İntiharlar var, yangınlar var ve Sıfır-COVID kontrolünden kaynaklanan tüm bu tali zararlar var.
Buna göre Çin, bir tahmine göre 17 şehirde bir protesto dalgası yaşadı. Kaç kişinin dahil olduğu hakkında pek iyi bir fikrim yok ama milyonlarca insandan bahsetmiyoruz. Belki 10.000 kişiden, belki de onbinlerce kişiden bahsediyoruz.
Bunu İran ile karşılaştırın. İran örneğinde, bir kadın ahlak polisinin elinde öldü. Başka şikayetler de vardı, ama tetikleyici buydu. Protestolar hala devam ediyor. Milyonlarca insan sokağa döküldü. … Tunus’taki renkli devrime bakarsanız, mal varlığına devlet memuru tarafından el konulan bir seyyar satıcıyla başlayıp intihar etmesiyle başladı. Bu, renkli devrimi ateşledi.
Küçük seyyar satıcılara yönelik bu tür vahşet, Çin’de neredeyse her gün yaşanıyor. Şikayetlere ve sefaletin düzeyine göre belirtmek çok önemlidir. . . Burada geniş çaplı toplumsal hareketlerden bahsetmiyoruz. Bunlar bireysel eylemlerdir. …
ÇKP’nin ne yaptığına bakarsanız, aslında oldukça zekicedir. Toplumdan girdi almamaları söz konusu değil. Portallar kuruyorlar, web siteleri kuruyorlar, vatandaşların araması için telefon numaraları oluşturuyorlar. Ayrıca anketler de yapıyorlar. Yapmak istedikleri şey, vatandaşların örgütlenmesi için ortam yaratmadan vatandaşlardan görüş ve bilgi almak istiyorlar. Devlet kontrol portalları aracılığıyla devlete ifade edilen tüm bu görüşleri düşünürseniz, bunu bir birey olarak yapıyorsunuz. Bunu daha büyük bir grubun üyesi olarak yapmıyorsunuz. ÇKP’nin bununla bir sorunu yok ve bazen bu görüşler oldukça olumsuz olabiliyor. CHP’nin bunda bir sakıncası yok. …
Evet, Çin’de çok sayıda protesto oldu, ancak bu protestolar genellikle kırsal alanlarda, daha az kentsel ortamlarda, izole durumlarda ve tekil meselelerde gerçekleşiyor. Genellikle 1990’larda hükümetin aldığı topraklarla ilgiliydi. Ve sonra mesele maaşla ilgiliydi, işverenler maaşımı ödemekte gecikti, bu yüzden bununla ilgili protestolar vardı – çok tek bir konu, çok odaklı.
Bu sefer, ÇKP’nin istifa etmesini talep eden insanlardan, Xi Jinping’in istifa etmesini talep etmekten bahsediyorsunuz. Bu sadece daha önce gördüğümüzden tamamen farklı bir şey. …
Bunun nedeni, bence – çok fazla veri noktamız olmadığı için genelleme yapmak biraz zor olsa da – bir neden, bireysel liderlerin, Mao ve Xiaoping’in karizma gücü. Bunlar ÇHC’nin, ÇKP’nin kurucu babalarıydı ve prestije ve – Max Weber’in deyimiyle – karizmaya sahiptiler, hatalarının yayılma etkilerini kontrol altına alırken istediklerini yapabildiler. Şu anda belirsiz olan büyük sorun, Xi Jinping’in halef başarısızlığının gelecekteki yayılma etkilerini kontrol altına alacak türden bir karizmaya sahip olup olmadığıdır.
Bu dikkate değer bir istatistik: 1976’dan beri ÇKP’nin altı lideri var. Bu altı liderden beşi ya Mao ya da Deng Xiaoping tarafından yönetiliyordu. Esasen, verasetlerin büyük çoğunluğu, aşırı karizma, büyük prestij ve sarsılmaz siyasi sermayeye sahip bu iki dev tarafından idare edildi.
Şimdi gerçekten buna sahip olmayan bir liderimiz var. Çoğunlukla resmi güce güveniyor ve bu yüzden bu kadar çok unvan biriktirdi, oysa önceki iki liderle benzer halefiyet hataları yapıyor. Açıkçası, bir halef seçmediği için, bir halef seçerse ne olacağını gerçekten bilmiyoruz. Ancak bahse girerim, yayılma etkisini kontrol altına alma yeteneği, ileride daha fazla değil, daha az olacaktır, çünkü Xi Jinping, uzak bir anlamda bile, Mao Zedong ve Deng Xiaoping’in karizması ve prestijiyle eşleşmiyor. . Orada maç yok.
Huang’ın çalışmalarını okuyarak her zaman bazı ek yararlı bakış açıları kazanırım. 2012 yılında şöyle yazmıştı:Çin Nasıl Kalkış Yaptı?” için Ekonomik Perspektifler Dergisi, burada Yönetici Editör olarak çalışıyorum. Çoğumuzun Çin’in ekonomik yükselişini bir dış ticaret ve ihracat meselesi olarak görme eğiliminde olduğumuz konusunda ikna edici bir iddiada bulundu. Bununla birlikte, Çin’in 1980’ler ve 1990’lar boyunca ekonomik büyüme patlamasının ilk aşamalarının, aslında yüksek dereceli bir bağlamda özel girişimciler tarafından yönetilen “kasaba ve köy işletmeleri” şeklindeki kırsal endüstri tarafından yönetildiğini savunuyor. finansal serbestleşme. Şu anda Çin’in ekonomik büyümesi, ihracat satışlarından değil, esas olarak Çin’in iç tüketimindeki artıştan kaynaklanıyordu. Bununla birlikte, Huang, 1990’ların başından ortalarına kadar, Çin liderliğinin kırsaldan kentsel bir odağa geçtiğini, finans sektörünü devraldığını ve esasen kırsal temelli kasaba ve köy girişimlerini, devleti genişletmek adına işsiz bıraktığını öne sürüyor. finanse edilen ve kontrol edilen kentsel girişimler.