Mario Tama / Getty Images
Amerikan ekonomisi patlıyor ve sağlam. Genel işsizlik oranının – işsiz ama iş arayan insanların işgücü içindeki payının – 50 yılı aşkın bir süredir olduğundan daha düşük olduğunu gösteren aşağıdaki tabloya bakmanız yeterli:
Fakat bekle! Amerikalılar sadece çalışmak istemiyorum eskiden olduğu gibi Aşağıdaki çizelgede görebileceğiniz gibi, işgücüne katılım oranı — tüm Amerikalıların payı içinde işgücü — Mart 2023’te yüzde 62,6 idi ve Y2K civarında ulaştığı yüzde 67,3’lük zirvenin oldukça altındaydı:
Burada bir paradoks var ve her şey farklı emek istatistiklerini nasıl ölçtüğümüze ve Amerika ekonomisi hakkında ne düşündüğümüze kadar gidiyor. İlk grafik, seksi üst sıradaki istihdam rakamını temsil ediyor. başkanlar genellikle hakkında övünmek. Ama bu ikinci tablo, boyut ekonomistlerin mide ekşimesine neden oluyor. Bunun nedeni, işgücüne katılımın Amerikan ekonomisi için büyüyen bir endişenin merkezinde yer almasıdır: Yaşlanıyor.
İnsanlar gibi Çoğu gelişmiş ülkede, Amerikalılar daha uzun yaşıyorlar ve daha az çocuk sahibi olmak. Bu, son on yıllarda küçülen bir işçi havuzu ve emekliliğe doğru ilerleyen, filizlenen bir Amerikalı grubu anlamına geliyordu. Buna göre son bir tahmin Kongre Bütçe Ofisi’ne göre, 65 yaş ve üstü Amerikalıların payının önümüzdeki 30 yıl içinde, “en iyi çalışma yaşı” olarak anılan 25 ila 54 yaş arasındaki Amerikalıların payından daha hızlı artması bekleniyor. A 2017 projeksiyonu ABD Sayım Bürosu, 2016’da yüzde 15 olan bu oranın 2060’a kadar tüm Amerikalıların yaklaşık dörtte birinin emeklilik yaşında olacağını tespit etti. CBO işgücüne katılım oranını bekliyor dalmaya devam etmek önümüzdeki on yıllar boyunca ve çoğu projeksiyon ABD ekonomisinin yüzde 100’ü, önümüzdeki on yıllarda geçtiğimiz yüzyılda olduğundan çok daha yavaş bir büyüme oranı öngörüyor.
Amerikalılar yapay zekanın tuzakları konusunda ne kadar endişeli?
“Güçlenen ekonomi, yaşlanmadan kaynaklanan bu aşağı yönlü çekişle dengelendiğinden, temelde son 10 yıldır bir platodayız” dedi. Harris EppsteinerBeyaz Saray Ekonomik Danışmanlar Konseyi’nde eski bir araştırma ekonomisti.
Birlikte hareket eden bu iki güç, önümüzdeki yıllarda daha az Amerikalının çalışacağını ve daha fazla kişinin bakıma ihtiyacı olacağını, bunun da ABD ekonomisi ve refah sistemi üzerinde potansiyel olarak ezici bir yük yaratacağını öne sürüyor. Yine de belirsiz olan, Amerika’nın ekonomik geleceği için ne kadar büyük bir anlaşma olduğu, çünkü pek çok şey, politika yapıcıların Zaman Baba’yı yenmek için önümüzdeki yıllarda ne yapacaklarına bağlı. Şimdilik iyi haber şu ki, Amerika’nın yaşlanan bir nüfusla başa çıkma yaklaşımını sağlamlaştırmak için çok zamanı var – ve mevcut refah sistemi, belki de şaşırtıcı bir şekilde, yaklaşan ekonomik değişim rüzgarlarına karşı dirençli.
Şimdi, birinden biliyoruz oldukça sağlam gövdesi araştırma bir ülkenin nüfusu yaşlandıkça, genel ekonomik büyüme üzerinde genellikle önemli ve olumsuz bir etki vardır. A 2016 kağıt Ulusal Ekonomik Araştırma Bürosu, 60 yaş ve üzerindeki nüfusun payındaki yüzde 10’luk bir artışın – ABD’de önümüzdeki kırk yılda öngörülen artıştan daha hafif – kişi başına gayri safi yurtiçi hasıladaki büyümeyi yüzde 5,5 azalttığını buldu. . ve bir 2020 kağıt The Lancet’te yayınlanan çalışma çağındaki nüfustaki düşüşün tek başına GSYİH büyüme oranlarını azalttığını buldu ve Çin ekonomisinin yüzyılın sonunda neden Amerika’nın gerisinde kalacağının tahmin edildiğini açıklıyor.
Ayrıca, yaşlanan bir nüfusun ekonomik iyileşmeleri ölçmeyi zorlaştırdığını, hatta belki de gerçek kazanımları gölgelediğini de biliyoruz. Örneğin, bir 2017 kağıt Peterson Uluslararası Ekonomi Enstitüsü’nden araştırmacılar, nüfusun yaşlanmasının, Büyük Durgunluk’tan bu yana Amerikan işgücüne katılımdaki düşüşün çoğunu açıkladığını buldu. Araştırmacılar, ABD ekonomisi kriz boyunca aynı yaş yapısını korusaydı, o zaman işgücüne 1,7 milyon işçi daha ekleneceğini buldu. Başka bir deyişle, Büyük Durgunluk sırasında işgücü yalnızca yaşlanma nedeniyle yaklaşık 2 milyon işçi kaybetti.
“2019 yılının başında, [labor-force participation] makalenin ortak yazarlarından biri olan Eppsteiner, “2007’nin dördüncü çeyreğine göre hâlâ önemli ölçüde düşüktü” dedi. “Çok safça, ‘Ekonominin gerçekten çok uzun bir yolu var’ diyebilirsiniz. [to get back to pre-recession levels],’ … ama bizim belirtmeye çalıştığımız şey şuydu, hayır, çünkü bu demografik geçiş yaşanıyor. O yüzden bunun hesabını vermelisiniz.”
Ekonomik büyüme üzerindeki ölçülü etkilerin ötesinde, nüfus yaşlanması, Amerika Birleşik Devletleri gibi daha zengin ve gelişmiş birçok ülkenin bütçelerini aşmakla tehdit ediyor – ve etkileri yumuşatma çabaları refah devleti üzerindeki demografik geçişlerin tepkiyle karşılandı. Önümüzdeki on yıllarda on milyonlarca Amerikalı’nın Sosyal Güvenlik yardımlarına ihtiyaç duyacağı tahmin edildiğinden, Amerikan politik ekonomisinde benzer bir karışıklığın yaşanması oldukça olasıdır. Ronald LeeBerkeley’deki California Üniversitesi’nde demografi ve ekonomi profesörü olan bana, Amerika’nın yaşlanan nüfusundan kaynaklanan en büyük sorunun GSYİH’deki düşüş olmadığına inandığını söyledi; daha ziyade, ulusun kaynaklarının dağılımını nasıl etkileyebileceğidir.
Lee, “Geliri nüfusun farklı yaşlarına yeniden dağıtmaya yönelik sistemlerimiz ve düzenlemelerimiz nedeniyle bir sorun haline geliyor” dedi. “Pastanın ne kadar büyük olduğundan çok, pastayı nasıl dağıttığımız önemli.”
Demografik geçiş, mevcut düzeni birkaç farklı şekilde alt üst edebilir. Nüfusun yaşlanmasının bir sonucu olarak, giderek daha fazla insan çalışma çağından emekliliğe geçecek, bu da sosyal güvenlik sisteminin, sisteme ödeme yapanlardan daha fazla insanın Sosyal Güvenlik yardımı almasıyla yükümlü olacağı anlamına geliyor. O halde sistemin kendini idame ettirebilmesi için, genç Amerikalıların sisteme daha fazla ödeme yapması (yani, daha yüksek vergiler yoluyla), daha küçük yardımları kabul etmesi veya daha geç bir emeklilik yaşını sindirmesi gerekecekti. Bu bir olabilir zor siyasi satış Dokunaklı Sosyal Güvenlik konusunun nesillerdir tartışıldığı ama bir türlü gerçekleşmediği bir ülkede – mali açıdan en muhafazakar siyasi liderler.
Ancak bu, Amerikan ekonomisinin ve hatta refah sisteminin yaşlanan bir nüfusa mahkum olduğu anlamına gelmez. Aslında, genel ekonomik büyüme nüfusun yaşlanmasıyla tehdit edilse de, bunun tersi kişi başına ücretler, tüketim ve üretkenlik aslında yükselebilir böyle bir senaryoda. Bunun nedeni, tasarruf oranlarının aynı kaldığı varsayıldığında, yaşlanan bir nüfusun mevcut çalışan başına daha fazla sermaye anlamına gelmesidir.
Hatta bazıları, yaşlanmanın ABD ekonomisinde sadece bir meydan okuma değil, büyüme ve yenilik için bir fırsat sunduğunu ve yaşlı Amerikalıların inşa etme konusunda söz sahibi olabileceğini iddia etti. jim johnsonChapel Hill’deki Kenan-Flagler İşletme Okulu, Kuzey Karolina Üniversitesi’nde strateji ve girişimcilik profesörü olan, bana bir varlık olarak görüldüğü takdirde, Amerika’nın 70 milyondan fazla baby boomers “uzun ömürlü ekonomi”nin veya ekonominin yaşlanan bir nüfusa uyum sağlamak için nasıl görünmesi gerekeceğinin inşasına yardımcı olabilir. Johnson, bunun, pandemi sırasında emekli olmaya zorlanan ve orantısız bir şekilde düşük birikime sahip Siyah erkekler olan milyonlarca işçiye yardım etme gibi ek bir fayda sağlayabileceğini de sözlerine ekledi.
“İkisinde de her şey değişmeli yapılı çevre ve yaşlanan bir nüfusu barındırmak için sosyal çevre, ”dedi Johnson. “Sahibiz [millions of] baby boomers, 65 yaşına giriyor, günde 10.000 oranında, her gün, haftada yedi gün … birçoğu 65 yaşından çok daha uzun süredir çalışıyor ve pazardaki önemli tüketiciler. Bugün karşı karşıya olduğumuz işgücü piyasası zorlukları göz önüne alındığında, COVID sonrası, ‘kariyerlerin tekrarı’, büyük ölçüde peşinden gitmemiz gereken bir şey.”
Politika yapıcıların yaşlanan bir nüfusun ekonomi üzerindeki etkilerini hafifletmesinin başka yolları da var. Bir yaygın olarak kabul edilmiş çözüm göçü artırmak – özellikle daha genç bir grup arasında. Daha yüksek göç oranları nüfus yaşlanması yaşayan ülkelere yardım çünkü göçmenler daha genç olma eğilimindedir ve bu nedenle yerel nüfusa göre daha fazla çalışabilirler. Ve Amerikan ekonomisine ilişkin tahminler, 2030 yılına kadar, Göçten kaynaklanan nüfus artışı doğal artışların yerini alacaktır (doğumlar eksi ölümler). Eppsteiner’e göre başka bir potansiyel çözüm, daha fazla “aktif işgücü piyasası durumlarıveya birinci çalışma çağındaki Amerikalılar arasında istihdamı artırmaya çalışan politikalar. göre bir 2016 analizi Beyaz Saray’ın Ekonomi Danışmanları Konseyi tarafından yalnızca iki OECD ülkesi, GSYİH’lerinin bir payı olarak işgücü piyasasına katılımı teşvik eden programlara (iş eğitimi programları ve istihdam sübvansiyonları gibi) ABD’den daha az harcama yaptı.
Dahası, gelecekteki finansmanı belirsiz olduğu için eleştirilen Sosyal Güvenlik, o kadar da tehlikede olmayabilir. Lee’ye göre ABD’yi Avrupa ülkelerinden ayıran şey, yaşlı sakinlerinin yaşlılıklarında hükümet transferlerinden ziyade varlıklardan elde ettikleri gelir payıdır. Bu, muhtemelen Amerikan refah sisteminin cömertliğini pek iyi yansıtmıyor, ancak aynı zamanda yıkıcı demografik değişimlere karşı potansiyel olarak daha fazla yalıtılmış olduğumuz anlamına da geliyor.
“ABD’de, ortalama olarak, gelir ve tüketimin yaklaşık üçte ikisi [for the elderly] varlık gelirinden geliyor ve yaşlıların yalnızca üçte biri Sosyal Güvenlikten geliyor, ”dedi Lee. “Ancak diğer ülkelere, özellikle de Avrupa ülkelerine bakarsanız, yaşlılık tüketiminin yüzde 100’e yakınının kamu transferleri tarafından finanse edilmesi alışılmadık bir durum değil.”
Belki de Amerika’nın olgunlaşan nüfusundan alabileceğimiz en büyük ders, onun devam eden demografik geçişine ilişkin kesinleşmiş bir sonuca varılmamasıdır. Evet, Amerikan halkı yaşlanmaya devam edecek ve Amerikalıların tasarruf etme, tüketme ve yaşama biçimleri 2043’te muhtemelen 2023’tekinden çok daha farklı görünecek, ancak işin içinde kaçınılmaz bir kriz yok – eğer idare edersek.
Eppsteiner, “Konu bu olduğunda demografi kader değildir,” dedi. “Yaşlanan nüfusun ortaya çıkardığı zorlukları azaltmak için politika seçimleri yapma yeteneğine sahibiz. Bir bebek patlaması yaşadık diye, bebek patlamasının emekliliğe geçeceğini ve bir şekilde sıkışıp kaldığımızı varsaymamalıyız. Çünkü yapabileceğimiz şeyler var.”